Editorial
Και το όνομα αυτού… Τσάβι Πασκουάλ!
Ο Πέτρος Κουλούρης μπορεί να μην έχει ακόμα συνειδητοποιήσει ότι στον πάγκο του Παναθηναϊκού βρίσκεται ο Τσάβι Πασκουάλ, αλλά ο Καταλανός τεχνικός γνωρίζει και με το παραπάνω τις απαιτήσεις της ομάδας στην οποία ανήκει.
Ο Πέτρος Κουλούρης μπορεί να μην έχει ακόμα συνειδητοποιήσει ότι στον πάγκο του Παναθηναϊκού βρίσκεται ο Τσάβι Πασκουάλ, αλλά ο Καταλανός τεχνικός γνωρίζει και με το παραπάνω τις απαιτήσεις της ομάδας στην οποία ανήκει.
Πεινάς; Deliveras! Παράγγειλε τώρα ότι τραβάει η… όρεξή σου!
Το σημερινό μας ταξίδι θα ξεκινήσει από το κοντινό, αλλά και… μακρινό καλοκαίρι, όταν ο Αργύρης Πεδουλάκης, σε αγαστή συνεργασία με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, έφερνε στην Ελλάδα για λογαριασμό του Παναθηναϊκού ορισμένους σπουδαίους παίχτες. Μάικ Τζέιμς, Γιάννης Μπουρούσης, Κρις Σίνγκλετον, Κέι Σι Ρίβερς, Ντεμέτρις Νίκολς, αλλά και Πατ Καλάθης πέρασαν τις θύρες του ΟΑΚΑ, ή “Νίκος Γκάλης” όπως πλέον αποκαλείται, κάνοντας τους “φίλους” της ομάδας να ονειρεύονται το πολυπόθητο ευρωπαϊκό· αυτό που αναζητά από το 2011 ο “Εξάστερος”.
Μάλιστα, οι θετικές ειδήσεις του καλοκαιριού συνεχίστηκαν και μετά την έναρξη της προετοιμασίας. Βλέπετε φέτος δεν είχε ταξίδια στην Κίνα, αμέτρητους τραυματισμούς, ή οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε να ανατρέψει το “τρένο” του “Άρτζι” από την πορεία του. Και όμως· υπήρχε κάτι στην ατμόσφαιρα της ομάδας που δεν μου επέτρεπε να αισιοδοξώ, όσο και αν προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου ότι τίποτα παράξενο δεν συνέβαινε. Ήρθαν, όμως, οι πρώτες επίσημες υποχρεώσεις του “Τριφυλλιού” και άπαντες γίναμε μάρτυρες μίας… κακόγουστης φάρσας. Οι παίχτες του Πεδουλάκη αγωνίζονταν χωρίς ίχνος κινήτρου, σαν κάποιος να τους ανάγκαζε να εισέλθουν στο παρκέ και να παίξουν δίχως τη θέλησή τους. Το αδιαμφισβήτητο ταλέντο που διέθεταν και εξακολουθούν να διαθέτουν, ναι μεν τους επέτρεψε να επικρατήσουν του ΠΑΟΚ, του Προμηθέα Πατρών και της Ζαλγκίρις Κάουνας, αλλά η πορεία ήταν ήδη προδιαγεγραμμένη.
Το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ ήταν η αναμενόμενη εξέλιξη των πραγμάτων, με τους παίχτες να μην εμφανίζονται ποτέ στο γήπεδο και να παραδίδονται άνευ όρων στις ορέξεις των “ερυθρόλευκων”. Το αποτέλεσμα; Ο Αργύρης Πεδουλάκης αποτέλεσε παρελθόν, πληρώνοντας όχι τόσο το αποτέλεσμα αυτό καθ’ αυτό, αλλά τη συνολική εικόνα που επιδείκνυαν οι παίχτες του. Όσο και να τρέφω μεγάλη εκτίμηση προς το πρόσωπο του Έλληνα τεχνικού, η εν λόγω απόφαση του ισχυρού άνδρα της ΚΑΕ ήταν από τις σωστότερες που έχει κληθεί να πάρει στα λίγα χρόνια που διοικεί τον “Εξάστερο”. Ήταν φανερό ότι απαιτούταν μία μεγάλη αλλαγή, ικανή να αλλάξει άρδην τις ισορροπίες στην ομάδα. Τα ονόματα που ακούγονταν, όμως, για τον “πράσινο” πάγκο δεν ήταν τέτοια που θα μπορούσαν να προσφέρουν κάτι περισσότερο σε σχέση με τον παραιτηθέντα Αργύρη Πεδουλάκη.
Πλην ενός. Το όνομα αυτού, Τσάβι Πασκουάλ.
Η απόκτηση του Καταλανού τεχνικού από τον Παναθηναϊκού αποτελεί, κατά πάσα πιθανότητα, την σπουδαιότερη ενέργεια στη διάρκεια της θητείας του Δημήτρη Γιαννακόπουλου. Θαρρώ πως μόνο η επιστροφή του Νικ Καλάθη στην ομάδα μπορεί να συγκριθεί μαζί της. Είναι, όμως, άλλη η βαρύτητα του προπονητή και άλλη αυτή του παίχτη. Ο μεν πρώτος είναι μόνος και… αβοήθητος, έχοντας την ευθύνη της διαχείρισης πολλών διαφορετικών προσωπικοτήτων, ενώ ο δεύτερος έχει, κατά βάση, την ευθύνη μονάχα του εαυτού του.
Όταν, λοιπόν, σε μία τόσο απαιτητική και κομβική θέση, όπως αυτή του προπονητή, επιλέγεται ένας εκ των καλυτέρων, τότε τα δεδομένα έχουν πια διαφοροποιηθεί. Είναι τέτοιο το κύρος του Πασκουάλ που αρκεί κανείς να ρίξει μία κλεφτή ματιά στον πάγκο του Παναθηναϊκού, όταν αμφιβάλει για το μέλλον του τμήματος. Το “κλειστό” τριετές συμβόλαιο που απαίτησε ήταν πέρα για πέρα δικαιολογημένο, καθώς δεν είναι δυνατόν να μπορέσει να εφαρμόσει πλήρως το πλάνο του μέσα σε συνθήκες πίεσης και ανασφάλειας. Ο Ισπανός τεχνικός θα προσπαθήσει να φέρει το “Τριφύλλι” και πάλι στην “κορυφή” του ελληνικού πρωταθλήματος και της Euroleague, αλλά στην πραγματικότητα ο μεγαλύτερος στόχος του είναι άλλος. Ο πρώην προπονητής της Μπαρτσελόνα θέλει να στήσει τον… δικό του Παναθηναϊκό.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον ζήτησε, εξάλλου, να μην επεμβαίνει κανείς στο έργο του, όπως άλλωστε συνέβαινε όταν στον πάγκο της ομάδας βρισκόταν ο αξεπέραστος (;) Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Ο Πασκουάλ θέλει να διαμορφώσει στην ομάδα τις ισορροπίες που έχει στο μυαλό του, να φέρει τους παίχτες που ο ίδιος επιθυμεί, να εφαρμόσει το πλάνο του για την προώθηση των νέων και τελικά, να γράψει το όνομα του στην ιστορία του Παναθηναϊκού. Ως εκ τούτου, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος οφείλει να του δώσει τον απαραίτητο χώρο, τη στιγμή που ο ίδιος θα προστατεύει την ομάδα εκτός παρκέ, επιτρέποντας στους παίχτες και το τεχνικό επιτελείο να δουλεύουν ανενόχλητοι.
Όπως είναι λογικό, για να φανούν τα αποτελέσματα των παραπάνω, θα πρέπει να παρέλθει ένα σημαντικό χρονικό διάστημα. Παρ’ όλα αυτά, τα πρώτα αισιόδοξα μηνύματα έχουν ήδη αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους. Η ψυχολογία των παιχτών βρίσκεται πια στο ζενίθ και άπαντες – πλην ελαχίστων – αγωνίζονται με περίσσιο πάθος, γεγονός το οποίο δικαιολογεί και τη βελτιωμένη λειτουργία της ομάδας. Το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αποτελεί ο Λευτέρης Μποχωρίδης που εμφανίζεται… μεταμορφωμένος, με την εμπιστοσύνη που του δείχνει ο Καταλανός τεχνικός να συμβάλει στην “ανεβασμένη” ψυχολογία του. Επιπλέον, η διαχείριση που κάνει ο Πασκουάλ στις εγχώριες υποχρεώσεις είναι υποδειγματική, καταφέροντας να ξεκουράζει τους παίχτες που επωμίζονται τις μεγαλύτερες ευθύνες στην Euroleague. Σαν αποτέλεσμα, ο Παναθηναϊκός παρουσιάζεται καλύτερος στην πιο απαιτητική Euroleague της ιστορίας, έχοντας χάσει, με τον Ισπανό προπονητή στον πάγκο, μόνο το παιχνίδι στην Τουρκία κόντρα στην Αναντολού Εφές.
Είναι σαφές ότι η ομάδα έχει ακόμα τεράστια περιθώρια βελτίωσης, αλλά τα πρώτα δείγματα γραφής είναι θετικά. Απαιτείται τόσο από τους φιλάθλους, όσο και από τη διοίκηση, υπομονή, ώστε να δοθεί η ευκαιρία στους παίχτες και το τεχνικό επιτελείο να αποδείξουν τις πραγματικές τους δυνατότητες.