Editorial
Ο «ήλιος» που διαδέχεται τα… «σύννεφα»!
Ο Χρήστος Δημόπουλος γράφει για την πρόκριση του Παναθηναϊκό επί της Γκαμπάλα στο Europa League, καθώς επίσης και για την προσπάθεια του αμιγώς αγωνιστικού τμήματος να καταστήσει ξανά την ομάδα, το μέγεθος που πραγματικά είναι!
Ο Χρήστος Δημόπουλος γράφει για την πρόκριση του Παναθηναϊκό επί της Γκαμπάλα στο Europa League, καθώς επίσης και για την προσπάθεια του αμιγώς αγωνιστικού τμήματος να καταστήσει ξανά την ομάδα, το μέγεθος που πραγματικά είναι!
Θριαμβολογίες για μία πρόκριση στα playoffs του Europa League, όταν μιλάμε για τον Παναθηναϊκό, δεν χρειάζονται. Όχι γιατί απλά έγινε απέναντι στην Γκαμπάλα, αλλά διότι το ευρωπαϊκό μέγεθος του «τριφυλλιού» είναι για πολύ υψηλότερα στάνταρ.
Προγνωστικά στοιχήματος από το Νο.1 site προβλέψεων στην Ελλάδα!
Όμως δεν μπορούμε να αψηφήσουμε το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός, όντας ανέτοιμος, με διοικητικά προβλήματα, χωρίς πολλές μεταγραφές και συνάμα τρανταχτά κενά στο ρόστερ, κατάφερε όχι απλά να κερδίσει, αλλά να παίξει κιόλας ωραίο ποδόσφαιρο, μ’ ένα σύνολο που έβγαζε «υγεία». Έκφραση κλισέ, αλλά έτσι ήταν τα πράγματα.
Κι όταν λέμε ωραίο ποδόσφαιρο, δεν εννοούμε απαραίτητα θεαματικό. Οι «πράσινοι» είχαν εξαιρετική κυκλοφορία και μεταφορά της μπάλας από την άμυνα στην επίθεση. Είχαν άριστες αλληλοκαλύψεις (με εξαίρεση το δεκάλεπτο που μπήκε και το αυτογκόλ του Μολέντο), ενώ ακόμα κι όταν έμειναν πίσω στο σκορ από τους Αζέρους, δεν άλλαξαν το αγωνιστικό τους πλάνο.
Ο Μαρίνος Ουζουνίδης είχε στήσει την ομάδα για να παίξει ένα συγκεκριμένο είδος παιχνιδιού και οι παίκτες του έκαναν στο τερέν, ακριβώς αυτά που ήθελε ο Εβρίτης τεχνικός. Ο Παναθηναϊκός έχει την τύχη να διαθέτει στον πάγκο του έναν προπονητή, του οποίου το βασικό προσόν δεν είναι είναι μόνο, ότι έχει γνώση τι σημαίνει να φοράς τη φανέλα με το «τριφύλλι» στο στήθος.
Το σημαντικότερο «παράσημο» για τον 48χρονο κόουτς, είναι ότι ξέρει καλά τι θέλει να παίξει. Ξέρει ακριβώς το σύστημα που θέλει να έχει. Ξέρει καλά τι είδους παίκτες χρειάζεται, που θα κάνουν το πλάνο του πράξη στον αγωνιστικό χώρο. Κι όταν κάποιος τα γνωρίζει τόσο καλά όλα αυτά, του είναι πιο εύκολο να δημιουργήσει στο χορτάρι, αυτό που έχει στο μυαλό ή στο μπλοκάκι του.
Γι’ αυτό ακόμα και χωρίς πολλά χρήματα και χωρίς «τρελές» μεταγραφές, ο Παναθηναϊκός είχε αυτή την απροσδόκητα (για πολλούς) καλή εικόνα, στα παιχνίδια κόντρα στην Γκαμπάλα. Σε Αθήνα και Μπακού.
Η συνέχεια είναι βέβαια δυσκολότερη. Τα playoffs του Europa League βρίσκουν τους «πράσινους» ανίσχυρους, με τις Ατλέτικο Μπιλμπάο και Έβερτον να είναι οι πλέον απευκταίοι αντίπαλοι. Καλό το πρωτάθλημα, αλλά η είσοδος στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις είναι και θέμα πρεστίζ, αλλά και θέμα χρημάτων.
Υ.Γ. Εξαιρετικός ο Καμπέσας, αλλά πολύ καλός κι ο Λουτσιάνο. Ντελικάτος ο Βραζιλιάνος, απ’ αυτούς που θα ξεσηκώνουν την κερκίδα, μόλις είναι απολύτως έτοιμος.
Υ.Γ1. Στο 1-1 του Λουντ υπήρξε ξέσπασμα πανηγυρισμών στον Παναθηναϊκό. Και ο Ουζουνίδης κι ο Ζέκα κι ο Μολίνς έκαναν σαν «τρελοί» με την ισοφάριση, με το γκολ του Φινλανδού να αποβάλλει το άγχος που δεδομένα υπήρχε στην «πράσινη» πλευρά.
Υ.Γ2. Η Μπρόντμπι αποκλείστηκε από το Europa League. Άντε τώρα να διαπραγματευτεί από θέση ισχύος για τον Πούκι. Εύκολα ή δύσκολα, αργά ή γρήγορα, προσωπική μου εκτίμηση ότι ο παίκτης θα καταστεί προσεχώς παίκτης του Παναθηναϊκού.