Να βρει έναν ακόμη… Γκιστ!

Ο Παναθηναϊκός ανακοίνωσε την απόκτηση του Κένι Γκάμπριελ και ο Κωνσταντίνος Πανάς “σκιαγραφεί”, μέσα από το αναλυτικό Scouting Report που ακολουθεί, το αγωνιστικό προφίλ του αντικαταστάτη του Τζέιμς Γκιστ. 

Πεινάς; Deliveras! Παράγγειλε τώρα ότι τραβάει η… όρεξή σου!

Comparison – Okaro White/Brent Petway

Γενικά – Προϊόν του Auburn, παρέμεινε για μία τριετία εκεί. Δούλεψε τα τελευταία δύο χρόνια υπό τον Τόνι Μπαρμπ, τα οποία ήταν αρκετά για να τον βοηθήσουν να αυξήσει τους μέσους όρους του. Ήταν ένα πολύ αθλητικό versatile “4αρι”, αν και επειδή λόγω του ύψους του δεν γινόταν να έχει μέλλον στη θέση «4», δούλεψε πάρα πολύ το κομμάτι του σουτ, καθώς και της επίθεσης στην close out. Τα δείγματα γραφής του αναφορικά με την αθλητικότητά του ήταν εξαιρετικά. Στο πέρασμά του από το Ρέθυμνο έφτιαξε ιδιαίτερα το ποσοστό του από μακριά και κάπως έτσι, ενώ “ηχούσαν σειρήνες” από την Ισπανία, εκείνος προτίμησε την Καρσίγιακα, όπου πραγματοποίησε και τις καλύτερες εμφανίσεις του. Αναφορικά με το αμυντικό κομμάτι και το ντόρο που έχει γίνει γύρω από το όνομα του, ο μοναδικός προπονητής που τον έκανε να παίξει άμυνα ήταν ο Μπαρμπ, όταν ήταν τελειόφοιτος του Auburn.

Δυνατά σημεία –  Παρακολουθώντας τα θετικά στοιχεία του Αμερικανού πρέπει να εστιάσουμε στους τομείς της επίθεσης, του ριμπάουντ και της αθλητικότητας. Θα ξεκινήσω με τα αθλητικά του προσόντα. Αρκετά σφιχτή σωματοδομή, η οποία βέβαια στερείται του απαραίτητου bulk (όγκος), που θα μπορούσε να του δώσει ακόμα περισσότερα στοιχεία. Εν ολίγοις καλό, αν και όχι ιδανικό upper body και εξαιρετικοί, για τα κιλά του, ώμοι. Αναφορικά με το lower body θα μιλήσουμε στα αρνητικά, αλλά και στο κομμάτι της άμυνας. Ο Γκάμπριελ είναι ένας απίστευτα αθλητικός παίκτης και θα μπορούσε άνετα να μπει στην πεντάδα των πιο αθλητικών φόργουορντ στην Ευρώπη, αν συνυπολογίσουμε το στατικό και το επιτόπιο άλμα. Μιλάμε για ένα φοβερό αθλητή, που μαζί με τον Τζέιμς, θα χαρίσουν μεγάλα σόου στο “ανοιχτό” γήπεδο. Το αθλητικό του πακέτο είναι αυτό που ενδεχομένως θα τον κρατήσει σε ένα κλαμπ βεληνεκούς του Παναθηναϊκού.

Στο κομμάτι του ριμπάουντ θα τον ονόμαζα fundamental rebounder. Κάνει δηλαδή τα βασικά, αλλά και ό,τι έξτρα του ζητήσει ο προπονητής του. Βέβαια, για να καταλάβετε τον όρο fundamental, δεν είναι ούτε ιδιαίτερα μαχητικός, ούτε και αρκετά έξυπνος στον τομέα των ριμπάουντ. Έχει, όμως, εξαιρετικό timing και συνδυάζοντας τα αθλητικά και τα φυσικά του προσόντα (τεράστιο άνοιγμα χεριών), μπορεί να δώσει ιδιαίτερη ώθηση στους «πράσινους» στο συγκεκριμένο κομμάτι του παιχνιδιού. Ένα εξίσου σημαντικό πλεονέκτημά του είναι και το επιθετικό ριμπάουντ. Στηρίζεται και πάλι σε μεγάλο βαθμό στο timing και όχι τόσο στις θέσεις που θα πάρει. Σχεδόν κάθε δεύτερη επίθεση που ανανεώνει, θα την ολοκληρώσει με putback κάρφωμα, δείγμα της αθλητικότητας του.

Σε ό,τι αφορά στην επίθεση, βασίζεται σε τέσσερα στοιχεία· στο σουτ, στο τρανζίσιον, στην επίθεση στην close out και στο παιχνίδι πάνω από τη στεφάνη. Τα τοποθέτησα με τέτοιο τρόπο, ώστε να καταλάβετε και εσείς περίπου πως σκέφτεται και ο ίδιος ο παίκτης. Η πραγματική του απειλή είναι το σουτ και, όπως γίνεται κατανοητό, πρόκειται καθαρά για face up ψηλό. Όπως είπαμε, μεγιστοποίησε τα ποσοστά του μετά το πέρασμά του από το Ρέθυμνο. Έχει ένα μηχανισμό που στηρίζεται πολύ στο πάτημα και θυμίζει τον Μασιούλις σε αυτό. Απελευθερώνει την μπάλα πολύ ψηλά και πιο συγκεκριμένα από το μέτωπο, σε ένα μηχανισμό χωρίς ιδιαίτερη καμπύλη και με αρκετά καλό “σπάσιμο” του καρπού. Η απελευθέρωση θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αρκετά γρήγορη, ενώ από τη στιγμή που τα χέρια του φτάνουν τόσο ψηλά, το σουτ του είναι ήδη πολύ δύσκολα αντιμετωπίσιμο. Θα τον χαρακτήριζα περισσότερο σουτέρ ρυθμού, σίγουρα όμως είναι ένας παίκτης ο οποίος δεν θα σταματήσει να σουτάρει, ακόμη και αν είναι υπερβολικά άστοχος. Πολύ καλός σε catch ‘n shoot καταστάσεις, αλλά ίσως το βηματάκι που πραγματοποιεί να τον καθυστερεί.

Το δεύτερο κομμάτι για το οποίο φημίζεται είναι η τρανζίσιον επίθεση. Πραγματικά χάρμα ιδέσθαι όταν “ανοίγεται” στον αιφνιδιασμό. Είναι πολύ καλός τόσο στις catch ‘n finish καταστάσεις, όσο και σε αυτές στις οποίες παίρνει τα βήματα του αντιπάλου. Έχει απίστευτο διασκελισμό, καθώς ένα δικό του βήμα στον αιφνιδιασμό ισοδυναμεί με τρία βήματα αμυντικού που προσπαθεί να τον σταματήσει. Είναι ένα γεγονός το οποίο θα το παρατηρήσετε σύντομα.

Οι επόμενοι δύο τομείς νομίζω ότι εξαρτώνται από τις εκάστοτε καταστάσεις. Ο Γκάμπριελ αποτελεί τον παίκτη που βασίζεται πάρα πολύ στους περιφερειακούς και δεν είναι τόσο ικανός στο να δημιουργεί για τον εαυτό του. Τόσο στο κομμάτι του σουτ, στο οποίο παρεμπιπτόντως είναι ιδιαίτερα καλός από τα “φτερά” και λιγότερο αποτελεσματικός από τις γωνίες, όσο και στο κομμάτι του παιχνιδιού πάνω από τη στεφάνη, ο Αμερικανός στηρίζεται πολύ στους συμπαίκτες του.

Από εκεί και πέρα, το άλμα του ορισμένες φορές… τρομάζει, ενώ η επίθεση απέναντι στην close out προσαρμόζεται στις συνθήκες. Ο παίκτης που θυμάμαι από το Ρέθυμνο, ζητούσε την μπάλα σαν… περιφερειακός και έκανε επίθεση κατά μέτωπο, τη στιγμή που στην Καρσίγιακα δεν του επιτρεπόταν ούτε να… ντριπλάρει. Μετέφερε την μπάλα με hand off και… μέχρι εκεί. Η ντρίμπλα του, όσο τον θυμάμαι από το Ρέθυμνο δεν είναι κακή και αντιθέτως, επιτίθεται ιδιαίτερα έξυπνα απέναντι σε κακή close out. Σε περίπτωση, μάλιστα, που η άμυνα “ανοίξει”, θα επιτεθεί με αξιοσημείωτη επιτυχία. Να τονίσω ότι χρειάζεται μόλις μια ντρίμπλα και το… άλμα του για να φτάσει από τις 45 μοίρες στο καλάθι. “Τέρας”… αθλητικότητας.

Αμυντικά, παίζει κυρίως χρησιμοποιώντας το ένστικτό του, καθώς και την αίσθησή του για το παιχνίδι. Θα παρατηρήσετε ορισμένες φορές, ότι έχοντας καταλάβει την πορεία της μπάλας, θα επιχειρήσει να βγει για το κλέψιμο, ωστόσο δεν είναι αυτό το δυνατό του σημείο.

Αδύνατα σημεία – Ας ξεκινήσουμε από τον τομέα της δημιουργίας και έπειτα, ας ασχοληθούμε με την πολυσυζητημένη άμυνά του. Ο Γκάμπριελ, όπως αναφέραμε, είναι παίκτης ο οποίος είναι ιδανικός στο “ανοιχτό” γήπεδο, αλλά αν δεν είναι η μέρα του στο σουτ, στερείται fundamentals αναφορικά με το σετ παιχνίδι. Δεν είναι, βέβαια, παίκτης που θα γίνει κουραστικός και αντίθετα, πασάρει γρήγορα, χωρίς να δημιουργεί οποιαδήποτε σύγχυση στους συμπαίχτες του. Ωστόσο, οι απειλές του περιορίζονται σε συγκεκριμένους τομείς, γεγονός το οποίο τον καθιστά “μονοδιάστατο”. Δεν είναι, δηλαδή, καθαρός spacer, παρότι απειλεί από μακριά. Δεν το κάνει σταθερά και δεν έχει ικανό off-ball movement.

Σε σχέση με την αμυντική λειτουργία του, έχει αρκετά θέματα αναφορικά με την νοοτροπία του. Θεωρώ ότι δεν έχει φτάσει το peak του σε αυτό τον τομέα και επαναλαμβάνω ότι την τελευταία φορά που έπαιξε εξαιρετική άμυνα ήταν τον τελευταίο του χρόνο στο κολέγιο. Πολλοί είναι αυτοί που διερωτώνται αν ο Γκάμπριελ δύναται να μεταφερθεί στη θέση «3». Η απάντηση είναι ότι από τη στιγμή που δεν μαρκάρει καλά περιφερειακούς παίκτες, πολύ δύσκολα θα μπορέσει να ανταποκριθεί στη θέση του σμολ φόργουορντ. Η πλευρική του ταχύτητα δεν είναι τόσο καλή, κάτι που δεν του επιτρέπει να αντιμετωπίζει εκρηκτικούς γκαρντ. Η μόνη φορά που τον θυμάμαι να βγάζει άμυνα που ξεκίνησε από “ψηλά”, ήταν απέναντι στον Γκιστ, οπότε οποιαδήποτε περαιτέρω κουβέντα είναι περιττή.

Αρκετά κακός είναι και στην close out, τόσο στο να διαβάζει τη φάση, όσο και στο να αμύνεται στο σουτ. Επιπλέον, θα τον χαρακτήριζα αρκετά αργό στη λήψη των αποφάσεων. Σε ό,τι αφορά στην ομαδική άμυνα, ο Γκάμπριελ χρειάζεται δουλειά, καθώς όπως είπαμε, είναι περισσότερο παίκτης ενστίκτου. Το timing του στα μπλοκ είναι μέτριο, χωρίς να θυμίζει σε τίποτα το αντίστοιχο ταλέντο του στα ριμπάουντ. Επίσης, δύσκολα θα τον δείτε να αμύνεται απέναντι σε δυνατά κορμιά στο ποστ.

Εν κατακλείδι, τα πιο αδύναμα στοιχεία του είναι η άμυνα στο ποστ και η άμυνα στους περιφερειακούς. Η πλευρική του άμυνα χρειάζεται ακόμη δουλειά, καθώς από τα χρόνια που πέρασε στην Ελλάδα, μέχρι και σήμερα, δεν έχει καταφέρει να τη βελτιώσει.

Η έμπειρη στοιχηματική ομάδα της Hellasbet.com σε στέλνει κατευθείαν… ταμείο!