Editorial
Τη δουλειά του, την έκανε!
“Μένουμε Ελλάδα”, με τον Κωνσταντίνο Πανά να γράφει για την νίκη ρουτίνας κόντρα στον Άρη που διατηρεί τις ελπίδες του Παναθηναϊκού για την πρώτη θέση μέχρι το ματς με την ΑΕΚ και του Ολυμπιακού, ενώ γράφει για την αγωνιστική πτώση του Καλάθη.
“Μένουμε Ελλάδα”, με τον Κωνσταντίνο Πανά να γράφει για την νίκη ρουτίνας κόντρα στον Άρη που διατηρεί τις ελπίδες του Παναθηναϊκού για την πρώτη θέση μέχρι το ματς με την ΑΕΚ και του Ολυμπιακού, ενώ γράφει για την αγωνιστική πτώση του Καλάθη.
Εύκολο θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς το αποψινό παιχνίδι με τον Άρη στο κλειστό των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων. Και πολύ ήσυχο. Κάτι που δεν έδωσε ρυθμό στους παίκτες – και για να είμαι ειλικρινής- πιο πολύ θύμιζε φιλικό, παρά ένα φαινομενικό «ντέρμπι» μεταξύ Παναθηναϊκού και Άρη. Δεν μπορούν να βγουν και πολλά συμπεράσματα απόψε. Τα πράγματα ήταν απλά. Όταν ο Παναθηναϊκός έπαιζε άμυνα και έτρεχε με τον ρυθμό του, ο Άρης απλά ήταν θεατής και τίποτα παραπάνω.
Premium quality – Ultras quality – Ultras Streetwear
Από εκεί και έπειτα, ο Άρης για κάποιο περίεργο λόγο δεν θέλησε να ανοίξει τον ρυθμό, αντιθέτως θέλησε να πάει το ματς με αργό σετ παιχνίδι και να ψάξει την καλύτερη επιλογή. Στην αρχή χτυπούσε με side pick-n-roll τα αδύναμα πόδια του Χαραλαμπόπουλου και την κακή άμυνα του Φελντέιν, αλλά και το γεγονός ότι ο Μπουρούσης δεν έπαιρνε σωστές θέσεις.
Τα πράγματα άλλαξαν άρδην με την είσοδο του Νίκου Παππά. Και τι να πεις πλέον γι’ αυτό το παιδί… Τα είπε όλα… Βρέθηκε στην πάγκο, στην κερκίδα, βασικός, αλλαγή, κάτω από κάθε συνθήκη! Το μόνο που τον νοιάζει είναι να κερδίζει η ομάδα. Όταν ένας καθαρόαιμος σκόρερ βγάζει κάτι τέτοιο, μόνο θετικό μπορεί να είναι αυτό για τον Παναθηναϊκό. Το θέμα είναι, βέβαια, ότι το καλοκαίρι είναι δικό του και μπορεί να βάλει νέα πράγματα στο παιχνίδι του για να μπορέσει να αποτελέσει την μηχανή εκείνη, που ο Πασκουάλ δεν θα μπορεί χωρίς αυτή. Να γίνει ο αντίστοιχος δικός του… Ναβάρο. Το drive το έχει σε καλύτερο βαθμό. Την εκτέλεση μέσα από σκριν και μετά από ντρίμπλα χρειάζεται. Το σημαντικότερο όλων, όμως, είναι το διάβασμα του παιχνιδιού. Ο Ναβάρο ήταν μετρ στο πότε πρέπει να βγει από τα σκριν, πότε να σουτάρει ή να πασάρει. Ο τρόπος που έπαιρνε τα σκριν, επίσης, ήταν για σεμινάριο. Μακράν κορυφαίος σε αυτό.
Ο Άρης έστελνε συνέχεια παγίδες από την αδύνατη πλευρά, όταν η μπάλα πήγαινε στο ζωγραφιστό, είτε είχε παραλήπτη τον Μπουρούση, είτε τον Ρίβερς. Οι παγίδες λειτούργησαν σε μεγάλο βαθμό ανά τακτά διαστήματα, αλλά ο Παναθηναϊκός τις έσπαγε είτε χάρη στην οργανωτική ικανότητα του Μπουρούση, είτε χάρη στο μακρινό σουτ.
Αυτό που έχω παρατηρήσει, είναι ότι ο Παναθηναϊκός παρουσιάζει δύο διαφορετικά πρόσωπα με δύο διαφορετικές πεντάδες, κάτι που θα μπορούσε να τον κάνει τελείως προβλέψιμο, αν δεν υπήρχε το παιχνίδι απομόνωσης από ορισμένους παίκτες. Επιθυμεί ένα αρκετά αργό παιχνίδι, που καταλήγει στο ποστ και έπειτα στο παιχνίδι της weak side σε περίπτωση που πέσουν οι παγίδες ή βοήθειες. Αυτό με Καλάθη, Μπουρούση, Τζεντίλε κλπ. Από την άλλη, με Παππά και Τζέιμς η ομάδα αποκτάει μεγαλύτερη ζωντάνια κι επιθυμία να τρέξει, αλλά από την άλλη αυτό το απρόβλεπτο και μη λογικό παιχνίδι, ορισμένες φορές καταλήγει σε πανωλεθρία.
Περί… Καλάθη ο λόγος
Δεν ξέρω πώς να εξηγήσω την πτώση του Καλάθη, αλλά είναι σίγουρα ψυχολογικό. Η πίεση είναι μεγάλη από πλευράς του ίδιου του παίκτη. Ίσως έχει περισσότερες απαιτήσεις από τον εαυτό του και βλέποντας ότι δεν μπορεί να ανταποκριθεί, πέφτει ακόμη περισσότερο. Όταν αστόχησε σε δύο τρίποντα στο πρώτο δεκάλεπτο, ο Πασκουάλ τον πλησίασε και του είπε: «ήταν καλές επιλογές, μην στεναχωριέσαι», ενώ ο ίδιος ήταν σκυφτός και σιωπηλός. Είναι θλιβερό, ο αρχηγός σου να μην είναι ικανός να κρατήσει την ομάδα. Αλλά πιστεύω στον παίκτη Καλάθη… Θα βρει ξανά τον εαυτό του. Η ομάδα θα τον έχει ανάγκη σε περίπου 1.5 μήνα. Τότε που πραγματικά κάθε αγώνας μετράει… Και μαντέψτε ποιος άλλος θα είναι μαζί του.
Ο Πασκουάλ δεν πρέπει να πάει πουθενά! Είναι ο μόνος προπονητής, ο οποίος μπορεί να οδηγήσει τον Παναθηναϊκό ξανά στις επιτυχίες.