Όπως παλιά…

Ο Νικόλας Φλωράτος σχολιάζει μέσω του «Όλα Πράσινα» το χθεσινό «διπλό» στο ΣΕΦ υποστηρίζοντας πως ο Παναθηναϊκός κατάφερε να σκοτώσει πρόσφατους «εφιάλτες», θυμίζοντάς μας παλιές καλές εποχές.

Προγνωστικά στοιχήματος από το Νο.1 site προβλέψεων στην Ελλάδα!

Ο Παναθηναϊκός κατάφερε να αποδράσει από το ΣΕΦ και να κάνει το πρώτο και σημαντικότερο βήμα για την κατάληψη της 1ης θέσης της κανονικής περιόδου και την εξασφάλιση του πλεονεκτήματος της έδρας στους τελικούς. Πλέον, αν η ομάδα του Πασκουάλ δεν υποστεί «παράπλευρες» απώλειες, της αρκεί απλή νίκη στο ΟΑΚΑ (ή ήττα στο καλάθι), προκειμένου ο πρωταθλητής του 2018 να κριθεί στο δικό της σπίτι.

Παρ’ όλα αυτά, όσα εκτιλύχθηκαν χθες βράδυ στο Φαληρικό γήπεδο είναι άξια αναφοράς όχι μόνο για αγωνιστικούς λόγους, αλλά και γιατί μας γύρισαν στον παλιό καλό καιρό, τότε που ανεξαρτήτου έκβασης και έδρας, ήξερες πως στο φινάλε αυτοί που θα χαμογελάσουν θα ‘ναι οι «πράσινοι».

Ο «Εξάστερος» δεν ήταν καλύτερος απ’ τον αντίπαλό του. Βρέθηκε να χάνει ακόμα και με 9 (65-56) στα μισά της τελευταίας περιόδου. Υπήρχαν στιγμές στο παρκέ που Μιλουτίνοφ, ΜακΛιν και Τόμπσον έκαναν ό,τι ήθελαν και στην αντίπερα όχθη, δίχως την καθοδήγηση του Καλάθη, οι επιθέσεις να εκτελούνται εντελώς ανορθόδοξα. Είδε τα «καθαρά» του σέντερ να βρίσκονται εκτός κλίματος αγώνα, την ώρα που οι Πειραιώτες έκαναν «πάρτι» στο «ζωγραφιστό». Είδε τις άμυνές του να στήνονται εξαιρετικά για 20 δευτερόλεπτα και στα εναπομείναντα 4 η μπάλα να καταλήγει στο διχτάκι, πηγαίνοντας στράφι όλη η προσπάθεια. Σε γενικές γραμμές, ο Παναθηναϊκός δεν ήταν έτοιμος, όπως φυσικά ούτε ο αντίπαλός του. Και λογικό είναι…

Την ώρα, λοιπόν, που οι Πειραιώτες έμεναν στο ματς παίρνοντας πόντους κυρίως απ’ τους νεοαποκτηθέντες Αμερικανούς συν τον Μιλουτίνοφ, το «Τριφύλλι» έπαιρνε τα πάντα απ’ τον Καλάθη. 14 πόντοι, 8 ριμπάουντ, 7 ασίστ και 3 κλεψίματα μαρτυρούν πως για ακόμη μία φορά ο Νικ ήταν ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές και που χωρίς αυτόν η αναμέτρηση θα ‘χε κριθεί προ πολλού, υπέρ του Ολυμπιακού. Όταν βέβαια πήγε να συμβεί αυτό κι όλα έμοιαζαν ιδανικά για την ομάδα του Σφαιρόπουλου (5 λεπτά πριν την ολοκλήρωση του ματς με τη διαφορά στους 9), ήταν η ώρα να εμφανιστεί ο – «δαιμονισμένος» όταν πατά Πειραιά – Κέι Σι Ρίβερς.

Ελεύθερος ή με τον Μιλουτίνοφ να απλώνει το τεράστιο κορμί του μπροστά στον Αμερικανό γκαρντ/φόργουορντ του Παναθηναϊκού, η μπάλα «μάτωνε» το διχτάκι, ο Κέι Σι ευστόχησε σε τρία διαδοχικά τρίποντα και από το -9, ο «Εξάστερος» βρέθηκε καβάλα στ’ άλογο προηγούμενος με 1 (66-67). Από εκείνο το σημείο, έπρεπε να διαχειριστεί μια «ειδική κατάσταση», όμοια με αυτές των φιλικών στις οποίες, όμως, είχε αποτύχει.

Χθες, τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Αυτή τη φορά, «θολωμένος» ήταν ο αντίπαλος. Αδυνατώντας οι «ερυθρόλευκοι» να βρουν σκορ και με λίγα δευτερόλεπτα μέχρι να ηχήσει η κόρνα, Νικ και Γκιστ στήνουν pick ‘n’ roll, ο Αμερικάνος ρολάρει περίφημα, κοιτάζει τον Καλάθη και η μπάλα καταλήγει – φαινομενικά εύκολα – εκεί που έπρεπε. Ο Γκιστ συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε ο Ρίβερς, ευστοχεί και σε δυο βολές και το ροζ φύλλο καταλήγει ξανά στους «πράσινους».

Για να έρθει όμως αυτή η νίκη, ο Παναθηναϊκός κατάφερε να «σκοτώσει» το «φάντασμα» των φιλικών και μάλιστα να επικρατήσει με τον τρόπο που έχανε. Όντας πίσω (όχι κερδίζοντας), κατάφερε να κάνει την ανατροπή (όχι να τη δεχτεί), παίρνοντας άριστα (όχι κάτω απ’ τη βάση, καταρρέοντας) στα τελευταία λεπτά που οι δυο ομάδες βρίσκονταν σε απόσταση «ανάσας». Εκτός αυτού, σε ματς που φαίνεται ότι θα κριθεί στους 70 πόντους και με το σκορ 65-56, 5 λεπτά πριν το τέλος, το φινάλε μάς παρέπεμψε στις παλιές εποχές, τότε που όσο καλός κι αν παρουσιαζόταν ο Ολυμπιακός, όσο κι αν το πάλευε, όσο κοντά κι αν βρισκόταν στη νίκη, στο τέλος έχανε. Όλα ξεκίνησαν απ’ το παλικαρίσιο επιθετικό ριμπάουντ του Παππά που έδωσε ζωή, συνεχίστηκαν με τους Πειραιώτες να παθαίνουν «deja vu» βλέποντας τον Κέι Σι να τα «κολλάει» με κάθε τρόπο κι ολοκληρώθηκαν με τον Γκιστ. Πάντα, υπό την μαεστρική καθοδήγηση του Νικ. Ανέτοιμος, χωρίς να έχουν ενταχθεί πλήρως οι νέοι, κόντρα στον «εφιάλτη» των φιλικών, μα κυρίως με τον τρόπο που «έκλεβε» τέτοια ματς και μοίραζε «εγκεφαλικά» στο πρόσφατο παρελθόν. Όπως παλιά…

ΥΓ: Ας μη γελιόμαστε, ο Παναθηναϊκός δεν είναι έτοιμος, αλλά τέτοιες νίκες είναι πάντα σημαντικές από πολλές απόψεις. Αγωνιστικές και μη.

ΥΓ1: Στο τέλος «ξυρίζουν» τον γαμπρό και το ματς της 10ης Νοεμβρίου θα ‘ναι πολύ πιο κρίσιμο, σύμφωνοι, αλλά ο «Εξάστερος» δείχνει να καταφέρνει να εξοντώσει ακόμη έναν «ερυθρόλευκο» προπονητή (πολλώ δε μάλλον τον συγκεκριμένο, που έμοιαζε να του ‘χει πάρει τον αέρα), αναγκάζοντάς τον να παρουσιάσει σημάδια κόμπλεξ εκτός και – κυρίως – εντός παρκέ.

ΥΓ2: Περισσότερα ριμπάουντ, λιγότερα λάθη, 15 «σκουπίδια». Σημάδια θέλησης, αυταπάρνησης και καθαρού μυαλού.

ΥΓ3: «Λότζο» και Θανάσης θα ‘ναι «κλειδιά» φέτος.