Editorial
Καλύτερα να μασάς, παρά να μιλάς!
Ο Κωνσταντίνος Πανάς, πιο αποκαλυπτικός από ποτέ, θυμάται την ατάκα των αδερφών Αγγελόπουλων σχετικά με τους ξένους του Παναθηναϊκού, πράξη η οποία διαρκώς από τότε τους οδηγεί σε επικοινωνιακές ήττες, και ξετυλίγει το παρασκηνιακό κουβάρι των δύο “αιωνίων” από το καλοκαίρι του 2015 μέχρι και σήμερα.
Άραγε, πόσο ευεργετικά λειτούργησε η οδυνηρή ήττα του Παναθηναϊκού από τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ; Ή καλύτερα, η ειρωνική δήλωση στην οποία οδηγήθηκαν οι πρόεδροι του Ολυμπιακού μετά από αυτό τον αγώνα; Σίγουρα πάντως, έβαλαν μπρος το μεταγραφικό… ντελίριο του Παναθηναϊκού που ολοκληρώθηκε με την απόκτηση του Βινς Χάντερ. Και δεν λέω, καλό το «πικάρισμα», αλλά ορισμένες φορές καλύτερα να κρατάς το στόμα σου κλειστό, γιατί αλλιώς μπορεί να οδηγηθείς σε ορισμένα αρνητικά αποτελέσματα και φυσικά σε αρνητική διαφήμιση.
Ο λόγος λοιπόν για τον οποίο οδηγήθηκα να γράψω το παρόν άρθρο, δεν είναι άλλος από την επιθυμία μου να δώσω τα εύσημα στο επικοινωνιακό τμήμα της ΚΑΕ Παναθηναϊκός που κινήθηκε σε όλες τις υποθέσεις τις με άκρα μυστικότητα, δείχνοντας να ξεπερνάει τα ατυχή γεγονότα των περασμένων ετών και δίνοντας παράλληλα την καλύτερη απάντηση στον αιώνιο αντίπαλο, που από το ντέρμπι και μετά δείχνει να τα έχει χαμένα. Θα μάθετε πράγματα τα οποία έγιναν… «υπόγεια» και τα γράφω τώρα, καθώς ο μεταγραφικός σχεδιασμός των «πρασίνων» έχει ολοκληρωθεί και δεν πρόκειται να δημιουργηθεί επί αυτού το παραμικρό πρόβλημα.
Από το καλοκαίρι τα σπουδαία
Ας ξεκινήσουμε από το καλοκαίρι. Τότε, που υποτίθεται ότι ο Ολυμπιακός πήρε τον διακαή πόθο του Τζόρτζεβιτς, τον Νικολά Μιλουτίνοφ. Η αλήθεια όμως είναι ότι διακαής πόθος του προπονητή του Παναθηναϊκού ουδέποτε ήταν ο νυν σέντερ του Ολυμπιακού, αλλά ο ούτε και ο νυν σέντερ των «πρασίνων», Όγκνιεν Κούζμιτς.
Το γεγονός που οδήγησε το «Σάλε» στον Κούζμιτς ήταν αφενός το μικρό της ηλικίας του Μιλουτίνοφ (και σε συνδυασμό με την απειρία του Παπαγιάννη θα ήταν καταστροφικός συνδυασμός) και αφετέρου και πιο σημαντικό, η Έφες η οποία μπήκε σφήνα για να χαλάσει τα μεταγραφικά σχέδια των “πρασίνων”.
Βλέπετε, ο Παναθηναϊκός μετά την απόκτηση των Ραντούλιτσα, Καλάθη δεν βιαζόταν και ιδιαίτερα, ωστόσο είχε συμφωνήσει με ένα πρωταθλητή Ευρώπης με το όνομα αυτού… Άλεξ Τάιους. Ναι, οι «πράσινοι» ήταν έτοιμοι να υπογράψουν τον Αμερικανό σέντερ μέχρι να μπει και η Εφές στο κόλπο και να γίνει η ομάδα που του πρόσφερε πολύ περισσότερα χρήματα, κάνοντάς τον τελικά δικό της. Άρα, όχι, ο Παναθηναϊκός δεν έχασε κανένα Μιλουτίνοφ από τον Ολυμπιακό.
Γκαρντ στο προσκήνιο
Το «τριφύλλι» έχασε τον Λευτέρη Μποχωρίδη τέλη Σεπτέμβρη, κάτι που σήμαινε ότι θα έπρεπε να τελειώσει τον πρώτο γύρο της Euroleague έχοντας μόνο τρία γκαρντ στη διάθεσή του. Οι συζητήσεις είχαν γίνει και ήταν γνωστό, ότι εάν προέκυπτε κάτι καλό, τότε και μόνο θα οδηγείτο ο Παναθηναϊκός σε μεταγραφή.
Έτσι, ο Παναθηναϊκός αρχικά είχε ρωτήσει την Σάσαρι για τον Μάρκιζ Χέινς, με την γνωστή απάντηση του buy out. Βέβαια, υπήρχε και ο Τζόρνταν Φάρμαρ… Κάπως έτσι λοιπόν, λίγο πριν το τέλος της πρώτης φάσης, οι «πράσινοι» έρχονται σε συμφωνία με τον γκαρντ της ομάδας του λαού και με τη σύμφωνη γνώμη της Μακάμπι θα έμενε ελεύθερος για να υπογράψει στον Παναθηναϊκό. Ωστόσο, ο πρόεδρος της Μακάμπι για να αφήσει ελεύθερο το Φάρμαρ, ζητούσε να καλύψει ο Παναθηναϊκός το υπολοιπόμενο συμβόλαιο του παίκτη μέχρι το τέλος της σεζόν και έτσι χάλασε η πρώτη προσέγγιση με τον Αμερικανό γκαρντ. Όταν ο παίκτης έμεινε ελεύθερος, οι «πράσινοι» τον επαναπροσέγγισαν. Τότε όμως, ο Ζαν Τάμπακ ήρθε σε προσωπική επικοινωνία με τον Σάσα Τζόρτζεβιτς χωρίς να γνωρίζει κανείς τι ειπώθηκε. Μετά από αυτό ο Παναθηναϊκός απέσυρε το ενδιαφέρον του. Ο ίδιος ο Ζαν Τάμπακ είχε προβεί σε δηλώσεις για τον πολύ κακό σχεδιασμό της Μακάμπι το καλοκαίρι και για την λάθος μεταγραφή του Φάρμαρ στην Μακάμπι. Αυτό φυσικά το αναφέρω για να καταλάβετε ότι το τεχνικό επιτελείο ήταν συνέχεια ενεργό ως προς την καλύτερη εικόνα της ομάδας. Πόσο μάλλον, αν συνδυάσετε και τις δηλώσεις του «Σάλε» ότι “δεν θα πάρουμε παίκτη, απλά για να πάρουμε”, θα καταλάβετε πολλά.
Φάκελος Παπανικολάου
Στη συνέχεια, οι “πράσινοι” ενδιαφέρθηκαν να επαναπατρίσουν τον Κώστα Παπανικολάου. Όταν λοιπόν ο παίκτης υπέγραψε με τους ερυθρολεύκους, γράφτηκε ότι απέρριψε τον Παναθηναϊκό για να υπογράψει στην ομάδα της καρδιάς του και σε εκείνο το σημείο – που γελούσαν και τα μουστάκια μου – δεν είχα το… δικαίωμα να γράψω τι είχε συμβεί.
Γιατί ο παίκτης, ο οποίος θεοποιείται και σε λίγο θα φιλάει το έμβλημα του Ολυμπιακού, είχε συμφωνήσει με τον Παναθηναϊκό και είχε δώσει το χέρι του σε πολύ σημαντικό πρόσωπο της “πράσινης” οικογένειας. Και τότε ήταν που ο Γιώργος Σφαιρόπουλος παρακάλεσε τους ιθύνοντες του Ολυμπιακού να κάνουν πρόταση στον πελάτη του, αλλιώς αυτός θα ντυνόταν στα πράσινα. Άρα καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι καλό θα ήταν να μην μεγαλοποιούμε καταστάσεις αν δεν γνωρίζουμε καλά το παρασκήνιο και φυσικά να μην θεοποιούμε επαγγελματίες αθλητές, καθώς ΌΛΑ θυσιάζονται στο βωμό του χρήματος.
Και τελικά στον Ουόρικ
Οι πιο μεγάλες επικοινωνιακές ήττες βέβαια ήρθαν τον τελευταίο μήνα, τότε που αμφότεροι Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός ενδιαφέρθηκαν για παίκτη που αγωνίζεται στην ίδια θέση. Τον χορό άνοιξε ο Παναθηναϊκός όταν ρώτησε την Καρσίγιακα για τον Κόλτον Άιβερσον με τους Τούρκους να ζητούν μεγάλο ποσό για να τον αφήσουν ελεύθερο, κάτι που οι «πράσινοι» δεν επιθυμούσαν, καθώς είχαν ήδη δαπανήσει αρκετά για τους Χέινς και Ουίλιαμς.
Ο Ολυμπιακός χωρίς να χάσει χρόνο, ρώτησε και αυτός για τον σέντερ της τουρκικής ομάδας, αδυνατώντας και αυτός να σπάσει κάποιο συμβόλαιο εκείνη την περίοδο. Στη συνέχεια έπαιξε πολύ το όνομα του Τζόι Ντόρσεϊ. Ναι, του παίκτη που κάθε μέρα ήταν και πιο κοντά στον Ολυμπιακό. Αλήθεια, την Γαλατά την είχε ρωτήσει κανείς; Γνωρίζατε ότι πριν αρκετό καιρό και πολύ πριν ασχοληθεί ο Ολυμπιακός, το «τριφύλλι» είχε έρθει σε συμφωνία με τον Ντόρσεϊ και η Γαλατά δεν τον άφησε ελεύθερο;
Φυσικά, στον Ολυμπιακό νόμιζαν ότι ο παίκτης θα έρθει ως ελεύθερη μεταγραφή, αλλά δυστυχώς για αυτούς έχασαν πολύτιμο χρόνο. Ο Παναθηναϊκός κινήθηκε άριστα και υπόγεια για να κλείσει τη μεταγραφή του Βίνσεντ Χάντερ, την ώρα που στον Ολυμπιακό αποκαλύπτονταν ονόματα και έκλειναν παίκτες κάθε μέρα, έως ότου καταφέρει να συμφωνήσει με τον Χακίμ Ουόρικ.
Για την αξία του παίκτη δεν θα μιλήσω, γιατί όλα φαίνονται στο παρκέ. Αλλά αυτό που θα γράψω είναι για τα λάθη σε επικοινωνιακό επίπεδο για την ομάδα του Πειραιά. Είχε κλεισμένο τον Ντόρσεϊ, ενώ πριν πολύ καιρό τον είχε ήδη κλείσει ο Παναθηναϊκός και τελικά κατέληξε στην Μπαρτσελόνα. Από την μεριά των «πρασίνων» όμως, τίποτα δε διέρρευσε. Ο Ολυμπιακός έκλεισε και τον Κεμ Μπιρτς,με τον οποίο είχε ασχοληθεί πριν πολύ καιρό ο Παναθηναϊκός, με την Σπορτίφ να ζητάει πολλά χρήματα. Για τους «πράσινους» βέβαια, πάλι δεν διέρρευσε τίποτα. Επίσης, ο Παναθηναϊκός ρώτησε και για τον Ντρου Γκόρντον της Σαλόν, αλλά πάλι το γεγονός έμεινε κρυφό.
Η συνέχεια οδεύει στον Τζεφ Έιρς. Ο Ολυμπιακός συνεχίζει να ακολουθεί σε κινήσεις τον Παναθηναϊκό, μόνο που δεν γνώριζε ότι οι «πράσινοι» απέρριψαν τον παίκτη για τον Χάντερ και αυτό γιατί ο Έιρς δεν θα έδινε αμυντικά, αυτά που περιμένουν να δώσει ο Βινς. Και ενώ ο Ολυμπιακός κάθε μέρα κλείνει και από ένα ψηλό, ο Παναθηναϊκός κινήθηκε μεθοδικά και έκλεισε τρεις παίκτες σε διάστημα περίπου ενός μήνα, την ώρα που οι «ερυθρόλευκοι»… έβγαζαν στην επιφάνεια το ένα όνομα μετά το άλλο.
Αλήθεια, αν ισχύει η πρόταση στον Μπαρνιάνι, γιατί αφού πρώτος στόχος του Ολυμπιακού ήταν ο Ντόρσει δεν έδιναν πολύ λιγότερα χρήματα για να τον εξασφαλίσουν από την Γαλατά; Είναι δυνατόν να γράφεται ότι ο Μαξιέλ ζήτησε 10 μέρες διορία την ώρα που ο Ολυμπιακός καιγόταν να τον αποκτήσει; Αν ο Παναθηναίκός πάντως ήταν στην χθεσινή κατάσταση του Ολυμπιακού όλοι θα μιλούσαν για λάθη και σφάλματα, κάνοντας λόγο και πάλι για επικοινωνιακές ήττες…
Οι «πράσινοι» μετά το αιώνιο ντέρμπι έπραξαν σωστά και καλυψαν κάθε αδυναμία τους, αν και ποτέ δεν σταμάτησαν να θέλουν να δυναμώσουν κι άλλο την ομάδα. Για το ποιος έκανε καλύτερες επιλογές θα το μάθουμε στο τέλος της σεζόν, γιατί τότε ξυρίζουν το γαμπρό και όσοι βγάζουν… γλώσσα από τον Ιανουάριο, μάλλον δεν πήραν καλά το μάθημα τους.
Προσοχή, το παρόν άρθρο ήταν μια μικρή απόδειξη επιτυχιών σε επικοινωνιακό κομμάτι των «πρασίνων» έναντι των «ερυθρολεύκων». Σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελα να θίξω τον Ολυμπιακό, καθώς είναι μια ομάδα που σέβομαι απεριόριστα για όσα έχει πετύχει τα τελευταία χρόνια. Βέβαια, δουλειά μου είναι η προστασία της ομάδας και να είστε σίγουροι πως τόσο εγώ, όσο και το “Όλα Πράσινα” θα υπερασπιζόμαστε απέναντι σε κάθε μέσο τα συμφέροντα του “Τριφυλλιού”, όταν αυτό κρίνεται απαραίτητο.