Editorial
Ένα “χόμπι” που δεν αντέχει!
Ο Μπάμπης Τσιμπίδας σχολιάζει τη μεταγραφική φρενίτιδα που έχει ξεσπάσει και υπενθυμίζει ότι ο Παναθηναϊκός την έχει πληρώσει πολύ ακριβά τα τελευταία χρόνια.
Ο Μπάμπης Τσιμπίδας σχολιάζει τη μεταγραφική φρενίτιδα που έχει ξεσπάσει και υπενθυμίζει ότι ο Παναθηναϊκός την έχει πληρώσει πολύ ακριβά τα τελευταία χρόνια.
Το πιο θλιβερό για τον Παναθηναϊκό είναι ότι τα λάθη του πρόσφατου παρελθόντος, δεν εξελίσσονται σε μαθήματα για το μέλλον. Η υπερφόρτωση του ρόστερ σε στιγμές που δεν χρειαζόταν, με παίκτες οι οποίοι δεν έκαναν τη διαφορά, με μεταγραφές που έγιναν για επικοινωνιακούς λόγους, αποτελούν σημαντικούς λόγους για το σημερινό οικονομικό αδιέξοδο της ΠΑΕ.
Προγνωστικά στοιχήματος από το Νο.1 site προβλέψεων στην Ελλάδα!
Ασφαλώς, δεν είναι οι μόνοι παράγοντες που έπαιξαν ρόλο. Οι άστοχες επιλογές σε αρκετά επίπεδα και η απόφαση του ιδιοκτήτη να μην καλύψει το άνοιγμα που ο ίδιος δημιούργησε (όπως, βέβαια, είχε αποπληρώσει τα χρέη που παρέλαβε), συντέλεσαν στην εφαρμογή του δεύτερου μνημονίου.
Για να επανέρθουμε στο θέμα μας, έχει καλλιεργηθεί μία κουλτούρα στον Παναθηναϊκό ότι σε κάθε αγωνιστική κρίση (ή έστω, στην υποψία της), το γιατρικό πρέπει να αναζητείται στις μεταγραφές. Μόλις κάτι δεν λειτουργεί σωστά, ως δια μαγείας αρχίζουν τα μεταγραφικά σενάρια. Ξαφνικά, ο σχεδιασμός που υλοποιείται μέχρι τότε πάει περίπατο και αρχίζουν οι διαπιστώσεις για τα κενά που παρατηρούνται.
➡️ Μεταγραφές από το πουθενά
Όπως – καλή ώρα – το κέντρο της άμυνας, που εξαιτίας των λαθών σε δύο παιχνίδια (με Αθλέτικ και Πλατανιά) και από τη στιγμή που δεν έχει λήξει η θερινή μεταγραφική περίοδος, διατυμπανίζεται ότι επιβάλλεται να ενισχυθεί. Επειδή οι μεταγραφές ακούγονται ελκυστικές σε όλους, κανένας δεν μπαίνει στη διαδικασία να εξετάσει αν οι κραυγές είναι λογικές ή απλώς θα εξυπηρετήσουν τη διαχείριση της έντασης και των διαμαρτυριών.
Αν το εξετάσουμε με ηρεμία και ψυχραιμία, θα δούμε ότι δεν συντρέχει λόγος μεταγραφής στο κέντρο της άμυνας. Καταρχάς, δεν έχει σημασία η άποψη του υπογράφοντος ή οποιουδήποτε άλλου, αλλά του προπονητικού επιτελείου που λαμβάνει τις αποφάσεις. Διότι ο Ουζουνίδης και οι συνεργάτες του επιλέγουν και αυτοί θα κριθούν, θετικά ή αρνητικά.
Με βάση τον σχεδιασμό που εκπονήθηκε, κρίθηκε ότι με τους Μολέντο, Κουτρουμπή, Ευαγγέλου, με την προσθήκη του Κολοβέτσιου και τη συνδρομή των Κουρμπέλη, Ρέις, όταν απαιτηθεί, η θέση του στόπερ είναι καλυμμένη. Έτσι πορεύτηκε ο Παναθηναϊκός καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού και αυτό δεν αμφισβητήθηκε.
Μέχρι τη Δευτέρα, όταν και εμφανίστηκαν σενάρια απόκτησης κεντρικού αμυντικού… Οι υπάρχοντες παίκτες απαξιώθηκαν και επικρατεί η προσδοκία πως η έλευση ενός νέου ποδοσφαιριστή, θα επιλύσει τα προβλήματα. Λες και ο Παναθηναϊκός του μνημονίου, έχει τη δυνατότητα να αποκτήσει τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, έναν τόσο ποιοτικό αμυντικό…
➡️ Να στραφεί στη λογική
Λιγότερο ή περισσότερο, όλοι συμφωνούμε ότι ο Παναθηναϊκός δεν χρειάζεται άλλα “μπαλώματα” στο ρόστερ. Γιατί να έρθει ένας δεύτερος Ιβανόφ και να στερήσει χρόνο συμμετοχής από τον Ευαγγέλου; Αν ήταν να αποκτηθεί ένας Μολέντο “νο2”, να το συζητούσαμε, αλλά η προοπτική συγκεντρώνει λίγες πιθανότητες. Το ίδιο ισχύει για τη μεσαία γραμμή. Ποιος ο λόγος για μία προσθήκη που θα “καπελώσει” τον Δώνη και τον Τζανδάρη; Εκτός και αν πρόκειται για χαφ εγνωσμένης αξίας, αλλά αυτό είναι αμφίβολο…
Με ποια λογική πρέπει ο Παναθηναϊκός να εντάξει στο δυναμικό του νέους Βέμερ, Ρινάλντι, Τελάντερ ή παλαιότερα Σάμπα, Ιβανόφ και ούτω καθεξής, οι οποίοι σε έξι μήνες ή ένα χρόνο, θα δημιουργήσουν νέα χρέη και θα “πνίγουν” την ομάδα; Επιτέλους, ο Παναθηναϊκός επιβάλλεται να υιοθετήσει μία διαφορετική πολιτική και να εγκαταλείψει το ακριβό σπορ των μεταγραφών, αφού δεν μπορεί να ανταποκριθεί…
Ήδη, ο Παναθηναϊκός έχει κάνει εννιά μεταγραφές, που πιθανώς να γίνουν δέκα. Δεν τις λες λίγες, για μία ομάδα που (υποτίθεται ότι) κάνει περιστολή δαπανών. Στο φινάλε, με ένα παιχνίδι την εβδομάδα και με 12 ματς λιγότερα συγκριτικά με πέρυσι (μείον 6 από τον όμιλο του Europa και μείον 6 από την κατάργηση των play offs), ένα ρόστερ 16 παικτών, συν τους πιτσιρικάδες από την ακαδημία, επαρκεί απόλυτα. Πέραν του αριθμητικού, υπάρχει ποιότητα με τους Τσάβες, Λουτσιάνο, Καμπέσας, Βιγιαφάνιες, Μολίνς, Άλτμαν, Λουντ και Χατζηγιοβάνη. Έστω και αργά, πρέπει να πρυτανεύσει η σύνεση σε αυτή την ομάδα…