Editorial
Προοπτική, αλλά και προβληματισμοί
Με τη μεταγραφική ενίσχυση του “Εξάστερου” να έχει σχεδόν ολοκληρωθεί, ο Πέτρος Κουλούρης καταθέτει την άποψή του σχετικά με το “πράσινο” ρόστερ, αναλύοντας τους προβληματισμούς του σχετικά με αυτό.
Με τη μεταγραφική ενίσχυση του “Εξάστερου” να έχει σχεδόν ολοκληρωθεί, ο Πέτρος Κουλούρης καταθέτει την άποψή του σχετικά με το “πράσινο” ρόστερ, αναλύοντας τους προβληματισμούς του σχετικά με αυτό.
Απόκτησε το ολοκαίνουργιο t-shirt του Νίκου Παππά αποκλειστικά από το PAO SHOP!
“Το ρόστερ του Παναθηναϊκού έχει ολοκληρωθεί κατά 99%”, αναφέρει το σημερινό (22/7) πρωτοσέλιδο της εφημερίδας “Πράσινη”, που πρόσκειται στον Δημήτρη Γιαννακόπουλο. Η αλήθεια είναι ότι ο προαναφερθείς τίτλος δεν προκάλεσε καμία έκπληξη, καθώς είναι ένα γεγονός που σε μεγάλο βαθμό ήταν γνωστό. Παρόλο, λοιπόν, που οι κινήσεις έχουν σχεδόν ολοκληρωθεί, άπαντες εξακολουθούν να αισθάνονται ότι κάτι… λείπει. Κάτι μεγαλύτερο από το τελευταίο “κομμάτι”, που ούτως ή άλλως θα προστεθεί στο “παζλ”.
Οφείλω να ομολογήσω ότι τα “σφιχτά” ρόστερ με ελκύουν περισσότερο. Η περσινή ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, έστω και αν μιλάμε για διαφορετικά οικονομικά δεδομένα, αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Εάν, δηλαδή στη θέση του Μποχωρίδη, ο δανεισμός του οποίου θα ήταν ιδανικός, του Ντένμον, του Αντετοκούνμπο και του Όγκαστ, που δεν έχουν αποδείξει ότι μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στο υψηλότερο επίπεδο, του Φώτση και της επικείμενης μεταγραφής, βρίσκονταν τέσσερις έτοιμοι παίκτες, τότε μαζί με τους Καλάθη, Λεκαβίσιους, Παππά, Ρίβερς, Γκάμπριελ, Σίνγκλετον, Γκιστ και Βουγιούκα θα συνέθεταν μία δωδεκάδα, που δεν θα μπορούσε κανείς να θέσει υπό αμφισβήτηση. Ούτε ρόστερ πολλών παικτών, ούτε “στοιχήματα”.
Ο Τσάβι Πασκουάλ, από την πλευρά του, επέλεξε ένα διαφορετικό μοντέλο, προτιμώντας την ποσότητα, έναντι της ποιότητας, το ρίσκο και την προοπτική, έναντι της ασφάλειας. Σαφώς το ζήτημα δεν είναι τόσο απλό και οι οικονομικοί περιορισμοί είναι αυτοί που καθόρισαν σε μεγάλο βαθμό το πλάνο του Καταλανού, ο οποίος εάν διαχειριζόταν ένα μπάτζετ σαν αυτό που έχει στη διάθεσή του ο “Ζοτς”, θα ακολουθούσε, κατά πάσα πιθανότητα, διαφορετική τακτική.
Σε κάθε περίπτωση, όποιοι και αν είναι οι λόγοι που οδήγησαν τον Πασκουάλ σε αυτές τις αποφάσεις, το μόνο που έχει σημασία είναι το παρόν και τα δεδομένα που έχουμε μπροστά μας. Η ειρωνεία είναι ότι σε τούτη την κατάσταση κανείς δεν έχει άδικο· ούτε όσοι φοβούνται ότι οι παίκτες που επέλεξε ο Ισπανός τεχνικός δεν θα αντεπεξέλθουν στον “Εξάστερο”, ούτε και αυτοί που παρουσιάζονται αισιόδοξοι εν όψει της νέας χρονιάς. Η αλήθεια, όπως πάντα άλλωστε, βρίσκεται κάπου στο ενδιάμεσο.
Οι Λεκαβίσιους, Ντένμον, Αντετοκούνμπο, Όγκαστ και Βουγιούκας ήρθαν, τη στιγμή που οι Τζέιμς, Μπουρούσης, Φελντέιν, Χαραλαμπόπουλος (δανεικός) και Νίκολς αποχώρησαν – ή θα αποχωρήσουν – από την ομάδα, ενώ ερωτηματικό παραμένει η περίπτωση του Φώτση. Δεν μπορεί κανένας να αρνηθεί το γεγονός ότι ούτε ένας από τους παίκτες που ήρθαν δεν πλησιάζουν, προς το παρόν, την – αγωνιστική – αξία των Τζέιμς και Μπουρούση. Από την άλλη πλευρά, όμως, η μεταγραφή του Λεκαβίσιους κάλυψε ένα σημαντικό κενό στο “1”, η προσθήκη του Αντετοκούνμπο, σε συνδυασμό με το δανεισμό του Χαραλαμπόπουλου, δίνουν νέα δυναμική στη γραμμή των σμολ φόργουορντ του “Εξάστερου” και ο Όγκαστ προσθέτει στοιχεία που δεν διέθετε ο Μπουρούσης. Αν, μάλιστα, παραμείνει ο Φώτσης και αποκτηθεί ακόμα ένας παίκτης, τότε το φετινό ρόστερ του Παναθηναϊκού θα υπερέχει – ποσοτικά – κατά πολύ σε σχέση με το περσινό.
Ο μεγάλος προβληματισμός έγκειται στα μεγάλα “στοιχήματα” του Πασκουάλ, που είναι, δίχως αμφιβολία, οι Ντένμον και Όγκαστ. Ο μεν πρώτος έχει τη δυνατότητα να εξελιχθεί σε έναν παίκτη χρησιμότερο από τον Τζέιμς, αλλά ο Όγκαστ δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να συγκριθεί με τον Μπουρούση. Ο Ελληνοαμερικανός σέντερ έχει τεράστιες δυνατότητες, τις οποίες, όμως, καλείται να μετατρέψει άμεσα σε ουσία, δικαιώνοντας την επιμονή του Παναθηναϊκού να τον κάνει δικό του.
Από εκεί και πέρα, ίσως το πιο θετικό νέο της περιόδου των μεταγραφών είναι η πραγματοποίηση της περιβόητης ελληνοποίησης, χωρίς όμως να υλοποιείται εις βάρος της κατάκτησης των τίτλων. Ο Πασκουάλ έχει επαναλάβει κατ’ επανάληψη ότι ο μοναδικός στόχος των ομάδων – πρέπει να – είναι η κατάκτηση τίτλων και πως η δήθεν “θυσία” τους στο “βωμό” της προώθησης γηγενών μπασκετμπολιστών είναι μονάχα μία δικαιολογία. Έτσι, χάρη στον Ισπανό τεχνικό, ο “Εξάστερος” προχωράει για πρώτη φορά, από τη στιγμή που μπήκε στην καθημερινότητά μας ο σχετικός όρος, στην ελληνοποίησή του. Οι Χαραλαμπόπουλος και Λούντζης θα δοθούν, εκτός απροόπτου, δανεικοί, ενώ το ίδιο θα συνέβαινε και με τον Μποχωρίδη, εάν ένας εκ των Μάντζαρη ή Σλούκα είχε “μετακομίσει” στο ΟΑΚΑ. Παρ’ όλα αυτά, τόσο η έλλειψη έτοιμων Ελλήνων παικτών, όσο και η εμπιστοσύνη του τεχνικού τιμ της ομάδας προς τον Μποχωρίδη, έκαναν επιτακτική την παραμονή του νεαρού πλέι μέικερ στον Παναθηναϊκό. Η αλήθεια είναι ότι ο – φημολογούμενος – δανεισμός του “Μπόχω” στον Άρη θα συντελούσε και στην εξασφάλιση των δικαιωμάτων του Μήτογλου, κάτι που, όμως, μπορεί να επιτευχθεί και ανεξάρτητα, μιας και στον “Εξάστερο” βλέπουν στο πρόσωπο του Έλληνα φόργουορντ τον αντικαταστάτη του Αντώνη Φώτση.
Το ενδεχόμενο να βρίσκονται τη σεζόν 2018/19 στον Παναθηναϊκό οι Καλάθης, Μποχωρίδης, Λούντζης, Παππάς, Χαραλαμπόπουλος, Αντετοκούνμπο, Μήτογλου, Όγκαστ και Βουγιούκας και την ίδια στιγμή όλοι οι προαναφερθέντες να είναι πια έτοιμοι να πρωταγωνιστήσουν, μου προκαλεί τέτοιο ενθουσιασμό, που καταφέρνει να άρει τους όποιους προβληματισμούς μου για την επερχόμενη σεζόν.