Τρίτωσε το κακό!

“Euroleague Madness”, με τον Κωνσταντίνο Πανά να γίνεται καυστικός με την διοργανώτρια αρχή, γράφοντας παράλληλα για τον Πασκουάλ που χειρίστηκε λάθος ορισμένα σχήματα και για τον Μπουρούση, τον οποίο έχουν στοχεύσει ξεκάθαρα οι διαιτητές.

Μια νίκη και τρεις ήττες ο απολογισμός στην Πόλη. Ας τα πιάσουμε ένα-ένα τα θέματα, γιατί σήμερα φάνηκαν εκ νέου οι προθέσεις της Euroleague, μιας διοργάνωσης στην οποία περνούν οι τουρκικές ομάδες και τα… γερά πορτοφόλια – ανέκαθεν συνέβαινε αυτό, βέβαια.

Αυτό που δεν κατάφεραν στο ΟΑΚΑ, το πέτυχαν απόψε. Και αν στην Αθήνα ήταν εκνευριστικοί μέχρι αηδίας, σήμερα ήταν λίγο πιο αποτελεσματικοί. Εντάξει, συμφωνήσαμε όλοι, κακός ο Παναθηναϊκός. Μια, δύο όμως… Αν οι διαιτητές θέλουν να δώσουν το παιχνίδι στον αντίπαλο, θα το κάνουν πολύ πιο εύκολα από κάθε άλλο άθλημα στον πλανήτη. Δεν θα πούμε φυσικά ότι οι «πράσινοι» έχασαν από την διαιτησία, αλλά ο εκνευρισμός που προκαλεί στους παίκτες είναι αφόρητος. Μην ακούσω τα ωραία του τύπου… «φτιάξε ομάδα να κερδίζεις και τους διαιτητές», γιατί όλα έχουν τα όρια τους και δεν απευθύνομαι σε «πρόβατα» αναγνώστες ελπίζω.

Premium quality – Ultras quality – Ultras Streetwear

Το μήνυμα εστάλη και… ελήφθη από τις αρχές τις διοργάνωσης. Ο Παναθηναϊκός δεν είχε ΠΟΤΕ τα τελευταία χρόνια μια ευνοϊκή διαιτησία, όχι γενικά, αλλά στην έδρα του, όπου παραδοσιακά σπρώχνουν τους γηπεδούχους. Αντιθέτως, έχει γνωρίσει σφαγιαστικές διαιτησίες στο ΟΑΚΑ. Η αποστολή τους τελείωσε ή θα συνεχιστεί και άλλο αυτή η ιστορία; Η Φενέρ δεν κινδυνεύει με τίποτα πλέον, η Έφες είναι για τα καλά στην οχτάδα και η Νταρουσάφακα τρεις ήττες πίσω (μαζί με την διαφορά).

Και τώρα… Ζαλκγίρις!

Η Ζαλγκίρις είναι μια αρκετά δύσκολη έδρα και ο Σάρας ρίχνει κλεφτές… πολύ κλεφτές ματιές στην οχτάδα. Δεν πρόκειται να είναι εύκολο στην Λιθουανία. Μια ομάδα που δεν ταιριάζει τόσο στον Παναθηναϊκό, καθώς είναι ιδιαίτερα εύστοχη από την περιφέρεια, διαθέτει τρεις ποιοτικούς playmaker που εναλλάσσονται, είτε παίζουν μαζί, και ξέρουν να διαβάζουν το παιχνίδι.

Από την άλλη μεριά, οι «πράσινοι» έδειξαν ότι δεν μπορούν να πάρουν σημαντικό διπλό με κανένα τρόπο. Τα παραδείγματα είναι αμέτρητα φέτος. Πιο πρόσφατο στο Βελιγράδι. Φτάνει στην πηγή, αλλά δεν πίνει νερό. Στο ΟΑΚΑ από την άλλη, και τα μεγάλα σουτ μπαίνουν, αλλά και οι μεγάλες άμυνες βγαίνουν.

Εκτός έδρας, ο Παναθηναϊκός παρουσιάζει ένα διαφορετικό πρόσωπο και μοιάζει σαν να χάνει την αίγλη του, την δύναμη του και εν τέλει… την ταυτότητα του. Θέλει χρόνο η ομάδα, είπαμε. Τώρα χτίζεται. Αλλά αυτά που περιμένουμε να δούμε τώρα, έπρεπε να έχουν γίνει προ πενταετίας, τότε που ελέω “Ελληνοποίησης” καταστράφηκε ο κορμός του Πεδουλάκη. Δυστυχώς, παρακαλάμε να πάρουμε “διπλό” μόνο με την φανέλα, αλλά κάτι τέτοιο είναι πρακτικά αδύνατον απέναντι σε ομάδες οι οποίες χτίζονται χρόνια και έχουν κάποια βάση. Δεν μιλάω φυσικά για την Νταρουσάφακα, πραγματικά ήταν το μόνο ματς που πίστευα ότι μπορούσαμε να πάρουμε ακόμη και με διαφορά, ακριβώς επειδή και οι Τούρκοι πλάσθηκαν φέτος.

Οι χειρισμοί του Πασκουάλ

Παρόλα αυτά, είναι ορισμένα πράγματα που δεν κολλάνε. Ο Καλάθης με Μπουρούση και Τζεντίλε δεν χωράει στην ίδια πεντάδα. Πλέον βγάζει… μάτι. Τόσο ο Τζεντίλε, όσο και ο Μπουρούσης, έχουν αργά πόδια και δεν είναι καλοί στο τρανζίσιον. Δεν βοηθάνε τον Καλάθη, όχι μόνο να τρέξει, αλλά και στην άμυνα, καθώς αναγκάζεται να κυνηγάει περισσότερο. Ο Ιταλός ψάχνεται ακόμη αρκετά και πέρα από μερικές αναλαμπές θα αργήσουμε πολύ να τον δούμε στα ιδανικά του (βλ. Παπανικολάου). Αλλά δεν ξέρω αν ο Τσάβι έχει την υπομονή να σπαταλήσει κάποιον παίκτη, όπως έκανε ο Σφαιρόπουλος με τον Λοτζέσκι, για να δώσει χώρο στον Τζεντίλε να αναπτυχθεί.

Νομίζω ότι ο Πασκουάλ κράτησε ΠΟΛΥ στο παιχνίδι απόψε και τον Τζεντίλε και τον Φελντέιν. Ο Ιταλός δεν πήρε καμία προσπάθεια επιθετικά, δεν μπόρεσε να παλέψει στο ζωγραφιστό και για να είμαστε ειλικρινείς δεν έφτασε το σουτ του ούτε τη στεφάνι. Αμυντικά στις αλλαγές πίεσε μπάλα, αλλά δεν έχει τα πόδια να τα βάλει με τον Κλάιμπερν, ούτε να κυνηγήσει τον Μπατούκ από τα σκριν.

Ο Φελντέιν από την άλλη, ήταν κάκιστος στην άμυνα στον Γουαναμέικερ και εκεί ήταν η αρχή του κακού, ειδικά όταν ξύπνησε ο Αμερικανός, ο οποίος είχε την ελευθερία να παίρνει περίπου 20 επιθέσεις στο παιχνίδι!

Επίσης, ο Μπλατ διάβασε ότι ο Παναθηναϊκός θα παίξει αλλαγές στα σκριν και στόχευε πάντα η αλλαγή που θα γίνεται στον Γκάμπριελ να είναι ότι ο Γουαναμέικερ, είτε ο Γουίλμπεκιν. Η οδηγία, φυσικά, ήταν drive με τον Αμερικανό να είναι ανήμπορος να αντιδράσει. Ευτυχώς, το ροτέισον και οι άμυνες ήταν καλές, ενώ ήταν και πολύ άστοχοι οι Τούρκοι. Τα έχαναν μόνοι τους.

Άλλες φορές η άμυνα ήταν τελείως αλλού. Δεν θυμάμαι πόσες φορές μέτρησα τον Γουαναμέικερ να μπήκε ελεύθερος για drive.

Ο Πασκουάλ, λοιπόν, το γύρισε σε ζώνη για να ανακόψει τα drive. Διόλου άσχημο, αλλά δεν γίνεται να παίζεις ζώνη για μεγάλο διάστημα.

Αναφορικά με τον Μπουρούση, νομίζω ότι πλέον πρόκειται για στόχευση. Εντάξει, μερικές φορές η κίνησή του είναι αργή και πρέπει να σφυριχτούν βήματα, αλλά πλέον η κατάσταση έχει καταντήσει αηδία. Τα χτυπήματα των Αλντεμίρ και Ζίζιτς δεν… υπήρχαν, φυσικά. “Τρώει” πολύ ξύλο φέτος και είναι αυτό αναμενόμενο μετά την περσινή σεζόν. Είναι δεδομένο, επίσης, ότι πλέον δεν έχει την αντοχή να αντεπεξέλθει στο ξύλο αυτό. Αυτό που με προβληματίζει είναι το εξής: Αν ήταν ακόμη στη Μπασκόνια, θα είχε αυτή τη μεταχείριση;

Προγνωστικά στοιχήματος από το Νο.1 site προβλέψεων στην Ελλάδα!