Μπερδεμένα συναισθήματα, σε ένα «παγωμένο» βράδυ με… πικρό χαμόγελο!

Αν είσαι Παναθηναϊκός, τα συναισθήματα σου είναι με βεβαιότητα… μπερδεμένα, μετά το βράδυ της Πέμπτης! Γράφει ο Δημήτρης Φεραδούρος…

Το άκρως Παναθηναϊκό βράδυ της Πέμπτης (19/12) ξεκίνησε με πολύ δυναμικό τρόπο. Οι παίκτες του Αταμάν μπήκαν στο παρκέ για να αντιμετωπίσουν την Μπασκόνια και φυσικά το μάτι τους… γυάλιζε. Το έπιασαν από εκεί που το είχαν αφήσει την Τρίτη, όταν ο Κέντρικ Ναν «κατασπάραξε» την Αρμάνι Μιλάνο.

Έχτισαν μια διαφορά ασφαλείας από το ημίχρονο ύψους 18 πόντων, σημείο που θα έδινε την ευκαιρία στους παίκτες και τον Αταμάν, τόσο να ξεκουραστούν σωματικά και πνευματικά, αλλά και να πάρουν χρόνο συμμετοχής παίκτες που χρειάζονται… ξεσκόνισμα, όπως ο Κώστας Αντετοκούνμπο. Στο ξεκίνημα του παιχνιδιού μάλιστα, είδαμε πως σε ακόμα ένα παιχνίδι ο Παναγιώτης Καλαϊτζάκης, όχι απλώς δικαιούται να έχει περισσότερο αγωνιστικό χρόνο, αλλά μπορεί να ανταπεξέλθει και να εξελιχθεί σε βαρόμετρο για την ομάδα. Έπαιξε αμυνάρες και πήρε πάνω του το μομέντουμ του παιχνιδιού.

Φυσικά, για να είμαστε και δίκαιοι, το γεγονός που προκαλεί «θέμα» στον Παναθηναϊκό, είναι πως έχει μάθει να λειτουργεί με τον Ναν, σε πολύ μεγάλο κομμάτι επιθετικά. Αυτό γιατί είναι πρόβλημα θα αναρωτηθεί κανείς εύλογα. Είναι, διότι τις ημέρες που ο Ναν είναι… δαιμονισμένος, όλος ο Παναθηναϊκός παίρνει τα πάνω του και παίζει σε απίστευτα επίπεδα, ενώ αν δεν βγαίνει το παιχνίδι στον Αμερικάνο, όλα γίνονται πιο «σκοτεινά».

Σκοτεινά όπως το ξεκίνημα του τρίτου δεκαλέπτου. Εκεί που η ομάδα μπήκε για να διατηρήσει την διαφορά της και να πάρει ότι καλύτερο μπορεί από την αναμέτρηση. Δεν πέρασε ούτε ένα αγωνιστικό λεπτό, όταν η κραυγή του Λεσόρ πάγωσε το μέσα μου. Πρώτη αντίδραση, καθώς το βλέμμα μου δεν ήταν στραμμένο στον αγώνα, ήταν πως κάποιο καλάθι έχασε και τα έχει βάλει με τον εαυτό του.

Μια που το σκέφτηκα και μια που ήρθε στην οθόνη μου το πρώτο ριπλέι! Αυτό ήταν… μαζί με εμένα, πάγωσε και ο χρόνος. Προφανώς η τρομάρα που… πάγωσε τη στιγμή δεν ήταν για το αν ο Γάλλος θα χρειαστεί χρόνο για την αποθεραπεία του. Η σκέψη πήγε στα χειρότερα, καθώς οι εικόνες ήταν ΑΚΡΩΣ σοκαριστικές. Πέρασε από την σκέψη, αν ο Ματίας θα μπορέσει να παίξει ξανά μπάσκετ ή ακόμα και αν θα του αφήσει κάποιο κουσούρι αυτός το άγαρμπο χτύπημα.

Όταν ο ΤΥΠΟΣ σηκώθηκε και πήγε κουτσό στα αποδυτήρια, τα συναισθήματα μου προσγειώθηκαν και το… παράλογο μυαλό μου σκέφτηκε «σήκω και πάτα το». Προφανώς από εκεί και έπειτα το μυαλό μου δεν συντονίστηκε ποτέ ξανά στο παιχνίδι, ούτε καν αντιλήφθηκα πως ο Ναν σκόραρε 26 πόντους και έφτασε μια ανάσα από το double-double.

Ο χρόνος πέρασε και ήρθε η ώρα για το παιχνίδι του πολύ σημαντικού αγώνα στο ποδόσφαιρο, με το μυαλό πάντα σε επαγρύπνηση για κάποιο νέο από τον Ματίας Λεσόρ. Η πρώτη φωτογραφία που ανήρτησε στο instagram, μέσα από το ασθενοφόρο, μαζί με το παιδί του, μου απέδειξε για ακόμα μια φορά πόσο ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ είναι αυτός ο τρελάρας. Τι μεγαλείο ψυχής είχε, που χαμογελούσε με το… μικρό του μαζί και τα μάτια του δακρυσμένα από τους αβάσταχτους πόνους.

Το παιχνίδι ξεκίνησε λοιπόν, και με ένα γκολ στο πρώτο ημίχρονο τα πράγματα πήραν το δρόμο τους. Ο Γερεμέγεφ μετά από σωρεία χαμένων ευκαιριών την έστειλε τη ριμάδα στα δίχτυα με σεντερφορίσιο στυλ. Ο Κώτσιρας έφερε στις μνήμες μας κάτι από τον… κανονικό εαυτό του, καθώς ο Έλληνας αμυντικός βρίσκεται εκτός ρυθμού και εκτός αγωνιστικής δραστηριότητας. Παράλληλα, ο Ουναΐ ήταν… το κάτι άλλο.

Η συνέχεια είχε… σχεδόν μονόλογο από τον Τετέ, ο οποίος με δύο γκολ έστειλε την μπάλα στα δίχτυα δις και έκανε το σκορ 3-0. Ο Αζεντίν Ουναΐ είχε τρομερή συμβολή σε αυτό το παιχνίδι και οι… ελπίδες που υπάρχουν μέσα μου για βελτίωσης της ομάδας στα χέρια του Βιτόρια ξεκίνησαν να γίνονται πραγματικότητα. Ας μην εθελοτυφλούμε! Δεν έγινε ο Παναθηναϊκός ομάδα με αρχή, μέση και τέλος επειδή συνέθλιψε την Ντιναμό Μινσκ. Είχε όμως εικόνα κανονικής ομάδας. Περιμένουμε να δούμε και συνέχεια σε αυτό, για να πειστούμε πλήρως, όταν αυτές οι εμφανίσεις θα έχουν συνέπεια και αυτό που είδαμε στο ΟΑΚΑ, θα γίνεται κατ’ επανάληψη.

Δεν θα μπορούσα να μην αναφέρω το γεγονός που με τίναξε από την καρέκλα μου όμως. Και δεν είναι άλλο το γεγονός από την ΓΚΟΛΑΡΑ του ΦΩΤΑΡΑ που έχει αρχίσει να χτίζει ψυχολογία. Γεγονός, το οποίο πέραν από την ομορφιά που προσέφερε με τον μαγικό τρόπο που έφερε την μπάλα μπροστά (σ.σ. σκηνή που είδα επαναλαμβανόμενες φορές για να το πιστέψω) και το ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ πλασέ που έπιασε, σημαίνει πολλά για τον παίκτη, καθώς είναι η τρίτη διαδοχική αναμέτρηση που σκοράρει και όλα αυτά σε διάστημα μιας εβδομάδας.

Με ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο του, δήλωσε πως είναι εδώ, θέλει να πατήσει και πάλι στα πόδια του για να γίνει το βαρόμετρο στον Παναθηναϊκό. Με αυτόν τον τρόπο, έφερε και σε εμένα ένα χαμόγελο, το οποίο όμως ήταν… πικρό, με τον Λεσόρ να μην μπορεί να φύγει από το μυαλό μου.

Καλή ανάρρωση ρε μάγκα, τα δύσκολα είναι για τους δυνατούς και εσύ είσαι ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΟΣ! Η Παναθηναϊκή οικογένεια σε περιμένει πίσω…

📌 Διαβάστε ακόμη…

• Ενδιαφέρον με το… καλημέρα για Βιτόρια!
• Ντόκεν για Παναθηναϊκό: «Ποτέ άσπρη μέρα, αν δεν φέρει ανθρώπους που πονάνε την ομάδα» (pic)
• Ρεμπρόφ: «Ρωτήστε τους ίδιους – Πώς θα μπορούσα να διαπραγματεύομαι;»
• Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός: Εισιτήρια… με το σταγονόμετρο για το ντέρμπι στη Λεωφόρο
• Ομπράντοβιτς: «Ο Παναθηναϊκός είναι η ομάδα μου – Ο Δημήτρης είναι γιος του Παύλου!»