Editorial
Αξίζει η υπέρβαση!
Ενώ όλοι “καίγονται” στον πυρετό της «March Madness», ο δικός μας Τάιλερ Ντόρσεϊ είναι κάτι παραπάνω από «ζεστός» και ο Κωνσταντίνος Πανάς κάνει… πρόωρη πρόταση για μια περίπτωση που θυμίζει αρκετά αυτή του Νικ Καλάθη.
Ενώ όλοι “καίγονται” στον πυρετό της «March Madness», ο δικός μας Τάιλερ Ντόρσεϊ είναι κάτι παραπάνω από «ζεστός» και ο Κωνσταντίνος Πανάς κάνει… πρόωρη πρόταση για μια περίπτωση που θυμίζει αρκετά αυτή του Νικ Καλάθη.
Το μυαλό όλων είναι στο καθοριστικό παιχνίδι με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας (31/3, 21:45, “Όλα Πράσινα”), αλλά το μέλλον πάντα πρέπει να μας απασχολεί και φυσικά τα κατορθώματα του Τάιλερ Ντόρσεϊ δεν γίνεται να μας αφήνουν αδιάφορους.
Προγνωστικά στοιχήματος από το Νο.1 site προβλέψεων στην Ελλάδα!
Τα mock drafts των “draftexpress” και “nbadraft” τον έχουν καταστήσει undrafted, ενώ το “ESPN” τον κατατάσσει στους 61-80 πιθανότερους στόχους για να βρεθεί στο draft του 2017. Παρόλα αυτά, τα πράγματα αναμένεται να αλλάξουν με την λήξη της «March Madness», αφού ο Ντόρσεϊ έκτοτε έχει αποδειχθεί ο πιο καυτός σκόρερ, ο απόλυτος «hitman», όπως τον αναφέρει ένας καλός φίλος. Και δεν λανθάνει, καθώς ο ομογενής γκαρντ μετρούσε 12,4 πόντους στην κανονική περίοδο και πλέον 21-23-23-24-27-20-27, όντας ο πιο καθοριστικός παίκτης για το πανεπιστήμιο του Όρεγκον, έχοντας σκοράρει αρκετά buzzer beaters.
Ο ίδιος επιθυμεί και θα κυνηγήσει το όνειρο του για το ΝΒΑ. Τα mock drafts αναμένεται να αλλάξουν μετά τις εμφανίσεις του παίκτη στη φετινή «March Madness» (οδήγησε με μεγαλειώδεις εμφανίσεις το Όρεγκον στο Final 4), ενώ ο ίδιος ως δευτεροετής ίσως επιθυμήσει μια ακόμη σεζόν στο NCAA για να ανεβάσει τους μέσους όρους του και να διεκδικήσει μια καλύτερη θέση στο draft του 2018 – στο οποίο θα συμμετέχουν οι Ντόνσιτς, Μαρίνκοβιτς κλπ.
Κάπως έτσι είχε φτάσει και ο Καλάθης το καλοκαίρι του 2008 ως το μεγαλύτερο ταλέντο που έχει έρθει από την Αμερική εκείνη την εποχή, ακόμη μεγαλύτερο και από τον Κώστα Κουφό, ο οποίος μας είχε συστηθεί ένα χρόνο νωρίτερα. Παρόλα αυτά και ενώ είχε πραγματοποιήσει σπουδαίες εμφανίσεις στο ίδιο τουρνουά, όπως και ο Ντόρσεϊ, η επιλογή του να υπογράψει με τον Παναθηναϊκό δεν του έδωσε το δικαίωμα να ονειρεύεται για… pick πρώτου γύρου. Μην ξεχνάμε και τα ονόματα που έγιναν draft το καλοκαίρι του 2009: Τζέιμς Χάρντεν, Στεφ Κάρι, Ντιμάρ Ντιρόζαν, Ρίκι Ρούμπιο και πάει λέγοντας.
Ο Ντόρσεϊ, βέβαια, δεν είναι ίδια περίπτωση και αντιμετωπίζει περισσότερες δυσκολίες. Ο Παναθηναϊκός ήταν τυχερός με την περίπτωση Καλάθη γιατί ήδη ο αδερφός του Πατ είχε κάνει το πρώτο βήμα να έρθει στην Αθήνα για λογαριασμό του Αμαρουσίου. Επίσης, είχαν ένα πατέρα ο οποίος “καιγόταν” ώστε τα παιδιά του να παίξουν στην Ελλάδα και να γνωρίσουν τον τόπο από τον οποίο κατάγονται. Ακόμη, ο Παναθηναϊκός του πρόσφερε ηγεμονικό συμβόλαιο και είχε στη διάθεση του τον κορυφαίο προπονητή της Ευρώπης. Ήταν πραγματικά ιδανικές οι συνθήκες. Όπως και τώρα, όμως. Οι «πράσινοι» καίγονται για Έλληνες παίκτες που μπορούν να πρωταγωνιστήσουν τα επόμενα χρόνια και θεωρώ ότι αξίζει πέρα για πέρα ένα παρόμοιο ηγεμονικό συμβόλαιο στον Τάιλερ Ντόρσεϊ, όπως έγινε προ 8ετίας με τον Νικ Καλάθη.
Ο ίδιος έχει όλα τα φόντα να πρωταγωνιστήσει στην Ευρώπη, αλλά και να κάνει καριέρα στο ΝΒΑ. Το θέμα είναι πώς θα τον προσεγγίσεις και τι καταστάσεις θα του προσφέρεις, ώστε να πατήσει γερά στα πόδια του και να πει το «ναι». Ο Τσάβι Πασκουαλ δεν είναι Ζέλικο, αλλά αποτελεί σίγουρα από τα μεγαλύτερα ονόματα του χώρου και η – επί σειρά ετών – σύνδεσή του με το brand name της Μπαρτσελόνα το κάνει ακόμη μεγαλύτερο.
Είναι γεννημένος στις 14 Φλεβάρη του 1996 και αγωνίζεται και στις δύο θέσεις των γκαρντ με την ίδια ευχέρεια. Θα τον χαρακτήριζα ως fundamental guard, από την άποψη ότι κάνει τα βασικά σε όλους τους τομείς και δεν απειλεί με ένα συγκεκριμένο τρόπο. Έχει δυνατότητα να σκοράρει και μετά από ντρίμπλα, και ως spot και ως isolator.
Έχει ύψος 1.92 – 1.93 με παπούτσια – , αλλά με αρκετά μικρότερο άνοιγμα χεριών από το ύψος του, κοντά στο 1.92.
Αυτό που τον έκανε να ξεχωρίζει ανέκαθεν από τα χρόνια του στο λύκειο είναι τα αθλητικά του προσόντα, κάτι που δεν άλλαξε μέχρι σήμερα. Μιλάμε για παίκτη που μπορούσε να σκοράρει με κάθε τρόπο και αυτό το μαρτυρούν και οι αριθμοί του (34 πόντους ανά παιχνίδι ως τελειόφοιτος). Στο λύκειο αγωνιζόταν περισσότερο σαν point guard, έχοντας στο ρεπερτόριό του ακόμη και το παιχνίδι στο ποστ. Ήταν και είναι ιδιαίτερα γρήγορος!
Τα τελειώματά του, βέβαια, ποικίλουν. Δηλαδή, στο λύκειο μπορούσε να αντιμετωπίσει και να νικήσει τους πάντες. Όταν πήγε στο κολέγιο και τα σώματα έγιναν πιο δυνατά, ο Ντόρσεϊ έχασε την αξιέπαινη επαφή που είχε κοντά στο ζωγραφιστό και έγινε περισσότερο περιφερειακός “εκτελεστής”, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν απειλεί με drive. Αντιθέτως, έχει σχηματίσει τεράστια πρόοδο την φετινή σεζόν. Είναι αρκετά καλός finisher, με δυνατότητα να βάλει σωστές καμπύλες και στροφές ανάλογα με τις άμυνες που δέχεται. Όχι τόσο με το αδύναμο χέρι πάντως, όπου αρέσκεται σε τελείωμα με τα δύο χέρια από τον αριστερό διάδρομο. Χρειάζεται πάντως να σταθεροποιηθεί στα τελειώματα με επαφή, γιατί είναι φορές που απλά κάνει ένα ατσούμπαλο τελείωμα.
Αυτό εξάλλου είναι και το μεγαλύτερο αρνητικό του παίκτη, ως τώρα. Το upper body του. Είναι απαραίτητο να βάλει κιλά, όχι μόνο για το επίπεδο της Ευρώπης, αλλά και για του ΝΒΑ που ονειρεύεται.
Premium quality – Ultras quality – Ultras Streetwear
Αυτό που ήδη κάνει αίσθηση είναι το υψηλό IQ και η δυνατότητα που έχει να διαβάζει καταστάσεις λειτουργώντας ανάλογα. Βλέπετε, δεν είναι ο παίκτης ο οποίος θα καθίσει στις γωνίες ή στις 45 μοίρες και θα περιμένει να πάρει την μπάλα για να σουτάρει.
Αντιθέτως, τα hotspots του σαν point guard είναι η κορυφή. Είναι ιδιαίτερα έξυπνος και του αρέσει να επιτίθεται απέναντι σε κακή close out, όντας ο ίδιος στην κορυφή και δημιουργώντας ρήγμα να οργανώσει για την ομάδα του. Έχει περάσει απαρατήρητο το γεγονός ότι ο Ντόρσεϊ διαθέτει υψηλή δημιουργική αντίληψη. Η πάσα του θέλει δουλειά. Θα έλεγα πολλή δουλειά, κυρίως ο τρόπος που την σερβίρει με το αδύναμο χέρι. Αλλά διαθέτει πολύ καλό court vision και το γεγονός ότι ακόμη και σαν off guard μπορεί να λειτουργήσει ως facilitator – δεύτερος οργανωτής, τον κάνει ακόμη πιο ολοκληρωμένο.
? Στο σύγχρονο μπάσκετ δεν νοείται παίκτης να αγωνίζεται σε ΜΙΑ θέση ?
Λειτουργώντας σαν point guard, του αρέσει να επιτίθεται ιδιαίτερα μέσα από pick-n-roll με διάθεση να το χρησιμοποιήσει ως side στέλνοντας την υπόλοιπη τριάδα στην weak side για να μπορέσει να επιτεθεί σε καθαρό “δύο εναντίον δύο”. Αυτό συμβαίνει, γιατί είναι και πολύ καλός isolator και μιας και στο NCAA οι συνδυαστικές άμυνες δεν είναι τόσο διαδεδομένες, ο Ντόρσεϊ αρέσκεται να “χτυπάει” τον αντίπαλο γκαρντ στα πόδια και μόλις μαζέψει την άμυνα από την weak side να μοιράσει το παιχνίδι. Τo drive and dish είναι η μεγαλύτερη του αρετή αναφορικά με την οργάνωση, ενώ μέσα από mid pick-n-roll του αρέσει να “σπάει” την μπάλα στις γωνίες ή τις 45 μοίρες, ανάλογα με το πού έχει δημιουργήσει ο ίδιος αδύναμη πλευρά.
Τα αθλητικά του προσόντα είναι απίστευτα και είναι αυτά που τον χαρακτηρίζουν όλα τα χρόνια που αγωνίζεται. Παρότι το upper body έχει χώρο για να πάρει κιλά, το lower body είναι ΗΔΗ σε εξαιρετικά επίπεδα. Το πρώτο του βήμα είναι ήδη καλό, αλλά αυτό που διακρίνεται πάνω του είναι η φανταστική ταχύτητα που αναπτύσσει με ή χωρίς την μπάλα. Μιλάμε για παίκτη που είναι κυριολεκτικά εξαιρετικός στο transition (σε μια ανάλυση που είχα διαβάσει, τον σύγκριναν με τον τρόπο που έτρεχε ο Τζον Γουόλ στον αιφνιδιασμό, αναφορικά με τους χρόνους του). Είναι παίκτης ο οποίος πηδάει αρκετά ψηλά, αλλά χρησιμοποιεί κυρίως το μυαλό του. Είναι πολύ καλός ριμπάουντερ και σε αυτό βοηθούν τα φυσικά του προσόντα, αλλά και η αίσθηση που έχει για το παιχνίδι. Παίρνει πολύ έξυπνες θέσεις.
Αναφορικά με την αίσθηση που έχει για το παιχνίδι, αρκεί να παρακολουθήσετε τα κοψίματα που πραγματοποιεί στο παιχνίδι και την ευκολία με την οποία ξεμαρκάρεται από τον προσωπικό του αντίπαλο, είτε σε off ball καταστάσεις, είτε σε block out, και χωρίς αυτός που τον φυλάει να είναι αδιάφορος.
Δεν είναι τυχαίο ότι έχει γίνει τόσο clutch και πετυχαίνει τα μεγάλα σουτ. Το είχαμε παρατηρήσει στο τουρνουά Κάτω των 19 απέναντι στους Αμερικανούς. Τα αθλητικά προσόντα θα σε πάνε μέχρι ένα σημείο, από εκεί και πέρα απαιτείται η συγκέντρωση και αυτή χρειάζεται μυαλό.
Προγνωστικά στοιχήματος από το Νο.1 site προβλέψεων στην Ελλάδα!
Αυτό, όμως, που κάνει καλύτερα από τον καθένα σε όλη τη λίγκα είναι να σουτάρει. Στη «March Madness» έφτασε να σουτάρει με το… παρανοϊκό 70% (!), σε αντίθεση με τον τρόπο που δουλεύει σαν point guard: τα hotspots του είναι οι 45 μοίρες και οι γωνίες. Μπορεί να εκτελέσει τόσο από την δεξιά, όσο και από την αριστερή πλευρά. Λειτουργεί αρκετά καλά μέσα από stagger και flare screens. Ο ίδιος – ξανά λέω – είναι ιδιαίτερα έξυπνος από την άποψη ότι διαβάζει πώς τον παίζει η άμυνα και αναλόγως αντιδρά. Βασικό στοιχείο για ένα καλό σουτέρ. Διαθέτει εξαιρετικός μηχανισμούς εκτέλεσης, που βασίζονται κυρίως στο δυνατό πάτημα και στο συγχρονισμό των ποδιών, του κορμού και στην απελευθέρωση του καρπού. Φτάνει ψηλά… πολύ ψηλά όταν σουτάρει. Είναι σχεδόν αδύνατο να τον κόψεις εκεί που φτάνει. Μετά το σουτ, τα πόδια του τείνουν να φεύγουν αμιγώς μπροστά και σε αυτό οφείλεται το ελαφρύτερο άνοιγμα ποδιών του κατά την εκτέλεση. Η απελευθέρωση γίνεται μισό δευτερόλεπτο πριν αρχίσει η κάθοδος του άλματος, με τον ίδιο να φέρνει την μπάλα ακριβώς στο μέτωπο και να διατηρεί προσγειωμένο το χέρι που σουτάρει, ακόμη και όταν έχει φύγει η μπάλα για καλύτερη ευθυγράμμιση. Ο τρόπος που σουτάρει, ο μηχανισμός που διαθέτει, αλλά και τα νούμερά του, θα μπορούσαν να τον χαρακτηρίσουν ως «σπεσιαλίστα».
Αναφορικά με το ball handling του. Κατεβάζει την μπάλα χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, αλλά δεν διαθέτει απίστευτους μηχανισμούς στη ντρίμπλα του. Αυτό που είναι ιδιαίτερα θελκτικό πάνω του, είναι η killer cross που χρησιμοποιεί σε καταστάσεις απομόνωσης. Ρίχνει απίστευτα τον κορμό του και τους ώμους του και χάρη στα γρήγορα πόδια του, είναι ιδιαίτερα δύσκολο να τον αντιμετωπίσεις. Είπαμε, δεν διαθέτει τόσο εκρηκτικό πρώτα βήμα, αλλά η ταχύτητα που αναπτύσσει μετά, όπως και ο διασκελισμός του, είναι ήδη σε εξαιρετικό επίπεδο.
Εκτελεί και μετά από ντρίμπλα, όχι τόσο πολύ όσο στο λύκειο, αλλά αυτό ίσως και να οφείλεται στο γεγονός ότι δεν είναι ακόμη το πρώτο… “βιολί” στο κολέγιό του. Χρησιμοποιεί λίγες ντρίμπλες όταν έχει ήδη αποφασίσει να σουτάρει και συνήθως αυτό συμβαίνει στα τελευταία δευτερόλεπτα μιας επίθεσης, κάτι που τον κάνει ή ενδέχεται να τον κάνει προβλέψιμο. Αλλά, ξανά λέω, φτάνει πολύ ψηλά. Του αρέσει να εκτελεί μετά από ντρίμπλα και μέσα από mid pick-n-roll.
Αμυντικά δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά πολλά, καθώς στο NCAA χρησιμοποιούν κυρίως ζώνες και zone press, κάτι που δεν δίνει την δυνατότητα σε έναν περιφερειακό αθλητή να δείξει τα αμυντικά του προσόντα – πέρα από εξαιρέσεις. Παρόλα αυτά, ο Ντόρσεϊ και εδώ χρησιμοποιεί περισσότερο το μυαλό του. Βγαίνει ιδιαίτερα έξυπνα για να κλέψει μπάλες, αλλά χρειάζεται δουλειά και στο χαμήλωμα. “Γλιστράει” αρκετά καλά και πατάει πολύ δυνατά. Όμως, χρειάζεται ΠΟΛΛΗ δουλειά στην ομαδική άμυνα. Όχι, δεν είναι κακός αμυντικός, ωστόσο ορισμένες φορές είναι «τσαπατσούλης». Ξεχνιέται. Αν του δείξεις τι θέλεις και του δώσεις κίνητρο, μπορεί να παίξει «σκυλίσια» άμυνα, καθώς διαθέτει τα πόδια και κυρίως ξέρει να βάζει τα χέρια του.
Εξάλλου, οι προπονητές του αναφέρουν για εκείνον ότι είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστικός και μπορεί να έχει πολλούς τρόπους να συνδεθεί με το καλάθι, αλλά αν του πεις να παίξει άμυνα ή να πάρει ριμπάουντ, θα το κάνει με μεγάλη ευχαρίστηση.
Όπως κάποτε με τον Νικ Καλάθη, αξίζει να γίνει μια μεγάλη υπέρβαση για να πεισθεί ο Ντόρσει να μετακομίσει στην Αθήνα, ενώ παράλληλα δεν είναι ο… μόνος ομογενής που θα μπορούσε να προσφέρει λύσεις.
Πριν 10 μήνες, ο Κωνσταντίνος Πανάς είχε προτείνει τους Ζακ Όγκαστ και Κεμ Μπιρτς, με τον τελευταίο να καταλήγει στον Ολυμπιακό. Ο πρώτος, όμως;…