Δημήτρη… Συγγνώμη!

Ο Κωνσταντίνος Πανάς σχολιάζει την αποτρόπαια εικόνα του Παναθηναϊκού στο ντέρμπι και ζητάει από διοίκηση, συμπαίκτες και τεχνικό επιτελείο να ζητήσουν συγγνώμη από αυτόν τον κορυφαίο αθλητή, που τον αφήνουν να έχει ένα… τέτοιο άδοξο τέλος.

Δεν μπορώ να γράψω μπασκετικά σήμερα. Δεν μπορώ να μπω στη διαδικασία να κάνω ανάλυση ενός τέτοιου ματς. Αλλά για εσάς που… ψοφάτε να διαβάζετε τις τακτικές μου αναλύσεις, ορίστε. Ένα μπούγιο από μπαλαρίνες κατατροπώθηκε από επαγγελματίες μπασκετμπολίστες. ΝΑΙ! Αυτός είναι ο Ολυμπιακός. Η ομάδα που μπήκε με πλάνο και ήθελε να κερδίσει το ματς. Μπήκε, σε πάτησεστο λαιμό και σε νίκησε πεντακάθαρα. Προσπάθησες να αντιδράσεις; Το έκανες. Αλλά δυστυχώς, φίλοι μου, ο Παναθηναϊκός έπιασε ταβάνι για φέτος. Το είδαμε στην Κουμπάν τρεις φορές, το είδαμε στην Πόλη και το είδαμε και σήμερα. Θα μου πείτε, ο Ολυμπιακός έβαζε τα άχαστα σήμερα. Όχι. Έπαιζε απλό, οργανωμένο σύγχρονο μπάσκετ. Με γρήγορους αθλητικούς παίκτες που έβγαζαν ενέργεια από το πρώτο λεπτό.

Πώς κερδίσαμε τα δύο πρώτα ματς; Οι «πράσινοι» έκαναν προετοιμασία για τα ματς με τον Ολυμπιακό. Ήθελαν οπωσδήποτε να κερδίσουν αυτά τα δύο ματς. Γι’ αυτό και η εύκολη νίκη στο ΣΕΦ, όπως και η νίκη στο ΟΑΚΑ. Βέβαια, κάτι που έχω να δω από τότε ξέρετε τι είναι; Η θέληση! Αυτό είδα στα μάτια των παικτών του Ολυμπιακού σήμερα όταν ο Παναθηναϊκός είχε 16 πόντους, 5 λεπτά πριν λήξει το πρώτο ημίχρονο! Τι να πεις από τακτικής άποψης τώρα;

Δεν είναι δυνατόν να κάνει hedge out ο Ραντούλιτσα! Δεν είναι σωστό ο Κούζμιτς να κάνεις αλλαγές στα σκριν και να μένει με κοντό! Δεν μπορώ να διανοηθώ πως σου κάνει κλέψιμο ο Σπανούλης, ενώ πηγαίνεις για lay up. Το μπάσκετ δεν είναι μόνο συστήματα και τακτικές. Είναι καρδιά και ψυχή. Στοιχεία που υπήρχαν στον Ολυμπιακό και σε καμία περίπτωση, πέρα από μερικές εξαιρέσεις, στον Παναθηναϊκό.

Αύριο, σύσσωμη η ομάδα πρέπει να πάει στο ΟΑΚΑ και να κοιτάξει προς τη κορυφή. Να καταλάβουν μερικοί τι φανέλα φοράνε! Όχι φίλοι μου, το θέμα δεν είναι η… “ΑΜΠΑΣΚΕΤΟΣΥΝΗ”. Το θέμα του Παναθηναϊκού είναι στη νοοτροπία. Δεν γίνεται σε όλα τα ντέρμπι, πλην αυτού με τη Μπαρτσελόνα, να μπαίνουν οι δικοί μας σαν… πριμαντόνες και ο Ολυμπιακός να έχει διαφορά +30! Ποιος; Αυτός ο Ολυμπιακός που διασύρθηκε από την Ζαλγκίρις των 3 εκατομμυρίων και του νεοπροσληφθέντα Σαρούνας Γιασικεβίτσιους. Αυτό που έχει χάσει φέτος ο Παναθηναϊκός λέγεται αφενός κίνητρο και αφετέρου θέληση. Όλοι ξέρουν μπάσκετ. Αλλά δεν μπορώ να βλέπω τον 36χρονο Διαμαντίδη να προσπαθεί μόνος του να το γυρίσει και τον Πάβλοβιτς να έχει 5 φάουλ σε 10 λεπτά!

Φταίω και εγώ με τη σειρά μου! Φταίω που προσπαθούσα να στηρίξω τον Κούζμιτς. Φταίω που έλεγα πόσο σημαντικός είναι ο Πάβλοβιτς. Φταίω που στην αρχή της σεζόν ήμουν αισιόδοξος, γιατί όσοι με διαβάζετε ξέρετε ότι οι ελπίδες μου είχαν ταβάνι τους «8» της Euroleague. Οπότε και με τη σειρά μου… συγγνώμη!

Καθαρά μπασκετικά

Ο Παναθηναϊκός τακτικά, έπρεπε να ακολουθήσει τρία πράγματα που είχα γράψει στο προηγούμενο άρθρο:

1. Να σπάσει ή καλύτερα να διαβάσει το Pick ‘n Roll του Ολυμπιακού, παίζοντας άμυνα πίσω από το σκριν και ρισκάροντας το τρίποντο.
2. Να μην επιτρέψει πάσες στην αδύναμη πλευρά, καθώς ο Ολυμπιακός διαθέτει πολύ γρήγορους παίκτες στα φτερά, που μπορούν πολύ εύκολα να δημιουργήσουν ρήγμα.
3. Παίζεις επιθετικά τον Σπανούλη και στέλνεις βοήθειες όταν επιχειρήσει το split out.

“Αν οι “πράσινοι” καταφέρουν να περιορίσουν σε αυτούς τους τομείς τον Ολυμπιακό και παίξουν καλές άμυνες στη ρακέτα, ώστε να μη δεχτούν εύκολα καλάθια τότε έχουν πολλές πιθανότητες. Βέβαια πρέπει να ελπίζουν και σε κακό βράδυ των «ερυθρολεύκων» από τα 6,75″.

Ότι έγραψα παραπάνω, ακολούθησε ο Ολυμπιακός. Ρίσκαρε το τρίποντο του Παναθηναϊκού και κυρίως του Καλάθη, παίζοντας άμυνα πίσω από το σκριν. Εξαφάνισε το επιθετικό Pick ‘n Roll, όσο υπήρχαν Ραντούλιτσα και Κούζμιτς στο ματς. Επιθετική άμυνα τόσο σε Φελντίν, όσο και σε Καλάθη. Οι «πράσινοι» ήταν πολύ αργοί. Αργή ανάπτυξη, κανένας αιφνιδιασμός, αργή εκτέλεση, κακές αποφάσεις. Όταν αντιμετωπίζεις μια αρκετά γρήγορη και αθλητική ομάδα που σε πιέζει κατά κόρον στα ¾ του γηπέδου, τότε σίγουρα θα έχεις πρόβλημα.

Αλλά το πιο σημαντικό ήταν στα ατομικά. Εκεί όπου ο Μιλουτίνοφ, ο τρίτος σέντερ του Ολυμπιακού, έσβησε τον Ραντούλιτσα. Εικόνα από το μέλλον;

Βέβαια, δεν είναι όλα μαύρα. Ο Παναθηναϊκός έκανε ένα από τα καλύτερα του δεκάλεπτα φέτος. Έβγαλε τσαγανό, πείσμωσε, ευστόχησε σε μερικά σουτ και κάπως έτσι μάζεψε την διαφορά. Εκείνη τη στιγμή στο παρκέ, το «τριφύλλι» αγωνιζόταν με τρία γκαρντ και με Φώτση, Γκιστ στο «4», «5» αντίστοιχα. Ήταν η μόνη φορά που δούλεψε το επιθετικό pick ‘n roll. Ήταν η πρώτη φορά που είδα κίνηση χωρίς τη μπάλα. Ήταν η πρώτη φορά που είδα πίεση στον αντίπαλο. Γι’ αυτό και έληξε 13-25 υπέρ του Παναθηναϊκού.

Επιτακτική ανάγκη, η συγγνώμη στον Δημήτρη Διαμαντίδη! Δεν μπορώ αυτόν τον άνθρωπο να τον βλέπω με σκυμμένο κεφάλι σε ένα γήπεδο που ουκ ολίγες φορές έχει πανηγυρίσει. Αξίζει τέτοιο τέλος στον αρχηγό;