Η διαδοχολογία, τα… φαντάσματα και ο Πασκουάλ!

Στον απόηχο της δεύτερης συνεχόμενης ήττας του Παναθηναϊκού από τη Φενέρμπαχτσε στο ΟΑΚΑ, ο αρχισυντάκτης του “Όλα Πράσινα”, Άρης Αντωνόπουλος, εντοπίζει τα σημεία που εμποδίζουν τον “Εξάστερο” να αποκολληθεί από το παρελθόν του, το οποίο αντί να λειτουργεί ως οδηγός για το μέλλον, στοιχειώνει τις συνειδήσεις των φίλων της ομάδας.

Το 0-2 που έχει διαμορφωθεί στο ζευγάρι Παναθηναϊκού και Φενέρμπαχτσε για τα Play-Offs της Euroleague δεν μπορεί να αφήνει κανέναν ικανοποιημένο. Κάθε άλλο μάλιστα, από τη στιγμή που οι “πράσινοι” πριν την έναρξη της σειράς ετοίμαζαν… βαλίτσες για Κωνσταντινούπολη και “κηδείες” στον Ζέλικο Ομπράντοβιτς.

Προγνωστικά στοιχήματος από το Νο.1 site προβλέψεων στην Ελλάδα!

Πλέον, η συμμετοχή του Παναθηναϊκού στο Final 4 της Πόλης θεωρείται εν πολλοίς απίθανη, καθώς οι “πράσινοι” δεν πείθουν κανέναν πως με την αγωνιστική εικόνα που παρουσίασαν δις σε διάστημα 3 ημερών στο ΟΑΚΑ, μπορούν να οδηγήσουν τη διαδικασία σε 5ο παιχνίδι στην Αθήνα. Βέβαια, στον αθλητισμό ποτέ δεν πρέπει να προδικάζουμε καταστάσεις, ωστόσο δεν μπορούμε να μη δούμε τα δεδομένα που έχουμε αυτή τη στιγμή στα χέρια μας με ρεαλισμό και νηφαλιότητα. Δύο στοιχεία, που δικαιολογημένα απουσιάζουν εδώ και αρκετά χρόνια από τις τάξεις των φίλων του “Εξάστερου”, γεγονός το οποίο φαίνεται να… κοστίζει στην ομάδα.

➡️ Διαδοχολογία και… Άγιος ο Θεός

Ο Παναθηναϊκός δεν έχει απογαλακτιστεί ακόμη από το ένδοξο παρελθόν του, παραμένοντας σφιχτά δέσμιος σε αυτό. Από την ημέρα που ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς αποχώρησε από την τεχνική ηγεσία της ομάδας, άπαντες αναζητούν τον διάδοχό του. Αναζητούν τον άνθρωπο που θα πάρει ξανά τον σύλλογο από το χέρι και θα τον οδηγήσει στη δόξα των συνεχόμενων Final 4 και ευρωπαϊκών τροπαίων.

Όμως, διάδοχος του “Ζοτς” δεν υπάρχει και ούτε θα υπάρξει, τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον. Κανείς, θα μπορούσε να πει πως ο Δημήτρης Ιτούδης – ενδεχομένως – έχει όλα τα εχέγγυα για να διαγράψει ανάλογη λαμπρή πορεία στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, όμως είναι νωρίς για να ειπωθεί κάτι τέτοιο με σιγουριά. Όσο πιο σύντομα κατανοήσουν όλοι πως δεν πρόκειται να έρθει στον Παναθηναϊκό κάποιος σε ρόλο… Ιησού Χριστού, κάνοντας ακριβώς ότι κατάφερε να κάνει ο Ομπράντοβιτς κατά τη διάρκεια της 13χρονης θητείας του στο “Τριφύλλι”, τότε η ομάδα θα μπορέσει να προχωρήσει με ηρεμία στη νέα εποχή της.

➡️ Οι συγκρίσεις και η πίεση

Είναι αλήθεια πως η συνειδητοποίηση των παραπάνω δεν αποτελεί εύκολη διαδικασία για κανέναν, ωστόσο όσο διατηρείται το… κυνήγι φαντασμάτων, τόσο αυξάνεται η πίεση προς πάσα κατεύθυνση εντός του συλλόγου. Πίεση, που καλώς ή κακώς δεν κάνει καλό στην ομάδα.

Ο Αργύρης Πεδουλάκης δεν άνοιγε το rotation και δεν έπαιζε σύγχρονο μπάσκετ, ενώ παράλληλα ήταν αντιεμπορικός, ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς ήταν απόμακρος με τους παίκτες του και ήταν υπέρμαχος του “run ‘n gun”, ο Σάσα Τζόρτζεβιτς ήταν εμμονικός, υποσχέθηκε δημόσια το 7ο ευρωπαϊκό και εν τέλει εκτέθηκε, ενώ πλέον αρκετοί εκφράζουν με θέρμη την άποψη πως ο Τσάβι Πασκουάλ είναι… ακατάλληλος. Τρεις προπονητές από το 2012 και μετά έχουν κριθεί ανεπαρκείς (άλλοι δικαίως και άλλοι αδίκως, λόγω συνθηκών), ενώ και το τέταρτος βλέπει τη δημοτικότητά του στους φίλους του Παναθηναϊκού να παίρνει την κατιούσα μετά από τις δύο σερί ήττες στο ΟΑΚΑ από τη Φενέρμπαχτσε.

Βέβαια, όλα αυτά συμβαίνουν στη στείρα λογική της ανούσιας σύγκρισης όλων των προαναφερθέντων προπονητών με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Όχι, ο Τσάβι Πασκουάλ δεν είναι “Ζοτς” και κατά πάσα πιθανότητα δεν θα γίνει ποτέ του, ωστόσο είναι ένας προπονητής κλάσης, προερχόμενος από το top επίπεδο της Euroleague και αξίζει να δουλέψει στον Παναθηναϊκό εφαρμόζοντας το πλάνο του σε βάθος τριετίας.

➡️ Το crash test “παρελθόν vs παρόν”

Λαμβάνοντας ως θέσφατο ότι ο “Εξάστερος” με τα τωρινά δεδομένα δεν θα αποφύγει τον αποκλεισμό, η σειρά των Play-Offs μεταξύ Παναθηναϊκού και Φενέρμπαχτσε αποτελούσε μέχρι πρότινος μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να εξαλειφθούν με μιας όλα τα παραπάνω… απομεινάρια του παρελθόντος. Εάν το “Τριφύλλι” κατόρθωνε να ξεπεράσει το εμπόδιο της τουρκικής ομάδας, το φάντασμα του “Ζοτς” θα ξορκιζόταν και οι “πράσινοι” θα ετοίμαζαν βαλίτσες για το Final 4, το πρώτο τους χωρίς τον Σέρβο τεχνικό στο τιμόνι της ομάδας στον 21ο αιώνα.

Παρόλα αυτά, συνέβη το αντίθετο. Το φάντασμα του “Ζοτς” όχι μόνο δεν ξορκίστηκε, αλλά θα συνεχίσει να στοιχειώνει ακόμη πιο έντονα το ΟΑΚΑ, με τον κόσμο των “πράσινων” να βλέπει μπροστά στα μάτια του τον άνθρωπο που οδήγησε τον Παναθηναϊκό στα αστέρια, στην καταξίωση και στη δόξα, να θέτει… βέτο στη συμμετοχή της ομάδας στο Final 4 της Euroleague. Έτσι λοιπόν, το γεγονός πως ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς σημείωσε δύο σερί νίκες στο κλειστό των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων σε δύο αγώνες μέγιστης κρισιμότητας και σημασίας, ενίσχυσε ενδόμυχα ακόμη περισσότερο το νοσταλγικό αίσθημα όλων των φίλων του “Τριφυλλιού”. Άλλωστε, εάν δεν συμβούν σημεία και… τέρατα στην Πόλη, τότε στην αναμέτρηση “παρελθόν vs παρόν”, θα πρέπει να σημειώσουμε “1”.

Ultras clothes – Ultras quality

➡️ Ψυχραιμία και πίστωση χρόνου

Αρκετοί λησμονούν τον… πανικό που επικράτησε όταν ο Αργύρης Πεδουλάκης αποτέλεσε παρελθόν από την τεχνική ηγεσία του Παναθηναϊκού μετά την βαριά ήττα της ομάδας από τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ. Γράφοντας περί πανικού, αναφέρομαι στα ονόματα που έπεσαν στο τραπέζι για την αντικατάσταση του Έλληνα προπονητή, τα οποία σαφέστατα δεν τιμούσαν ιδιαίτερα τον σύλλογο με την παρουσία τους στις υποψηφιότητες για την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας της ομάδας.

Ο Τσάβι Πασκουάλ αποτέλεσε και αποτελεί την καλύτερη δυνατή επιλογή για τη θέση του προπονητή στον Παναθηναϊκό. Από εκεί και πέρα, άπαντες έχουν ευθύνη για το 0-2 κόντρα στη Φενέρμπαχτσε, άλλωστε κανείς δεν μπορεί να βρίσκεται στο απυρόβλητο όταν αποτελεί μέρος του “Εξάστερου”. Ωστόσο, η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μια μέρα. Χρειάζεται (κι άλλος) χρόνος και υπομονή, ώστε ο Ισπανός τεχνικός να διαμορφώσει τις συνθήκες που ο ίδιος επιθυμεί στον Παναθηναϊκό σε όλα τα επίπεδα. Άπαντες οφείλουν να αποδεχθούν πως πλέον το “Τριφύλλι” έχει προπονητή και αυτό δεν θα αλλάξει, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, τα επόμενα χρόνια. Σαφώς, κάθε σοβαρό club που σέβεται τον εαυτό του, πρέπει να έχει ένα μακρόπνοο πλάνο, το οποίο θα στηριχθεί τόσο από τη διοίκηση, όσο κι από τον κόσμο.

Από την άλλη, είναι αυτονόητο πως σενάρια περί… “Σάρας”, δεν θα πρέπει να ακούγονται σοβαρά. Πριν από λίγους μήνες, ο ίδιος προπονητής έφερε τη ρετσινιά του… “μαθητευόμενου μάγου”, που πρέπει να ψηθεί στο υψηλότερο επίπεδο ως τεχνικός κι έπειτα να διαπιστωθεί εάν μπορεί να αντεπεξέλθει σε ομάδες βεληνεκούς Παναθηναϊκού. Το ίδιο είναι να βρίσκεται κανείς στην τεχνική ηγεσία της Ζαλγκίρις Κάουνας, μιας ομάδας δίχως πίεση, με το να κάθεται στον πάγκο της Μπαρτσελόνα, της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, της Ρεάλ Μαδρίτης ή του Παναθηναϊκού; Ρητορικό το ερώτημα, ενώ τα παραδείγματα βρίσκονται μπροστά στα μάτια μας. Φτάνει απλά να δούμε τι συνέβη στην περίπτωση του Γιώργου Μπαρτζώκα, που κατέκτησε την Euroleague με τον Ολυμπιακό, έφτασε με την άσημη Λοκομοτίβ Κουμπάν μέχρι το Final 4, όμως στους “μπλαουγκράνα” τα βρίσκει σκούρα (χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν θα πετύχει κι εκεί, εάν παραμείνει τα επόμενα χρόνια στην Ισπανία).

➡️ Συμπέρασμα

Όλοι όσοι ασχολούνται με τον Παναθηναϊκό, θεσμικά ή μη, δημοσιογραφικά η μη, εφόσον έχουν στη σκέψη τους το παρελθόν ως οδηγό για το μέλλον (και όχι άδικα, μιας και όποιος αγνοεί την ιστορία του, δεν μπορεί να προχωρήσει παρακάτω), οφείλουν να λαμβάνουν υπόψη όλες τις μεταβλητές της εξίσωσης. Στην παρούσα φάση, άπαντες κρίνονται και… καρατομούνται με βάση τις επιτυχίες του παρελθόντος, χωρίς όμως να φέρνει κανείς στο μυαλό του τι χρειάστηκε να γίνει σε επίπεδο προεργασίας, ώστε αυτές να έρθουν.

Προγνωστικά στοιχήματος από το Νο.1 site προβλέψεων στην Ελλάδα!

Δυστυχώς, κανείς δεν εξετάζει με νηφαλιότητα πόσο καιρό πήρε στον Ζέλικο Ομπράντοβιτς να χτίσει την “πράσινη” αυτοκρατορία του από το μιλένιουμ και μετά. Μερικά χρόνια μετά την αλλαγή σελίδας στην προπονητική καριέρα του, ο “Ζοτς” δείχνει να εφαρμόζει ξανά το πλάνο… υπομονής και στη Φενέρμπαχτσε. Η τουρκική ομάδα κατά την πρώτη σεζόν του Σέρβου τεχνικού στον πάγκο της αποκλείστηκε στο Top-16, την επόμενη χρονιά έφτασε στο Final 4 χάνοντας στον ημιτελικό, ενώ πέρυσι έφτασε μια ανάσα από την κατάκτηση της Euroleague, χάνοντας στον τελικό από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Άνοδος με γεωμετρική πρόοδο και με υπομονή, ενώ θα πρέπει να σημειωθεί πως παρά το τεράστιο μπάτζετ που διαθέτει η Φενέρμπαχτσε, ο κορυφαίος προπονητής της Ευρώπης δεν κατάφερε να κάνει τα… “μαγικά” του μέσα σε μια μόλις σεζόν.

Συνεπώς, ας αφεθεί ο Τσάβι Πασκουάλ να δουλέψει απρόσκοπτα στο πλάνο που του έχει ανατεθεί και νομίζω πως τα επόμενα χρόνια δεν θα μας απογοητεύσει.

ΥΓ: Απ’ ότι φαίνεται, ανεξάρτητα από την τελική έκβαση της σειράς με τη Φενέρμπαχτσε, ορισμένοι παίκτες έχουν υπερεκτιμηθεί. Σαφώς, το γεγονός αυτό δεν έχει περάσει απαρατήρητο από το τεχνικό επιτελείο και τη διοίκηση της ομάδας ενόψει της επόμενης αγωνιστικής περιόδου.