Στην Ανδαλουσία είχε μια… δουλειά!

Χωρίς να δυσκολευτούν σε κανένα σημείο της αναμέτρησης, οι «πράσινοι» επικράτησαν εύκολα της Μάλαγα και πλέον οδηγούνται στο πραγματικό crash test στο Βελιγράδι, που θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό την τρίτη θέση στον όμιλο.

Γράφει ο Κωνσταντίνος Πανάς / Βρείτε τον στο twitter 

Αλήθεια, πόσα χρόνια είχε ο Παναθηναϊκός να πάρει ένα τόσο άνετο διπλό απέναντι σε μια ομάδα που παραδοσιακά στηρίζεται στην έδρα της; Εκεί που το «Tριφύλλι» δυσκολευόταν να κερδίσει μέχρι και στην έδρα του (φυσικά στηρίζομαι στις προηγούμενες σεζόν), πλέον έχει πάρει σημαντικά διπλά δείχνοντας τον διαφορετικό άνεμο που πνέει πάνω από το ΟΑΚΑ. Τον άνεμο τον οποίο έφεραν οι νεοαποκτηθέντες και πλέον ο Παναθηναϊκός είναι αυτός που ανεβάζει ταχύτητα και μοιάζει ασταμάτητος.

Στα του ματς, τα πράγματα ήταν θεωρητικά απλά. Η Μάλαγα στερούνταν των υπηρεσιών τριών κομβικών παικτών της στη περιφέρεια και έτσι ο Παναθηναϊκός ήξερε από πού έπρεπε να αρχίσει. Η πίεση που άσκησαν οι «πράσινοι» στην περιφέρεια ήταν ασφυκτική. Πλέον, με Χέινς και Ουίλιαμς προστέθηκαν παίκτες που βάζουν πολύ έξυπνα τα χέρια πάνω στη μπάλα και όχι μόνο δυσκολεύουν την κυκλοφορία του αντιπάλου, αλλά δεν αφήνουν και εύκολα σουτ. Σε αντίθεση με τον Σάσα Πάβλοβιτς, που όσο θετικός ήταν επιθετικά, άλλο τόσο κακός στην άμυνα πάνω στον Κουζμίνσκας.

Οι «πράσινοι» επέλεξαν να δυσκολέψουν τo Pick ‘n Roll της Μάλαγα παίζοντας μπροστά από τα σκριν, το γνωστό Ice ή Blue. Σκοπός του αμυνόμενου γκαρντ είναι να κρατήσει τον επιτιθέμενο μακριά από το σκριν παίζοντας από μπροστά ή σπάζοντάς το. Έτσι χαλάς την Pick ‘n Roll επίθεση και εμποδίζεις την πάσα στον ψηλό, ενώ η άμυνα που επέλεξε ο Τζόρτζεβιτς ήταν πάνω στον αντίπαλο κοντό, ώστε να δυσκολέψει κυρίως την κυκλοφορία. Ο προπονητής των “πρασίνων” γνώριζε ότι η δύναμη της Μάλαγα είναι στην περιφέρεια. Με το να αντιμετωπίσει με αυτό τον τρόπο κυρίως τον Τζάκσον και έπειτα τον Ντίαζ, βρήκε το κλειδί για το σημερινό ματς. Ωστόσο επέλεξε να πηγαίνει under the screen στην άμυνα πάνω στον Νέλσον. Έτσι έσβησε το δυνατό σημείο του γκαρντ της Μάλαγα που είναι η διείσδυση και ρίσκαρε το τρίποντο ενός όχι και τόσο αξιόπιστου σουτέρ, όπως είναι ο Αμερικανός.

Αναφορικά με τον Αλμπέρτο Ντίαζ, είναι ένα παιδί που θα απασχολήσει την Ευρώπη τα επόμενα χρόνια. Θυμίζει πάρα πολύ τον Πάου Ρίμπας της Μπαρτσελόνα. Είναι αρκετά πιο γρήγορος και πιο έξυπνος από τον γκαρντ των «Μπλαουγκράνα». Διαθέτει πολύ γρήγορα πόδια και μου αρέσει ο τρόπος που επιτίθεται. Υψηλό μπασκετικό IQ όσον αφορά την επίθεση μισού γηπέδου. Από τους πιο ανερχόμενους overplay αμυντικούς, το διαπιστώσαμε με την εξαιρετική άμυνα στα 4/4 πάνω στον Νικ Καλάθη.

Το κλειδί που λέγεται Χέινς

Έχουν ακουστεί πολλά σχετικά με τον Αμερικανό γκαρντ και την προσφορά του στο επιθετικό κομμάτι. Πρέπει να γνωρίζουν και κυρίως αυτοί που λένε πως θα φύγει… νύχτα, ότι ο Μαρκίζ Χέινς αποκτήθηκε για να δίνει ανάσες στον Καλάθη, δίνοντας αυτό που λείπει από το Νικ. Τι συμβαίνει λοιπόν όταν βρίσκεται ο Χέινς στο παρκέ; Έχεις μια εξαιρετική πίεση πάνω στην μπάλα, την ίδια που προσφέρει και ο Νικ όσο παίζει. Προσφέρει διαφορετική δημιουργία σε σχέση με τον Καλάθη. Δημιουργεί δηλαδή κυρίως, ενώ έχει προκαλέσει ρήγμα μετά από επίθεση στη ρακέτα, σε αντίθεση με τον ομογενή γκαρντ, που δημιουργεί με ποικίλους τρόπους. Προσφέρει το μακρινό σουτ, κάτι που δεν δίνει σταθερά ο Καλάθης. Το πιο σημαντικό βέβαια δεν είναι τι δίνει μέσα στο παρκέ ο Χέινς, αλλά το ότι έχεις ξεκούραστο τον σταρ της ομάδας. Και φυσικά όταν συμβαίνει αυτό, ο Νικ Καλάθης είναι, αν όχι ο καλύτερος, σίγουρα ο πληθωρικότερος πόιντ γκαρντ της Ευρώπης.

Ο παράγοντας Ουίλιαμς

Είναι αδιαμφισβήτητα ο παίκτης ο οποίος έχει τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας από το πρώτο του κιόλας παιχνίδι και σίγουρα είναι αυτός που αλλάζει τις ισορροπίες. Το σημαντικό είναι η ταχύτητα με την οποία αγωνίζεται, που είναι ένα κλικ πιο γρήγορη από κάθε ενεργό πλάγιο ή παίκτη φτερού που αγωνίζεται στην Ευρώπη. Σίγουρα διαθέτει το πιο εκρηκτικό πρώτο βήμα από κάθε άλλο πλάγιο αυτή τη στιγμή.

Ο τρόπος με τον οποίο περνάει τον Χέντριξ, πατάει και καρφώνει είναι σε… διαστημική ταχύτητα. Βέβαια, το δυνατό του σημείο ως τώρα δεν είναι άλλο από την πίεση που ασκεί στον αντίπαλο. Ο τρόπος με τον οποίο βάζει τα χέρια του για να κλέψει ή να δυσκολέψει είναι φοβερός. Στα αρνητικά, όσοι είχαν διαβάσει το scouting report θα γνωρίζετε ότι ο Αμερικανός έχει αλλάξει αρκετά τον τρόπο που σουτάρει βάζοντας λιγότερο άλμα, απ’ ότι χρησιμοποιούσε κάποτε και εξαιτίας αυτού δεν νιώθει άνετα. Η διαφορά ταχύτητας στη θέση «3» είναι πλέον εμφανής!

Γιατί έτσι, κύριε Λαμόνικα;

Σίγουρα, είναι ένας διαιτητής ο οποίος έχει σημαδέψει τα παιχνίδια του με τον Παναθηναϊκό, ωστόσο όχι με τόσο καλό τρόπο… Ο άνθρωπος που προσπάθησε ουκ ολίγες φορές  να «κλέψει» ευρωπαϊκούς τίτλους από τον Παναθηναϊκό (βλ. το φάουλ που ήθελε να σφυρίξει πάνω στον Νίκολας στο σουτ του «Σίσκα» το 2009), ο άνθρωπος που έχει συνδέσει το όνομα του με αρκετά μπασκετικά σκάνδαλα, προσπάθησε άλλη μια φορά να χαλάσει την αναμέτρηση των «πρασίνων». Όχι, δεν είχε σημασία αν ο Παναθηναϊκός θα διέλυε απόψε τη Μάλαγα, αλλά έμοιαζε σε ένα σημείο, ότι θα σφύριζαν φάουλ σε κάθε επαφή, μέχρι να πέσει η διαφορά. Δεν είναι ωραίο να μιλάμε για διαιτησία, κυρίως μετά από μια μεγάλη εμφάνιση των «πρασίνων». Βέβαια, το σημερινό μόνο αδιάφορο δεν θα πρέπει να περάσει, καθώς υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσε να κοστίσει διαμορφώνοντας ολόκληρο το αποτέλεσμα μιας αναμέτρησης.

Την επόμενη εβδομάδα ο Παναθηναϊκός θα αποδείξει αν είναι ικανός να σπάσει κάποια έδρα στο Top 8 αν και εφόσον δεν αποκτήσει πλεονέκτημα…

Υ.Γ: Για όσους αναρωτιέστε γιατί δεν αγωνίστηκε ο Παπαγιάννης, πρέπει να γνωρίζετε ότι οι διαφορές σε περίπτωση ισοβαθμίας θα παίξουν ρόλο.