Editorial
Ένας… Γκιστ τσέπης για τον Παναθηναϊκό! (vid)
Ο Παναθηναϊκός πραγματοποίησε την πρώτη του φετινή προσθήκη στην back court, με τον Μάικ Τζέιμς να ντύνεται στα “πράσινα”, και ο Κωνσταντίνος Πανάς σκιαγραφεί στο “Όλα Πράσινα” το αγωνιστικό προφίλ του Αμερικανού γκαρντ με το αναλυτικό Scouting Report που ακολουθεί.
Comparison – Roko Leni Ukic/ Marcus Banks
Αρχικά, να πούμε ότι ο παίκτης χαρακτηρίζεται ως tweener από το γεγονός ότι δεν πληροί τις προδιαγραφές για μια θέση. Δεν είναι δηλαδή καθαρός οργανωτής στο «1» και δεν έχει σταθερό σουτ σαν spot για τη θέση «2». Άλλαξε δύο πανεπιστήμια και αρκετούς προπονητές σε μια τετραετία σε Ανατολική Αριζόνα και Λαμάρ, αλλά θεωρώ ότι είχε μια άψογη συνεργασία με τον νυν σκάουτερ των Ιντανάνα Πέισερς, Πάτρικ Νάιτ. Είναι scoring/shot first guard, σίγουρα από τα καλύτερα στην Ευρώπη σε καταστάσεις ένας εναντίον ενός. Έχει τα φυσικά προσόντα να αμυνθεί εξαιρετικά, ενώ αίνιγμα παραμένει το σουτ. Στέκεται στα 185 εκατοστά και αγωνίζεται καλύτερα ως πόιντ γκαρντ, ωστόσο έδειξε ότι μπορεί να αγωνιστεί και με δεύτερο οργανωτή δίπλα του.
Δυνατά σημεία – Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά που όλοι θα γνωρίζετε, αν έχετε παρακολουθήσει ένα μόνο αγώνα του Τζέιμς. Ήταν, είναι και θα είναι scoring guard. Διαθέτει εξαιρετική επαφή με το καλάθι και το μεγαλύτερο μέρος των πόντων του έρχεται από επίθεση προς τη ρακέτα. Απίστευτος ball handler, διαθέτει πάρα πολλούς μηχανισμούς αντιμετώπισης του αντιπάλου. Από killer crossover σε καταστάσεις απομόνωσης, έως μια απλή ντρίμπλα κάτω από τα πόδια. Αυτό που… “βγάζει” μάτι στον Τζέιμς δεν είναι το πρώτο βήμα, αλλά η τρομερή ταχύτητα που εκδηλώνει μετά από αυτό. Ο παίκτης χαρακτηρίζεται ως iso threat και ανάλογα με τις καταστάσεις θα επιχειρήσει μια ή αρκετές αλλαγές κατευθύνσεων για να φτάσει, όσο πιο κοντά μπορεί στο ζωγραφιστό. Ο Τζέιμς ζει για να απειλεί προς τη ρακέτα, ακόμη και από τα 5 ή 6 μέτρα, αλλά νιώθει καλά να του δίνεται η δυνατότητα να πάει σε απομόνωση και είναι δεδομένο ότι αν θες να πάρεις το μάξιμουμ, θα του δώσεις την μπάλα στα τελευταία δευτερόλεπτα μιας επίθεσης. Έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του και πίστη στις ικανότητες του.
Η έμπειρη στοιχηματική ομάδα της Hellasbet.com σε στέλνει κατευθείαν… ταμείο!
Στο τρανζίσιον ο Μαικ Τζέιμς είναι χάρμα ιδέσθαι, πραγματικά αρέσκεται να τρέχει και να τελειώνει τη φάση ο ίδιος με coast to coast. Δεν κοιτάει τόσο την πρώτη πάσα, αλλά να τρέξει ο ίδιος, one man fastbreak. Μπορούσε να επιχειρήσει μέχρι και τρίποντο στον αιφνιδιασμό, αλλά αυτό συνεπάγεται με την ελευθερία που είχε δώσει ο Περάσοβιτς στους παίκτες του και την up tempo επιθετική τακτική του. Δεν ξέρω κατά πόσο θα βρει πρόσφορο έδαφος για να επιχειρήσει κάτι τέτοιο στην τακτική φιλοσοφία του “Άρτζι”. Πολύ καλός finisher, αλλά με προβληματίζει λίγο το γεγονός ότι έδειξε ανθεκτικότητα προς το αριστερό. Βέβαια, ουκ ολίγες φορές είδαμε επίθεση από τα αριστερά να καταλήγει σε ένα εμφατικό κάρφωμα.
Ο Τζέιμς είναι αθλητικός, ήδη στο top-5 της Euroleague κατ’ εμέ. Το upper body του είναι πολύ καλά δουλεμένο, έχει βάλει κιλά από την χρονιά που τον θυμάμαι στον Κολοσσό. Παρά το μέγεθος του δεν σπρώχνεται εύκολα στο ζωγραφιστό και βάζει το σώμα του αρκετά καλά για να προστατέψει την εσωτερική. Αυτό που κάνει αμέσως αίσθηση φυσικά είναι oi ώμοι του, οι οποίοι είναι σε πολύ καλό επίπεδο. Ελαστικοί και καλοδουλεμένοι, παρατηρήστε μόνο το άνοιγμα του, όταν πηγαίνει για κάρφωμα. Απίστευτο επιτόπιο άλμα, φτάνει ψηλά… Πολύ ψηλά! Θα το δείτε σύντομα στον τομέα των ριμπάουντ και όχι μόνο.
Πάμε στο κομμάτι της οργάνωσης, όπου ο Τζέιμς δεν μπορεί να χαρακτηριστεί Distributor (περίπτωση Καλάθη) και σίγουρα όχι PnR guard. Οι τρόποι με τους οποίους φτιάχνει τους συμπαίκτες του είναι κυρίως δημιουργώντας ρήγμα. Είπαμε, ο Τζέιμς είναι από τους καλύτερους παίκτες στην Ευρώπη στο 1on1 και σε περίπτωση που κάποιος ψηλός έρθει σε βοήθεια, βλέπει γήπεδο. Βέβαια, το μυαλό του μόλις δημιουργήσει ρήγμα είναι κατά κόρον στο καλάθι, shot first είπαμε. Ο δεύτερος τρόπος με τον οποίος φτιάχνει τους συμπαίκτες του είναι με split out και ενώ έχει πάρει την baseline. Πασάρει καλύτερα στις γωνίες και λιγότερο στα φτερά ή στην κορυφή, λόγω της όχι τόσο καλής ικανότητας του στη πάσα. Το πιο σημαντικό κομμάτι με τον Τζέιμς είναι η πάσα στην αδύνατη πλευρά. Θυμάστε για ποιον λόγο ήθελα τον Γουαναμέικερ; Σίγουρα δεν πασάρει με τόσο υψηλά νούμερα ο Τζέιμς, αλλά βλέπει την weak side και θα την τροφοδοτήσει, όταν χρειαστεί.
Πάμε στο θέμα του σουτ που είναι ένας τομέας στον οποίο είναι… αίνιγμα ο συγκεκριμένος παίκτης. Αρχικά, να σας πω ότι ο συγχρονισμός ποδιών/χεριών είναι υπό επεξεργασία. Μπορεί να τον δείτε να φτάνει στο… Θεό με το άλμα που θα βάλει και στη συνέχεια να βασιστεί στο σπάσιμο του καρπού. Εκεί που νιώθει πιο άνετα είναι το σουτ μετά από ντρίμπλα, που είναι σε πολύ καλό επίπεδο. Μια σταυρωτή και pull up. Το σημαντικό είναι το άλμα που βάζει και η ισορροπία που βρίσκει στον αέρα κατά το release. Σουτάρει λίγο πάνω από τα μάτια, αλλά έχει σχετικά γρήγορα απελευθέρωση. Ξανά λέω φτάνει ψηλά, πολύ ψηλά, κρατήστε το σαν… μότο, για τον συγκεκριμένο.
Η άμυνα είναι ένα κομμάτι στο οποίο ο Τζέιμς δεν έχει πει ακόμη την τελευταία του κουβέντα. Διαθέτει ένα απίστευτο lower body, που τον βοηθάει να χαμηλώνει και να αμύνεται εξαιρετικά υπό προϋποθέσεις. Έχει τα φυσικά προσόντα να αμυνθεί απέναντι σε οποιονδήποτε, κυρίως γιατί διαθέτει τρομερή πλευρική ταχύτητα. Θυμάμαι σε ένα ματς με τον Ολυμπιακό, ο Χάκετ δεν μπορούσε να τον περάσει σε καμία περίπτωση, για να μην πάω στους Φελντίν και Χέινς που δεν πήραν ανάσα. Το ίδιο είχε βιώσει και ο Λιούλ στο Top 16. Τα πλάγια βήματα του είναι σε καλό επίπεδο. Αλλά το σήμα κατατεθέν του, είναι η άμυνα πάνω στη μπάλα. Ναι, ο παίκτης μπορεί να χαμηλώσει πολύ, να κυνηγήσει οποιονδήποτε και παράλληλα να βάλει τόσο έξυπνα τα χέρια του πάνω στη μπάλα. Φοβερή πίεση.
Αδύνατα σημεία – Ας ξεκινήσουμε από το κομμάτι της οργάνωσης για το οποίο δεν φημίζεται ο Αμερικανός γκαρντ. Παίρνει τα pick, αλλά δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να απειλήσει σε πρώτο χρόνο και έδειξε τεράστια αδυναμία όταν επρόκειτο σε hard hedge, ακόμη και να τα σπάσει σε δεύτερο χρόνο. Αυτή θεωρώ ότι είναι η μεγαλύτερη αδυναμία του. Όλοι γνωρίζετε βέβαια ότι ο καλύτερος παίκτης στο να σπάει τα hedge σε πρώτο χρόνο ήταν ο Διαμαντίδης, και ο Τεόντοσιτς μετέπειτα. Μην περιμένετε το ίδιο με τον Τζέιμς, θα σπάσει την μπάλα πλάγια ή στην αδύναμη.
Ένα άλλο κομμάτι που προβληματίζει είναι η επαφή. Ο παίκτης έδειξε να έχει θέματα στα τελειώματα του όταν ένιωθε την ανάσα του αντιπάλου του. Ένα ακόμη κομμάτι που χρειάζεται δουλειά, είναι να σπάει τις παγίδες. Είχα αναφέρει κάποτε ότι ο Τζέιμς έχει θέμα με τα double team, λόγω της περιορισμένης διορατικότητας. Στο κομμάτι του σουτ λοιπόν, θα δείξει αστάθεια. Δεν θα τον πεις κακό σουτέρ σε καμία περίπτωση, αλλά σίγουρα ασταθή και, θα έλεγα, πιο πολύ streaky. Φανερή αδυναμία βέβαια έδειξε ως spot, όπου 1/3 σουτ έβρισκαν στόχο. Επίσης, θα παρατηρήσετε ότι ο παίκτης νιώθει πιο άνετα, όταν βάζει πολύ άλμα στο σουτ, ενώ όταν σουτάρει στατικά είναι κακός.
Πάμε και στο κομμάτι της άμυνας στο οποίο μοναδικό μελανό του σημείο είναι να μην χάνει τον παίκτη του. Υπήρχαν φορές που κοίταζε την μπάλα και ξέχναγε τον παίκτη, οπότε εδώ πάμε στην πιο σημαντική αδυναμία του, που δεν είναι άλλη από την συγκέντρωση. Δυστυχώς έδειξε μερικές φορές ελλείμματα συγκέντρωσης. Είπαμε, ο Τζέιμς διαθέτει τα χαρακτηριστικά να γίνει αμυντικός κλάσης, αλλά χρειάζεται να του δώσεις κίνητρο. Τον θυμάμαι απέναντι στον Ολυμπιακό στο Top 16 να κολλάει πάνω στα σκριν, όπως και στα playoffs απέναντι στον Φελντίν να τα σπάει σαν… “ταύρος που βλέπει κόκκινο πανί”. Δεν έχει φτάσει ακόμη δηλαδή το pick του στην άμυνα.
Η έμπειρη στοιχηματική ομάδα της Hellasbet.com σε στέλνει κατευθείαν… ταμείο!
Γενικά – Είναι ένας offensive oriented παίκτης που χρειάζεται ρυθμό για να αναπτύξει πλήρως το παιχνίδι του. Μου αρέσουν οι τρόποι απειλής του και το τεράστιο step back jumper που επιχειρεί ανά διαστήματα. Παίκτης με πολλούς τρόπους απειλής. Κάτι που δεν δείχνει η στατιστική φυσικά είναι το mental toughness που διαθέτει ο παίκτης, αλλά χρειάζεται κάποιον να του το ξυπνήσει. Δηλαδή αν καταφέρει ο “Άρτζι” να τον κρατήσει μέσα στο παιχνίδι με το μυαλό του και την συγκέντρωση του μέσα σε αυτό θα έχει πέσει… διάνα, αλλιώς μπορεί να περάσει και απαρατήρητος επιθετικά. Το θετικό όλων είναι ότι μπορεί να συνεισφέρει ερχόμενος από τον πάγκο, αφού κάτι τέτοιο έκανε για μεγάλο χρονικό διάστημα, στις θέσεις των Κοζέρ-Άνταμς. Έμπαινε ως ο παίκτης που άλλαζε τελείως τον ρυθμό του έτερου Αμερικανού και φυσικά έγιναν ένα απίστευτο dynamic–duo που κατατρόπωσε τους «πράσινους» στους «8» φέτος. Το σημαντικό λοιπόν είναι η αυτοσυγκέντρωση, το υπόλοιπο αφήστε το στον παίκτη και στον ρυθμό του παιχνιδιού.