Δύο «τανκ» για τον Παναθηναϊκό!

Ο Κωνσταντίνος Πάνας κάνει σεφτέ στις μεταγραφικές προτάσεις του καλοκαιριού και παρότι οι «πράσινοι» έχουν στρέψει την προσοχή τους στα γκαρντ, ο ίδιος εστιάζει σε δύο ψηλούς που θα μπορούσαν να προσθέσουν αυτό που λείπει από την ομάδα.

Καθημερινά δωρεάν προγνωστικά πριν παίξεις στοίχημα

Κάπως έτσι, δίνεται σε μένα και σε αρκετούς άλλους το ερέθισμα να αρχίσουμε να «κοπανάμε» ονόματα και να δημιουργούμε τον δικό μας Παναθηναϊκό της νέας χρονιάς. Προσωπικά, φέτος παρακολούθησα Ιταλία, Τουρκία σε μεγάλο βαθμό και ελάχιστα Ισραήλ, Γερμανία και Γαλλία. Έφτιαξα την δικιά μου λίστα με αρκετά ονόματα για να μένω ενημερωμένος και φυσικά εξέτασα παίκτες που θα ήθελα να προτείνω για φέτος στο «Τριφύλλι». Φυσικά, δεν θα προταθούν όλοι, αλλά θα χωριστούν σε κατηγορίες βάσει των στοιχείων που θεωρώ ότι διαθέτει ο καθένας. Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να πω και ένα “ευχαριστώ” σε όλους εσάς που με ακολουθείτε πιστά και έχουμε δημιουργήσει την δική μας μικρή μπασκετική… κοινότητα στο “Όλα Πράσινα”.

Ο Παναθηναϊκός λοιπόν, στην παρούσα φάση “καίγεται” να διατηρήσει σχεδόν αναλλοίωτο τον βασικό “κορμό” του και παράλληλα να συμπληρώσει το παζλ με μικρές πινελιές. Η σημερινή πρόταση αφορά τον παίκτη που ήθελα να δω διπλά στον Γιάννη Μπουρούση και που θα μπορέσει να προσφέρει motor/mobility, σε μια θέση όπου η αθλητικότητα μπορεί να εκτοξεύσει τον Παναθηναϊκό. Ο λόγος για τους Τζόρνταν Μίκι και Άντριαν Πέιν, τα δικά μου…“bad boys”!

? Τζόρνταν Μίκι

Η δική του περίπτωση είναι αρκετά πιο ελπιδοφόρα, αλλά πολύ πιο δύσκολη. Ο παίκτης δεσμεύεται με συμβόλαιο από τους Σέλτικς και την τρέχουσα χρονιά θα λάβει 1,4 εκ. δολάρια αν παραμείνει στη Βοστόνη. O Ντάνι Έιντζ με τον Μπραντ Στίβενς, είδαν στο πρόσωπό του ένα παίκτη που θα μπορούσε άριστα να προφυλάξει τη ρακέτα των «πρασίνων» και να συμπληρώσει τον αποτελεσματικότερο επιθετικά, Κέλλυ Ολίνικ. Αυτά που έκανε με το LSU, κυρίως τον τελευταίο χρόνο, ήταν απίστευτα. Ο… τύπος ήταν ο εφιάλτης οποιουδήποτε παίκτη πλησίαζε την περιοχή του. Αυτό, σε συνδυασμό με τα υψηλά νούμερα που παρουσίασε εκείνη την σεζόν σε πόντους/ριμπάουντ, τον οδήγησαν στην επιλογή να δηλώσει συμμετοχή στα Drafts του 2015, ενώ είχε ακόμη δύο εναπομείναντα χρόνια στο κολέγιο.

Ο ίδιος περίμενε υπομονετικά μέχρι να τον επιλέξουν οι Σέλτικς. Προσωπικά, παρακολούθησα τυχαία τον Μίκι σε παιχνίδι του με το LSU κατά την περίοδο όπου “έριχνε” 6 μπλοκ ανά παιχνίδι (από Δεκέμβρη του 2014, μέχρι Γενάρη του 2015)! Έκτοτε, τον παρακολούθησα και στο Summer League, όπου ήταν φανταστικός και δεν χρειάστηκε και… πολύ για να μπει στη λίστα μου. Βέβαια, δεν περίμενα ποτέ ότι θα τον πρότεινα τόσο γρήγορα. Όπως περιμένω κάποια στιγμή, αν έχω την τύχη, να γράψω κάτι παρόμοιο για τον Ντένζελ Βαλεντάιν.

Θέλω, λοιπόν, να σκεφτείτε τους καλύτερους μπλοκέρ που έχουν πατήσει στα ευρωπαϊκά παρκέ και να μου τους ονομάσετε. Ο Τζόρνταν Μίκι τους “τρώει” για πρωινό και θα σας κάνει να τους ξεχάσετε. Πραγματικά, είναι από τους παίκτες που «φωνάζουν»… Ευρώπη και θεωρώ ότι και ο ίδιος θα ευεργετηθεί με πέρασμα του από τη Γηραία Ήπειρο.

Για να μην ξεφεύγουμε, όμως… Οι άνθρωποι των Σέλτικς περίμεναν πολλά περισσότερα από τον παίκτη, που σε αυτή τη διετία βολοδέρνει μεταξύ πάγκου και NBADL. Αγωνίστηκε σε 43 παιχνίδια, αλλά δεν έχει καταφέρει να πείσει με την απόδοση του. Κάπως έτσι λοιπόν, τα πράγματα για τον ίδιο είναι δυσοίωνα. Οι Σέλτικς δεν καίγονται να τον διώξουν, αλλά ούτε και να σπαταλήσουν χρήματα για να τον έχουν στο NBADL, ενώ δεδομένου ότι ο Ντάνιελ Τάις φέρεται να έχει συμφωνήσει, τα πράγματα για τον Μίκι γίνονται ακόμη πιο δύσκολα.

Ο Τζόρνταν Μίκι κλείνει σε λίγες μέρες τα 23 του και βλέπει τον κόσμο από το ύψος των 2.03 μ. παρουσιάζοντας τρομαχτικό άνοιγμα χεριών, που υπολογίζεται περίπου στα 2,23 μ. (!). Απόφοιτος του LSU – ναι, σε αυτό που πήγε ο Σακίλ τον οποίο έφτασε αναφορικά με τα περισσότερα μπλοκ σε μια σεζόν. Το ύψος του αποτελεί πρόβλημα, καθώς δεν θα μπορούσε να αντιμετωπίσει υψηλότερα για δυνατότερα κορμιά στη θέση «5», ενώ για τη θέση «4» δεν είχε ποτέ αξιόπιστο σουτ, ώστε να λογίζεται ως stretch. Γι’ αυτό επιμένω ότι ο παίκτης είναι “ταμάμ” για Ευρώπη και θα έχει απίστευτο impact στην άμυνα, σε οποιαδήποτε ομάδα κι αν πάει. Το σημαντικό ήταν να νιώσει άνετα και να πάρει αγωνιστικά λεπτά, κάτι που στο περιβάλλον των Σέλτικς ποτέ δεν βρήκε, ελέω βέβαια και των παραγόντων ύψους/θέσης. Μετά τον Μπάρκλεϊ δεν υπήρχε σέντερ τέτοιου ύψους που να μπόρεσε να στεριώσει και να καθιερωθεί στον “μαγικό” κόσμο. Εξάλλου, δεν μιλάμε για τέτοιο ταλέντο από πλευράς Μίκι…

Ο Μίκι γενικά αποτελεί ένα project που ακόμη αναπτύσσεται, αλλά μπορεί να σου δώσει πράγματα από τώρα. Με την σωστή καθοδήγηση από τον εκάστοτε προπονητή, θεωρώ ότι στην Ευρώπη μπορεί να κάνει… “παπάδες”, ενώ θα μπορούσε πιο γρήγορα να πάει σε ομάδα top επιπέδου από τον Κεμ Μπιρτς, που είχα προτείνει ένα χρόνο νωρίτερα.

Τα φυσικά του προσόντα είναι πραγματικά αξιοζήλευτα. Το άνοιγμα χεριών του είναι απίστευτο, τον κάνει να μοιάζει πελώριο. Το upper body του είναι πολύ δουλεμένο και συγκεκριμένα έβαλε και άλλα κιλά από τα χρόνια του στο κολέγιο, ακριβώς επειδή οι προπονητές του ήθελαν να μπορεί να σπρώχνει ψηλότερα κορμιά (καθαρά για ΝΒΑ, βέβαια). Οι ώμοι του είναι εξαιρετικοί! Δεν κοντράρεται εύκολα, πόσο μάλλον με τα έξτρα κιλά που έβαλε την τελευταία διετία. Αν για το ΝΒΑ ήταν απαραίτητο να γίνει bulk ψηλός για μπορέσει να κοντράρει δυνατότερους/ψηλότερους αντιπάλους, τότε στην Ευρώπη δεν θα έχει αυτό το πρόβλημα, και σας εγγυώμαι πως αν φτάσει το peak του σχετικά με τα φυσικά/αθλητικά του προσόντα, θα μιλάμε για έναν αμυντικό στα κυβικά του Γιούντο.

Διαθέτει ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ footwork επιπέδου γκαρντ, τόσο σε εκρηκτικότητα/πρώτο βήμα, όσο και σε σπριντ. Πολύ καλό motor, παρόλα αυτά εδώ είμαι κάπως επιφυλακτικός. Ο παίκτης παρουσίαζε σκαμπανεβάσματα στο συγκεκριμένο τομέα. Υπήρχαν παιχνίδια που μπορούσε να τρέχει ασταμάτητα σε όλο το γήπεδο, αλλά και παιχνίδια που απλά έμενε σε ένα καλό μπλοκ ή σε ένα δυναμικό ριμπάουντ. Δεν ήταν θέμα κούρασης, αλλά νοοτροπίας. Γι’ αυτό και όπως έγραψα, θεωρώ ότι του λείπει το κίνητρο και ο προπονητής που θα τον καθοδηγήσει επιθετικά και αμυντικά, γιατί, ξανά λέω, βάσει προσόντων μπορεί να εξελιχθεί σε elite αμυντικό.

Αμυντικά λοιπόν, είναι απίστευτος παίκτης. Πρώτος μπλοκερ ως δευτεροετής στο κολέγιο – ήτοι την τελευταία του χρονιά. Έχει τη δυνατότητα να παίξει αλλαγές και να κερδίσει τον προσωπικό του αντίπαλο. Πραγματικά, φοβερή πλευρική ταχύτητα! Το σημαντικό στοιχείο εδώ είναι ο διασκελισμός του, αλλά και το πώς εκτινάσσει το πόδι του σε run ‘n jump. Μπορεί να τον ξεπεράσεις στο πρώτο βήμα, αλλά θα τον βρεις πάλι μπροστά σου. Έχει απίστευτη ευλυγισία και αυτό τον βοηθάει στο να στρίβει το κορμί του.

Έχει τα περιθώρια να εξελιχθεί σε έναν απίστευτο αμυντικό στο pick-n-roll με δυνατότητα να παίζει αλλαγές, όπως διαβάσατε, και φυσικά hard/soft show. Σε hard hedge συγκεκριμένα, βγαίνει πολύ δυναμικά με δυνατότητα να πραγματοποιεί έως και ΤΡΙΑ (συγγνώμη για τα κεφαλαία, αλλά είναι πολύ σημαντικό) γλιστρήματα και παράλληλα να κάνει recover στον παίκτη του. Μιλάω για αυτές τις δύο καταστάσεις, ακριβώς επειδή ο Πασκουάλ αρέσκεται στις δύο συγκεκριμένες αντιμετωπίσεις στα pick-n-roll.

Πάμε, όμως, στον κορυφαίο τομέα του παίκτη. Σε αυτόν που τον ανέδειξε και τον έκανε γνωστό στο ευρύ κοινό, “αναγκάζοντας” τον Ντάνι Έιντζ να τον επιλέξει (όπως αναφέρεται, ήταν προσωπική του επιλογή).

➡️ Μπλοκ

Όταν έχεις τέτοιο άνοιγμα χεριών και είσαι τόσο αθλητικός, δεν γίνεται να μην το εκμεταλλευθείς. Ο Μίκι ήξερε ότι για να επιβιώσει ως “τεσσαροπεντάρι” στο “μαγικό” κόσμο, έπρεπε να εκμεταλλευθεί στο έπακρο τις αμυντικές του ικανότητες, ώστε να γίνει αξιοποιήσιμος και να ξεπεράσει το γεγονός ότι είναι ιδιαίτερα undersized για τα κυβικά του ΝΒΑ.

Το timing είναι αυτό που τον χαρακτηρίζει. Υπάρχει πληθώρα παικτών με τα ίδια σωματικά χαρακτηριστικά, αλλά λίγοι έχουν το ένστικτο και τον συγχρονισμό του Μίκι. Είναι χάρισμα. Γι’ αυτόν η ρακέτα, είναι η ζωή του. Θα την προστατέψει με κάθε τρόπο.

➡️ Standstill

Αυτή είναι η θέση κατά την οποία ο αμυντικός είναι σταθερός και δεν έχει αναπτύξει ταχύτητα. Για πολλούς ψηλούς είναι απίστευτα δύσκολο να είναι ακίνητοι και παράλληλα σε δευτερόλεπτα να σηκωθούν και να μπλοκάρουν το σουτ. Ο Μίκι δεν ανήκει σε αυτή τη κατηγορία, καθώς είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικός σε αυτόν το τομέα. Μεγάλος αριθμός από τα μπλοκ του προήλθε από standstill θέση. Για να μπορέσει ένας αθλητής να είναι παραγωγικός σε αυτόν το τομέα, θα πρέπει να διαθέτει έκρηξη στο άλμα και συγχρονισμό, πράγματα που διαθέτει σε μεγάλο βαθμό ο Μίκι.

➡️ Chasedown

Εδώ αναφερόμαστε στην αρετή του να έχει χάσει τον παίκτη του και να τον κυνηγάει, ώστε να τον πιάσει. Ο παίκτης γενικά είναι πολύ δύσκολα αντιμετωπίσιμος, ενώ λίγες ήταν οι φορές που τον θυμάμαι να τον ξεπερνάει εύκολα ο προσωπικός του αντίπαλος. Είναι μακρύς, έχει μεγάλο διασκελισμό και δεν αφήνει κανένα σουτ uncontested. Όλα τα σουτ θα έχουν χέρι πάνω τους. Διαθέτει εξαιρετικό σπριντ και το γεγονός ότι μπορεί να ρολάρει το κορμί του ιδιαίτερα γρήγορα, του επιτρέπει να κυνηγά και εν τέλει να μπλοκάρει τον παίκτη. Το σημαντικότερο; Ότι είναι ιδιαίτερα έξυπνος και ΔΕΝ “τσιμπάει” στις προσποιήσεις εύκολα. Πολλοί ήταν εκείνοι που με shot fakes ήθελαν να τον αποφύγουν, αλλά δεν τα κατάφεραν.

➡️ Help Defense

Αυτό που ήδη με γοητεύει στον παίκτη είναι ότι ξέρει τι θα πει ομαδική άμυνα. Γνωρίζει πότε και πού πρέπει να δώσει βοήθειες. Είναι συχνό φαινόμενο οι περισσότεροι Αμερικανοί που έρχονται στην Ευρώπη, να ψάχνονται όσον αφορά την ομαδική άμυνα. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει στην περίπτωση του Μίκι, ο οποίος έχει μάθει από πρώτο χέρι πως είναι εξαιρετικά βασικό να μπορείς να βοηθήσεις τον συμπαίκτη σου. Πραγματικά, προσπαθώ να φανταστώ μια τριάδα με Γκάμπριελ-Γκιστ-Μίκι στο αμυντικό rotation (αλληλοκαλύψεις) και πώς θα μπορούσε κάποιος να το διασπάσει με τέτοια πόδια. Help the helper.

Ο Μίκι, βέβαια, δεν διαθέτει μόνο θετικά. Οι Σέλτικς τον επέλεξαν για το blue collar skillset που διέθετε, αλλά μόνο αυτό δεν ήταν αρκετό. Απ’ όσο γνωρίζω, ο παίκτης έδειξε ασυνέπεια στην κατανόηση των επιθετικών συστημάτων και αυτό ήταν κάτι που ανέκαθεν προβλημάτιζε τον Στίβενς, ο οποίος δικαιολογημένα δεν μπορούσε να τον εμπιστευτεί – αν και εφόσον ισχύει κάτι τέτοιο.

Παράλληλα, αυτό που “σκοτώνει” τον παίκτη είναι ότι ακόμη εξελίσσει την αίσθηση που έχει για το παιχνίδι. Είναι αρκετά κακός πασέρ. Όχι μόνο δεν πασάρει σωστά, αλλά δεν βλέπει εύκολα και την πάσα.

Επιθετικά, ακόμη ψάχνεται και γι’ αυτό θεωρώ ότι ερχόμενος στην Ευρώπη και δουλεύοντας με έναν καλό προπονητή, θα μπορέσει να… ξεδιαλύνει αρκετά πράγματα στο παιχνίδι του. Γενικότερα, προσπαθεί να σκοράρει με κάθε τρόπο, ωστόσο σε κανέναν από αυτούς δεν έδειξε μεγάλη συνέπεια. Δείχνει να εμπιστεύεται αρκετά το μακρινό σουτ και ομολογούμενως το έχει βελτιώσει, όχι όμως σε σημείο τέτοιο ώστε να χαρακτηριστεί σταθερός. Ο μηχανισμός του δεν είναι άσχημος. Έχει καλό συγχρονισμό στο σώμα και στην απελευθέρωση. Δεν χρησιμοποιεί πολύ άλμα, έχει ωραίο release και εκτελεί σχετικά γρήγορα. Βέβαια, το να μπορέσει να γίνει καθαρά face up ψηλός ήταν ένα θέμα για ψηλό του ΝΒΑ.

Ο Μίκι στο κολέγιο έπαιρνε μεγάλο αριθμό επιθέσεων κοντά στο ζωγραφιστό, αλλά δεν ήταν τόσο επιεικής. Δεν είναι κακός finisher, αν και μοιάζει λίγο τραχύς στις επιλογές του και “αλμυρός” με το αριστερό χέρι. Προτιμάει να τελειώνει με τα δύο ή με το καλό του (δεξί). Παρότι έχει εξαιρετικό footwork χωρίς την μπάλα, συμβαίνει το αντίθετο όταν την έχει στην κατοχή του. Ορισμένες φορές μοιάζει αργός και δυσκολεύεται σε κλειστές άμυνες, ενώ αρέσκεται σε συγκεκριμένες κινήσεις που άλλοτε του βγαίνουν και άλλοτε όχι. Κατς γενική ομολογία, επιθετικά προσπαθεί να κάνει λίγο απ’ όλα. Δείχνει να εμπιστεύεται περισσότερο το σουτ του, αλλά επίσης αρέσκεται να βάζει την μπάλα κάτω και να πηγαίνει μέχρι τέλους. Στο NBADL δεν είχε κανένα θέμα, αλλά με γρηγορότερους αντιπάλους, όταν θα έρχονται βοήθειες, θα χρειαστεί το κάτι παραπάνω.

Γενικότερα, ο παίκτης μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι σπουδαίο και θα δώσει πολλά πράγματα στον αμυντικό τομέα, με δυνατότητα να αναδομηθεί και επιθετικά. Επίσης, ξέχασα να γράψω… Ο Μίκι δεν ποστάρεται! Μπορεί να αμυνθεί εξαιρετικά και στα ¾, παίζοντας από μπροστά ή αμυνόμενος κανονικά σε πίσω θέση. Η αμυντική του αντίληψη είναι σε απίστευτο επίπεδο.

Θέλω πραγματικά να τον δείτε πώς χαμηλώνει, αλλά και πόσο τεράστιο διασκελισμό έχει. Επίσης, διαθέτει  εξαιρετικά δουλεμένο lower body.

Τέλος, ένα αρνητικό για ψηλούς με blue collar skillset (reb/def), είναι ότι ο παίκτης δεν θεωρείται και ο καλύτερος leaper. Γι’ αυτό και δυσκολευόταν αρκετά στα ριμπάουντ συνολικά.

? Άντριαν Πέιν

Όντας προϊόν του Μίσιγκαν Στέιτ και υπό τις οδηγίες του Τομ Ίζο, δεν θα μπορούσε παρά να είναι ένα πολύ σκληροτράχηλο παιδί, με πλούσια intangibles, καρδιά λιονταριού και war mentality από τα λίγα. Blue collar… τύπος και αυτός, αλλά σαφώς ανώτερος επιθετικά από τον Μίκι.

Ο παίκτης κατάφερε να επιβιώσει στη λίγκα χάρη στην μαχητικότητα που τον χαρακτηρίζει, αλλά και χάρη στο γεγονός ότι μπορεί να απειλήσει από μέση και μακρινή απόσταση. Τον παρακολουθώ εντατικά από τη σεζόν 2014-2015. Είχε κάνει το step up στη δεύτερη σεζόν του, αλλά ποτέ δεν κατάφερε να επιδείξει κάτι το σημαντικό. Φέτος, διαγνώστηκε με πρόβλημα στο αίμα και έμεινε εκτός αγωνιστικής δράσης για αρκετό καιρό. Πλέον, όμως, είναι έτοιμος να επιστρέψει στην αγωνιστική δράση και αναμένεται να συμμετέχει στα Summer League. Οι Τίμπεργουλβς πάντως, δεν αναμένεται να ανανεώσουν τη συνεργασία τους μαζί του.

➡️ Από τους πιο σκληρούς/μαχητικούς παίκτες που έχω παρακολουθήσει. Δεν τα παρατάει ποτέ και δεν κάνει πίσω με τίποτα. Παρότι φαίνεται λεπτός και εύκολος αντίπαλος στο ποστ, ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Τα φαινόμενα απατούν στην περίπτωση του. Το “refuse to lose” αποτυπώνεται στο πρόσωπό του στην πρώτη του μονομαχία με αντίπαλο. Διαθέτει καλό frame, το οποίο γέμισε με τα χρόνια του στο ΝΒΑ. Αυτό που θα παρατηρήσετε αμέσως στον παίκτη είναι τα ψυχικά αποθέματα που έχει. Είναι glue guy. Ο τύπος, ο οποίος θα σηκώσει τον συμπαίκτη του μετά από ένα άστοχο σουτ, ο τύπος ο οποίος θα “σκοτωθεί” για την ομάδα του και δεν θα τον νοιάζει αν θα πάρει τα εύσημα. Κάνει πράγματα που δεν φαίνονται στη στατιστική, γι’ αυτό και είχε χαρακτηριστεί ως ηγέτης της αρμάδας του Ίζο εντός και εκτός γηπέδου.

➡️ Τα φυσικά του προσόντα είναι απίστευτα. Τρομερό άλμα και εξαιρετικές θέσεις. Ύψους 2.08 μ. και πολύ μακρύς με άνοιγμα χεριών στα 2.25 μ.! Διαθέτει καλό motor, κυρίως όσον αφορά τα ριμπάουντ. Δεν είναι τυχαία η σύγκρισή του με τον Ντρου Γκούντεν. Απίστευτος ριμπάουντερ. Εξαιρετική αίσθηση, εξαιρετικό timing και ακόμη καλύτερες θέσεις. Φτάνει ψηλά, πολύ ψηλά για να εξασφαλίσει τα ριμπάουντ.

➡️ Αμυντικά, δεν είναι και τόσο έξυπνος, από την άποψη ότι χάνει εύκολα την συγκέντρωση του. Αυτό συμβαίνει συνήθως όταν βγάζει πολλή ενέργεια σε άλλο τομέα του παιχνιδιού και αυτομάτως χάνεται στη συνέχεια. Νομίζω ότι αυτό είναι και το κυριότερο αρνητικό του. Το θέμα της συνέπειας και της συγκέντρωσης. Δεν διαθέτει τόσο ιδανικό lower body, κυρίως από την άποψη ότι δεν θα παίξει ιδανικά στις αλλαγές, αλλά από την άλλη δίνει καλές βοήθειες, μετα τρομαχτικά φυσικά του προσόντα να βοηθούν σε αυτό. Στο ποστ δεν κοντράρεται εύκολα και ξανά λέω, φαίνεται λεπτός αλλά είναι απίστευτα σκληρός και μπορεί να διατηρήσει το σώμα του ακέραιο στην επαφή.

➡️ Πάμε στο κομμάτι του σουτ. Ο Πέιν διαθέτει έναν εξαιρετικό μηχανισμό, τον οποίο έκανε αρκετά πιο γρήγορο κατά το πέρασμα του στο ΝΒΑ. Παρόλα αυτά, ξεκινάει από αρκετά χαμηλά και συγκεκριμένα περίπου στα γόνατα. Βάζει αρκετό άλμα στο σουτ και απελευθερώνει ακριβώς πάνω από το μέτωπο. Το release στο κολέγιο ήταν σχετικά αργό αν συνυπολογίσει κανείς και την εκκίνηση, παρόλα αυτά φτάνει ψηλά, όπου δύσκολα μπορεί να το σταματήσει κανείς. Εξαιρετικός στις βολές!

Ο παίκτης παίζει αρκετά και με πλάτη, χωρίς να είναι τόσο streaky εδώ. Καλύπτει με το μέγεθός του την θέση και ξέρει να κλειδώνει τον αντίπαλο του. Ωστόσο, δυσκολεύεται να τελειώσει τις φάσεις αν τον κλείσουν σωστά, δεδομένου ότι δεν διαθέτει εξαιρετικό footwork, αλλά ούτε πλαστικές κινήσεις.

https://www.youtube.com/watch?v=HeufYTG5LuM

Εξαιρετικός είναι στο παιχνίδι πάνω από τη στεφάνη, ενώ κάνει εξαιρετικά βυθίσματα μέσα στη ρακέτα μετά από pick-n-roll. Παρότι έχει χαρακτηριστεί ως παίκτης που απειλεί κυρίως με pop, εγώ βλέπω ότι θα μπορούσε να κάνει και τα δύο το ίδιο αποτελεσματικά. Είναι καλός finisher κοντά στο ζωγραφιστό και ακόμη και με την επαφή, μπορεί να τελειώσει φάσεις. Βάζει αρκετά δυνατά το σώμα του. Νομίζω ότι το catch ‘n shoot παιχνίδι είναι αυτό που τον χαρακτηρίζει επιθετικά. Τόσο σε μακρινό σουτ, όσο και σε λόμπες ή άλλες πάσες. Διαθέτει εξαιρετικά χέρια και η αθλητικότητά του, του επιτρέπουν να φτάνει ψηλά και να τελειώνει τις φάσεις.

Ο Πέιν είναι ξεκάθαρα παίκτης για Ευρώπη και θεωρώ ότι όσο συνεχίζει να ψάχνεται για κάποιο ρόλο στο ΝΒΑ, τόσο… πίσω θα πηγαίνει. Θα μπορούσε να αποτελέσει ένα εξαιρετικό blue collar ψηλό σε οποιαδήποτε ομάδα. Η μαχητικότητα και το πάθος που βγάζει φανερώνονται σε όλο του το παιχνίδι. Από το τρέξιμο που θα κάνει για να γλιτώσει ένα καλάθι, μέχρι το πρώτο βροντερό κάρφωμα που θα πανηγυρίσει σαν να πήρε πρωτάθλημα. Σας το υπογράφω, ότι δεν έχετε δει πιο ανταγωνιστικό παίκτη, αλλά το θέμα είναι να πιστέψει και ο ίδιος στον εαυτό του, αλλά και να πάρει την απόφαση να ταξιδέψει στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού.

Το πόσο πολύ aggressive είναι το παιχνίδι του, θα φανεί και στο πρώτο επιθετικό ριμπάουντ που θα διεκδικήσει. Θα τους πάρει όλους… παραμάζωμα για να κάνει την μπάλα δικιά του. Με προβληματίζει βέβαια η απραξία, όπως και σε τι κατάσταση θα εμφανιστεί το καλοκαίρι. Όμως, είναι ιδιαίτερα τίμιος, εργατικός και σε εξαιρετική ηλικία.

Αν καταφέρει να παίξει το μισό από αυτό που έδειξε τη σεζόν 2014/15, τότε θα μπορούσε να κάνει απίστευτα πράγματα στο παρκέ.