Παναθηναϊκός του… ναι μεν, αλλά!

Ο Παναθηναϊκός ολοκλήρωσε εν πολλοίς την προετοιμασία του ενόψει της νέας σεζόν, μια και το τουρνουά Gomelsky Cup έλαβε τέλος, και ο Κωνσταντίνος Πανάς εκφράζει τις απόψεις του για το νέο “Τριφύλλι” του Αργύρη Πεδουλάκη.

Ας ξεκινήσουμε από τα αποτελέσματα, που είναι 5 νίκες και 1 ήττα. Αρχικά, η περίοδος της προετοιμασίας είναι αρκετά περίπλοκη και όχι ιδανική για να βγαίνουν συμπεράσματα, γι’ αυτό θα προσπαθήσω να το δω όσο πιο σφαιρικά γίνεται. Αλίμονο αν βγάλουμε την ομάδα αποδοτική ή όχι από τις αρχές Οκτωβρίου. Ας ξεκινήσω λίγο από τα θετικά, προτού πάω στα αρνητικά.

Πεινάς; Deliveras! Παράγγειλε τώρα ότι τραβάει η… όρεξή σου!

• Επιτέλους είδα σχήματα, όπου η ομάδα μπορούσε να παίξει αλλαγή με κάθε παίκτη της.

• Αυτό για το οποίο μίλησα στα rankings. Οι «πράσινοι» θα στηρίζονται πάρα μα πάρα πολύ στο spacing, κάτι που έλειπε τα τελευταία χρόνια. Παίκτες που δίνουν χώρο στο συμπαίκτη για απομόνωση, παίκτες απειλούν σταθερά από την περιφέρεια.

• Ο Παναθηναϊκός αποκτάει σιγά-σιγά χαρακτήρα flexible ομάδας, χάρη στα 3&D χαρακτηριστικά ορισμένων παικτών. Δυστυχώς, το «τριφύλλι» τα τελευταία χρόνια έπασχε από λύσεις και είχε συγκεκριμένους τρόπους απειλής.Το 2013, βάζοντας την μπάλα μέσα, χωρίς να υπάρχουν οι ιδανικοί σουτέρ για να ελευθερώνουν τον Σχορτσιανίτη. Όταν ήρθαν Λάσμε–Γκιστ, ο Παναθηναϊκός στηρίχτηκε περισσότερο στο versatility και απλοποίησε τους χώρους, δίνοντας στο Σχορτσιανίτη δευτερεύων ρόλο.Το 2014, ο Ιβάνοβιτς επιχείρησε ένα αποτυχημένο up tempo με ακροβολισμένους σουτέρ που διέθεταν μόνο χαρακτηριστικά “3”. Η άμυνα ήταν ελλιπέστατη, ενώ μόλις ο Μπατίστα πήρε και αυτός την κάτω βόλτα, οι «πράσινοι» έγιναν πιο προβλέψιμοι από ποτέ. Μην ξεχνάμε ότι πέρα από τον Μπλουμς, δεν υπήρχε κλασσικός σουτέρ για να στηριχθεί αυτό το παιχνίδι.Για τον Παναθηναϊκό του Τζόρτζεβιτς, τα πράγματα ήταν πάλι ξεκάθαρα. Ο Σέρβος επιχείρησε να δημιουργήσει μια ομάδα στοχευμένων επιθέσεων, όχι τόσο κακή από σκέψη, αλλά κακή σε πράξη. Λάτρευε πολύ το παιχνίδι χωρίς μπάλα και συγκεκριμένα με zipper cut, ξεκινώντας από το high post, ενώ του άρεσε το παιχνίδι αδύναμης. Αφενός όμως δεν υπήρχε το close out threat, αφετέρου εκείνη η ομάδα στερούνταν 3&D χαρακτηριστικών, ώστε να μπορέσει να είναι πιο αποδοτική σε παιχνίδι στη weak side.

• Κάπως έτσι ο φετινός Παναθηναϊκός διαθέτει παίκτες που μπορούν να αντεπεξέλθουν κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.
  1) Slashers
  2) 3&D
  3) Above the rim
  4) PnR&P

Πεινάς; Deliveras! Παράγγειλε τώρα ότι τραβάει η… όρεξή σου!

Κυρίως η αύξηση του νο2 δίνει το κάτι διαφορετικό στον φετινό Παναθηναϊκό. Ο Πεδουλάκης γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα, ότι το σύγχρονο μπάσκετ χρειάζεται mobility, athleticism και μακρινό σουτ. Αυτά τα στοιχεία ευελπιστεί να προσθέσει στον περσινό κορμό. Πάμε τώρα, στο τι δεν μου άρεσε.

• Αρχικά να πω ότι ο μεγάλος μου φόβος, είναι η αδυναμία της άμυνας έναντι σε δυνατά κορμιά που μπορούν να σκοράρουν στο ζωγραφιστό. Είδαμε αυτό το έργο με Παραχούσκι, Ζίρμπες και Ογκάστιν. Όταν μιλούσα για την ανάγκη ενός παίκτη με δυνατό upper body, γι’ αυτή ακριβώς την απειλή μιλούσα. Για να μπορέσει να εξαλειφθεί η αμυντική αδυναμία σε αυτό το κομμάτι. Όπως είχα γράψει για Σίνγκλετον, δεν έχει δυνατό κορμό και δεν υπάρχει περίπτωση να τα βάλει με παίκτες που τον ξεπερνούν σε κιλά και μπορούν να παίξουν ιδανικά με πλάτη. Σίγουρα είναι καλός αν αντιμετωπίσει παίκτες τύπου Γκιστ, αλλά ως εκεί. Για το ποστ μιλάμε πάντα.

• Είχα πει πως ο Παναθηναϊκός θα δυσκολευτεί αρκετά απέναντι σε κλειστές άμυνες, με ή χωρίς τον Καλάθη μέσα. Έχω φανταστεί πολλές φορές το ιδανικό σε αυτή την κατάσταση. Δημήτρης Διαμαντίδης… Ένα γκαρντ που μπορεί να παίξει το PnR και να σουτάρει πολύ καλά μετά από ντρίμπλα. Δυστυχώς ο Τζέιμς είναι αρκετά streaky σε αυτό το τομέα, ενώ ο Μποχωρίδης είναι πολύ καλός σαν spot.

• Υπήρχε σαφής αδυναμία αντιμετώπισης στο PnR, όταν βρισκόταν ο Μπουρούσης μέσα. Είναι κατανοητό αυτό, ωστόσο το πόσο εύκολα άνοιγε την άμυνα ο Ογκάστιν ήταν απερίγραπτο.

• Οι αλληλοκαλύψεις δεν δούλεψαν, κυρίως στις αρχές της περιόδου, και μέχρι η ομάδα να ρολάρει. Αυτό που μου βγάζει ο Παναθηναϊκός ως τώρα, είναι ότι προσπαθεί να γίνει transition paced ομάδα. Αναζητάει καλάθια σε πρωτεύων ή δευτερεύων αιφνιδιασμό για να βρει ρυθμό. Το σημαντικό είναι ότι διατηρεί ένα μεγάλο κομμάτι ενέργειας για το σημείο που βρίσκει ρυθμό, γι’ αυτό και βλέπουμε να χτίζει διαφορές. Μέχρι εκείνο το σημείο η ομάδα κολλάει και δυστυχώς τα νεκρά διαστήματα ήταν σήμα κατατεθέν στις ομάδες Παναθηναϊκού του Πεδουλάκη.

Γενικά, μην έχετε απαίτηση η ομάδα να μπορέσει να είναι αποτελεσματική από αυτό το διάστημα. Είναι δεδομένο πως οι παίκτες ψάχνονται. Επιθετικά να βρουν ρυθμό και αμυντικά να μάθουν να συνεργάζονται. Είναι δεδομένο πως οι αλληλοκαλύψεις δεν δουλεύουν αυτή τη χρονική στιγμή, γι’ αυτό και βλέπεται ορισμένες φορές την ρακέτα κενή.

Λευτέρης Μποχωρίδης – Είχα πει το καλοκαίρι περίπου, πως ο Θεσσαλονικιός γκαρντ δεν νοείται σε αυτές τις ηλικίες να παίζει πεντάλεπτα και ότι ιδανικό θα ήταν μέχρι την επόμενη διετία που θα έχει ολοκληρωθεί αμυδρώς η ανάπτυξη του σαν αθλητής, να αγωνίζεται 25+ λεπτά. Αφενός,στη κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση δεν έχει την δυνατότητα για κάτι τέτοιο, αφετέρου φοβάμαι πως αυτά τα πεντάλεπτα σε αυτή την ηλικία του κάνουν κακό. Δεν είναι τυχαίο που Σπανούλης, Διαμαντίδης ήρθαν στον Παναθηναϊκό στα 23-24, όντας παίκτες που είχαν τα απαραίτητα fundamentals να πρωταγωνιστήσουν. Ελπίζω να διαψευσθώ!

Βασίλης Χαραλαμπόπουλος – Αρχικά, μην βιαστείτε να κρίνεται ένα παιδί 19 ετών, που φέτος έγινε starter… Είναι πραγματικά ΠΟΛΥ μικρός για να μπορέσει να κριθεί για το αν αξίζει ή όχι. Θα σας παραπέμψω στο παράδειγμα Διαμαντίδη παραπάνω, αλλά αφού πάμε στην λογική ότι πρέπει να παίξει βασικός, τότε αυτό θα τον κάνει καλύτερο και πιο ώριμο στη συνέχεια. Σίγουρα ο πιο αδύναμος κρίκος έως τώρα, αλλά υπομονή μέχρι να μπει στον ρόλο του. Είναι νωρίς…

Πεινάς; Deliveras! Παράγγειλε τώρα ότι τραβάει η… όρεξή σου!

Νικ Καλάθης – Ο αρχηγός των «πράσινων» μοιάζει αρκετά πιο επιθετικός και πιο ήρεμος έχοντας στην πλάτη του παίκτες που μπορούν να τον αντικαταστήσουν. Βελτιωμένος στις αποφάσεις και στο μακρινό σουτ, ενώ λειτούργησε κατά συνθήκη με τον Μάικ Τζέιμς στην πεντάδα, κάτι που είχα γράψει πως δεν πιστεύω ότι θα συμβεί.

Ντεμέτρις Νίκολς – Σίγουρα ο παίκτης που με εξέπληξε έως τώρα. Εξαιρετικό positioning, μαχητικός, αλτρουιστής, intangibles στο έπακρο και φυσικά προσόντα σε καλό βαθμό. Δεν έχει την πλευρική ταχύτητα που είχε κάποτε… δεκτό. Το μυαλό, η εμπειρία και το refuse to lose έχω να το δω από τον Μασιούλις.

Κρις Σίνγκλετον – Ο «κινέζος» είναι δεδομένο να έχει σκαμπανεβάσματα στην απόδοση του, μέχρι να σταθεροποιήσει τον ρυθμό του. Αφενός έχασε σημαντικό κομμάτι της προετοιμασίας, αφετέρου παίζει non-stop κάνα χρόνο τώρα, στους ίδιους περίπου ρυθμούς. Δεν περίμενα κάτι περισσότερο από αυτά που έχω δει. Αστείρευτο motor, υψηλό impact σε ριμπάουντ και άμυνα. Όταν σταθεροποιήσει το μακρινό σουτ, θα μιλάμε για άλλο επίπεδο.

Μάικ Τζέιμς – Σίγουρα ο πιο fun2watch παίκτης των «πράσινων» στα φιλικά. Άλλαζε τον ρυθμό στο άψε-σβήσε, ενώ ο τρόπος με τον οποίος έτρεχε στο ανοιχτό γήπεδο ήταν χάρμα ιδέσθαι. Πρέπει να αποκτήσει νοοτροπία, όπως αυτή στο ματς με την ΤΣΣΚΑ του τύπου “παίζω άμυνα για την θέση μου”. Έχει τα φυσικά προσόντα να πιέσει και να μείνει κοντά στον αντίπαλο του, αλλά ορισμένες φορές έχανε τον παίκτη του, θεωρώ πιο πολύ λόγω νοοτροπίας. Αν ο Πεδουλάκης του εμφυτεύσει το try hard χαρακτήρα στην άμυνα, τότε θα μιλάμε για άλλο παίκτη. Το ίδιο με Σίνγκλετον, αναφορικά με το τρίποντο on&off dribble.

Αντώνης Φώτσης – Ο ρόλος του υπαρχηγού είναι κυρίως του dressing room leader, ο άνθρωπος ο οποίος είναι ο τελευταίος συνδετικός κρίκος των μεγάλων επιτυχιών του Παναθηναϊκού και αυτός που μπορεί να βγαίνει μπροστά στα δύσκολα. Το είδαμε και χθες.

Νίκος Παππάς – Σαν να μην πέρασε μια μέρα, ο Παππάς δείχνει έτοιμος να γίνει o go to guy που ονειρεύονται όλοι οι Παναθηναϊκοί. Σαφώς βελτιωμένος στο μακρινό σουτ και στις αποφάσεις στην προσωπική ενέργεια. Ορισμένες φορές προσπαθούσε να κάνει το κάτι παραπάνω, αλλά βελτίωσε πάρα πολύ την πίεση στην άμυνα και το γεγονός ότι κατεβάζει μπάλα με άνεση πλέον του δίνουν έξτρα λεπτά στο «πράσινο» ροτέισον.

Τζέιμς Φελντίν – Ο παίκτης προσπαθεί να βρει ρυθμό μέσα στα περίπου 12-15 λεπτά που αναμένεται να αγωνιστεί και γι’ αυτό ενδέχεται να είναι αναποτελεσματικός σε μερικά ματς. Αρχικά, πρέπει να αποβάλλει το άγχος της αστοχίας και να προσπαθήσει σε αυτό το χρονικό διάστημα να παίξει τουλάχιστον καλή άμυνα. Ο Δομινικανός είναι παίκτης ρυθμού γι’ αυτό και είχε συνηθίσει να παίζει 20+ λεπτά για να σου δώσει πράγματα. Αν καταφέρει αυτά που έδινε να τα δίνει σε μάξιμουμ 15 λεπτά, τότε θα μπορέσει να γίνει και παίκτης κλειδί.

Τζέιμς Γκιστ – Ο Αμερικανός νιώθει πιο άνετα και σίγουρα πιο ξεκούραστα έχοντας στο πλάι του, τους Σίνγκλετον και Νίκολς. Σίγουρα στην πιο ώριμη ηλικία του, καλείται να δώσει αυτά που πραγματικά μπορεί. Πήγαινε καιρός που τον θυμάμαι να ευστοχεί σε τρίποντο… Τα τελευταία χρόνια έτεινε να επιτίθεται περισσότερο από το ζωγραφιστό και είχα ξεχάσει τις αληθινές αρετές του.

Η έμπειρη στοιχηματική ομάδα της Hellasbet.com σε στέλνει κατευθείαν… ταμείο!

Γιάννης Μπουρούσης – Ο παίκτης που αποκτήθηκε για να κάνει την διαφορά και δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι είναι αυτός που ανεβάζει σκάλες πάνω τους «πράσινους». Ο τσαμπουκάς και ή αίσθηση για το παιχνίδι είναι κάτι μοναδικό. Το σημαντικότερο έως τώρα, είναι η οργάνωση του παιχνιδιού. Το γεγονός ότι μπορείς να διαθέτεις τον καλύτερο ψηλό πασέρ, την ώρα που στερείσαι καθαρού δημιουργού, μετά τον Καλάθη, είναι πολύ σημαντικό.

Κέι Σι Ρίβερς – Ψάχνει ρυθμό και προσπαθεί να τον βρει μέσα από την άμυνα και το μακρινό σουτ. Δεν τον φοβάμαι. Παίζει εξαιρετική ομάδα άμυνα, για την ώρα υστερεί στην ατομική, κυρίως λόγω ρυθμού. Το τρίποντο είναι κυρίως ψυχολογίας… Πιστεύω ότι θα κάνει το step up στους επόμενους μήνες, αλλά το σημαντικό είναι ότι δεν είναι παίκτης τύπου Ουίμς που τον απέκτησες να σου κάνει την διαφορά. Αυτό το εξτρά που θα δώσει είναι το σημαντικό.

Πατ Καλάθης – Καθαρά συμπληρωματικός… Δεν παχαίνει, που λέμε. Αποκτήθηκε για να αντιμετωπίσει τα δυνατά κορμιά στην θέση «5» και γενικότερα για οποιαδήποτε ειδική αποστολή του ζητηθεί. Φέτος υπάρχουν παίκτες ειδικών συνθηκών.