Editorial
Η Ιστορία του χρωστά μια δεύτερη ευκαιρία
Ο Αργύρης Πεδουλάκης επέστρεψε στον Παναθηναϊκό μετά από 2 χρόνια και ο Κωνσταντίνος Πανάς σχολιάζει την κίνηση της διοίκησης να δώσει ξανά τα “κλειδιά” της ομάδας στον Έλληνα προπονητή, ενώ παράλληλα αποτυπώνει τους λόγους για τους οποίους ο Σάσα Τζόρτζεβιτς δεν τα κατάφερε στο “Τριφύλλι”.
Προτού πάμε στο κεφάλαιο του “Άρτζι”, ας μείνουμε λίγο στον Σάσα Τζόρτζεβιτς, γιατί έχουν ακουστεί και θα ακουστούν πολλές «τραγωδίες» για το πρόσωπο του.
Τα παραπτώματα
Αρχικά να πούμε ότι ο “Σάλε” αποτελεί ακόμη ένα εκ των κορυφαίων γκαρντ όλων των εποχών στο ευρωπαϊκό, αλλά και το παγκόσμιο στερέωμα. Οξυδέρκεια, μπασκετική ευστροφία και «βρωμόχερο» από τα λίγα… Η Λιθουανία ακόμη τον θυμάται. Στο θέμα του προπονητή ακούστηκαν όμως ατάκες του τύπου “δεν παίζει με σύστημα” ή ότι είναι κακός προπονητής από τακτικής άποψης.
You.gr – Online Shop!Εκπτώσεις έως -70% Σε Όλα Τα Προϊόντα Τεχνολογίας & Living!
Τα προβλήματα του “Σάλε” ξεκίνησαν από τότε που έχασε τα αποδυτήρια. Από τότε που τα «έσπασε» με τον Παππά, από τότε που έπαψε να εμπιστεύεται τον Βλάντο και να δείχνει μια εμμονή προς το πρόσωπο του Πάβλοβιτς, από τότε που ο Φώτσης ζητούσε χρόνο και δεν τον έπαιρνε, αντ’ αυτού βλέπαμε ακόμη και τον Χάντερ στη θέση «4». Ο παραγκωνισμός των Ελλήνων ήταν το κύριο παράπονο που είχε η διοίκηση απέναντί του. Στη συνέχεια, ήταν οι επιλογές του καλοκαιριού με τις μεταγραφές του Πάβλοβιτς (ο οποίος είχε ένα πάρα πολύ τσιμπημένο συμβόλαιο) και του Κούζμιτς σε πρώτο πλάνο. Έπειτα δυσαρέσκεια εκφράστηκε στο πρόσωπο του “Σάλε” για την επιλογή του Βινς Χάντερ, διότι ήταν ο λόγος που δεν ολοκληρώθηκε η μεγάλη μεταγραφή του Τζεφ Έιρς, ενός παίκτη που όπως σας είχαμε ενημερώσει πρώτοι, ήταν ο βασικός στόχος. Και όλο αυτό, ολοκληρώθηκε την Τρίτη το βράδυ με την ταπεινωτική «σκούπα» από την Λαμποράλ Κούτσα.
Θεωρώ πως η διοίκηση έπραξε σωστά και απέλυσε τον Σάσα Τζόρτζεβιτς. Αφενός σκέφτηκε πως υπάρχει μια περίπτωση να σωθεί η χρονιά και από την άλλη να μπουν από τώρα οι βάσεις για τη νέα, με την προώθηση των Ελλήνων παικτών (Μποχωρίδη, Χαραλαμπόπουλου, επανένταξη Παππά κλπ).
Ίσως το τάιμινγκ να μην ήταν το καταλληλότερο, αλλά αν υπάρχει ΕΝΑΣ άνθρωπος που μπορεί να πάρει πρωτάθλημα από αυτό τον Ολυμπιακό, δεν είναι άλλος από τον Αργύρη Πεδουλάκη.
Και ίσως ο τρόπος που έφυγε τότε, να πραγματοποήθηκε επειδή η ζωή του χρωστάει μια δεύτερη ιστορία, να καταφέρει με τον Παναθηναϊκό αυτό που δεν τον άφησαν κάποτε να ολοκληρώσει. Να τον οδηγήσει στα αστέρια ξανά. Σε ένα παιχνίδι με την Λαμποράλ Κούτσα απολύθηκε και σε ένα ματς με την Λαμποράλ Κούτσα επιστρέφει… Παιχνίδι της μοίρας; Το θέμα είναι να δούμε πόσες μέρες θα του χρειαστούν αυτή τη φορά για να κάνει σκάουτινγκ το παιχνίδι του Βασίλη Σπανούλη.
Άρτζι εσύ… σούπερσταρ
Ο Πεδουλάκης, σε αντίθεση με τον Τζόρτζεβιτς, δεν είναι ο προπονητής που προσαρμόζεται στα “θέλω” των παικτών του. Έχει ένα δικό του παιχνίδι, που το εφαρμόζει επιτακτικά στους παίκτες του. Το δέχεσαι; Καλώς, αλλιώς θα καταλήξεις λογικά στον πάγκο, όπως πληθώρα παικτών. Το είδαμε και με την Ούνιξ του Λανγκφορντ, αλλά και στον Παναθηναϊκό του Παππά. Ο Πεδουλάκης είναι signature προπονητής. Έχει τους δικούς του κανόνες και πρέπει να τους ακολουθείς, είτε είσαι ο Διαμαντίδης, είτε είσαι ο Παπαγιάννης. Οι παίκτες ΠΡΕΠΕΙ να προσαρμοστούν στα θέλω του κόουτς και όχι αυτός στα δικά τους…
Είναι μάστερ της πειθαρχίας και αρέσκεται στην physical άμυνα, στα όρια του φάουλ. Δεν είναι προπονητής κατοχών, όπως ο Τζόρτζεβιτς. Ο “Σάλε” αν παρατηρήσετε, αρεσκόταν στις γρήγορες επιστροφές και την διασφάλιση του αμυντικού ριμπάουντ, ώστε ο Παναθηναϊκός να έχει συγκεκριμένες κατοχές ανά παιχνίδι. Πάνω σε αυτές τις κατοχές καταμέριζε το χρόνο των παικτών, αλλά και τις επιθέσεις του καθενός. Γι’ αυτό και βλέπαμε τον Μαρκίζ Χέινς μετά από ένα χαμένο τρίποντο να κάθεται στον πάγκο. Αυτό άγγιζε τα όρια της μπασκετικής πειθαρχείας, αλλά χρειαζόταν και χρόνο για να επιτευχθεί. Ο Πεδουλάκης λοιπόν θέλει οι παίκτες του να είναι aggressive παντού και κυρίως στο ριμπάουντ. Θέλει όλοι οι παίκτες του να πηδάνε για τα ριμπάουντ και θα δείτε ακόμη και συγκεκριμένα plays με μπλοκ άουτ, ώστε να συμμετέχουν πολύ στα ριμπάουντ οι θέσεις «1», «2» και «3».
Μεγάλη προσφορά Olay, 1+1 Δώρο. Αγόρασε τώρα!
Τα συστήματα που ακολουθεί δίνουν περισσότερο σκορ στα γκαρντ, δίνοντας του τη δυνατότητα για isolation καταστάσεις. Ευκαιρία για τους Ουίλιαμς, Παππά και Χέινς να βγουν μπροστά. Αρέσκεται σε ποστ παιχνίδι από τις θέσεις «3» και «5» και εδώ είναι που θα δούμε πολύ Βλάντο και Ραντούλιτσα. Παίζει πάρα πολύ το παιχνίδι αδύναμης πλευράς και συνήθως με stretch 4 που θα βρίσκονται στις γωνίες ή τα φτερά.
Να γυρίσει πίσω ο Παππάς
Δυστυχώς οι σχέσεις του Έλληνα γκαρντ με τον Πεδουλάκη δεν είναι και οι καλύτερες, κάτι που είναι γνωστό και από δηλώσεις του ίδιου του παίκτη. Βέβαια, αν κάποιος μπορεί να ανυψώσει τον Παππά και να του δώσει την πολυπόθητη τελευταία του ευκαιρία στον Παναθηναϊκό, αυτός δεν είναι άλλος από τον “Άρτζι”. Ο Παππάς είναι απαραίτητος για τους «πράσινους» και ο Έλληνας τεχνικός το γνωρίζει. Η πρώτη τους συνύπαρξη δεν ήταν αρμονική, αλλά από τότε έχουν περάσει σχεδόν δύο χρόνια, με τα πράγματα να έχουν αλλάξει και σίγουρα τον Παππά να θέλει να αποδείξει πολλά. Είναι πιο ώριμος και καλύτερος αμυντικός και αυτά τα δύο πράγματα είναι αρκετά για να πείσουν τον Πεδουλάκη.
Γκιστ-Γκιστ-Γκιστ
Είναι ο μοναδικός προπονητής που τον εμπιστεύτηκε σε τόσο υψηλό επίπεδο και θεωρώ ότι είναι ο μόνος άνθρωπος που μπορεί να επαναφέρει τον Τζέιμς Γκιστ στην προτέρα κατάσταση. Είναι δεδομένο πως ο Αμερικανός δεν είναι καλά και όχι μόνο στο σώμα του, αλλά και ψυχολογικά. Έχει χάσει τελείως την επαφή του με το σκοράρισμα και κυρίως το καλό μακρινό του σουτ. Βασικά, δίνει ενέργεια σε συγκεκριμένους τομείς, αφού μοιάζει ανίκανος να συνεισφέρει σε όλους τους τομείς όπως έκανε κάποτε. Ή θα βγάλει ενέργεια στο σκορ, ή στην άμυνα ή στα ριμπάουντ. Όχι και στα τρία. Είμαι πεπεισμένος ότι ο Άρτζι που τον ξέρει καλύτερα από τον καθένα θα τον αναστήσει, όπως και όλο τον Παναθηναϊκό.