Editorial
Σκληρό να τον βλέπεις να κάνει, όλα όσα σου έμαθε!
Ο Χρήστος Δημόπουλος γράφει για τα «μαγικά» του Ομπράντοβιτς, που χρησιμοποιήθηκαν αυτή τη φορά ενάντια στον Παναθηναϊκό και φανέρωσαν εκκωφαντικά, γιατί οι «πράσινοι» κατέκτησαν τα πάντα στη σύγχρονη ιστορία του μπάσκετ, επί Ζοτς!
Ο Χρήστος Δημόπουλος γράφει για τα «μαγικά» του Ομπράντοβιτς, που χρησιμοποιήθηκαν αυτή τη φορά ενάντια στον Παναθηναϊκό και φανέρωσαν εκκωφαντικά, γιατί οι «πράσινοι» κατέκτησαν τα πάντα στη σύγχρονη ιστορία του μπάσκετ, επί Ζοτς!
Προγνωστικά στοιχήματος από το Νο.1 site προβλέψεων στην Ελλάδα!
Κατ’ αρχάς οφείλω να είμαι ειλικρινής και να ξεκαθαρίσω τη θέση μου. Θεωρώ πως μόνο με θαύμα θα περάσει πλέον ο Παναθηναϊκός στο Final Four της Πόλης κι όσο κι αν όλοι μας ζούμε για τη μεγάλη ανατροπή, αυτή δύσκολα, κατά τη γνώμη μου επαναλαμβάνω, θα έρθει.
Αναλύσεις για το τι πήγε στραβά πολλές, θεωρίες για τους υπαίτιους της ήττας ακόμη περισσότερες, αλλά αυτό που φάνηκε να πονά όσο τίποτα το βράδυ της Τρίτης στο ΟΑΚΑ, ήταν να βλέπεις τον Ζοτς στον απέναντι πάγκο να χρησιμοποιεί εναντίον σου, όλα όσα έκανε προς όφελός σου τα προηγούμενα χρόνια.
Εκπληκτική προετοιμασία της ομάδας του, γνώση κάθε αδυναμίας του αντιπάλου και έμφαση εκεί, καθαρό μυαλό, σκυλίσια άμυνα, είναι μόνο μερικά από τα στοιχεία, τα οποία χαρακτήριζαν τον Παναθηναϊκό του Ζοτς (και φυσικά τη Φενέρ πια), στα ματς όπου κρίνονταν προκρίσεις και τίτλοι.
Μόνο που αυτή τη φορά το «τριφύλλι» τα βίωσε από την ανάποδη. Είδε πως είναι να έχεις απέναντι τον Ζοτς και να προσπαθήσεις (μάταια όπως φάνηκε) να τα βγάλεις πέρα μαζί του. Αυτή είναι η αίγλη κι η γοητεία αυτού του απίστευτου προπονητή.
Περιθώρια πλέον δεν υπάρχουν στον Παναθηναϊκό. Η νίκη στο ματς της Πέμπτης είναι επιβεβλημένη, αλλά φυσικά όχι αρκετή, για να γυρίσει ξανά τη σειρά στο ΟΑΚΑ. Ο Τσάβι Πασκουάλ και γενικώς άπαντες στο «πράσινο» στρατόπεδο πρέπει να ξεπεράσουν εαυτόν, ώστε να φέρουν πάλι τούμπα τις πιθανότητες πρόκρισης.
Η Φενέρ αδυναμίες έχει και μάλιστα χτυπητές (χαρακτηριστικό ας πούμε το γεγονός πως έπαιξε με μόλις 7 παίκτες στο ροτέισον χθες) και στο «τριφύλλι» πρέπει να επικεντρωθούν στο πως θα τις αναδείξουν. Φυσικά όλα αυτά είναι εύκολα στα λόγια και δυσκολότερα στην πράξη. Όμως όταν κάποιος εκπροσωπεί έναν σύλλογο του βεληνεκούς του μπασκετικού Παναθηναϊκού, οφείλει να καταθέσει σώμα και ψυχή, διεκδικώντας την κορυφή.
Το εγχείρημα είναι εξαιρετικά δύσκολο, αλλά εδώ θα είμαστε στο τέλος της διαδρομής, εφόσον έχει γίνει η μεγάλη ανατροπή, να την πανηγυρίσουμε με μια φωνή. Για να συμβεί ωστόσο αυτό, θα πρέπει μεταξύ άλλων να αποτινάξουμε επιτέλους το «φάντασμα» του Ζοτς! Θα τα καταφέρουμε;