Σας έκανε μάγκες κι εσείς τον… “φάγατε”!

Μπορεί η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου του Παναθηναϊκού να είναι “ούτε κρύο, ούτε ζέστη” για τον Αντρέα Στραματσόνι σε αυτούς τους πρώτους δύο μήνες παρουσίας του στην Ελλάδα, ωστόσο υπάρχουν σίγουρα κάποιοι που ήδη βλέπουν στους… εφιάλτες τους τον Ιταλό τεχνικό.

Ο λόγος φυσικά για μια σημαντική μερίδα των παιχτών του Παναθηναϊκού, η οποία μάλλον αλλιώς περίμενε την κατάσταση στην ομάδα μετά την αποχώρηση του Γιάννη Αναστασίου και αλλιώς της ήρθε με την έλευση του Αντρέα Στραματσόνι στο “Τριφύλλι”.

Δεν ξέρω κατά πόσον τελικά ο Ιταλός θα αποδειχθεί καλύτερος ή χειρότερος προπονητής από τον “Ολλανδό”, το σίγουρο όμως είναι πως οι δυο τους έχουν τεράστιες διαφορές ως προς τον τρόπο αντιμετώπισης του κάθε παίχτη τους ξεχωριστά. Ο Στραματσόνι δεν είναι σε καμία περίπτωση ο κόουτς που θα κάτσει με τις ώρες να συζητήσει με τον ποδοσφαιριστή του τι θέλει από αυτόν, γιατί δεν το κάνει, πως θα το κάνει και πάει λέγοντας. Θα ζητήσει αυτό που θέλει, θα περιμένει να το δει και αν τελικά δεν το δει, τότε θα κοιτάξει να το βρει αλλού. Ψυχρά κι επαγγελματικά…

Ο Αναστασίου από την άλλη, μπορεί να έκανε αρκετά και σημαντικά τακτικά λάθη, ωστόσο αν κάποιος μπορεί να του αποδώσει μια τρομερή ικανότητα, τότε αυτή είναι πως μπορεί να παίρνει το 110% από τον κάθε παίχτη. Από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο. Κι αυτή η ικανότητα είναι συνέπεια της υπομονής και της επιμονής που έδειχνε στους ποδοσφαιριστές ο 42χρονος πλέον τεχνικός. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, πως στην αρχή της θητείας του στον Παναθηναϊκό κι όταν τα αποτελέσματα δεν ήταν τα επιθυμητά, του είχε αποδωθεί κάπως… περιπαιχτικά ο τίτλος του “ψυχολόγου”. Διότι πάντα ήταν δίπλα στους παίχτες του κι αναζητούσε μέσω της συζήτησης και φυσικά της συνεργασίας και της σκληρής δουλειάς την ατομική και κατά συνέπεια ομαδική βελτίωση.

Οι ανθρώπινες σχέσεις όμως δυστυχώς φθείρονται με τον χρόνο, ειδικά όταν υπάρχει η καθημερινή τριβή μεταξύ των εμπλεκομένων, η οποία μοιραία οδηγεί σε αντιπαραθέσεις, διαφωνίες και παρεξηγήσεις. Δεν ξέρω τι μεσολάβησε μέσα στα 2,5 χρόνια παρουσίας του Αναστασίου στον “πράσινο” πάγκο, σίγουρα πάρα πολλά, αλλά είναι φανερό πως αυτό το 110% που έπαιρνε από τους παίχτες του, στα τελευταία παιχνίδια του στον Παναθηναϊκό μετατράπηκε με το ζόρι σε ένα 30%.

Είναι γεγονός πως αν κάποιοι μπορούσαν να κρατήσουν ή να απομακρύνουν τον “Ολλανδό” από τον “πράσινο” πάγκο, τότε αυτοί ήταν οι ίδιοι οι παίχτες του “Τριφυλλιού”, οι οποίοι τελικά ολοφάνερα επέλεξαν το δεύτερο. Όχι όλοι φυσικά, αλλά είναι κοινό μυστικό, πως η συντριπτική πλειοψηφία των παιχτών άκουσε με ικανοποίηση την είδηση της λύσης της συνεργασίας του Παναθηναϊκού με τον Αναστασίου. Δύο μήνες μετά, μάλλον θα έχουν αναθεωρήσει σε κάποια πράγματα…

Δύο μήνες μετά, όλοι τους έχουν μείνει, είτε στάσιμοι, είτε έχουν βρει τον μπελά τους με τον Στραματσόνι στον πάγκο. Ο Τριανταφυλλόπουλος, που στα δύο πρώτα χρόνια του Αναστασίου στον Παναθηναϊκό, ήταν βασικός κι αναντικατάστατος και μάλιστα με τρομερή βελτίωση, δεν κρίνεται πλέον ικανός για να κατέχει θέση στο ρόστερ. Μια από τα ίδια και για τον Διαμαντή Χουχούμη, που πέρσι στο πρώτο μισό της σεζόν ήταν επίσης βασικός. Ο Νάνο, που κάποιοι έβλεπαν πέρσι και πρόπερσι κι έτριβαν τα μάτια τους, πλέον παλεύει για να κερδίσει θέση βασικού απέναντι στον ανύπαρκτο Πράνιτς.

Ο Ταυλαρίδης, ο οποίος πέρσι ήταν “βράχος” κι απροσπέλαστος, έχει αρχίσει σιγά σιγά να εξαφανίζεται από την ενδεκάδα. Προτιμάται ο Τελάντερ ή ακόμα και ο Κουτρουμπής. Ο οποίος Κουτρουμπής, παρεμπιπτόντως, είχε φτάσει να χαρακτηριστεί ακόμα και ως “Έλληνας Πίρλο” με τις περσινές του εμφανίσεις στα πλέι οφ. Πλέον, μετατοπίστηκε και πάλι στην άμυνα και στο τελευταίο παιχνίδι που αγωνίστηκε κόντρα στον Πανθρακικό ήταν μάλλον… θλιβερός.

Η κατρακύλα όμως δεν σταματάει εδώ. Ο Λαγός, ο οποίος στην πρώτη σεζόν του Αναστασίου είχε προτάσεις από το εξωτερικό και ανανέωσε τελικά με τα “χίλια ζόρια” στην ομάδα, πλέον είτε παίζει, είτε όχι, δεν νομίζω πως το παρατηρεί κανένας. Τα ίδια και χειρότερα και για τον Αμπέντ, ο οποίος σε κάνει να αναρωτιέσαι αν είναι ο ίδιος παίχτης που βλέπαμε πρόπερσι στον Παναθηναϊκό κι έγινε τόσος ντόρος για να αποκτηθεί και πάλι. Τέλος, η πιο επίκαιρη περίπτωση είναι αυτή του Σωτήρη Νίνη. Αναστήθηκε στην κυριολεξία υπό τις οδηγίες του Αναστασίου, έκανε φανταστικά παιχνίδια στα περσινά πλέι οφ, ήταν καλός και στην εκκίνηση της σεζόν απέναντι στην Μπριζ και πλέον ψάχνει να βρει ομάδα.

Φωτεινή εξαίρεση αποτελεί ο Νίκος Καρέλης. Με Αναστασίου, με Ρούτερ, με Στραματσόνι, με βροχή, με χιόνι, ο νεαρός επιθετικός τα δίνει όλα στο γήπεδο και γι΄αυτό είναι ίσως ο μόνος παίχτης του Παναθηναϊκού που θα μπορούσε να φέρει μια καλή πρόταση στην ομάδα. Από κοντά και ο Ζέκα, ο οποίος όμως παρά την προσπάθεια του, κινείται επίσης σε πολύ ρηχά νερά τη φετινή σεζόν. Περιμένουμε να δούμε και τον Μπεργκ, ο οποίος έχει παίξει μόλις ένα παιχνίδι με τον Στραματσόνι στον πάγκο κόντρα στον Ηρακλή και ήταν πολύ κακός.

Για να καταλήξουμε λοιπόν στο… “δια ταύτα” του κειμένου και για να δικαιολογήσουμε και τον τίτλο του, η ουσία είναι πως όλοι οι παραπάνω παίχτες εκτόξευσαν την καριέρα υπό τις οδηγίες του Αναστασίου, αλλά μάλλον δεν το εκτίμησαν καθόλου. Αν το είχαν εκτιμήσει, θα έδιναν μέχρι τέλους το 100% των δυνατοτήτων τους για τον προπονητή τους και δεν θα τον οδηγούσαν στην έξοδο. “Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος”, λέει όμως ο θυμόσοφος λαός και ίσως οι παίχτες του “Τριφυλλιού” να καταλάβουν με τον χειρότερο τρόπο τι σημαίνει αυτή η φράση, με φόντο τον πάντα αυστηρό και απαιτητικό Αντρέα Στραματσόνι…

Επικοινωνία: markstefanoy@gmail.com