Οι δύο δρόμοι ανασύνταξης του «Εξάστερου»!

Ο Δημήτρης Κωνσταντόπουλος εξηγεί τους δύο πιθανούς δρόμους που πρέπει να ακολουθήσει ο Παναθηναϊκός για να βγει από το τέλμα των εκτός έδρας αγώνων και όχι μόνο.

Ο Παναθηναϊκός γνώρισε ακόμα μία ήττα. Μία από τις πολλές φετινές εκτός έδρας και μάλιστα με τις συνθήκες να είναι υπέρ του για να μπορέσει να φύγει νικητής από τη Μόσχα. Η ομάδα δεν είχε ταξίδι και αγώνα μέσα στην εβδομάδα, είχε περισσότερο χρόνο ξεκούρασης και προπόνησης, πήγε σε μία έδρα “παγωμένη” χωρίς ατμόσφαιρα και πάνω από όλα αντιμετώπισε μία ομάδα που δεν είχε τον ηγέτη της (σ.σ. Σβεντ) και κατάφερε να χάσει. Ναι, δυστυχώς είναι κατόρθωμα να χάσεις από αυτήν τη Χίμκι, η οποία δε θυμίζει σε τίποτα ομάδα Μπαρτζώκα. Αυτή η κατάσταση έχει παγιωθεί πλήρως και είμαστε συνεχώς στο ίδιο έργο θεατές.

Δε νομίζω ότι χρειάζεται να σταθούμε καθόλου σε τεχνικά σημεία του αγώνα. Τα πιο πολλά πράγματα κυρίως στην άμυνα πήγαν λάθος. Δεν θεωρώ ότι δεν υπήρχε αμυντικό πλάνο στο πρώτο ημίχρονο, αλλά σίγουρα δεν υπήρχαν παίκτες έτοιμοι να το εφαρμόσουν. Η επιθετική λειτουργία του πρώτου ημιχρόνου ήταν μία οφθαλμαπάτη και φάνηκε αυτό στο δεύτερο ημίχρονο. Στην ανάπαυλα ο Πασκουάλ έκανε τους παίκτες να παίξουν καλύτερη άμυνα, αλλά η επίθεση όσο πέρναγε η ώρα ξεφούσκωνε και πρόδιδε την καλή σε γενικές γραμμές αμυντική λειτουργία. Ο Παναθηναϊκός αυτή τη στιγμή νοσεί και χρειάζεται σύντομα να παρθούν κάποιες αποφάσεις για να μπει ξανά στο σωστό δρόμο.

Αυτή τη στιγμή η ομάδα χρειάζεται κάποια αλλαγή ή κάτι να την ταρακουνήσει. Φυσικά, απαίτηση του κόσμου είναι η απομάκρυνση του Ισπανού προπονητή από τον πάγκο της ομάδας. Ήμουν ένας από τους υπέρμαχους του Πασκουάλ και τον θεωρώ καλό προπονητή με πολύ καλή αντίληψη του παιχνιδιού, αλλά θεωρώ ότι έχει κάνει αρκετά λάθη. Ένα βασικό από αυτά είναι η στελέχωση της ομάδας, σημείο που έχω τονίσει και στο παρελθόν. Ταυτόχρονα, όσο περνάνε οι αγωνιστικές πείθομαι ότι έχει χάσει… κάπως τους παίκτες του. Η ομάδα δεν βγαίνει στο παρκέ έτοιμη να παλέψει για τον προπονητή της, όπως γίνεται στη Ζαλγκίρις του “Σάρας” ή στη Φενέρ του “Ζοτς”. Σε αυτά θα πρέπει να προσθέσουμε και την πνευματική ετοιμότητα που δεν δείχνουν να έχουν οι «πράσινοι». Βέβαια, όλα αυτά είναι σενάρια, γιατί κανείς δε γνωρίζει με ακρίβεια τι συμβαίνει μέσα στην ομάδα, παρά μόνο ο παίκτες και το τεχνικό επιτελείο.

Εγώ αυτή την ώρα βλέπω δύο δρόμους. Ο ένας είναι η απομάκρυνση του Πασκουάλ από τον πάγκο και ταυτόχρονα να δοθούν τα κλειδιά σε έναν άλλο καλό προπονητή. Το θέμα που γεννάται εδώ είναι το ποιος θα αντέξει την πίεση του πάγκου του «Τριφυλλιού» και θα πάρει μία ομάδα στη μέση της χρονιάς και μάλιστα με ένα ρόστερ που δεν επέλεξε ο ίδιος. Ο δεύτερος δρόμος, τον οποίο βρίσκω πιο δίκαιο, είναι η παραδοχή του Πασκουάλ στον Δημήτρη Γιαννακόπουλο ότι έκανε λάθη στο μεταγραφικό σχεδιασμό. ώστε να ξεκινήσουν κάποιες διαδικασίες ενίσχυσης. Είναι αδιανόητο για μία ομάδα να παίρνει συνολικά από τους δύο point guards της 2 πόντους, 5 ριμπάουντ, 5 ασίστ για 5 λάθη.

Kάτι πρέπει να συμβεί και άμεσα πριν χαθεί το τρένο της οχτάδας. Και λέω για οχτάδα, γιατί θα είναι ουτοπία αυτή η ομάδα να καταφέρει να φτάσει στην τετράδα και να πάρει το πλεονέκτημα έδρας. Μακάρι κόντρα σε όλους και σε όλα να γίνει ανατροπή κλίματος, αλλά κάτι τέτοιο φαντάζει δύσκολο. Ρεαλιστικός στόχος είναι η πρόκριση στα Play-Offs, εκεί οπου δυστυχώς η ομάδα θα έχει πολύ δύσκολο έργο κόντρα σε μία εκ των TΣΣΚΑ, Φενέρμπαχτσε ή Ρεάλ που δείχνουν να μάχονται για τις δύο πρώτες θέσεις.

Ενδεικτικά να θυμίσουμε το περσινό σκορ μετά το πέρας του 1/3 της διοργάνωσης. Πέρσι η ομάδα είχε αντιμετωπίσει Μπαρτσελόνα εκτός (98-71) Μπάμπερκ εντός (93-83), ΤΣΣΚΑ εκτός (81-63), Φενέρ εντός (70-68), Μπασκόνια εκτός (85-84), Ολυμπιακό εκτός (62-70), Χίμκι εντός (93-65), Εφές εκτός (81-82), Ρεάλ εντός (82-80), Μάλαγα εντός (82-71). Απολογισμός 7-3 έχοντας ένα αρκετά δύσκολο πρόγραμμα. Φέτος το ρεκόρ είναι 5-5 και τα δύσκολα είναι μπροστά μας.

Κλείνοντας, θέλω να καταστήσω σαφές ότι η κριτική που έκανα νωρίτερα απέχει πολύ από τον μηδενισμό. Ο coach Πασκουάλ είναι ένας πραγματικός ΚΥΡΙΟΣ, δέθηκε με το κλαμπ, αγαπάει το κλαμπ και παλεύει για αυτό, απλά ίσως μερικές φορές αυτό δεν είναι αρκετό. Ξέρει μπάσκετ και όποιος λέει το αντίθετο πρέπει να αναλογιστεί ότι αυτός ο άνθρωπος σε πολύ νεαρή ηλικία πήρε το τιμόνι της Μπαρτσελόνα, με την οποία ναι μεν είχε τεράστια μπάτζετ, αλλά δείτε λίγο τι συμβαίνει στην ομάδα της Καταλονίας από τη μέρα που έφυγε. Τέλος, να υπενθυμίσω ότι ο Τσάβι είναι ο μακροβιότερος προπονητής που μένει στον «Εξάστερο» στην “μετά-Ομπράντοβιτς” εποχή και αυτό λέει πολλά από μόνο του. Ευτυχώς ή δυστυχώς, όλοι θα συγκρίνουμε τον εκάστοτε προπονητή με τον “Ζοτς” και αυτό αμέσως επιφέρει αρνητικό πρόσημο στο μυαλό των περισσότερων.

ΥΓ: Ένας… Τζένιγκς δεν φέρνει από μόνος του την άνοιξη.