Ένας… «Τζέιμς» στο «1» και ένα «θωρηκτό» για την ρακέτα! (vids)

Ο Δημήτρης Κωνσταντόπουλος, μέσω του «Όλα Πράσινα», καταθέτει τις δύο δικές του προτάσεις παικτών που θα μπορούσαν να ανεβάσουν επίπεδο τον Παναθηναϊκό και να τον βγάλουν από το αγωνιστικό αδιέξοδο.

*Να επισημανθεί ότι ο Μάικ Τζέιμς στον Παναθηναϊκό αγωνιζόταν κυρίως ως «2» και γι’ αυτό το λόγο, μεταξύ άλλων, προτείνεται ένας παίκτης με τα χαρακτηριστικά του στη θέση «1». 

Ο «Εξάστερος» έχει βγει στην αγορά και ψάχνει να διορθώσει με κάποιον τρόπο τις παραφωνίες της καλοκαιρινής μεταγραφικής περιόδου. Είναι δεδομένο ότι η ομάδα αυτή τη στιγμή «πονάει» στην θέση του PG και του C. Αυτό φαίνεται και μέσα στο παρκέ, αλλά αποτυπώνεται και στην στατιστική. Ο Παναθηναϊκός στερείται ενός δεύτερου οργανωτικού άσου που θα λειτουργεί ως backup του Νικ, καθώς ο Λεκαβίτσιους εδώ και ενάμιση χρόνο δεν έχει δώσει ενθαρρυντικά δείγματα γραφής σε αυτό το κομμάτι, ενώ ταυτόχρονα θα μπορεί να απειλήσει με κάποια συνέπεια από την περίμετρο. Εκτός από την περίπτωση του άσου, υπάρχει μεγάλο θέμα στην άμυνα στο low post και η ομάδα δεν διαθέτει έναν αθλητικό παίκτη που να μπορεί να δημιουργήσει μόνος του τις καταστάσεις ατομικής επίθεσης.

Η αγορά αυτή τη στιγμή είναι… δύσκολη και οι «πράσινοι» καλούνται να βγάλουν έναν «άσο» από το μανίκι για να μπορέσουν να βρουν κάποιον παίκτη, δεδομένου ότι δεν μπορεί να αποκτηθεί παίκτης από ομάδα Euroleague και γενικότερα θεωρώ δύσκολο να πληρωθεί ρήτρα για να σπάσει συμβόλαιο παίκτη ομάδας Eurocup. Παράλληλα, με την κινέζικη αγορά που είναι απλησίαστη, προσάρμοσα τις επιλογές μου στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Η γνωστή λοιπόν, αναπτυξιακή λίγκα πάντα βγάζει καλές προτάσεις, όπως φυσικά και free agents του NBA. Έτσι, αποφάσισα να σας παρουσιάσω δύο παίκτες που μπορούν να βγάλουν τον Παναθηναϊκό από το αγωνιστικό τέλμα και να τον βοηθήσουν με πολλούς τρόπους.

Jawun Evans: Ο νέος… Τζέιμς στο «1»

Ο Jawun Evans είναι γεννημένος στην Αμερική, είναι 22 ετών και αγωνίζεται στη θέση του PG. Έχει ύψος 1.85 με άνοιγμα χεριών στο 1.95 και ζυγίζει περίπου 80κιλά. Φοίτησε για δύο χρόνια στο Oklahoma State (2015-2017), όπου είχε 16.6 πόντους, 3.8 ριμπάουντ, 5.8 ασίστ και 1.5 κλεψίματα με 44.8 στα field goals, 40.7% στο τρίποντο (47.5% στη πρώτη του χρονιά) και 81.8% στις βολές.

Το 2017 έγινε Draft από τους Philadelphia 76ers στο νούμερο 39 και δόθηκε στη συνέχεια στους LA Clippers με χρηματικό αντάλλαγμα. Σε επίπεδο NBA πήρε ευκαιρίες από τους Clippers και μέτρησε 4.8 πόντους, 2.1 ασίστ, 1.8 ριμπάουντ με  35.2% στα field goals  27.8% στο τρίποντο και 77.6% στις βολές σε 48 παιχνίδια και μάλιστα σε 4 από αυτά έπαιξε σαν βασικός. Καλύτερή του βραδιά στον “μαγικό κόσμο” ήταν ο αγώνας κόντρα στους συμπολίτες Lakers, όπου πέτυχε 22 πόντους.

Φέτος αγωνίζεται στην αναπτυξιακή λίγκα του NBA για λογαριασμό των Northern Arizona Suns, με τους οποίους μετράει 12.1 πόντους, 3.6 ριμπάουντ, 4.1 ασίστ, 1.4 κλεψίματα και σουτάρει με 44% δίποντο, 30.8% τρίποντο και 75% βολές.

Ο Evans είναι ένας μοντέρνος PG που θυμίζει σε πολλά σημεία τον Μάικ Τζέιμς. Πρώτα από όλα, τα σωματικά τους χαρακτηριστικά είναι πανομοιότυπα, αλλά έχουν ομοιότητα σε αγωνιστικό στυλ και σε θέματα νοοτροπίας. Αγωνιστικά ο Τζέιμς είναι καλύτερος finisher τόσο σε drive, όσο και σε σουτ μετά από ντρίπλα, πιο αξιόπιστος σουτέρ τριών πόντων και λίγο πιο εκρηκτικός στο πρώτο βήμα από τον Evans, αλλά ο πρώην γκαρντ των Clippers είναι αρκετά καλύτερος δημιουργός από τον συμπατριώτη του. Τώρα, σε θέμα νοοτροπίας είναι σχεδόν ίδιοι και αυτό γιατί και ο Jawun έχει τρομερή αυτοπεποίθηση και του αρέσει πολύ να παίρνει τα μεγάλα σουτ, έχοντας μάλιστα και καλά ποσοστά σε τέτοιες καταστάσεις. Αγαπάει τις clutch φάσεις και είναι ένας πολύ δύσκολος αντίπαλος για όποιον προσπαθήσει να τον μαρκάρει, τόσο σε πνευματικό όσο και σε αγωνιστικό επίπεδο.

? Σκοράρισμα: Αρχικά πρόκειται για έναν πολύ γρήγορο παίκτη, που ξεδιπλώνει άψογα το transition, τρέχοντας στο ανοικτό γήπεδο. Του αρέσει μετά από αμυντικό ριμπάουντ να ανοίγει τον αιφνιδιασμό, με σκοπό να πιάσει ανοργάνωτη την αντίπαλη άμυνα.Έχει πολύ καλή αίσθηση του χώρου και του χρόνου, γεγονός που τον βοηθάει να είναι καλός στα τελειώματα κοντά στο καλάθι. Ταυτόχρονα μπορεί να σκοράρει και με επαφή, την οποία πολλές φορές αναζητά στα drive του. Ο ίδιος αρέσκεται να τελειώνει φάσεις κυρίως με το δεξί του χέρι, έχοντας ένα εξαιρετικό φλότερ, αλλά και πληθώρα κινήσεων. Όποιος τον δει, μπορεί να τον χαρακτηρίσει μόνιμα «συνδεδεμένο» με το αντίπαλο καλάθι.

Είναι πολύ καλός χειριστής της μπάλας και του αρέσει το σουτ μέσης απόστασης. Αρέσκεται σε φάσεις που σταματάει και σουτάρει από τα 4-5 μέτρα, σημείο του παρκέ που στο NBA θεωρείται πλέον dead-zone. Γενικά, στο σύγχρονο μπάσκετ λίγοι δοκιμάζουν τέτοια σουτ στα οποία μάλιστα είναι και αρκετά εύστοχος. Τα ποσοστά του από μακριά τον αδικούν γιατί είναι πραγματικά καλύτερος σουτέρ από αυτό που δείχνει η στατιστική. Τιμωρεί όποια ομάδα προσπαθήσει να τον παίξει under στα screen. Δύσκολα πάντως θα τον δούμε να είναι στατικός για να σουτάρει και αυτό διότι θέλει τη μπάλα στα χέρια του για να είναι απειλητικός.

? Δημιουργία: Ο Evans μπορεί να έχει το μυαλό του πιο πολύ στο σκοράρισμα, αλλά την ίδια ώρα είναι ένας ικανότατος πασέρ. Διαβάζει πολύ καλά το παιχνίδι και ξέρει πότε είναι καλύτερο να αξιοποιήσει συμπαίκτη του από το να προσπαθήσει να επιτεθεί. Ένα πολύ θετικό που τον χαρακτηρίζει είναι ο καλός δείκτης ασίστ-λαθών. Ο Αμερικάνος γκαρντ είναι πολύ αποτελεσματικός, καθώς κάνει λίγα λάθη για τις ασίστ που δίνει. Εξαιρετικός σε φάσεις που επιχειρεί drive με σκοπό τη δημιουργία. Ξεκινάει την προσπάθεια του από το τρίποντο, διεμβολίζει την αντίπαλη άμυνα και προτιμάει να βγάζει τη μπάλα προς τη περίμετρο, παρά να πασάρει σε συμπαίκτη του μέσα στο ζωγραφιστό. Ταυτόχρονα, χαρακτηρίζεται σαν ένας αρκετά καλός  pick and roll player, βλέπει τις πάσες και τροφοδοτεί τους εκάστοτε σκρίνερς, Τέλος, δίνει εντυπωσιακές πάσες στο tranzition.

? Άμυνα: Ο βραχύσωμος γκαρντ είναι ένας πολύ αξιόπιστος αμυντικός. Παρέχει μία πολύ καλή και σκληρή άμυνα πάνω στη μπάλα, χρησιμοποιώντας πολύ καλά τα πόδια για να μείνει μπροστά στον αντίπαλο του. Το καλό άνοιγμα χεριών του και το χαμηλό κέντρο βάρους του δίνει τη δυνατότητα να κλέβει μπάλες on ball και σε συνδυασμό με το διάβασμα του παιχνιδιού, του επιτρέπουν να διακρίνει τις πάσες και να βγαίνει να τις κλέβει. Ακόμη, δίνει καλές βοήθειες, έχοντας έφεση μάλιστα στα κλεψίματα σε περιπτώσεις που ντουμπλάρει στο χαμηλό ποστ.

? Αδυναμίες: Η πρώτη του αδυναμία που φαίνεται εύκολα, αφορά το ύψος του, που πολλές φορές τον κάνει ευάλωτο στην άμυνα κόντρα σε πιο ψηλούς και δυνατούς παίκτες. Θα έχει πρόβλημα όταν αντιμετωπίσει ομάδες που μετά από αλλαγές θα τον χτυπήσουν στο χαμηλό ποστ. Σίγουρα πρέπει να προσθέσει μυικό βάρος για να μπορέσει να αντιμετωπίζει πιο αποτελεσματικά τέτοιες καταστάσεις.

Ένα ακόμα θέμα που τον δυσκολεύει είναι οι πάσες in traffic. Το ύψος του δεν του δίνει δυνατότητα να πασάρει πάνω από την άμυνα και αυτό πολλές φορές τον οδηγεί σε λάθος. Γενικά, όταν αποφασίσει να κάνει drive για δημιουργία μέσα σε κίνηση και όχι για σκορ, χάνει το καθαρό του μυαλό και υποκύπτει σε λάθη. Όλα αυτά τον καθιστούν αρκετά αδύναμο στο να πασάρει μέσα στο ζωγραφιστό. Στο θέμα που αφορά το σουτ του, δεν είναι σταθερά καλός σουτέρ, αλλά αν ξεκινήσει ζεστός από την περίμετρο, τότε θα πάρει ψυχολογία και θα περάσει ένα καλό βράδυ. Τέλος, θα πρέπει να αποφεύγει να να εκβιάζει προσπάθειες και να είναι λιγότερο εγωιστής, ενώ απαραίτητο είναι να δουλέψει τελειώματα και με το αριστερό χέρι.

Συμπερασματικά, ο Evans θεωρώ ότι δένει αρμονικά στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού. Το πρώτο και βασικότερο είναι η σταθερότητα. Ο Evans είναι ένας παίκτης που κάθε βράδυ θα κάνει πράγματα στο παρκέ και δεν θα υπάρχει περίπτωση η ομάδα του  να αγωνίζεται με λιγότερο παίκτη σε καμία από τις δύο πλευρές. Θα παίρνει προσπάθειες, θα ανοίγει τις αντίπαλες άμυνες, θα παίζει αρκετό 1 vs 1, αλλά με σκοπό όχι μόνο το σκοράρισμα, αλλά και τη δημιουργία. Όπως είπαμε και πιο πάνω, δεν είναι σίγουρα ένας κλασικός σουτέρ, αλλά είναι καλύτερος από ότι δείχνουν τα στατιστικά του. Αμυντικά θα πιέσει τη μπάλα και δε θα τον δούμε ποτέ να είναι παθητικός στην άμυνα για να κρατήσει δυνάμεις για τη μπροστά πλευρά του παρκέ. Πολύ σημαντικό, επίσης, ότι στα κακά του επιθετικά βράδια θα βρει τον τρόπο να είναι αποτελεσματικός σε άλλα κομμάτια, όπως η άμυνα και η δημιουργία.

Μεγάλο του προσόν που τον καθιστά… «λαβράκι» είναι η ηλικία του, καθώς είναι μόλις 22 ετών και θεωρώ σχεδόν βέβαιο ότι θα τον δούμε σύντομα στην Ευρώπη, γιατί για πολλούς λόγους δε θα μπορέσει να σταθεί στο NBA. Ένας από τους κύριους λόγους που πιστεύω κάτι τέτοιο είναι ότι δε μπορεί να παίξει άμυνα και να κοντράρει τους starting PG των ομάδων του NBA. Όταν λοιπόν έρθει στα μέρη μας, πιστεύω ότι θα καθιερωθεί εύκολα σε επίπεδο Euroleague. Σίγουρα είναι ένας rookie και δεν γνωρίζει το  ευρωπαϊκό στυλ μπάσκετ, παρόλο αυτό όμως μιλάμε για έναν πραγματικό μαχητή που δεν τα παρατάει ποτέ, θέλει να μάθει, έχει χαμηλά το κεφάλι (πιο χαμηλά από τον Μάικ) και είναι μεγάλο potential. Σημαντικό, ότι έχει αγώνες και προπονήσεις στα πόδια του, με αποτέλεσμα να μπορεί να βοηθήσει άμεσα.

Quincy Acy: Ένα «θωρηκτό» για τη ρακέτα

Ο Quincy Acy έχει καταγωγή από την Αμερική και είναι 28 χρονών με ύψος 2.01 και περίπου 110 κιλά. Αγωνίζεται στις θέσεις «4» και «5», αλλά θεωρώ ότι σε ευρωπαϊκό μοντέλο παιχνιδιού θα έπαιζε αποκλειστικά στο «5». Φοίτησε στο Baylor με στατιστικά 9.8 πόντους, 6 ριμπάουντ, 1.3 κοψίματα, 1.5 λάθη, 0.7 κλεψίματα με 60% δίποντο, 42.9% τρίποντο και 71% βολές. Στη συνέχεια ακολούθησε μία αξιόλογη παρουσία στα γήπεδα του NBA.

Οι Toronto Raptors τον επέλεξαν  στο νούμερο 37 του NBA draft 2012 και έμεινε στην καναδέζικη ομάδα για περίπου ενάμιση χρόνο πριν δοθεί στους Sacramento Kings, όπου τελείωσε τη δεύτερη του χρόνια στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου. Τη σεζόν 2014-15 βρέθηκε στην Νέα Υόρκη για λογαριασμό των NY Knicks και την αμέσως επόμενη γύρισε πίσω στο Sacramento για τους Kings. Ακολούθησε μία κακή αρχή της χρονιάς 2016-17 στο Dallas με τους Mavericks πριν αλλάξει περιφέρεια για λογαριασμό των Brooklyn Nets, όπου πέρασε και τις πιο γεμάτες του σεζόν. Συνολικά στο “μαγικό κόσμο” του NBA μέτρησε 5 πόντους, 3.5 ριμπάουντ, 0.4 κοψίματα με 50.5% δίποντο, με 35.6% τρίποντο, 76.1% βολές σε ένα σύνολο 327 παιχνιδιών, με τα 60 ως βασικός και χρόνους περίπου στα 16 λεπτά. Από την αρχή της σεζόν δεν έχει καταφέρει να βρει επαγγελματική στέγη και μάλλον η Ευρώπη περνάει αρκετά από το μυαλό του.

Ο Acy αποτελεί την επιτομή του undersized center, καθώς είναι μόλις στα 2.01 και μπορεί να παίξει άψογα απέναντι σε όποιον αντίπαλο αντιμετωπίζει. Η σύγκριση με τον Kile Hines βγάζει μακράν νικητή τον Acy, καθώς έχει στοιχεία στο παιχνίδι του που λείπουν από τον Αμερικανό της ΤΣΣΚΑ. Ένα από αυτά είναι ότι μπορεί να απειλήσει από μακριά, αλλά αυτά θα τα δούμε αναλυτικά πιο κάτω.

Θέλω να σταθώ σε θέμα νοοτροπίας του Αμερικανού πρώην NBAer. Το παρουσιαστικό του δίνει την εντύπωση ενός παίκτη που δε θέλει κανένας να αντιμετωπίσει. Μπορεί ανά πάσα στιγμή και ώρα να κάνει πόστερ τον προσωπικό του αντίπαλο και γενικά να τον εκθέσει και στις δύο πλευρές του παρκέ. Αυτό που μου αρέσει σε αυτόν πέρα από τα χαρακτηριστικά του είναι το τεράστιο πάθος, οι τόνοι ενέργειας που βγάζει στο γήπεδο, η πολεμική διάθεση το refuse to lose και πραγματικά η σκέψη ότι θα μπορούσε να παίξει στο ΟΑΚΑ με αυτόν τον κόσμο… τρομάζει. Τέλος, θεωρώ ότι θα γινόταν αγαπημένο παιδί τόσο της εξέδρας, όσο και του Δημήτρη Γιαννακόπουλου.

? Σκοράρισμα: Ο Αμερικανός έχει αρκετές επιθετικές αρετές στο παιχνίδι του. Πρώτη και καλύτερη που αγαπάει ιδιαίτερα είναι να τελειώνει φάσεις με εντυπωσιακά και δυναμικά καρφώματα και όχι μόνο, όταν βρίσκεται ελεύθερος ή στο ανοικτό γήπεδο. Δεν διστάζει να παίρνει τη μπάλα και να προσπαθεί να καρφώσει in traffic, δηλαδή μπροστά σε έναν ή και παραπάνω αντιπάλους. Δεν είναι καθόλου εύκολο για τον αμυντικό, όσο δυνατός και να είναι, να τον ανακόψει όταν πάρει τη μπάλα και πατήσει γερά. Του αρέσουν επιπλέον και οι φάσεις πάνω από το στεφάνη, αλλά ειδικότητά του αποτελούν τα στατικά καρφώματα, όπου φτάνει εκεί που θέλει και απλά κατεδαφίζει τη μπάσκετα. Ταυτόχρονα, όταν πάρει την μπάλα ενώ βρίσκεται σε κίνηση προς το καλάθι είναι ασταμάτητος.

Παράλληλα με αυτό, είναι αρκετά γρήγορος και έχει καλό χειρισμό της μπάλας, με αποτέλεσμα να μπορεί να τρέξει καλά στον αιφνιδιασμό, δοκιμάζοντας αρκετές σταυρωτές ακόμα και κόντρα και σε κοντύτερους παίκτες. Το παιχνίδι του με πλάτη δεν είναι πολύ ανεπτυγμένο, αλλά υπό κάποιες συνθήκες που θα βρεθεί με κοντύτερο παίκτη μπορεί να τελειώσει με κάποια χουκ κυρίως με το αριστερό χέρι του. Επιπλέον, μπορεί να παίξει καλά το pick and roll, παίρνοντας καλές θέσεις που τον φέρνουν σε άμεση επαφή με το αντίπαλο καλάθι. Βέβαια, μπορεί να σκοράρει και σε Pick and Pop καταστάσεις, που αντί να ρολάρει και να βυθιστεί στη ρακέτα, προτιμάει να μένει στην περίμετρο για σουτ από μακρινή απόσταση.

Πολλές φορές θα τον δούμε να γυρίζει στην περιφέρεια με σκοπό να σουτάρει από την περίμετρο. Έχει βελτιώσει πολύ το στατικό του σουτ, χωρίς βέβαια σε καμία περίπτωση αυτό να είναι επιπέδου Σίνγκλετον. Μπορεί όμως να απειλήσει από μακριά, τραβώντας και τον εκάστοτε προσωπικό του αντίπαλο έξω από το καλάθι. Εκτός από καλό – σε γενικές γραμμές – τρίποντο παιχνίδι, σουτάρει και από μέση απόσταση, χωρίς φυσικά αυτό να είναι το καλύτερο του. Τέλος, όταν βλέπει τις κατάλληλες συνθήκες μπορεί να χτυπήσει τον αντίπαλο του και στο 1 vs 1 με πρόσωπο στο καλάθι. Ξεκινάει μία προσπάθεια από το τρίποντο και μπαίνει προς τα μέσα, επιχειρώντας spin moves.

? Άμυνα: Σε θέμα άμυνας δεν αποτελεί τρύπα, αλλά δεν είναι σταθερά πολύ καλός αμυντικός. Η δύναμη του τον καθιστά πολύ δύσκολο αντίπαλο για όποιον παίκτη ξεγελαστεί από το μικρό του ύψος και προσπαθήσει να τον ποστάρει. Πραγματικά, δε μπορώ να σκεφτώ κανέναν Ευρωπαίο ψηλό που να έχει τη δυνατότητα να τον μετακινήσει με το σώμα του. Είναι καλός στα κοψίματα, παρότι οι αριθμοί του δεν το δείχνουν πολύ. Το γερό πάτημα που αναφέραμε πριν μαζί με την δύναμη του και το καλό σε χρόνο άλμα του δίνουν τη δυνατότητα να κόψει ψηλά τους αντιπάλους του. Του αρέσει να κολλάει στο κορμί τους, να τους παίζει δηλαδή πολύ στενή άμυνα και να σηκώνεται μαζί τους για να τους μπλοκάρει. Πέρα από αυτό, η άμυνα κόντρα σε κοντύτερο παίκτη μετά τις αλλαγές δεν είναι σε πολύ καλό σημείο. Στο NBA ένιωθε άβολα όταν προσπαθούσε να μαρκάρει τους γκαρντ, αλλά στην Ευρώπη θεωρώ ότι θα του είναι πιο εύκολο.

? Ριμπάουντ: Όπως έχει γίνει κατανοητό και πιο πάνω, ο Acy είναι ένας θαυμάσιος ριμπάουντερ. Δεν είναι μόνο το πόσο ψηλά πηδάει και αν το άλμα του έχει καλό συγχρονισμό, αλλά και το ότι διαθέτει την ικανότητα να μπορεί να κάνει αλλεπάλληλα άλματα σε μία φάση. Είναι πολύ δύσκολο για έναν παίκτη με το που προσγειώνεται ξανασηκωθεί και αυτό να το κάνει συνεχόμενα. Σαν αμυντικός ριμπάουντερ μπορεί με την δύναμη και το εκτόπισμα να κρατήσει μακριά τους αντιπάλους του με δυνατά block out που επιχειρεί. Μετά φυσικά από το αμυντικό ριμπάουντ μπορεί να τον δούμε να ανοίγει το γήπεδο πολύ γρήγορα και μόνος του.

Όσον αφορά το επιθετικό ριμπάουντ, έχει μεγάλα ποσοστά ευστοχίας μετά από δεύτερες ευκαιρίες και αυτό διότι τα πιο πολλά επιθετικά ριμπάουντ καταλήγουν σε δυναμικά follow καρφώματα. Δύσκολο είναι να τον δούμε να κατεβάζει το ριμπάουντ και να επιτίθεται σε δεύτερο χρόνο. Η δύναμη που τον βοήθαγε στην άμυνα να μαζεύει τα «σκουπίδια», τον μετατρέπει σε πολύ δύσκολο παίκτη να τον κρατήσεις μακριά από την διεκδίκηση.

? Αδυναμίες: Φυσικά, ο Acy έχει κάποια θέματα προς βελτίωση. Αμυντικά δεν νιώθει πολύ άνετα, όπως είπαμε, στην άμυνα με αλλαγές, από όπου προκύπτει μαρκάρισμα κόντρα σε κοντύτερο παίκτη. Οι γκαρντ βέβαια της Ευρωλίγκας δεν είναι τόσο εκρηκτικοί σαν του NBA, οπότε θα τα πάει σίγουρα καλύτερα, αλλά είναι ένα κομμάτι προς βελτίωση. Παράλληλα δεν αμύνεται πολύ καλά στο pick and roll, όπου μερικές φορές έχει πρόβλημα να κατανοήσει σωστά τη θέση που πρέπει να πάρει. Επιθετικά σίγουρα πρέπει να δουλέψει τις κινήσεις του στο ποστ και να σκοράρει με μεγαλύτερη συνέπεια με πλάτη στο καλάθι. Αυτό τώρα μπορεί να το κουκουλώνουν κάπως τα αθλητικά του προσόντα, αλλά με την πάροδο του χρόνου θα πρέπει να το προσθέσει για να έχει μεγαλύτερη διάρκεια. Εάν αποφασίσει να πασάρει περισσότερ,ο θα είναι “λίρα 100», καθώς δημιουργικά δεν τα πάει καθόλου καλά.

Βέβαια, ορισμένες φορές μπορεί να παρουσιάσει κάποιες αναλαμπές κάνοντας πράγματα έξω από το ρεπερτόριο του. Μπορεί να διακρίνει τα miss match και να πασάρει ή να δει κάποιο κόψιμο μέσα στην ρακέτα και να πασάρει σωστά. Επιπλέον, όταν παίζει με πλάτη μπορεί να δημιουργήσει ένα fade away σουτ και να δώσει και κάποια γλυκά τελειώματα. Αμυντικά ίσως κάνει κάποιες εκλάμψεις κλεψιμάτων πάνω σε κοντύτερους παίκτες, αλλά όλα αυτά αποτελούν εξαίρεση.

Ένα τελευταίο θέμα που δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να προβληματίσει τους «πράσινους» αφορά τη συμπεριφορά του. Στο NBA είχε την φήμη του… “κακού παιδιού” και δεν ήταν λίγες οι φορές που ξεκινούσε τσακωμούς μέσα στο παρκέ, χωρίς πάντα αυτό να είναι θετικό για την ομάδα του. Αν μπορέσει να ελέγξει τα συναισθήματα του είτε κόντρα σε διαιτητές, είτε σε αντιπάλους που αποφασίζουν να τον παίξουν δυνατά, τότε αυτό θα βοηθήσει πολύ. Πρέπει να διαχειρίζεται καλύτερα το πάθος του και την τρομακτική διάθεση για νίκη.

Συμπερασματικά, αυτή τη στιγμή ένας Acy λείπει από τον Παναθηναϊκό. Πολλές φορές βλέπουμε τους αντίπαλους ψηλούς να κάνουν… πάρτι κάτω από τη ρακέτα και οι Γκιστ και Λάσμε να μην μπορούν να αντιμετωπίσουν νέα κορμιά με καλές κινήσεις. Πολλές φορές τους βλέπουμε να μαρκάρουν soft τους αντιπάλους τους. Αυτό δεν ισχύει για τον Acy, ο οποίος στην πραγματικότητα δεν γνωρίζει τι σημαίνει soft situation. Μπαίνει σε κάθε φάση δυνατά, χωρίς να τον ενδιαφέρει αν θα χρεωθεί με φάουλ, αλλά μόνο να σταματήσει τον προσωπικό του αντίπαλο. Βέβαια, δεν είναι μόνο η καλή άμυνα, είναι και το συναίσθημα που σου προκαλεί ο Acy, που κάποιος θα σκέφτεται δύο και τρεις φορές πριν επιτεθεί απέναντί του. Τα ριμπάουντ που παίρνουν μαζί οι δυο Αμερικανοί center του «Τριφυλλιού», μπορεί να τα κατεβάσει μόνος του μη δίνοντας την ευκαιρία στους αντιπάλους του για δεύτερες επιθέσεις.

Ο Quincy Acy είναι μία περίπτωση παίκτη που κατά την άποψη μου θα πρέπει να απασχολήσει τον Παναθηναϊκό. Αυτός ο συνδυασμός δύναμης και ταχύτητας τον κάνει ξεχωριστό. Εκτός από όλα τα τεχνικά κομμάτια, ποιος δε θα ήθελε στο ρόστερ του έναν αθλητή στο pick της καριέρας του, με σημαντική πορεία στο “μαγικό κόσμο”, έτοιμο και ώριμο με τεράστιο πάθος, θέληση για τη νίκη, που χαρακτηρίζεται από πολεμική διάθεση και έλλειψη φόβου; Βέβαια, ο Αμερικάνος δεν είναι παίκτης του μισού χρόνου, αλλά θα μπορούσε να αποτελέσει έναν ακόμα forward-center που θα φορέσει για πολλά ακόμη χρόνια τα πράσινα, όπως συνέβη στις περιπτώσεις των Μπατίστ και Γκιστ.

https://www.youtube.com/watch?v=PlKKcj3zBLU