Ας προσέχει για να έχει!

Euroleague Madness, με τον Κωνσταντίνο Πανά να γράφει για την ήρεμη αύρα που πνέει πλέον στο ΟΑΚΑ και για το πρώτο καμπανάκι που χτύπησε στον Τσάβι Πασκουάλ.

Αρχικά να πω πως οι «πράσινοι» έκαναν χαρούμενα γενέθλια στον λατρεμένο φίλο και συνάδελφο, Νικόλα Φλωράτο, το αντίθετο με τα δικά μου γενέθλια της περασμένη Παρασκευή. Ευτυχώς!

Η έμπειρη στοιχηματική ομάδα της Hellasbet.com σε στέλνει κατευθείαν… ταμείο!

Τι να πω γι’ αυτή την εκκλησία που έχει καταντήσει το ΟΑΚΑ πλέον… Δεν θέλω ούτε να θίξω κάποιον, ούτε να μιλήσω για τους λόγους για τους οποίους έχουμε οδηγηθεί σε αυτή την κατάσταση. Ούτε βέβαια παίρνω το μέρος ΚΑΝΕΝΟΣ! Είναι κρίμα να βάζουμε πάνω από τον Παναθηναϊκό εγωισμούς. Όποιος αγαπάει αυτή την ομάδα, το κάνει απαράμιλλα. Δεν στηρίζω καμία από τις δύο πλευρές, γιατί είμαι Παναθηναϊκός και το καλό της ομάδας με νοιάζει. Παρακαλώ όμως, δείτε το παρακάτω βίντεο και συνετιστείτε!

Πεινάς; Deliveras! Παράγγειλε τώρα ότι τραβάει η… όρεξή σου!

Κάθε φορά που παρακολουθώ Παναθηναϊκό από την τηλεόραση, βάζω στο τέρμα το συγκεκριμένο βίντεο για να νιώσω ατμόσφαιρα ΟΑΚΑ. Γιατί πλέον, μόνο αυτό δεν θυμίζει αυτό το ένδοξο γήπεδο.

Στο αγωνιστικό κομμάτι, θα ξεκινήσω λέγοντας ότι ο Πασκουάλ ήταν αρκετά κακός σήμερα. Αρχικά, ο Παναθηναϊκός φάνηκε ανίκανος να διατηρήσει δύο φορές μεγάλες διαφορές άνω των 10 πόντων, απέναντι σε μια Μακάμπι αποπροσανατολισμένη. Επίσης, η «ομάδα του λαού» έχει ένα ρούκι προπονητή, ο οποίος ψάχνεται, μαζί με όλη την ομάδα. Όταν θα βρει ρυθμό θα προκαλέσει μεγάλες ζημιές. Είναι φανερό ότι έχει θέμα στα γκαρντ. Ένας εγκεφαλικός γκαρντ σίγουρα θα της έλυνε τα πόδια, ενώ θα ήταν ακόμη πιο versatile και αθλητική με τον Μίλερ μέσα. Όπως και να χει, ήταν εξαιρετικά διαβασμένη στις άμυνες στα pick και έπαιζε deny στέλνοντας τον παίκτη σχεδόν πάντα στα φτερά, όπου εκεί έπεφτε παγίδα και έκοβε την πάσα στο κέντρο με τις έξτρα βοήθειες.

Ο Παναθηναϊκός φανέρωσε δύο πεντάδες. Μια big με Νίκολς-Φώτση-Μπουρούση και μια small ball lineup με Νίκολς-Γκιστ-Σίνγκλετον. Κοινός παρανομαστής για τις δύο πεντάδες ο Καλάθης, με ειδικές αλλαγές του Φελντέιν και Ρίβερς στο «2» και «3». Η πρώτη πεντάδα ήθελε φανερά να εξασφαλίσει το αμυντικό ριμπάουντ και να ανακόψει τις δεύτερες επιθέσεις που σκότωσαν τον Παναθηναϊκό στο διάστημα 28′ με 35′. Επιθετικά, στηρίχθηκε αρκετά στο να πάει την μπάλα στο Μπουρούση στο high post και ανάλογα τις παγίδες και τις βοήθειες που θα έρθουν, να δημιουργήσει στην αδύναμη πλευρά. Η Μακάμπι δεν έστελνε βοήθειες από την strong side, αλλά έβαζε τον Τσίρμπες και τον Άιβερσον να παίζουν άμυνα από μπροστά, ή στην πρώτη ντρίμπλα του Μπουρούση. Η μπάλα με αυτό τον τρόπο έφτασε μόνο μια φορά στη χέρια του Μπουρούση, είχε μια άστοχη προσπάθεια. Φανερά εκτός κλίματος, αλλά όλα θέμα φόρμας και ψυχολογίας είναι (βλ. Κουζμίτσαρο). Η δεύτερη πεντάδα είτε με Φελντίν, είτε με Ρίβερς, είτε με Μποχωρίδη στη θέση «2», ήταν προσανατολισμένη στο μακρινό σουτ με μοναδική εξαίρεση τον Νίκολς, ο οποίος λειτούργησε σαν weak side threat από ένα σημείο και μετά.

Αυτό που με προβλημάτισε δεν είναι η ευστοχία ή η αστοχία. Ήταν το πώς θα ανταπεξέλθει ο Παναθηναϊκός τα βράδια που οι άμυνες θα είναι κλειστές και δεν θα είναι εύστοχος από την περιφέρεια. Είχα τονίσει το καλοκαίρι ότι ο Παναθηναϊκός ενδέχεται να αντιμετωπίσει δύο προβλήματα.

1) Δυνατά κορμιά στο ζωγραφιστό σε ριμπάουντ και ποστ άμυνα.

2) Επιθετική αποπροσανατολισμός απέναντι σε κλειστές άμυνες, όταν ο ΠΑΟ θα ήταν άστοχος.

Δείτε λίγο πόσους πόντους/ριμπάουντ δέχεται η ομάδα στα πρώτα ματς της Euroleague  από τα αντίπαλα σέντερ με inside game.

12 πόντους/12 ριμπάουντ στο ματς με την Ζάλγκιρις

14 πόντους/10 ριμπάουντ στο ματς με την ΤΣΣΚΑ

9 πόντους/12 ριμπάουντ στο ματς με Μπάμπεργκ

27 πόντους/17 ριμπάουντ στο ματς με Ερυθρό Αστέρα

14 πόντους/14 ριμπάουντ στο ματς με την Εφές

20 πόντους/9 ριμπάουντ στο ματς με την Μακάμπι

Αναφορικά με τον επιθετικό προσανατολισμό, όταν οι άμυνες κλείνουν ελέω της αστοχίας στο τρίποντο, εδώ φαίνεται καθαρά κατά πόσο μεγάλο βαθμό ήταν στηριγμένος ο σχεδιασμός του Παναθηναϊκού στο πρόσωπο του Μάικ Τζέιμς. Ο Πεδουλάκης λοιπόν, είχε εναποθέσει εκεί τις ελπίδες του. Να κάνει το τέμπο πιο γρήγορο, όταν βλέπει κλειστές άμυνες. Το ισχυρό λάθος του Πασκουάλ σήμερα ήταν ότι δεν σκέφτηκε να τιμήσει την ιδιαίτερη πατρίδα του. Ότι έπρεπε να ανεβάσει τον ρυθμό με την small ball πεντάδα και να χτυπήσει ακόμη και σε δευτερεύων αιφνιδιασμό. Μια άστοχη πεντάδα με Καλάθη, Φελντίν, Νίκολς, Γκιστ και Σίνγκλετον είναι αρκετά καλή στο να τρέχει και να επιτίθεται με above the rim. Το τελευταίο κομμάτι ήταν λίγο δύσκολο να πραγματοποιηθεί με τις βοήθειες που έρχονταν από την help side, οπότε ίσως έπρεπε να ανοίξει λίγο παραπάνω τον ρυθμό. Τώρα θα μου πεις, ποιον συμφέρει περισσότερο να ανοίξει ο ρυθμός; Την Μακάμπι των Σέλι, Γκάουντλοκ, Ουίμς ή… αφήστε δεν το συνεχίζω… το θέμα όμως είναι γενικό. Τι θα γίνει απέναντι σε μια αντίστοιχη Μακάμπι που θα κλείνει προς τα μέσα, τα «κρύα» αυτά βράδια;

Πεινάς; Deliveras! Παράγγειλε τώρα ότι τραβάει η… όρεξή σου!

Νιώθω πολύ τυχερός που χθες έγραψα για τις ευκαιρίες του Μποχωρίδη και σήμερα ο μικρός μπήκε και με εξιλέωσε. Μάγκας Πασκουάλ σε αυτό το κομμάτι. Πολύ καλές άμυνες, τσαμπουκάς και το τρίποντο α λα Διαμαντίδη για κερασάκι. Ο μικρός ίσως αποδειχθεί “λίρα εκατό” σε μια αρκετά ιδιαίτερη και αμφίρροπη χρονιά.

Το παρόν άρθρο αφιερώνω στον συνάδελφο μου Νικόλα Φλωράτο, χρόνια πολλά αδερφέ!