Editorial
Ο δικός μου… “αντι-Τζέιμς”! (vids)
Με τον Μάικ Τζέιμς να αποτελεί και τυπικά παρελθόν από τον Παναθηναϊκό, ο Κωνσταντίνος Πανάς βγαίνει στην αγορά, προτείνοντας την πολύ ιδιαίτερη περίπτωση του Τζάρεντ Κάνινγκχαμ.
Με τον Μάικ Τζέιμς να αποτελεί και τυπικά παρελθόν από τον Παναθηναϊκό, ο Κωνσταντίνος Πανάς βγαίνει στην αγορά, προτείνοντας την πολύ ιδιαίτερη περίπτωση του Τζάρεντ Κάνινγκχαμ.
Είναι δεδομένο ότι οι «πράσινοι» περίμεναν αγωνιωδώς τις εξελίξεις στην υπόθεση Τζέιμς, ώστε να αρχίσουν να τρέχουν άλλες υποθέσεις που περιμένουν. Βλέπετε, ο εκρηκτικός γκαρντ συμπεριλαμβανόταν στα “θέλω” του Πασκουάλ και από τους βασικούς πυλώνες του καλοκαιρινού σχεδιασμού. Όπως αναμένεται λοιπόν, με την υπόθεση του να θεωρείται λήξασα, οι «πράσινοι» τρέχουν ήδη άλλες υποθέσεις.
Προγνωστικά στοιχήματος από το Νο.1 site προβλέψεων στην Ελλάδα!
Σχετικά με τον Τζάρεντ Κάνινγκχαμ δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Όσοι είχαν παρακολουθήσει Όρεγκον Στέιτ μέχρι το 2012 γνωρίζουν ότι πρόκειται για έναν Ζακ Λαβίν, πριν από τον… Ζακ Λαβίν. Απίστευτα αθλητικός παίκτης, που δεν κατάφερε να στεριώσει στο ΝΒΑ ακριβώς για τους ίδιους λόγους που δύσκολα θα τα καταφέρει και ο Ζακ Όγκαστ. Είναι “δυάρι” ύψους 1.93 μ. και αυτό για το ΝΒΑ τα λέει όλα. Με αυτό το ύψος και με χαρακτηριστικά αθλητικού winger, δύσκολα θα στέριωνε στο ΝΒΑ στη θέση «2». Ο παίκτης προσπάθησε να βάλει πολλά στο παιχνίδι του για να αγωνιστεί και στη θέση «1», αλλά δεν είχε το απαιτούμενο court vision ή playmaking skills για να το καταφέρει. Θεωρώ ότι σπαταλάει άδικα το χρόνο του στο ΝΒΑ. Τα χαρακτηριστικά του “φωνάζουν” Ευρώπη και νομίζω ότι αργά ή γρήγορα θα επιχειρήσει την αλλαγή. Ήδη το έκανε φέτος στην Κίνα. Έχει ήδη δηλωθεί για το Summer League από τους Ουίζαρντς.
Γεννημένος στο Όουκλαντ της Καλιφόρνια το 1991 με καλή σταδιοδρομία στο λύκειο, πήρε αμέσως την απόφαση να μεταγραφεί στους “κάστορες” του Όρεγκον που ανήκουν στην Pac-12. Το σημαντικό για ορισμένους Αμερικανούς παίκτες είναι να καταλάβουν που ανήκουν και ο Κάνινγκχαμ ξεκάθαρα ανήκει σε άλλη λίγκα βάσει αγωνιστικών χαρακτηριστικών. Γενικότερα, αυτά τα χρόνια περιφερόταν μεταξύ ΝΒΑ και NBADL.
Τα φυσικά του προσόντα είναι εξαιρετικά για την Ευρώπη. Ύψος ου φτάνει τα 1.93 μ. με πελώριο άνοιγμα χεριών στα 2.03 μ. και εξαιρετικό frame που μπορεί να προσθέσει κιλά. Σίγουρα αυτό που τον κάνει να είναι «μαύρη γάτα» για το ΝΒΑ παρά τα εξωπραγματικά αθλητικά του προσόντα είναι ξεκάθαρα το γεγονός ότι παρέμεινε ιδιαίτερα soft και δεν έβαλε ποτέ τα κιλά που έπρεπε για την θέση «2». Soft όμως, μόνο από άποψη κιλών και όχι νοοτροπίας, καθώς πρόκειται για εξαιρετικό αμυντικό και ιδιαίτερα έξυπνο!
Είναι ένας εκρηκτικός σκόρερ, πολύ αθλητικός, με καλό μέγεθος, δυνατός αμυντικός και φυσικά με περιθώρια εξέλιξης όντας ακόμη 26 ετών. Θα μου πείτε… πού είναι η «παγίδα»; Και γιατί άλλαξε τόσες ομάδες στο ΝΒΑ; Σίγουρα την απάντηση μπορείτε να την βρείτε παραπάνω. Βάσει ύψους έπρεπε να αγωνίζεται ως point guard, αλλά αντιθέτως είναι ένας κοντός – για τα δεδομένα του ΝΒΑ – shooting guard με εξαιρετικό, αλλά αδύναμο frame για την ώρα και χωρίς σταθερό σουτ ώστε να λογίζεται ως spacer ή specialist. Πρόκειται για εξαιρετικό δουλευταρά και βελτιώνει κάτι χρόνο με το χρόνο. Εξάλλου ο ίδιος ο Ρόμπινσον τον είχε παρακολουθήσει στο λύκειο και τον είχε καπαρώσει προτού κάνει το μεγάλο “μπαμ”, δηλώνοντας ότι έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο από τότε που τον θυμάται στο λύκειο γιατί είναι πολύ δεκτικός στην προπόνηση. Επίσης, ο Μπεν Χόουλαντ, πρώην κόουτς του UCLA, είχε πει ότι πρόκειται για σπάνιο παίκτη και τα στατιστικά του είναι φανταστικά αναφερόμενος στα φάουλ τα οποία κέρδιζε, λαμβάνοντας υπόψη και την έφεση που έχει στις βολές.
Ο παίκτης πάντως, φέτος έδειξε αισθητά βελτιωμένος στο σουτ, κυρίως μετά από ντρίμπλα.
Ο Κάνινγκχαμ δεν είναι ιδιαίτερα καλός ball handler και για Αμερικανό αυτό μοιάζει ιδιαίτερα ουτοπικό. Παρόλα αυτά, είναι κάτι που μέχρι σήμερα δουλεύει. Λειτουργεί κυρίως μέσα από ball screen για να πάρει τις προσπάθειές του και φέτος, όπως μπορείτε να δείτε παραπάνω, είχε σημαντική βελτίωση στο να εκτελεί off dribble. Το κομμάτι του σουτ, επίσης, είναι κάτι που προσπαθεί να σταθεροποιήσει, παρότι διαθέτει έναν εξαιρετικό μηχανισμό.
Αυτό που σίγουρα τον δυσκόλευε δεν ήταν το σουτ αυτό καθ’ αυτό, αλλά οι επιλογές που έπαιρνε κυρίως μέσα από off-ball screen. Πατάει αρκετά καλά, με τη βάση και τα πόδια του να είναι σταθερά, ενώ μου αρέσει ότι χαμηλώνει ιδιαίτερα γρήγορα μόλις λάβει την μπάλα για να σηκωθεί. Καλός συγχρονισμός του κορμού και των ποδιών. Εκτελεί λίγο πιο πάνω από τα μέτωπο με την κλίση των χεριών ελαφρώς προς τα μέσα και το release είναι αρκετά γρήγορο. Δε βάζει πολύ άλμα στην εκτέλεση του, αλλά στηρίζεται κυρίως στο σπάσιμο του καρπού και στο follow through, το οποίο δίνει σταθερή ώθηση μόλις φύγει η μπάλα από τα χέρια. Γενικά ο παίκτης χάνει αρκετά στο control της ντρίμπλας, γι’ αυτό και ο μεγάλος αριθμός λαθών, ενώ στο σουτ οι επιλογές θεωρώ ότι οφείλονται και στην δυναμικότητα της ομάδας. Είχε πάντως αρκετά καλά νούμερα σε catch ‘n shoot ανά τα χρόνια. Ο περιορισμένος του χρόνος δεν του επέτρεψε να δείξει κάτι παραπάνω.
Στο ανοιχτό γήπεδο ο Κάνινγκχαμ είναι χάρμα ιδέσθαι, κάτι που τον χαρακτήριζε από το κολέγιο. Σύμφωνα με τον Τζον Γκίβονι, ο παίκτης ευστοχούσε στο 66% των προσπαθειών του στο transition!
Διαθέτει πολύ γρήγορα πόδια και στην πραγματικά θα μπορούσε κάποιος να τον χαρακτηρίσει ως «πύραυλο» στον αιφνιδιασμό. Σε συνδυασμό με το ειδικευμένο finishing που διαθέτει, το “γλυκό” ήρθε και έδεσε. Υπολογίστε και τα αθλητικά του προσόντα και έχουμε ένα transition threat στο προσκήνιο. Ο παίκτης μπορεί να τελειώσει και με τα δύο χέρια εξίσου καλά παίρνοντας την επαφή. Σίγουρα ήταν αυτό που τον δυσκόλευε και στο ΝΒΑ, εξαιτίας του αδύναμου frame, αλλά έδειξε βελτίωση σε αυτό φέτος.
Το σημαντικότερο για τον Κάνινγκχαμ είναι η προστασία της μπάλας, τόσο στο κατέβασμα, όσο και στο τελείωμα. Από τους καλύτερους αθλητές που έχω παρακολουθήσει στον τομέα της διεκδίκησης των φάουλ. Ξέρει να παίρνει την επαφή και ξέρει να την γυρίζει προς όφελος του. Μιλάμε για παίκτη που κέρδιζε 10 βολές ανά 40 λεπτά στην τελευταία του χρονιά στο NBADL και με ποσοστό κοντά στο 80%. Είπαμε, πολύ καλή μηχανική στο σουτ!
Σαν αθλητής, ο Κάνινγκχαμ είναι πραγματικά απίστευτος. Βέβαια, έχει ιδιαίτερα γραμμωμένο upper body, την στιγμή που θα μπορούσε να έχει προσθέσει έξτρα κιλά, αλλά αυτό δεν θα είναι πρόβλημα στην Ευρώπη. Μου θυμίζει λίγο από Κάμινγκς του Άρη σε αυτόν τον τομέα, αλλά οι ώμοι του Κάνινγκχαμ είναι ιδιαίτερα σφιχτοί και δυνατοί. Πολύ καλοδουλεμένοι. Παράλληλα διαθέτει 4% λίπος, κάτι που είναι εξαιρετικό ακόμη και για τα δεδομένα του ΝΒΑ. Τα πόδια του πραγματικά είναι το κάτι άλλο. Πολύ γρήγορος και με την μπάλα και χωρίς αυτήν, ενώ η έκρηξή του είναι ασύλληπτη. Ξεκάθαρα πιο γρήγορο, δυνατότερο και εκρηκτικότερο πρώτο βήμα από τον Τζέιμς.
Αυτό που μου αρέσει ιδιαίτερα στον Κάνινγκχαμ είναι η κίνησή του μακριά από τα μπάλα. Κινείται αστραπιαία και με υψηλό IQ στους κενούς χώρους. Βοηθούσε πάρα πολύ στην καταπολέμηση της ζώνης. Δούλευε ιδιαίτερα καλά στα baseline cuts και όσο και αν σας φαίνεται περίεργο για ένα τύπο του 1.93 μ., τα ανάποδα καρφώματα μέσα από backdoor έδιναν και έπαιρναν. Μιλάμε για απίστευτο αθλητή σε όλα τα επίπεδα!
Όπως είπαμε λοιπόν, ο Κάνινγκχαμ διαθέτει αστραπιαίο πρώτο βήμα. Πραγματικά, όπως έλεγε και ο Κεν Μπόουν… «Όταν ο Κάνινγκχαμ δεν έχει καλή επιθετική βραδιά, αυτό συνέβαινε κυρίως επειδή δεν έκανε καλό παιχνίδι ο ίδιος, παρά το τι έκανε η άμυνα πάνω του». Και κυριολεκτικά, είναι πολύ δύσκολο να τον σταματήσει κάποιος, να του πάρει το πρώτο βήμα. Speedster… Αναπτύσσει και αυτός μεγάλη ταχύτητα στην πρώτη ντρίμπλα.
Το θέμα playmaking είναι κάτι που είχε τεθεί υπό συζήτηση. Είπαμε, ο παίκτης δεν είναι και ο καλύτερος ball handler και επίσης πάντα διέθετε μικρό assisting ratio σε συνδυασμό με τα λάθη που έκανε. Παρόλα αυτά, το γεγονός ότι έπαιξε ως point guard με τους “κάστορες”, τον βοήθησε μακροπρόθεσμα. Ο παίκτης δημιουργεί κυρίως μέσα από drive ‘n dish και ενώ έχει δημιουργήσει ρήγμα, αλλά δεν είχε ποτέ τρομερή συνεργασία με τους ψηλούς παρά μόνο με λόμπες και alley oop καταστάσεις.
Αντιθέτως, “έσπαγε” την μπάλα στην αδύναμη πλευρά ή στους κοντούς ιδιαίτερα καλά και μέσα από slit out. Ωστόσο, η αίσθηση για το παιχνίδι, οι αποφάσεις και το διάβασμα της άμυνας ολοένα και αυξάνονται, γι’ αυτό και τον είδα πιο ενεργό στο κομμάτι δημιουργίας τα τελευταία χρόνια. Το playmaking αναπτύσσεται ως ένα βαθμό, αλλά αυτό ή το έχεις ή δεν το έχεις. Βέβαια, η ραγδαία ανάπτυξη του Τζέιμς σε αυτό το τομέα υπό τις οδηγίες του Πασκουάλ, με κάνει να ελπίζω.
Αμυντικά, ο Κάνινγκχαμ είχε μπει στην πρώτη ομάδα του Pac-12 και ήταν και πρώτος σε κλεψίματα ως τριτοετής. Παίκτης με υψηλό IQ στην άμυνα, που αντιλαμβάνεται ένα κλικ πιο γρήγορα από τον αντίπαλο το πού θα πάει η μπάλα. Δουλεύει ιδιαίτερα για να κλέψει και βάζει πανέξυπνα τα χέρια του για να πιέσει την μπάλα. Εκμεταλλεύεται στο έπακρο τόσο τα πόδια του, όσο και το μέγεθος του για να παίξει δυναμική και έξυπνη άμυνα. Βέβαια, στερείται agility στο footwork και τα πλάγια βήματά του τίθενται υπό αμφισβήτηση. Δυσκολεύεται, δηλαδή, απέναντι στα γρήγορα και εκρηκτικά γκαρντ, όπως είναι ο ίδιος.
Συνολικά, μιλάμε για ένα εξαιρετικό αθλητή που ακόμη αναπτύσσεται και προσπαθεί να σταθεροποιήσει πράγματα στο παιχνίδι του. Δουλεύει για να παίξει ενδελεχώς και στην θέση «1», εξ’ ου και η άνοδος στη ντρίμπλα, όπως και στο σουτ μέσα από ball screen. Αμυντικά είναι πολύ σκληρός, ιδιαίτερα έξυπνος και πιέζει πάρα πολύ καλά πάνω στο μπάλα. Είναι τέχνη να ξέρεις πότε να βάλεις τα χέρια σου για να δημιουργήσεις λάθος των αντιπάλων. Το timing είναι κάτι που τον χαρακτηρίζει. Θεωρώ ότι θα ανέβαζε την αθλητικότητα της backcourt σε τεράστιο βαθμό και σε συνάρτηση με την άνοδο του σουτ, θα μπορούσε να προσφέρει έναν εξαιρετικό σκόρερ για το «τριφύλλι».