Editorial
Ραντεβού με την Ιστορία!
Και κάπως έτσι, οι «πράσινοι» αναμένεται να αντιμετωπίσουν στα Play-Offs με μειονέκτημα έδρας την ομάδα που πριν μια δεκαετία τους απέκλεισε με πλεονέκτημα έδρας. Γράφει ο Κωνσταντίνος Πανάς.
Ρόδα είναι και γυρίζει και όπως μας έχει αποδείξει πολλάκις η ζωή, όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο. Έτσι, γι’ αυτό το λόγο θα αντιμετωπίσει και ο Παναθηναϊκός με μειονέκτημα την Λαμποράλ Κούτσα. Για να πάρει την άτυπη ρεβάνς στην συγκεκριμένη φάση; Θα μάθουμε σε δέκα ημέρες, όπως πολύ σωστά μας έδειξε κάποτε ο… Γιάννης Μπουρούσης, πού αλλού, στο Βερολίνο.
Δείτε τα ζευγάρια των Play-Offs της Euroleague.
Στραπάτσο στην Πολή με “κακό” Σάλε
Για το ματς σήμερα δεν έχουμε να πούμε και να γράψουμε πολλά. Ο Παναθηναϊκός για 35 λεπτά ήταν κυρίαρχος έχοντας έναν Καλάθη χάρμα ιδέσθαι απόψε. Στη συνέχεια παραδόθηκε στην εκπληκτική τακτική του Ίβκοβιτς που έκανε τον μαθητή του να μοιάζει με ψάρι έξω από τα νερά του.
Είναι τεράστιο λάθος η χρησιμοποίηση του Ουίλιαμς ως δυάρι και η παραγκώνιση του Φελντίν. Δυστυχώς ή ευτυχώς, αν ο Δομινικανός δεν νιώσει εμπιστοσύνη προς τον εαυτό του δεν θα σκοράρει κατά ριπάς, όπως μας είχε συνηθίσει. Και εδώ έρχεται ο προπονητής, ο οποίος πρέπει να βρει τους κατάλληλους ρόλους για τον κάθε παίκτη της ομάδας.
3 Μήνες ΔΩΡΟ ΟΤΕ TV Και ΔΩΡΕΑΝ Εγκατάσταση + Κεραία! Πρόλαβε την online προσφορά
Στο ίδιο μήκος κύματος έρχεται και η παραγκώνιση του Γιάνκοβιτς έναντι του Πάβλοβιτς. Σήμερα που είχαμε την τύχη ή την ατυχία να έχουμε τραυματία τον Μαυροβούνιο, ο Βλαδίμηρος έδειξε μερικά καλά στοιχεία και διέψευσε τον προπονητή του για την μη χρησιμοποίηση του, όλο αυτό το διάστημα.
Ήταν εσφαλμένη η χρησιμοποίηση του Χάντερ στη θέση «4». Το παιδί ακόμη ψάχνεται στην άμυνα στο «5», πόσο μάλλον σε μια θέση που είναι πιο versatile και χρειάζεται καλή κίνηση, αλλά και δυναμική close up. Πράγματα που αμφότερα δεν διαθέτει ακόμη ο νεαρός σέντερ. Είναι γνωστό και φαινόταν και στους Ρένο Μπίγκχορνς ότι όταν έχανε τον παίκτη του στην αλλαγή ξεχνιόταν και έμενε ελεύθερος. Αν σκεφτούμε ότι είχε να αντιμετωπίσει και ένα stretch 4 όπως ο Σάριτς, μπορούμε να καταλάβουμε γιατί το σχήμα Ραντούλιτσα, Χάντερ δεν θα πετύχαινε σήμερα.
Το σημαντικότερο λάθος φυσικά είναι ο ρόλος που έχει ο Μάρκιζ Χέινς, ένας παίκτης ο οποίος έχει πολλά περισσότερα να δώσει στο κομμάτι του σκορ. Για να σας το πω πιο απλά, ο ρόλος του αυτή τη στιγμή είναι αυτός του Initiator. Απλά μεταφέρει την μπάλα με ασφάλεια (και όχι πάντα) στην επίθεση, χωρίς να παίρνει ρίσκα και τραβηγμένα σουτ. Βέβαια, όπως είχα γράψει και στο scouting report και έχω πει πολλάκις, για να πάρεις από αυτόν τα πάντα, πρέπει να του δώσεις την μπάλα στα χέρια. Να μπορέσει να διασπάσει άμυνες, να πάρει περισσότερα σουτ. Όταν ξεκινάει με 2/2 τρίποντα και επιστρέφει πάλι στα τέλη του τρίτου δεκαλέπτου, μάλλον κάτι δεν πάει σωστά.
Η λάθος τακτική
Ο Παναθηναϊκός θα έπαιρνε αυτό το παιχνίδι στην συγκέντρωση και φυσικά σε πολλά σημεία του παιχνιδιού ήταν απρόσεχτος. Έπαιξε κακή άμυνα και δεν έβγαλε ενέργεια και δυστυχώς γι’ αυτόν η Εφές είναι μια ομάδα η οποία ζει με το mentality του Ντούντα, που δεν είναι άλλο από το παιχνίδι επαφής, συγκέντρωσης και ανοιχτού γηπέδου. Παρόλα αυτά, η φετινή Εφές παραμένει μια άναρχη και ασαφής ως προς τους ρόλους ομάδα. Ο Ίβκοβιτς βασίζεται σε μια απαράμιλλη transition offense με τους Ερτέλ, Γκρέιντζερ, Οσμάν και κυρίως Μπράουν να τρέχουν σε κάθε ευκαιρία. Ο Παναθηναϊκός όχι μόνο δεν σταμάτησε το transition της Έφες, αλλά ήταν και ένα από τα μεγάλα πλήγματα στο σημερινό ματς.
Επίσης είναι γνωστός ο τρόπος με τον οποίο επιτίθεται η Έφες. Πολύ Pick ‘n Roll με τον Ερτέλ μαεστρικά να μοιράζει το παιχνίδι στη ρακέτα ή στην αδύναμη πλευρά. Αυτό που κάνει η Εφές τακτικά, και το είδαμε και σήμερα, είναι να στήνει δύο παίκτες, ο ένας στα φτερά και ο άλλο στις γωνίες. Αυτός ο τελευταίος συνήθως είναι ο Τζον Ντίμπλερ, ο οποίος μπαίνει σε ένα κλειστό γκρουπ με τους καλύτερους σουτέρ αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη (βλ. Κάρολ). Άρα, αυτή η έξτρα πάσα στη γωνία ήταν επίσης κάτι που πλήγωσε τον Παναθηναϊκό σήμερα.
Πριν μια δεκαετία
Οι «πράσινοι» αντιμετώπισαν με μεγάλη δυσκολία τα εμπόδια της Έφες, Μπενετόν και Τσιμπόνα για να έρθουν αντιμέτωποι με την τότε Ταού Κεράμικα του Περάσοβιτς. Παίρνουν πολύ εύκολα το πρώτο ματς και χάνουν εύκολα το δεύτερο. Φυσικά, στο τρίτο παιχνίδι κανείς δεν περίμενε ότι ο Σερκάν Ερντογάν θα κάνει ένα από τα καλύτερα παιχνίδια του σκοράροντας 24 πόντους στέλνοντας τον Παναθηναϊκό στο καναβάτσο. Εκείνο το παιχνίδι που το «τριφύλλι» είχε ως καλύτερο του παίκτη τον Βασίλη Σπανούλη, ήταν η πρώτη φορά που είδα τον Λαρισαίο γκαρντ να παίζει τέτοια “σκυλιασμένη” άμυνα και να βγάζει τέτοιο πάθος. Μου έβγαλε το ίδιο πάθος που είχε πέρυσι ο Παππάς με την ΤΣΣΚΑ.
Αξίζει να τον παρακολουθήσετε
Δεν ξέρω πόσοι από εσάς καθήσατε να παρακολουθήσετε χθες τους ημιτελικούς του Eurocup, αλλά ήμουν πολύ χαρούμενος που είδα ένα παιδί που του έκανα σκάουτινγκ 2 χρόνια πριν. Ήταν μόλις 18 ετών τότε. Αδύνατος και με πόδια “ξυλάκια”, αλλά με μεγάλο ταλέντο. Πλέον λίγες μέρες αφότου έκλεισε τα 20 του χρόνια κλήθηκε να αντιμετωπίσει μεγάλους παίκτες όπως ο Κάμπελ, ο Μάρντι Κόλινς ή ο Τζερεμί Λελούπ και πραγματικά να είναι ανταγωνιστικός. Αυτό είχα γράψει το καλοκαίρι του 2014…
«Ντιέγκο Φλακαντόρι (1.91, 1996) – Μαζί με τον Μουσίνι δημιούργησαν την πιο γρήγορη και την πιο φονική δυάδα περιφερειακών στο τουρνουά της Τουρκίας. Εξαιρετικός slasher (=ο παίκτης που κατά κόρον κυνηγάει τα drive και πλησιάσει στην αντίπαλη ρακέτα για layup, κάρφωμα κοκ), πολύ γρήγορος με πολύ καλή ντρίμπλα. Μπορεί να πασάρει εξίσου καλά».
Πλέον, τρεις πόντους ψηλότερος, έχοντας πάρει αρκετά κιλά και έχοντας αποκτήσει μεγαλύτερη εκρηκτικότητα και θράσος, ήταν το ίδιο καλός επιθετικά με εκείνο το φονικό αριστερό σουτ. Σε μερικά χρόνια, Μουσίνι και Φλακαντόρι θα αποτελέσουν και το βασικό δίδυμο της μπάκορτ της Εθνικής Ιταλίας. Ρίξτε του μια ματιά.