Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός!

Και ναι κυρίες και κύριοι, αυτός ο Παναθηναϊκός βγαλμένος από… παραμύθι έκανε για μια ακόμη φορά το break μέσα στην έδρα του Ολυμπιακού και χρειάζεται δύο ακόμη παιχνίδια για να στεφθεί πρωταθλητής Ελλάδος.

Κάπου εδώ σταματάει η λογική και έρχεται ο Αργύρης Πεδουλάκης για να μας τρελάνει μια ακόμη φορά. Και όχι μόνο να πάρει ένα από τα σημαντικότερα – κατ’ εμέ το καλύτερο ματς στην μετά Ομπράντοβιτς εποχή – διπλά φέτος, αλλά να μας κάνει να νοσταλγήσουμε που δεν είχε αναλάβει αυτός ο άνθρωπος από την αρχή της σεζόν.

Δυστυχώς το λέω με περίσσεια σιγουριά, ο “Άρτζι” δεν έχανε φέτος την συμμετοχή του στο Final-4.

Στα του ματς

-Ο Παναθηναϊκός αντιμετώπισε άριστα την αμυντική ανισορροπία του Ολυμπιακού με το παιχνίδι αδύναμης πλευράς και την έξτρα πάσα.

-Είχε υψηλό ρυθμό στο πρώτο ημίχρονο και τον κατέβασε αισθητά από το 34′ και μετά. Ο Ολυμπιακός έχει συνηθίσει να παίζει με up tempo για 30 λεπτά, ωστόσο φαίνεται ότι δυσκολεύεται να το κάνει στην αρχή του παιχνιδιού. Τρανά παραδείγματα οι εκτός έδρας αναμετρήσεις με Λαμποράλ και Χίμκι.

You.gr – Online Shop!Εκπτώσεις έως -70% Σε Όλα Τα Προϊόντα Τεχνολογίας & Living!

-Οι «πράσινοι» θεωρώ ότι πήγαν το ματς εκεί που ήθελαν, αλλά δεν σταμάτησαν το επιθετικό τρανζίσιον των «ερυθρολεύκων».

-Οι βοήθειες στην ρακέτα και η κάλυψη της αδύναμης πλευράς, ήταν για ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ!

-Πολύ καλή αντιμετώπιση του Pick ‘n roll του Ολυμπιακού.

-φανερά εκτός αγώνα οι Πρίντεζης και Σπανούλης, όταν οι Γκιστ και Καλάθης τους πίεζαν περισσότερο.

-Ο Ολυμπιακός προσπαθούσε σε όλο το ματς να χτυπήσει σε ανοιχτό γήπεδο και με ατομικές ενέργειες. Τα έβρισκε σκούρα, όταν προσπαθούσε να τρυπήσει την άμυνα, καθώς οι βοήθειες των «πρασίνων» ήταν εξωπραγματικές.

-Μελανό σημείο ήταν η αυτοσυγκέντρωση σε μερικά σημεία, όπου παίκτες του Ολυμπιακού έμεναν ελεύθεροι.

Τώρα ο Νικ αξίζει τα λεφτά του;

Είναι ένας παίκτης που παρακολουθώ από τα πρώτα του βήματα στο κολέγιο και έκτοτε έγινε ο αγαπημένος μου παίκτης μόνο για τον τρόπο που έβλεπε γήπεδο. Ο Καλάθης δεν είναι σταθερός σουτέρ. Ο Καλάθης δεν έχει καλό ποσοστό στις βολές. Όποιος βλέπει τα νούμερα όμως, σίγουρα δεν έχει παίξει μπάσκετ ή τουλάχιστον βλέπει μπακαλίστικα. Όποιος βάλει περισσότερους πόντους, είναι ο καλύτερος παίκτης για εκείνους.

Βέβαια, η ενέργεια που έβγαλε ο ομογενής γκαρντ απόψε ήταν αξεπέραστη. Με έκανε να θυμηθώ λίγο από… Ρομάιν Σάτο. Εκείνο τον «σκύλο» αμυντικό που σε κυνηγούσε μέχρι να σε σταματήσει και που η ενέργεια του ήταν αστείρευτη. Οι άμυνες και οι βοήθειες του Καλάθη πρέπει να διδαχτούν απόψε σε σεμινάριο. Ίσως το πιο έξυπνο παιχνίδι από την μεριά του, από την εποχή που τον παρακολουθώ. Αλλά παρατηρώντας τον Νικ επί εποχή Πεδουλάκη αναρωτιέμαι ένα πράγμα… Τι θα βλέπαμε από αυτόν φέτος, αν είχε τον Έλληνα προπονητή καθ’ όλη την διάρκεια της σεζόν στο πλευρό του; Και μια ερώτηση για εσάς, φίλοι μου. Τώρα ο Καλάθης αξίζει τα λεφτά του;

You.gr – Online Shop!Εκπτώσεις έως -70% Σε Όλα Τα Προϊόντα Τεχνολογίας & Living!

Η έξυπνη χρησιμοποίηση του Παππά  

Είχα γράψει για τον Πεδουλάκη, ότι ίσως ο λόγος που ο Παππάς δεν χρησιμοποιήθηκε πολύ με τον Άρη, ήταν επειδή ήθελε να είναι το μυστικό του όπλο. Και όχι μόνο έκανε ένα εξαιρετικά μεστό παιχνίδι, κυρίως επιθετικά, αλλά έδωσε αυτό που ο Ουίλιαμς δεν κατάφερε σε καμία περίπτωση να δώσει. Άλλαξε τον ρυθμό και μας θύμισε τον Έλληνα γκαρντ σε μια άλλη εποχή. Ο τρόπος με τον οποίο άδειασε τον Σπανούλη και πήρε γκολ-φάουλ από τον Πρίντεζη είναι η απόδειξη πως επέστρεψε. Ακόμη περισσότερο οι βολές που έβαλε, όταν δέκα χιλιάδες φίλαθλοι φωνάζουν πάνω από το κεφάλι του.

Ένας άλλος Γκιστ

Είχα γράψει πως με την επιστροφή Πεδουλάκη, ο Αμερικανός θα ξανά έβρισκε τον εαυτό του. Και φυσικά δεν άλλαξε κάτι στον τρόπο παιχνιδιού, απλά χρησιμοποιήθηκε σωστά και τροφοδοτήθηκε σε αυτά που μπορεί να απειλήσει πραγματικά. Το παιχνίδι πάνω από την στεφάνη, είναι από τους πιο χαρακτηριστικούς τρόπους απειλής του Γκιστ και ο “Άρτζι” το ξέρει καλύτερα από τον καθένα. Οι άμυνες που έπαιξε πάνω στον πολύ δυνατότερο του Χάντερ ήταν εξαιρετικές. Κάλυψε τόσο τον Ραντούλιτσα (πού ήταν σήμερα;), όσο και τον Χάντερ. Το μπλοκ στον Σπανούλη ξυπνάει εφιάλτες, ας ελπίσουμε να του σβήσει και άλλες φορές το… γενικό.

Και ο Φελντίν στο κόλπο

Ναι, ήμουν από αυτούς που θεωρούσε ότι ο Δομινικανός δεν έχει θέση στο ρόστερ του «τριφυλλιού» και τη νέα σεζόν. Και το λέω ξεκάθαρα, γιατί δεν μου αρέσουν οι κωλοτούμπες. Βέβαια, η χρησιμοποίηση του από τον “Άρτζι” ήταν απίστευτη. Η άμυνα πάνω στον Σπανούλη εξαιρετική. Ίσως είναι ο πρώτος γκαρντ που τον αντιμετώπισε τόσο αποτελεσματικά, ενώ τα τρίποντα “μαχαιριές” ήταν όλα ένα και ένα. Το πιο σημαντικό είναι ότι απέδειξε ότι είναι μετανιωμένος για το συμβάν στη Θεσσαλονίκη. Ο Παναθηναϊκός έψαχνε χρόνια ένα “φονιά” και ευχαριστούμε τον κ. Τζόρτζεβιτς που μας τον βρήκε. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, ο Φελντίν θα βελτιώσει και άλλο την οργάνωση μισού γηπέδου που δουλεύει τον τελευταίο χρόνο.

Εγώ θα ξανά ρωτήσω… Τώρα αξίζει ο Καλάθης τα λεφτά του;

ΥΓ: Μεγάλε Αντώνη Φώτση!

ΥΓ2: Το πρωτάθλημα έχει ΠΟΛΥ δρόμο ακόμη, όποιος ξέρει, το καταλαβαίνει αυτό.

Η έμπειρη στοιχηματική ομάδα της Hellasbet.com σε στέλνει κατευθείαν… ταμείο!