Άνευρος, φοβικός και ανασφαλής!

Τα χρονικά περιθώρια στενεύουν για τον Παναθηναϊκό, που ήδη φαίνεται πως έχει χάσει σημαντικό έδαφος στην κούρσα για πορεία πρωταθλητισμού, σε μια σεζόν που θα μπορούσε να έχει ξεκινήσει εντελώς διαφορετικά, αν στην άκρη του πάγκου βρισκόταν ένας κανονικός προπονητής. Σχολιάζει ο αρχισυντάκτης του PAO Magazine, Στέλιος Μπιτσώρης.

Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Δεν θεωρώ πως ο Παναθηναϊκός με την τωρινή διοίκηση μπορεί να φτάσει ποτέ στο σημείο να διεκδικήσει τον τίτλο του πρωταθλητή Ελλάδας. Αυτό μπορεί να συμβεί εάν και εφόσον το πρότζεκτ της Διπλής Ανάπλασης φτάσει κοντά στο τέλος του και ο νυν μεγαλομέτοχος του Συλλόγου αποφασίσει πως έχει έρθει το πλήρωμα του χρόνου για εκείνον και θελήσει να αποχωρήσει έχοντας βγει κερδισμένος ποικιλοτρόπως. Με την υπάρχουσα διοίκηση ο Παναθηναϊκός μπορεί είτε να έχει στόχο να τερματίσει τέταρτος, είτε να πιστεύει πως μπορεί να φτάσει κοντά σε ένα Κύπελλο. Αυτό είναι το ταβάνι του «Τριφυλλιού». Και το χειρότερο όλων είναι πως αυτοί οι στόχοι έχουν περαστεί και στο DNA της ομάδας. Όσων την απαρτίζουν και ΔΥΣΤΥΧΩΣ, όσων την υποστηρίζουν.

Στον Παναθηναϊκό κι ενώ το πρότζεκτ του Βοτανικού δεν… τρέχει ακριβώς, αλλά αρχίζει να μπουσουλάει και να υπάρχει η πεποίθηση πως μπορεί να κάνει κάποια βήματα, ο Γιάννης Αλαφούζος αποφάσισε να εμφανιστεί εκ νέου στο προσκήνιο. Προσπάθεια δημιουργίας καλής εικόνας προς τον κόσμο, επανεμφάνιση στο γήπεδο, έντονη ενασχόληση με το ποδοσφαιρικό τμήμα κι όχι απλά για να φέρει τα νούμερα της… εταιρίας σε επίπεδο βιώσιμο, αλλά συμμετοχή στο «χτίσιμο» του νέου Παναθηναϊκού, που είναι πιο «ακριβός» πλέον. Ο Τσάβι Ρόκα κέρδισε τον Mr ΣΚΑΪ και πήρε τα κλειδιά του τμήματος στα χέρια του.

Λένε πως οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά και σε αυτές θέλω να σταθώ. Η όχι και τόσο εναρμόνηση των κινήσεών του με τα λεγόμενα του Ρόκα έφεραν τους πρώτους τριγμούς. Από το δεν θέλω να δημιουργήσω ισπανική παροικία, πλέον όλοι προσπαθούμε να μάθουμε την γλώσσα που μιλάνε στη χώρα της Ιβηρικής και σε όλη τη Λατινική Αμερική, πλην της Βραζιλίας. Ένα ατόπημα το οποίο μπορεί να παραγραφεί εφόσον ο Καρλίτος αρχίζει να τα “ματώνει”, ο Αϊτόρ να μοιράζει ασίστ και σακούλες και ο Χουάνκαρ να ζαλίζει κόσμο από την αριστερή πτέρυγα του “Τριφυλλιού”. Αυτό που σίγουρα δεν μπορεί να γίνει αιτία για να κάνουμε τα στραβά μάτια, είναι η επιλογή του Ντάνι Πογιάτος. Επιμένω ακόμη και σήμερα, μια μέρα μετά την γκέλα στο “Αλκαζάρ” από μια πολύ κακή ομάδα πως ο Καταλανός προπονητής έχει πλάνο και σχέδιο. Επιμένω, όμως, να πιστεύω πλέον πως δεν είναι ικανός τουλάχιστον ακόμη να προπονεί μια ομάδα όπως είναι ο Παναθηναϊκός. Ο αληθινός Παναθηναϊκός, όχι αυτός που βλέπουμε σήμερα.

Ένας ανέτοιμος, έντρομος και καθόλου ικανός έως τώρα προπονητής να εμπνεύσει. Να επιβληθεί των παικτών του. Ένας προπονητής του ημιώρου. Διότι μόνο για σχεδόν μισή ώρα βλέπουμε τον Παναθηναϊκό να μην είναι τουλάχιστον άνευρος μέσα στο γήπεδο και να έχει κάποιο ορθολογικό σχέδιο να φτάσει με αξιώσεις στην εστία του αντίπαλου τερματοφύλακα. Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως οι “πράσινοι” στο δεύτερο ημίχρονο έχουν παρουσιάστεί σε Τρίπολη και Λάρισα χειρότεροι απ’ ότι ξεκίνησαν στο ματς. Καμία έμπνευση από τον πάγκο, κανένα νέο σχέδιο, καμία επίδραση στο παιχνίδι. Παρόλα αυτά βλέπουμε εντελώς άστοχες εμπνεύσεις που έχουν κοστίσει, αφού σε δύο αγωνιστικές βλέπουμε πως οι επιλογές του πάγκου έχουν φέρει το “στραβοπάτημα”. Με τον Αστέρα, ο Κουρμπέλης πέρασε εκτός κι ο Παναθηναϊκός κατέρευσε και στον κάμπο χθες η Λάρισα “σημάδευε” τον Πούγγουρα. Θα ήθελα πολύ να βρεθώ πίσω από τις κλειστές πόρτες των αποδυτηρίων για να μπορέσω να ακούσω τι λέγεται, αν λέγεται κάτι. Διότι προς τα έξω βγαίνει πως οι παίκτες μάλλον περισσότερο ασχολούνται με το κινητό, παρά με την δουλειά τους. Και σε αυτό ευθύνεται ο άνθρωπος που έχει τον έλεγχο. Κοινώς, ο Ντάνι Πογιάτος.

Ένας προπονητής οφείλει να κάνει και τον καλό και τον κακό μπάτσο, όπως βλέπουμε στις ταινίες. Να χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι, να επιβληθεί, να φωνάξει, να δείξει ποιος είναι στην πραγματικότητα το αφεντικό σε μια ομάδα. Η ανασφάλεια που διακατέχει έως τώρα τον Ισπανό, δεν τον αφήνει να το κάνει αυτό. Προφανώς, δεν έχει εγκλιματιστεί στο παραπάνω βήμα που έκανε στην καριέρα του; Ποιος ξέρει και δεν είναι και αυτό το ζητούμενο. Ο Παναθηναϊκός εσχάτως έχει γίνει άσυλο απόρων και αυτό δεν του ταιριάζει.

Μπορεί η κριτική που ασκώ στον Πογιάτος να είναι αυστηρή, όπως μπορεί στην αρχή να ήμουν αρκετά υπομονετικός μαζί του. Χρόνος, όμως, δεν υπάρχει. Όπως δεν υπάρχει κι ένας ακόμη χαφ που θα μπορέσει επιτέλους να καλύψει αυτή την τεράστια τρύπα που υπάρχει στα χαφ. Ο Ρόκα άργησε χαρακτηριστικά να φέρει μπακ στην ομάδα, ενώ φαίνεται πως είναι εγκληματικό να αφήνει τον Παναθηναϊκό χωρίς έναν ακόμη ποιοτικό παίκτη στο χώρο της μεσαίας γραμμής.

ΥΓ Η κριτική γίνεται με βάση όσα βλέπουμε, ή μάλλον δεν βλέπουμε στο γήπεδο.
ΥΓ 1 Ας τελειώνουμε με τα πειράματα για μια και μόνο φορά.
ΥΓ 2 Ο Παναθηναϊκός φωνάζει πως θέλει χαφ.

📌 Διαβάστε ακόμη…

• «Θηρίο» ο Καλάμπρια – Το στοιχείο που… τρέλανε τους ανθρώπους του Παναθηναϊκού!
• «Αυτή είναι η πρόταση που ετοιμάζει ο Παναθηναϊκός για Παγιέρο!»
• Βαγιαννίδης: Ονειρικό ντεμπούτο με ασίστ στη Σπόρτινγκ! (vid)
• Παρουσιάστηκε ο Μαξίμοβιτς – Οι πρώτες εικόνες με τη νέα του ομάδα (pics)
• Παναθηναϊκός: Επίσημα τέλος ο Μαξίμοβιτς! – Η νέα του ομάδα