Editorial
Ο γκαρντ που χρειάζεται ο Παναθηναϊκός!
Η διάθεση του Παναθηναϊκού να ενισχυθεί περαιτέρω στην περιφέρεια κρίνεται αμφίβολη, ωστόσο ο Μπράντλεϊ Γουαναμέικερ είναι ένας από τους παίκτες που θα λάτρευα να δω στα «πράσινα». Ο Κωνσταντίνος Πανάς σκιαγραφεί το προφίλ του παίκτη που μπορεί να ανεβάσει επίπεδο την back court του “Τριφυλλιού”.
Η αλήθεια είναι ότι θα χυθεί πολύ μελάνι για την “πράσινη” back court, δεδομένου ότι οι παίκτες που αγωνίζονται εκεί, πολλές φορές καθορίζουν μια αναμέτρηση. Καλώς ή κακώς σε αυτούς πάει η μπάλα στα τελευταία καίρια δευτερόλεπτα και από αυτούς ενορχηστρώνεται μια ολόκληρη ομάδα. Όχι, δεν πρόκειται για τον αντικαταστάτη του Δημήτρη Διαμαντίδη, γιατί δεν γίνεται ένας παίκτης να μπορέσει να μπει στα παπούτσια του πλήρως. Προσπαθώ, με όσο το δυνατόν πιο ήπιο τρόπο, να προτείνω παίκτες που θα πλαισιώσουν κατάλληλα τους ήδη υπάρχοντες.
Η επιλογή Γουαναμέικερ γίνεται εφόσον αποκτηθεί και ένα ακόμη γκαρντ με σταθερό τρίποντο.
Διακοπές στη Μύκονο με το Trivago, στις καλύτερες τιμές της αγοράς!
Γιατί Γουαναμέικερ;
Θεωρώ ότι ο Παναθηναϊκός έχει ανάγκη από ένα all around κόμπο γκαρντ, Pick ‘n Roll σκεπτόμενος, που έχει παιχνίδι αδύνατης πλευράς. Στέκομαι στην τελευταία πρόταση, γιατί οι «πράσινοι» φέτος αγκομαχούσαν, πλην του Διαμαντίδη, να περάσουν σωστά την μπάλα στην weak side. Επίσης το πιο σημαντικό, ότι είναι Αμερικανός γαλουχημένος σε ομάδες που είναι σοβαρές, πάντα με υψηλούς στόχους και γι’ αυτό δεν έχει καταλήξει να γίνει «τσίρκο», όπως λέει γι’ αυτόν μια… ψυχή. Ομάδες με σωστό προσανατολισμό όπως οι Λιμόζ και η Μπάμπεργκ που χτίστηκαν πάνω του και στο ισορροπημένο παιχνίδι του.
Scouting Report
Αρχικά να πω ότι και μόνο που είναι επιλογή Τρινκέρι, είναι δεδομένο ότι είναι παίκτης ομάδας. Όσοι παρακολουθήσατε κυρίως φέτος, αλλά και τα προηγούμενα χρόνια τον Ιταλό τεχνικό (με την Καντού ας πούμε) θα γνωρίζεται ότι είναι φαν του ισορροπημένου μπάσκετ με κατανεμημένες επιθέσεις. Βρίσκει τις αδυναμίες των παικτών του και προσπαθεί να τις καλύψει με τις δυνατότητες του συνόλου. Ο Μπραντ Γουαναμέικερ δεν είναι πολύ σταθερός σουτέρ κι έτσι φρόντιζε να έχει πάντα δίπλα του τον Στρέλνιεκς ή τον Ζήση.
Ο Αμερικανός με ύψος 1.93 μ. (6’ 4 ft), άνοιγμα χεριών κοντά στα 2.04 μ. (6’ 8.5 ft) και στατική έκταση στα 2.50 μ. (8’ 3 ft) αγωνίζεται και στις δύο θέσεις των γκαρντ, αλλά νιώθει πιο άνετα κυρίως ως πόιντ γκαρντ. Η ικανότητα του να αγωνίζεται με ευκολία στα φτερά τον έχει κάνει αρκετά καλό και σε καταστάσεις με τρία γκαρντ.
Πέρασε μια τετραετία στο Πίτσμπουργκ υπό τις οδηγίες του Τζέιμι Ντίξον και ο ίδιος αποτελούσε κλειδί για την low tempo επίθεση των “Πανθήρων”. Ένα εξαιρετικό πρόγραμμα που διδάσκει το μη εγωιστικό μπάσκετ και πώς να λειτουργείς μέσα από το σύστημα τόσο στην επίθεση, όσο και στην άμυνα. Δεν του αρέσει να γίνεται φαντεζί γι’ αυτό και θυμίζει ευρωπαϊκό γκαρντ σε σώμα Αμερικανού.
Είναι παίκτης ο οποίος δίνει συγκεκριμένα πράγματα και το πιο σημαντικό, δεν χρειάζεται συγκεκριμένο ρόλο για να αποδώσει (βλ. Χέινς). Όσα λεπτά αγωνιστεί, θα αποδώσει τα όποια στοιχεία του ταλέντου του.
Έδειξε να αγωνίζεται καλύτερα με καλούς spot shooter, αφού μεγάλος αριθμός από τις ασσίστ του προέρχονται από καταστάσεις πάσας-σουτ. Έχει πολύ καλό court vision και ακόμη πιο γρήγορες και σωστές αποφάσεις με την μπάλα στα χέρια. Έχοντας δίπλα του τρεις καλούς spot shooter μετρούσε 5.5 ασσίστ ανά 40 λεπτά αγώνα (max).
Ο Γουαναμέικερ δεν είναι ο παίκτης που θα φτιάξει τους συμπαίκτες του δημιουργώντας ρήγμα, αντιθέτως με ένα απλό Pick ‘n Roll ή μια απλή πάσα στην γωνία θα χρεωθεί ασσίστ. Το σημαντικό είναι ότι δύσκολα παίρνει λάθος αποφάσεις και μπορεί να προσαρμοστεί κάτω από καταστάσεις πίεσης.
Διακοπές στη Μύκονο με το Trivago, στις καλύτερες τιμές της αγοράς!
Δυνατό του σημείο είναι και ο αιφνιδιασμός, όπου έχει την δυνατότητα να τελειώσει δυναμικά, είτε να δημιουργήσει για τους συμπαίκτες του. Σημαντικό στοιχείο ότι παραπάνω από το 40% των πόντων του προέρχεται από καταστάσεις transition.
Ο Γουαναμέικερ δεν έκανε όνομα στην Ευρώπη για την ικανότητα του να ξεχωρίζει από το σύνολο, αλλά για την ικανότητα να χωράει ανάμεσα σε οποιοδήποτε σύνολο και να δίνει πάντα το 100% από αυτά που μπορεί. Παίκτης όπως ο Ρένφρο, που είχα προτείνει στο παρελθόν, με τον παίκτη της Μπάγερν ωστόσο, να χρειάζεται περισσότερο την μπάλα στα χέρια. Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει με τον γκαρντ της Μπάμπεργκ και αυτό γιατί δεν είναι παίκτης που κουράζει μια επίθεση ή θέλει μια μπάλα μόνος του. Αντιθέτως όλες οι αποφάσεις του είναι γρήγορες. Γρήγορες μεταβιβάσεις, γρήγορη εκτέλεση, γρήγορες κινήσεις χωρίς την μπάλα…
Το τελευταίο κομμάτι είναι κάτι που έμαθε στο Πίτσμπουργκ, κίνηση χωρίς την μπάλα, ώστε να βοηθάει στο spacing των συμπαικτών του και να τους αφήσει να ολοκληρώσουν τις επιθέσεις τους.
Επιθετικά στηρίζεται αρκετά στο περιφερειακό σουτ. Εκεί δημιουργεί πολλούς κινδύνους, είτε σαν spot, είτε με σουτ μετά από ντρίμπλα. Παρότι σαν spot δεν παράγει μεγάλα νούμερα, το σουτ μετά από ντρίμπλα έδειξε να είναι η σπεσιαλιτέ του. Κυρίως μόλις πάρει το πρώτο σκριν. Ενώ δηλαδή το σουτ του από το τρίποντο δεν είναι σταθερό κάτω από οποιεσδήποτε προϋποθέσεις, νιώθει πολύ άνετα όταν έχει την μπάλα στα χέρια και σουτάρει μετά από σκριν στο Pick ‘n Roll. Συγκεκριμένα σκοράρει 2.95 στις 5 επιθέσεις που παίρνει μετά από σκριν και 3.85, όταν ο αντίπαλος τον παίζει under.
Γενικότερα ο Γουαναμέικερ είναι ένας παίκτης που δεν στηρίζεται τόσο στα αθλητικά του προσόντα. Δεν έχει και το καλύτερο πρώτο βήμα, ούτε είναι ο πιο εκρηκτικός αθλητής. Είναι ένας παίκτης που σπανίζει για την αίσθηση που έχει για το παιχνίδι και το μπασκετικό του IQ. Η ντρίμπλα του είναι σε ικανοποιητικό επίπεδο. Προστατεύει την μπάλα πολύ καλά και αυτό του αρκεί. Απειλεί περισσότερο με την ντρίμπλα ανάμεσα στα πόδια.
Αμυντικά είναι καλός. Όχι ο καλύτερος, αλλά δεν είναι κακός. Έχει καλή αμυντική στάση, έχει καλοδουλεμένο upper body και βάζει έξυπνα τα χέρια πάνω στην μπάλα, ώστε να κλέψει. Τα πλάγια βήματα κυμαίνονται σε καλό βαθμό, αλλά θέλει δουλειά στην πλευρική του ταχύτητα, δείχνει να χάνεται με πολύ πιο γρήγορους αντιπάλους. Το άνοιγμα χεριών τον βοηθάει στο να δυσκολεύει το σουτ των αντιπάλων του. Εκεί που δυσκολευόταν αρκετά, ήταν όταν έπρεπε να κυνηγήσει παίκτες που τρέχουν να ελευθερωθούν μέσα από τα σκριν, κυρίως γιατί δεν έχει τα πόδια να τους πιάσει.
Η έμπειρη στοιχηματική ομάδα της Hellasbet.com σε στέλνει κατευθείαν… ταμείο!
Το σουτ του έχει μια ιδιαίτερη τεχνική και παρότι μου αρέσει πάρα πολύ ο μηχανισμός του, πρέπει να γίνει πιο αποτελεσματικός όταν αγωνίζεται σε μικρό χρονικό διάστημα. Δηλαδή όταν δοκίμαζε 7 τρίποντα και πετύχαινε τα 2, είναι κάτι που πρέπει να το δουλέψει και ίσωςαυτό είναι και το πιο μελανό σημείο στην υπόθεση του. Αναφορικά με την μηχανική στο σουτ του, έχει εξαιρετικό συγχρονισμό με το άλμα που βάζει, που χαρακτηρίζεται ως average. Δεν πηδάει στο… θεό για το σουτ, αλλά δεν είναι και τύπου Καλάθη, set shot, να στηρίζεται δηλαδή στο λύγισμα των γονάτων. Έχει μια απελευθέρωση, που η μπάλα καταλήγει αρκετά γλυκά στο καλάθι. Μου αρέσει ο τρόπος που μπορεί να αφήνει την μπάλα μετά από ντρίμπλα και είναι και σήμα κατατεθέν του.
Συνολικά είναι ένας παίκτης που βασίζεται στο μυαλό του για να παίξει μπάσκετ. Δεν είναι πολύ γρήγορος, ούτε πολύ αθλητικός, αλλά ξέρει να βάζει το σώμα του, να προστατεύει την μπάλα και μοιάζει να τα πηγαίνει πολύ καλά με την επαφή. Πολύ καλός οργανωτής μισού γηπέδου και τονίζω το παιχνίδι αδύνατης πλευράς που κατέχει στο ρεπερτόριο του. Αμυντικά είναι καλός και μπορεί να μπει σε οποιοδήποτε καλούπι. Στα αρνητικά του σίγουρα το ασταθές σουτ, θα είναι πιο αξιόπιστος με σουτέρ γύρω του, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα τον στοχεύει η αντίπαλη ομάδα. Επίσης το ότι δεν απειλεί τόσο με διεισδύσεις, αλλά από την στιγμή που έχει τον Παππά και ελπίζω ένα ακόμη σκόρερ στην περιφέρεια, αυτό θα είναι περιττό.