Editorial
Δεν καταλαβαίνουν τίποτε οι «μπέμπηδες» και ο Δώνης!
Ο Ηλίας Λιβάνιος σχολιάζει τα όσα είδαμε στο “Κλεάνθης Βικελίδης” και στέκεται στον χαρακτήρα των ποδοσφαριστών του Γιώργου Δώνη.
Ο Ηλίας Λιβάνιος σχολιάζει τα όσα είδαμε στο “Κλεάνθης Βικελίδης” και στέκεται στον χαρακτήρα των ποδοσφαριστών του Γιώργου Δώνη.
Ο φετινός Παναθηναϊκός έχει βαλθεί να μας τρελάνει και δείχνει πως είναι ικανός να φωνάξει “παρών” σε κάθε αναμέτρηση, ανεξάρτητα με το ποιον έχει αντίπαλο, αλλά και ανεξάρτητα από την εξέλιξη μιας αναμέτρησης.
Το γκολ στο τέλος από τον Χατζηγιοβάνη με… “αλήτικη” εκτέλεση πέναλτι είναι αναμφίβολα το επιστέγασμα ενός δίκαιου και παναθηναϊκού βαθμού, σε ένα ματς που οι “πράσινοι” βρέθηκαν αδίκως πίσω στο σκορ, από ένα διαιτητικό έγκλημα, αφού ο μηρός του Γιόχανσον βαφτίστηκε ως πέναλτι από τον Τζοβάρα και τον βοηθό του.
Έρχονται λοιπόν κάποιοι αγώνες στους οποίους δεν μπορείς να κρίνεις σαν όλους τους άλλους τους ποδοσφαιριστές και τον προπονητή της ομάδας. Δεν μπορείς, διότι η διαιτητική αλλοίωση δημιουργεί θέματα σε παίκτες και προπονητικό τιμ, με αποτέλεσμα να χάνεται το καθαρό μυαλό.
Βέβαια, το προπονητικό τιμ έχει και τον ρόλο να ηρεμεί τους παίκτες, ωστόσο σίγουρα το άδικο γκολ κόστισε ψυχολογικά στους “πράσινους”, οι οποίοι όμως κατάφεραν να επανακάμψουν και αγωνίστηκαν ικανοποιητικά σε μια δύσκολη έδρα.
Δεν είναι μόνο πως έδειξαν χαρακτήρα, αλλά πως κατάφεραν από το 60′ και μετά να κλείσουν τον Άρη στα καρέ του, κάτι που σήμαινε πως θα ήταν θέμα χρόνου να έρθει η ισοφάριση. Δημιουργήθηκαν καλές προϋποθέσεις για γκολ, ωστόσο βρέθηκαν οι λάθος παίκτες (Κάτσε, Ινσούα) στην σωστή θέση, με αποτέλεσμα να φτάσουμε κυριολεκτικά στην τελευταία φάση και ενώ ο Παναθηναϊκός έπαιζε με 10.
Και όλα αυτά σε ένα ματς που είδαμε για ακόμη μια φορά πως ο Δώνης δεν έχει θέμα να αλλάξει τον αρχικό σχηματισμό του, δείχνοντας πως δεν έχει εμμονές και πως μπορεί να προσαρμοστεί κατάλληλα στην εξέλιξη μιας αναμέτρησης.
Το γκολ που βάζει ο Χατζηγιοβάνης δείχνει πως αυτό το παιδί έχει τεράστιο ποδοσφαιρικό θράσος, παρότι (κατά την άποψη μου) ήταν κακός για τέταρτο διαδοχικό ντέρμπι και θα πρέπει να σταθεροποιήσει την απόδοσή του, αφού είναι δεδομένο πως ξέρει καντάρια μπάλας.
Το πιο σημαντικό από το ματς λοιπόν, πέρα από τον χαρακτήρα που βγάζει ένα τέτοιο αποτέλεσμα, είναι πως αυτή η ομάδα έτσι όπως είναι δομημένη δείχνει ικανή να παίρνει αποτελέσματα κάτω από οποιαδήποτε συνθήκη στην οποία θα βρεθεί. Πόσο μάλλον σε ένα ματς… εξάποντο, αφού ο Άρης θα διεκδικήσει με τον Παναθηναϊκό την πέμπτη θέση (αν και οι “πράσινοι” πιστεύω πως μπορούν να έχουν και πιο υψηλές βλέψεις).
Τέλος, αν θέλετε να σταθούμε και σε πρόσωπα, δεν γίνεται να μην γίνει μια ακόμη αναφορά στο “πράσινο μηχανάκι” που λέγεται Ινσούα, ο οποίος ξεχειλίζει από ενέργεια, εμπειρία και πάθος και είναι από τους πρωταγωνιστές της φετινής χρονιάς.
ΥΓ: Πρέπει να βρει λύσεις ο Δώνης για να μην χαραμίζεται σε άχαρο ρόλο ο Μακέντα στα μεγάλα ματς, αφού έχει αποδείξει πως χρειάζεται μια επαφή για βρει δίχτυα.
ΥΓ2: Όσο και να προσπαθούν, αυτό το πρότζεκτ δεν θα πάει χαμένο!