Το κυνήγι του κρυμμένου θησαυρού!

Το κεφάλαιο “αμυντικό χαφ” στον Παναθηναϊκό, οι άστοχες επιλογές των προηγούμενων ετών και οι νέες ελπίδες που εναποτίθενται στο πρόσωπο του Κριστιάν Λεντέσμα. Γράφει ο Στέφανος Σίσκος.

Κάθε καλοκαίρι ο κόσμος του Παναθηναϊκού γίνεται στην κυριολεξία στο ίδιο έργο θεατής μη μπορώντας να κατανοήσει κάποιες κινήσεις που γίνονται από την ΠΑΕ. Από μικρό παιδί θυμάμαι κάθε φορά που ξεκινούσε η μεταγραφική περίοδος η ομάδα έψαχνε για αμυντικό χαφ, για ένα από τα δύο ή και τα δύο πλάγια χαφ και φυσικά τον «βράχο» στην άμυνα που τόσο έλειπε κάθε σεζόν. Σε αυτές τις ελλείψεις είχαμε μάθει πως θα χρεωθεί και ενδεχόμενη αποτυχία.

Εγώ θα σταθώ στην περίπτωση του αμυντικού χαφ, το «εξάρι» στην ποδοσφαιρική γλώσσα, κλασική μεταγραφή που ψάχνει κάθε καλοκαίρι η διοίκηση του ποδοσφαιρικού τμήματος και παρακολουθούμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τη συνήθη αποτυχημένη κατάληξή της. Για να μην παρεξηγηθώ ως κακεντρεχής, αποτυχημένες μεταγραφές δεν τις κρίνω εγώ αλλά η ίδια η διοίκηση που κάθε χρόνο ψάχνει παίχτη για την ίδια θέση.

Η μεταγραφή του Κριστιάν Λεντέσμα, είναι το τελευταίο σήριαλ της σειράς «αμυντικό χαφ στον Παναθηναϊκό». Την περσινή περίοδο ο ρόλος του συνδετικού κρίκου ανάμεσα στην άμυνα και την επίθεση δόθηκε εν λευκώ σε έναν πρώην-όπως αποδείχτηκε-ποδοσφαιριστή όπως είναι ο Εσιέν με το γνωστό σε όλους απογοητευτικό αποτέλεσμα. Τη φετινή χρονιά το βάρος αυτής της θέσης «κλειδί» για τη λειτουργία της ομάδας θα κληθεί να το σηκώσει ο Λεντέσμα. Ένας παίχτης που είναι περίπου στην ίδια ηλικία με τον Εσιέν και προέρχεται από αγωνιστική απραξία έξι μηνών.

Η έμπειρη στοιχηματική ομάδα της Hellasbet.com σε στέλνει κατευθείαν… ταμείο!

Παίρνοντας λοιπόν τα δύο παραπάνω στοιχεία (ηλικία, αγωνιστική απραξία) ως δεδομένα καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως η συγκεκριμένη μεταγραφή αποτελεί και φέτος στοίχημα για την ομάδα, λίγο καιρό μάλιστα πριν ξεκινήσουν οι επίσημες αγωνιστικές υποχρεώσεις. Αναφέρομαι στο ξεκίνημα της φετινής σεζόν που θα γίνει και φέτος κατακαλόκαιρο, γιατί η πρόκριση στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ αποτελεί βαρόμετρο τόσο για το ταμείο της ΠΑΕ, όσο και για την ψυχολογία του κόσμου του Παναθηναϊκού που φυσικά έχει και άμεση επίδραση στο πρώτο.

Η φυγή του Τάσου Λαγού άφησε  κενό, μέχρι την ενσωμάτωση Λεντέσμα στην προετοιμασία, σε μια θέση που κατά γενική ομολογία αποτελεί τη «ραχοκοκαλιά» μιας ποδοσφαιρικής ομάδας. Ο Ιταλός τεχνικός που μέχρι στιγμής δεν έχει αφήσει και τα καλύτερα δείγματα γραφής -βέβαια χρειάζεται κι αυτός κάποια πίστωση χρόνου- υπολόγιζε στην αρχή της προετοιμασίας ως αμυντικά χαφ τον Κουτρουμπή, που η φυσική του θέση είναι σέντερ μπακ και τον Κάρλος Ζέκα, ο οποίος δεν είναι καθαρό αμυντικό χαφ, αλλά αποδίδει καλύτερα ως εσωτερικός μέσος.  Ευτυχώς που ο Λεντέσμα έδειξε από τις πρώτες προπονήσεις ότι βρίσκεται σε πολύ καλή φυσική κατάσταση και δίκαια θα ξεκινήσει βασικός στα προκριματικά των ευρωπαϊκών αγώνων.

Ένας από τους λόγους που φτάσαμε στο περσινό κάζο-ιταλιστί μιας και έχουμε «μακαρονά» τεχνικό-ήταν η έλλειψη καθαρού «εξαριού». Οι κακές εμφανίσεις του Λαγού σε συνδυασμό με το «βάφτισμα» του Κουτρουμπή σε αμυντικό χαφ απέφεραν τα γνωστά κωμικοτραγικά αποτελέσματα. Οι εμφανίσεις κυρίως στο Αζερμπαϊτζάν και στη Λεωφόρο με τη Καμπάλα επιβεβαίωσαν τον κανόνα πως αν το αμυντικό σκέλος το κέντρου είναι αδύναμο στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, η πορεία στην Ευρώπη θα είναι σύντομη και αποτυχημένη. Και αν η πρόκριση για το Τσάμπιονς Λιγκ  κόστισε στο οικονομικό κομμάτι, ο αποκλεισμός από το Γιουρόπα Λιγκ κόστισε, τόσο στο πρώτο, όσο και στο πρεστίζ της ομάδας, ενώ  πλήγωσε το γόητρο και πίκρανε ανεπανόρθωτα τον κόσμο του Παναθηναϊκού.

Σχετικά με τον Λεντέσμα, θα πρέπει να τονίσουμε πως ο Αργεντίνος είναι παιχταράς αδιαμφισβήτητης αξίας με πλούσιο βιογραφικό που δεν χρειάζεται συστάσεις. Με το συγκεκριμένο κείμενο επισημαίνω τους κινδύνους να στηριχθεί η ομάδα στους πιο κρίσιμους αγώνες της σεζόν στην Ευρώπη, σε ένα παίχτη που δεν έχει παιχνίδια στα πόδια του, ελλείψει κάποιου άλλου. Προφανώς ο Κάρλος Ζέκα λοιπόν θα είναι αυτός που θα κληθεί να βγάλει ακόμα μια φορά το… φίδι από την τρύπα, καλύπτοντας τα όποια κενά δημιουργηθούν στο παιχνίδι του Λεντέσμα.

Συμπλήρωσε το e-mail σου και μπες αυτόματα στον διαγωνισμό για ένα πακέτο διαμονής 2 διανυκτερεύσεων από το ekdromi.gr!

Στο πρόσωπο του Αργεντίνου ελπίζει ο κόσμος του Παναθηναϊκού να βρει ένα αμυντικό χαφ που θα «μασάει σίδερα» και θα μαζεύει τα ασυμμάζευτα της περσινής χρονιάς στον χώρο του κέντρου. Εν μέρει οι ελπίδες είναι βάσιμες γιατί πρόκειται για έναν εξαιρετικό παίχτη που ξέρει «καντάρια μπάλα», είναι ο σκληρός λατινοαμερικάνος ποδοσφαιριστής που δεν αφήνει φάση χωρίς να τη διεκδικήσει και είναι και ο παίκτης που θα παίξει κάθετα. Προσοχή όμως δεν είναι σε ηλικία που μπορεί να παίξει μόνος του όλο το κέντρο χωρίς βοήθειες. Για να αναδείξει την ποδοσφαιρική του ευφυΐα και να βγάλει στα γήπεδο τα χαρακτηριστικά που τον έκαναν τον παίκτη που είναι σήμερα χρειάζεται δίπλα του ένα καθαρό εξάρι που θα τρέχει ασταμάτητα και θα πιέζει σε όλες τις μπάλες όταν η ομάδα αμύνεται.  Ποδοσφαιριστή λοιπόν με αυτά τα χαρακτηριστικά ο Παναθηναϊκός δεν έχει και μάλιστα άφησε να φύγει τον μοναδικό που είχε στο ρόστερ του με αποτέλεσμα να βρίσκεται πάλι στο «ψάξιμο». Αν κοιτάξουμε στο πρόσφατο παρελθόν θα δούμε πως σχεδόν κάθε χρόνο η ομάδα αλλάζει το βασικό αμυντικό της χαφ με εξαίρεση την περσινή σεζόν που δεν κατάλαβε κανένας ποιος έπαιζε στη συγκεκριμένη θέση και φυσικά τις χρονιές που στο χώρο του κέντρου δέσποζε η εμβληματική φυσιογνωμία του Ζιλμπέρτο Σίλβα.

Από τη στιγμή που οι καιροί είναι «χαλεποί» και δεν μπορούν  να γίνουν τα ανοίγματα του πρόσφατου παρελθόντος, η μεταγραφή του Λεντέσμα φαντάζει ως μια πολύ καλή κίνηση από πλευράς διοίκησης, αλλά είναι αμφίβολο το κατά πόσο βρήκαμε τον κρυμμένο θησαυρό που ψάχνουμε μανιωδώς κάθε καλοκαίρι στη συγκεκριμένη θέση. Προκαλεί εύλογη απορία στον κόσμο του τριφυλλιού το πώς η διοίκηση δεν έχει στρέψει καθόλου το βλέμμα της στην ελληνική αγορά για έναν παίκτη που θα είναι αλλαγή του Αργεντινού ή θα παίζει στο πλευρό του όπως οι συνθήκες το απαιτούν.

Στη φετινή εξίσωση του σχεδιασμού της ομάδας έχει σχεδόν εξαλειφθεί ο παράγοντας «Έλληνας ποδοσφαιριστής» που θα έπρεπε να αποτελεί σημείο αναφοράς με βάση τα σημερινά οικονομικά δεδομένα. Έλληνες παίχτες που έχουν κάνει τη διαφορά στη συγκεκριμένη θέση τα τελευταία χρόνια όπως ο Μητρόπουλος που αγωνίζεται σήμερα στη Σουηδία και έχει παιχνίδια στα πόδια του θα μπορούσε να προσφέρει άμεσες λύσεις στον Ιταλό τεχνικό που όπως φαίνεται προτιμά να τζογάρει και να τα ρίξει όλα στο μαύρο στη ρουλέτα των προκριματικών. Στην ίδια θέση τα τελευταία χρόνια είδαμε παίκτες όπως οι Βιτόλο, Πάπε Σο, Νταμιέ Πλεσίς,  Μαρσέλο Μάτος και ίσως αν εξαιρέσουμε τον Τάσο Λαγό που δεν δικαίωσε εκ του αποτελέσματος όσους τον εμπιστεύτηκαν, δεν υπήρξε εμπιστοσύνη σε Έλληνα παίκτη και είναι ένα στοιχείο που πρέπει να το εξετάσουν σοβαρά οι αρμόδιοι της ομάδας. Δεν έχει καμία ποδοσφαιρική λογική να δίνονται ευκαιρίες σε αμφιβόλου ποιότητας ξένους ποδοσφαιριστές και να μην δίνονται σε Έλληνες ή να αξιοποιείται τουλάχιστον το ελληνικό στοιχείο της ομάδας.

Αντιθέτως θα ήταν κατανοητό από πλευράς διοίκησης να ρίξει το βάρος στη στελέχωση της ομάδας με Έλληνες ποδοσφαιριστές που γνωρίζουν και το ειδικό βάρος της φανέλας του τριφυλλιού. Τέλος θα ήταν μια λογική κίνηση επίσης από πλευράς διοίκησης να γίνουν γνωστοί κάποια στιγμή οι στόχοι της φετινής χρονιάς. Ο Παναθηναϊκός είναι «καταδικασμένος» να πρωταγωνιστεί και η χρονιά ξεκινά πάντα με στόχους την κατάκτηση του πρωταθλήματος, του κυπέλλου και φυσικά να κάνει μια καλή πορεία στην Ευρώπη. Όσο η διοίκηση χαμηλώνει τον πήχη τόσο θα κερδίζει χρόνο χωρίς κριτική από τον κόσμο, θα γίνονται σωστές κινήσεις για το σχεδιασμό και θα υπάρχει ηρεμία στην ομάδα. Σε περίπτωση που φουσκώσει τα μυαλά του κόσμου τάζοντας τον ουρανό με τα άστρα, θα στήσει με βεβαιότητα τα θεμέλια μιας ακόμα αποτυχημένης χρονιάς. Μην ξεχνάμε πως η ομάδα έμεινε φέτος για έκτη συνεχόμενη χρονιά εκτός στόχων.