Ελλάς, η χώρα της… ξενέρας!

Ο διευθυντής του «Όλα Πράσινα», Άρης Αντωνόπουλος, καταδεικνύει την «άρρωστη» λογική που έχε παγιωθεί πια στην αθλητική πραγματικότητα της χώρας, με αφορμή το Final 4 στα «Δύο Αοράκια».

Ελλάς, η χώρα της… ξενέρας. Αυτή θα ήταν η πρόταση που θα χρησιμοποιούσα, αν μου ζητούσε κάποιος να περιγράψω τι συμβαίνει στη χώρα μας σε αθλητικό επίπεδο εδώ και μια δεκαετία. Και εξηγούμαι…

Ζούμε στη χώρα όπου έχει γίνει αυτονόητη η απουσία οπαδών οποιασδήποτε φιλοξενούμενης ομάδας από τα εκτός έδρα ματς. Στη χώρα όπου οι τελικοί Κυπέλλων σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ διεξάγονται κεκλεισμένων των θυρών, με… μαθητούδια, με παιδάκια, με ελάχιστες προσκλήσεις και χωρίς απολύτως κανέναν «παλμό». Στη χώρα όπου κανένας υγιής φίλαθλος δεν μπορεί να απολαύσει τίποτα δια της φυσικής παρουσίας του στα γήπεδα. Σε γήπεδα σε κάθε πιθανή κι απίθανη γωνιά της Ελλάδας, μα ποτέ στο υπερσύγχρονο ΟΑΚΑ. Με πιο πρόσφατο παράδειγμα το Final 4 του Κυπέλλου Ελλάδος, που διεξάγεται στα «Δύο Αοράκια».

Στο – κατά τα άλλα συμπαθέστατο – γήπεδο του Ηρακλείου, παρακολουθήσαμε δύο ημιτελικούς, που θύμιζαν… εκκλησιαστική λειτουργία. Μηδενικός «παλμός», καμία γηπεδική ατμόσφαιρα και τίποτα το όμορφο, πέραν του αποκλειστικά αγωνιστικού κομματιού των αναμετρήσεων. Αλήθεια, αυτό είναι που επιζητούμε ως κοινωνία; Γήπεδα… νεκρά σε κάθε μεγάλο αθλητικό ραντεβού;

Στο δια ταύτα. Κατ’ εμέ, η διεξαγωγή του Final 4 του Κυπέλλου Ελλάδος απέτυχε. Απέτυχε, διότι αυτές οι διοργανώσεις πραγματοποιούνται για τον κόσμο. Αν ο κόσμος είναι εκκωφαντικά απών, τότε τι νόημα έχει ο κάθε τελικός, το κάθε Final 4 ή Final 8; Ρητορικά τα ερωτήματα.

Σαφώς, για όλα τα παραπάνω, η ευθύνη είναι μια, αποκλειστική και βαραίνει την Πολιτεία διαχρονικά, ανεξαρτήτως κομμάτων και εκάστοτε Κυβερνήσεων. Διότι, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, αρνούμαστε να δούμε τον ελέφαντα που υπάρχει στο δωμάτιο και δεν είναι άλλος από την οπαδική βία των χούλιγκαν. Η οποία έχει αντιμετωπιστεί με μεγάλη επιτυχία σε όλη την Ευρώπη, με λύσεις προφανείς και εύκολα εφαρμόσιμες. Την ίδια στιγμή, στη… χώρα της ξενέρας, δεν μπορεί να εφαρμοστεί απολύτως τίποτα, πέραν της πλέον παράλογης «λογικής» του «μη γίνει κάτι, μη συμβεί τίποτα». Καταργούμε φιλάθλους κι οπαδούς από τα γήπεδα, για να μην συμβεί το οτιδήποτε, στη βάση της «λογικής» του να… μην τρώμε, για να μην πνιγούμε.

Συνεπώς, αν θέλουμε να μη θρηνήσουμε ως κοινωνία άλλα θύματα τυφλής οπαδικής βίας, αλλά και να απολαύσουμε ξανά όπως μας αρμόζει τα κορυφαία αθλητικά θεάματα στην Ελλάδα, θα πρέπει οπωσδήποτε να εφαρμοστούν τα δέοντα από τους αρμόδιους. Όχι σήμερα, αλλά… χθες. Γιατί πουθενά σε καμία χώρα της Ευρώπης δεν προκρίθηκε η παντελής απουσία κόσμου και εκφυλισμού της γηπεδικής ατμόσφαιρας υπό τον φόβο επεισοδίων. Άλλωστε, το να κρύβεις το πρόβλημα αντί να το λύνεις, καταδεικνύει και την παντελή αδυναμία σου να το διαχειριστείς.

Εν ολίγοις, αυτό που θέλω να επισημάνω και να πω, είναι το εξής απλό: Να σταματήσει άμεσα η βία εντός κι εκτός γηπέδων και οι εξέδρες να σφύζουν από κόσμο, όπως συμβαίνει σε όλο τον δυτικό πολιτισμό. Τόσο… δύσκολο είναι;

📌 Διαβάστε ακόμη…

• Κώτσιρας: «Η αλλαγή της εικόνας οφείλετε στον Κόντη – Αυτό με ενόχλησε μόνο»
• Μπακασέτας: «Πολύ καλή δουλειά με Κόντη – Είχαμε πλάνο και στρατηγική!»
• Ζαρουρί: «Συγκεντρωθήκαμε με την αλλαγή προπονητή – Μου υπέγραψαν όλοι την μπάλα»
• Σφιντέρσκι: «Έχουμε ομαδικό πνεύμα – Μπήκαμε δυνατά και το 3-0 ήταν εύκολο»
• Γιούνγκ Μπόις – Παναθηναϊκός: Τα highlights της επικής τεσσάρας (vid)