Editorial
Οι Γκιστ, Γκάμπριελ, Τζέιμς και το… “παγωμένο” ΟΑΚΑ!
O Κένι Γκάμπριελ που δε θα γίνει ποτέ Γκιστ, η απουσία του δεύτερου, η επανένταξη του Τζέιμς, η αποχή των… δήθεν Παναθηναϊκών οπαδών και ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος που έχει δώσει τη ψυχή του για τον σύλλογο.
O Κένι Γκάμπριελ που δε θα γίνει ποτέ Γκιστ, η απουσία του δεύτερου, η επανένταξη του Τζέιμς, η αποχή των… δήθεν Παναθηναϊκών οπαδών και ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος που έχει δώσει τη ψυχή του για τον σύλλογο. Σχολιάζει ο Πάνος Παναγιωτόπουλος.
Αμέσως μετά τον τραυματισμό του Τζέιμς Γκιστ, είναι αλήθεια πως ο Κένι Γκάμπριελ ήταν από τα πρώτα ονόματα που μου ήρθαν στο μυαλό. Ευκολία μεταγραφής, η «δίψα» του να αποδείξει στον εαυτό του πως είναι ξανά σημαντικός, ήταν μερικά από τα κριτήρια που θα μπορούσαν να βοηθήσουν τον ίδιο και κατά συνέπεια τον Παναθηναϊκό στην εποχή χωρίς τον Αμερικανό. Το διάστημα που θα λείψει ο Γκιστ, δε το γνωρίζουμε ακριβώς. Το ιατρικό ανακοινωθέν ανέφερε περίπου 4 μήνες. Όμως, πόσο εύκολο είναι να πορευτεί το «Τριφύλλι» χωρίς τον Αμερικανό; Δεν είναι καθόλου εύκολο, όμως πρέπει να τα καταφέρει, γιατί αυτό το κλαμπ ονομάζεται ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ και είναι υπεράνω προσώπων και καταστάσεων.
Μπορεί να βοηθήσει ο Γκάμπριελ
Είναι γεγονός πως Γκιστ δεν είναι και δε θα γίνει ποτέ, άλλωστε θα ήταν ουτοπικό αν ο Τσάβι Πασκουάλ και οι συνεργάτες του έψαχναν να βρουν έναν αθλητή με τα προσόντα του. Απλούστατα, γιατί δεν υπάρχει. Έτσι, το προπονητικό σταφ, κατέληξε στον Κένι Γκάμπριελ, τον Αμερικανό που «έβγαλε» μάτια πέρυσι με τη Καρσίγιακα αλλά δε βρήκε «πρόσφορο» έδαφος για να αποδώσει τα όμοια στη Λοκομοτίβ Κουμπάν.
Η έμπειρη στοιχηματική ομάδα της Hellasbet.com σε στέλνει κατευθείαν… ταμείο!
Έδειξε μεγάλη διάθεση να έρθει στον Παναθηναϊκό, αφού το ρεπορτάζ ανέφερε πως πίεζε τη «Λόκο» να τον αφήσει ελεύθερο προκειμένου να υπογράψει στους «πράσινους», όπως και έγινε. Τα βασικά ερωτήματα είναι δυο. Θα αναπληρώσει τον Τζέιμς Γκιστ; Θα μπορέσει να βοηθήσει;
Ας ξεκινήσω με το πρώτο ερώτημα. Ο Γκιστ είναι αναντικατάστατος στην παρούσα φάση και αμφιβάλλω αν υπάρχει ψηλός στην Ευρώπη με την πληρότητά του. Όμως, αυτό δε σημαίνει ότι δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς τον Αμερικανό. Στο δεύτερο ερώτημα, μας έχει απαντήσει – τρόπον τινά – ο Κωνσταντίνος Πανάς με το scouting report του.
Παρόλα αυτά, εγώ θα κάνω μια γενική «σούμα». Ο Κένι είναι ένας φιλότιμος παίχτης και αν κρίνουμε από τη συμπεριφορά του, θα δούμε ωραία… πραγματάκια. Σε αυτό που υπερτερεί, είναι το σουτ. Μιλάμε για έναν πολύ καλό σουτέρ που μπορεί να «ανοίξει» εύκολα τις αντίπαλες άμυνες, δημιουργώντας χώρο για drives. Το transition game του είναι, με μια λέξη, ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ. Η ταχύτητά του είναι απερίγραπτη και κυριολεκτικά, δεν πιάνεται. Συνήθως τελειώνει εντυπωσιακά τις φάσεις και πολύ σπάνια θα τον δούμε να πραγματοποιεί κακό τελείωμα. Είναι εξαιρετικός finisher. Τέλος, πάμε στην πολυσυζητημένη άμυνα του. Τον έχουν χαρακτηρίσει «κακό» αμυντικό, δεν θα συμφωνήσω εξ’ ολοκλήρου. Πρόκειται για αθλητή που αμύνεται με το ένστικτό του, για αυτό υποπίπτει σε χαζά φάουλ, αλλά είναι μαχητής και θα διεκδικήσει κάθε κατοχή.
Παθιασμένος ο Τζέιμς!
Μετά τον τραυματισμό του, το μέλλον του στον Παναθηναϊκό έμοιαζε να… αχνοφαίνεται. Παρόλα αυτά, ο Αργύρης Πεδουλάκης και η διοίκηση του «Τριφυλλιού», τον στήριξαν μολονότι υπέπεσε σε ένα βαρύτατο ατόπημα που ζημίωσε αγωνιστικά την ομάδα.
Η εικόνα του στο ματς με την Νταρουσάφακα ήταν πολύ θετική. Το πάθος που επέδειξε, ήταν απερίγραπτο. Δεν πτοήθηκε από κανέναν αντίπαλο και πήγαινε πολύ δυναμικά στις φάσεις και στα τελειώματα, λες και δεν είχε τραυματιστεί ποτέ, θυμίζοντας τον παλιό, καλό, Τζέιμς!
Η επανένταξή του δίνει μεγαλύτερη πληρότητα στη περιφερειακή γραμμή του «Εξάστερου», απελευθερώνοντας παράλληλα και τον Νίκο Παππά από τη θέση του άσσου. Άλλωστε, ο Παππάς δεν είναι πλέι-μέικερ. Το ανακουφιστικό της υπόθεσης είναι πως επιτέλους, θα υπάρχει μια πολύ ποιοτική αλλαγή του Νικ Καλάθη, ο οποίος δε θα χρειάζεται πια, να «γράφει» 35λεπτα στο παρκέ.
Ο σεβασμός στον Γιαννακόπουλο και η «δηθενιά» των οπαδών
Η εικόνα του ΟΑΚΑ στο ματς με την Νταρουσάφακα, ήταν αποκαρδιωτική. Για άλλη μια φορά, το κλειστό των ολυμπιακών εγκαταστάσεων, θύμιζε περισσότερο εκκλησία, παρά γήπεδο. Οι οπαδοί δεν ακουγόντουσαν και αν άκουγα το ματς αντί να το έβλεπα, θα νόμιζα πως έπαιζε Παναθηναϊκός – Προμηθέας Πάτρας και οτι οι φίλαθλοι δεν έβρισκαν ενδιαφέρον το ματς. Παρόλα αυτά, να αγωνίζεσαι – με βάση τη βαθμολογία -με μια από τις καλύτερες ομάδες της φετινής διοργάνωσης και το πέταλο της θύρας 13 να είναι άδειο, είναι πραγματικά ντροπή.
Τα σενάρια, δίνουν και παίρνουν. Αυτό που πολυσυζητείται είναι η κόντρα μεταξύ Γιαννακόπουλου και Θύρας 13. Ήδη από το καλοκαίρι, άρχισαν να φαίνονται τα πρώτα «σύννεφα» στην οροφή του ΟΑΚΑ, μετά την μετονομασία του Παναθηναϊκού, σε Παναθηναϊκός Superfoods. Καταλαβαίνω απόλυτα τη δυσφορία που προκάλεσε η μετονομασία της ομάδας, αλλά το «Παναθηναϊκός» παραμένει, αυτό το όνομα υποστηρίζουμε, για το ίδιο έμβλημα πονάμε και χαιρόμαστε. Οι εποχές είναι δύσκολες, χρήματα δεν υπάρχουν, παρόλα αυτά, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος έφερε έναν πρωτοκλασάτο προπονητή και έκανε για άλλη μια φορά υπέρβαση του μπάτζετ. Είναι αχαριστία να κατηγορείται και να χλευάζεται χωρίς λόγο, αφού από τη πρώτη μέρα που ανέλαβε τα ηνία του Παναθηναϊκού, πάλεψε να τον κρατήσει σε υψηλά στάνταρς. Προφανώς και έκανε λάθη, μερικές φορές θύμιζε περισσότερο οπαδό παρά πρόεδρο, αλλά βρήκε τρόπο να τα διορθώσει. Αυτοί που απέχουν από το γήπεδο, τι καταφέρνουν; Τροφή για σκέψη…