Καταραμένη χρονιά, ευλογημένος σύλλογος!

“Παναθηναϊκός τέλος” για φέτος και το “Όλα Πράσινα” εύχεται καλό καλοκαίρι σε όλους, κάνοντας έναν σύντομο απολογισμό της χρονιάς σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ. Η καταραμένη χρονιά, το μεγαλύτερο “καλάθι” του Διαμαντίδη, το… “χρυσό βατόμουρο”, το “γιατί ρε Αργύρη”, η τελευταία ευκαιρία στο ποδόσφαιρο και η υπερηφάνεια για το μεγαλείο του Παναθηναϊκού!

Γράφει ο Μάρκος Στεφάνου

Πάει κι αυτή η χρονιά σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ. Μια χρόνια που κάθε φίλαθλος του Παναθηναϊκού σίγουρα θα θέλει να ξεχάσει γρήγορα. Πολύ γρήγορα. Ομολογώ πως είναι η πρώτη φορά που με τη λήξη μιας σεζόν αισθάνομαι περισσότερο ανακουφισμένος παρά… άδειος που δεν θα έχω την ευκαιρία να γευτώ τη χαρά του παιχνιδιού για περίπου δύο μήνες στο ποδόσφαιρο και για τους διπλάσιους σχεδόν στο μπάσκετ. Ήταν τόσο άσχημη η κατάσταση σε όλα τα επίπεδα, που δεν αφήνει περιθώρια για… νοσταλγίες.

Κεφάλαιο “Διαμαντίδης”!

Ομολογώ και τολμώ να παραδεχτώ πως ουδέποτε υπήρξα ο θερμότερος θαυμαστής του. Σαφώς και πάντα τον αγαπούσα, τον εκτιμούσα και τον σεβόμουν απεριόριστα, αλλά είμαι σίγουρος πως υπάρχουν άλλοι φίλοι του “Τριφυλλιού” που τον είχαν πολύ ψηλότερα στην καρδιά τους.

Για μένα όμως το μεγαλύτερο “καλάθι” της καριέρας του, ο Δημήτρης Διαμαντίδης το έβαλε στο φινάλε του και κυρίως στην αποχαιρετιστήρια συνέντευξη τύπου που παραχώρησε στους δημοσιογράφους μετά τη λήξη της χθεσινής αναμέτρησης κόντρα στον Ολυμπιακό. Σαφώς και δεν είναι σωστό να κρίνεται μια πολυετής καριέρα από μια και μόνο στιγμή, ωστόσο θα έλεγα πως η συγκεκριμένη στιγμή ήταν το επιστέγασμα ενός ρεσιτάλ ήθους, αξιοπρέπειας και ταπεινότητας από έναν από τους σπουδαιότερους Ευρωπαίους αθλητές σε όλα τα σπορ.

Ο τρόπος με τον οποίο μιλούσε για την καριέρα του, για τις επιτυχίες του, για τα παιδιά και την οικογένεια του ήταν πραγματικά καθηλωτικός. Με την ίδια αγάπη και με τον ίδιο σεβασμό αναφερόταν και στους αντιπάλους του, με αποκορύφωμα την ατάκα του για τον Βασίλη Σπανούλη. “Δεν το χάνεις ρε Βασιλάρα;”, είπε πως σκέφτηκε για το τελευταίο σουτ του μεγάλου του αντιπάλου, ωστόσο τα μάτια του έδειχναν να λένε πως και που το έβαλε ο Σπανούλης δεν έγινε και τίποτα. Νιώθει τόσο γεμάτος και τόσο ευλογημένος για όλα όσα έζησε, που ένα σουτ δεν ήταν ικανό να αλλοιώσει τις γλυκές αναμνήσεις που έχουν χαράξει 12 χρόνια επιτυχιών στην μνήμη του. Ίσα ίσα, έδειξε μια ειλικρινή υπερηφάνεια για τον καλό του φίλο και πρώην συμπαίχτη του στην Εθνική και στον Παναθηναϊκό.

“Μιλάμε και λέμε για αγώνες τόσο καιρό, αλλά αυτός είναι ο πραγματικός αγώνας…”

Άλλη μια ατάκα που έδειξε το μεγαλείο του Δημήτρη Διαμαντίδη, ήταν αυτή που είπε όταν ένας δημοσιογράφος του ανέφερε τα λόγια ενός παιδιού με πρόβλημα αναπηρίας για τον ίδιο. Ο αρχηγός του “Τριφυλλιού” ξέχασε για λίγο το τέλος της καριέρας του και όλες τις μεγάλες στιγμές που περνούσαν εκείνη την ώρα από το μυαλό του, καθώς ένιωσε την ανάγκη να κάνει και μια ειδική αναφορά σε αυτά τα παιδιά που δίνουν τον δικό τους αγώνα. Απλά γιατί το ένιωσε…

Σπουδαίο μάθημα για όλους λοιπόν τα λόγια αυτού του μεγάλου αθλητή. Ενός αθλητή που έχω την αίσθηση πως οι νέες γενιές της κοινωνίας μας τον έχουν πολύ μεγαλύτερη ανάγκη απ’ όσο τον έχει το μπάσκετ. Δεν πρέπει να χαθεί λοιπόν ο Δημήτρης Διαμαντίδης. Είναι ένας από τους ανθρώπους που έχει να δώσει και να προσφέρει πολλά ακόμα σε όλους μας…

Απόκτησε τώρα το συλλεκτικό t-shirt του Δημήτρη Διαμαντίδη, μόνο με 17 ευρώ!

Κεφάλαιο “Μπάσκετ”!

Επειδή ξέφυγα λίγο με τον αρχηγό και δεν θέλω να κουράσω, θα επιχειρήσω να συνοψίσω μερικές σκέψεις για τους τέσσερις προπονητές που είδαμε φέτος σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ.

Το… “χρυσό βατόμουρο” ανήκει δικαιωματικά στον Σάσα Τζόρτζεβιτς, ο οποίος όχι μόνο δεν κατάφερε να “χτίσει” κάτι αξιόλογο στον Παναθηναϊκό, αλλά έφτασε στο σημείο να αφήσει “καμένη γη” πίσω του. Έφερε παίχτες αμφιβόλου αξίας, με ευθύνη φυσικά και της διοίκησης, ενώ παράλληλα στέρησε έναν χρόνο εμπειρίας και εξέλιξης από την περιουσία του Παναθηναϊκού, δηλαδή τους Έλληνες παίχτες του.

Οι Παππάς, Καλάθης, Γιάνκοβιτς, Χαραλαμπόπουλος και Παπαγιάννης αποτελούν μια εξαιρετική βάση στην οποία μπορεί να “χτίσει” ο Παναθηναϊκός και θεωρώ πως ο Αργύρης Πεδουλάκης είναι ο κατάλληλος για να προχωρήσει στη δημιουργία αυτής της νέας, ισχυρής και ελληνικής ομάδας. Ένας Πεδουλάκης, ο οποίος δείχνει να έχει πλάνο, όρεξη και όραμα γι’ αυτόν τον Παναθηναϊκό. Η σκέψη του “Γιατί δεν έκανες φάουλ ρε Αργύρη” θα στριφογυρίζει βέβαια για μήνες στο μυαλό μου, αλλά ας είναι. Ακόμα κι έτσι θεωρώ πως είναι ο κατάλληλος…

Κεφάλαιο “Ποδόσφαιρο”!

Στο ποδόσφαιρο τώρα, ο Γιάννης Αναστασίου και ολόκληρος ο Παναθηναϊκός πλήρωσαν την κατάρα κάποιας… Γκαμπάλα. Το ποδόσφαιρο και ο αθλητισμός είναι ψυχολογία και το “Τριφύλλι” μετά από εκείνη την αξέχαστη-με την κακή έννοια-βραδιά του Αυγούστου απώλεσε και το τελευταίο ίχνος ψυχολογίας που του είχε απομείνει. Ο “Ολλανδός” για μένα ωστόσο έπρεπε να μείνει, είχε δείξει δείγματα γραφής, ήξερε καλύτερα από τον καθένα την ομάδα του και πιστεύω ότι θα έβρισκε τον δρόμο του.

Ή τουλάχιστον θα τον έβρισκε ταχύτερα από τον Αντρέα Στραματσόνι, ο οποίος από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο που βρίσκεται στην ομάδα δεν με πείθει πως είναι ικανός να οδηγήσει τους “πράσινους” και πάλι στις επιτυχίες. Μακάρι να βγω ψεύτης βέβαια, γιατί απ’ ότι φαίνεται με αυτόν θα πορευθεί ο ποδοσφαιρικός Παναθηναϊκός και τη νέα σεζόν. Μια σεζόν που ΠΡΕΠΕΙ να βρει τους “πράσινους” στους ομίλους του Europa League. Είναι η τελευταία χρονιά που θα έχουν την ευκαιρία να διεκδικήσουν τον συγκεκριμένο στόχο από τη θέση του ισχυρού κι επομένως στο πρόγραμμα δεν χωράνε νέες… Γκαμπάλες. Αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο!

Απόκτησε τώρα το συλλεκτικό t-shirt του Δημήτρη Διαμαντίδη, μόνο με 17 ευρώ!

Κεφάλαιο “Μέλλον”!

Μια καταραμένη σεζόν για τον Παναθηναϊκό μας λοιπόν έφτασε στο τέλος της, αλλά όπως είπε και ο αρχηγός στις χθεσινές του δηλώσεις: “Ο Παναθηναϊκός συνεχίζει…”.

Ο Παναθηναϊκός είναι ο κόσμος του και η ιστορία του, ο Παναθηναϊκός είναι το μεγαλείο των στιγμών που μπορεί να προσφέρει σε όλους του τους φίλους. Η στιγμή που οι “πράσινοι” χάνουν το πρωτάθλημα από τον μεγαλύτερο τους εχθρό και σε κλάσματα δευτερολέπτων 20.000 οπαδοί του τα έχουν διαγράψει όλα και αποθεώνουν τον αρχηγό τους, θα μείνει χαραγμένη στον νου μου ως η απόδειξη του μεγαλείου αυτού του συλλόγου.

Μια κακή σεζόν δεν μπορεί να ορίσει το μέλλον ενός τόσο τεράστιου σωματείου. Μια τέτοια σεζόν μπορεί να αποτελέσει απλώς ένα καλό μάθημα, καθώς και μια διδακτική ήττα, μέσα από την οποία ο Παναθηναϊκός θα καταφέρει να φτάσει και πάλι στο μονοπάτι των επιτυχιών…

Καλό καλοκαίρι σε όλους!