Η «ήρεμη δύναμη» και το αμερικανικό «πασπαρτού»! (vids)

Το «Όλα πράσινα» και ο Δημήτρης Κωνσταντόπουλος σας παρουσιάζουν δύο παίκτες που αγωνίζονται στο «1» και θα μπορούσαν επάξια να καλύψουν την θέση του αναπληρωματικού PG του Παναθηναϊκού. 

Ο Λούκας Λεκαβίτσιους μετά από δύο μέτρια χρόνια στον Παναθηναϊκό αποχώρησε, αφήνοντας κενή την θέση του back up παίκτη στο «1».

Το κενό είναι δεδομένο ότι θα συμπληρωθεί από έναν παίκτη με ικανότητα σε σουτ, άμυνα και οργάνωση. Έκανα μία μεγάλη έρευνα σε διαθέσιμους free agents και κατέληξα να σας μιλήσω για δύο Αμερικανούς που είναι ακόμα νέοι, εξελίξιμοι και με υψηλό κίνητρο επιτυχίας. Αμφότεροι διαθέτουν ένα καλό πακέτο δουλειών που κάνουν καλά μέσα στο γήπεδο, ενώ ήταν από τους καλύτερους των ομάδων τους στο κολεγιακό πρωτάθλημα που γνωρίζει πολύ καλά ο Πιτίνο. Ο ένας, λοιπόν, ακούει στο όνομα Άντριου Χάρινσον  και ο άλλος στο όνομα Τρόι Κουπέιν.

Άντριου Χάρισον – Ήρεμη δύναμη!

• 8.8 πόντοι, 2 ριμπάουντ, 2.5 ασίστ 46.7% τρίποντο

Ο Άντριου Χάρισον είναι 24 χρονών και αγωνίζεται στην θέση «1». Αποφοίτησε από το Κεντάκι, το οποίο αποτελεί μία κολεγιακή ομάδα που πάντοτε θέλει να πρωταγωνιστεί. Ο Χάρισον δήλωσε συμμετοχή για το Draft του 2015, όπου επιλέχθηκε από τους Phoenix suns στην θέση 44 και αμέσως παραχωρήθηκε με ανταλλαγή στους Memphis Grizzlies. Στα χρόνια που μεσολάβησαν από το 2015 μέχρι και το 2019 προσπάθησε να βρει ρόλο στο NBA, χωρίς όμως ποτέ να καταφέρνει να πρωταγωνιστήσει. Κατά την διάρκεια της φετινής σεζόν, μετά την απέλπιδα προσπάθεια του στους New Orleans Pelicans πέρασε τον Ατλαντικό ερχόμενος στην Χίμκι με συμβόλαιο μέχρι το τέλος της χρονιάς.

Η πρώτη μου επαφή με τον συγκεκριμένο παίκτη έγινε όταν παρακολουθούσα τον πρώτο γύρο των play offs του 2017. Εκεί οι αγαπημένοι μου Sun Antonio Spurs θα αντιμετώπιζαν τους Memphis Grizzlies. Τότε παρατήρησα για πρώτη φορά έναν ήρεμο και σοβαρό παίκτη που έκανε αρκετές δουλειές μέσα στο γήπεδο. Έψαξα περισσότερα για αυτόν και τώρα ήρθε η ώρα να σας μιλήσω για τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά του Άντριου.

Άντριου Χάρισον: Επίθεση

Αρχικά ο δεξιόχειρας παίκτης είναι ένας εξαιρετικός αθλητής. Ο συνδυασμός βάρους και ύψους είναι σχεδόν ιδανικός. Τα μυικά κιλά του και το ύψος του (1.98 μ.) τον καθιστούν πολύ δυνατό και σχεδόν ασταμάτητο κόντρα σε πιο αδύναμους παίκτες, ενώ του δίνουν την δυνατότητα να εκτελεί plays πάνω από την άμυνα. Είναι μία αρκετά δύσκολη διαδικασία να τον κρατήσεις  μακριά από το καλάθι. Αν καταλάβει ότι έχει το σωματικό πλεονέκτημα, δεν υπάρχει περίπτωση να μην σε χτυπήσει με την δύναμή του.

Γενικά, δεν είναι ιδιαίτερα γρήγορος, αλλά αντλεί ενέργεια από το σώμα του και το μέγεθος του και έτσι χτυπάει τους αντιπάλους μέσα στο ζωγραφιστό. Εδώ να αναφέρω πριν συνεχίσω ότι είναι αρκετά αξιόπιστος χειριστής της μπάλας, που έχει καλές εναλλαγές ρυθμού και κατεύθυνσης μέσα στις προσπάθειές του. Είναι “μετρ” στο να κερδίζει φάουλ πάνω στα drives, αφού πάντοτε ψάχνει την επαφή. Θα τον δείτε επιπλέον πολλές φορές να δοκιμάζει κάποιο φλότερ με το δεξί χέρι.

Αν απομακρυνθούμε από το καλάθι αρχίζουν κάποια προβλήματα. Το μακρινό του σουτ δεν είναι πάντα το δυνατό του σημείο. Μπορεί να σουτάρει, αλλά θα τον χαρακτήριζα σουτέρ μέρας και ρυθμού και όχι σταθερό σουτέρ. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που προβληματίζει για τον Παναθηναϊκό, που χρειάζεται παίκτες με ικανότητα στο τρίποντο. Στην μέρα του θα σκοτώσει οποιαδήποτε άμυνα, αλλά δεν θα είναι κάθε αγώνας η μέρα του. Βέβαια, μην ξεχνάμε ότι και ο Βασίλιε Μίσιτς όταν αγωνιζόταν στην Ζαλγκίρις ήταν μέτριος σουτέρ και κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού πριν την μεταγραφή του στην Εφές δούλεψε και εκτόξευσε τα ποσοστά του.

Αυτό που μόλις ανέφερα δεν είναι καθόλου τυχαίο, γιατί με την πάροδο των χρόνων ο Χάρισον έχε δουλέψει την μηχανική του, με αποτέλεσμα να ποσοστά να ανέβουν. Να ένα ακόμη θετικό, που γίνεται αντιληπτό από την τελευταία πρόταση. Ο Άντριου είναι πραγματικός εργάτης, που δουλεύει συνεχώς το παιχνίδι του.

Ταυτόχρονα, αρκετές φορές θα τον δείτε να σουτάρει μετά από ντρίπλα από μέση απόσταση. Αυτό είναι ένα κομμάτι που θέλει να βάλει στο παιχνίδι του και προσπαθεί ανελλιπώς να το βελτιώσει. Μαζί με όλα αυτά, να επισημάνουμε ότι είναι καλός στο ανοικτό γήπεδο, όπου με ωραίους αέρινους βηματισμούς μπορεί να προσπεράσει σχετικά εύκολα τον προσωπικό του αντίπαλο. Γενικά, το ίδιο καλός είναι και σε καταστάσεις που καλείται να αντιμετωπίσει κάποιον παίκτη ψηλότερο, άρα και βαρύτερο από αυτόν. Τέλος, ένα κομμάτι που επιβάλλεται να προσθέσει στο ρεπερτόριό του είναι το παιχνίδι στο χαμηλό ποστ. Δυσκολεύομαι πραγματικά να σκεφτώ PG της Ευρωλίγκας που να μπορεί να τον σταματήσει στο χαμηλό ποστ.

Άντριου Χάρισον: Δημιουργία – οργάνωση

Θα ξεκινήσω από τα βασικά που είναι τα πλεονεκτήματα που του δίνει η σωματοδομή του. Αρχικά, το ύψος του επιτρέπει να πασάρει πάνω από την άμυνα. Αυτό ακριβώς είναι που ο Λεκαβίτσιους δεν μπορούσε να κάνει λόγω του μικρού του ύψους. Σε ανοικτό γήπεδο είναι “μετρ” στην αξιοποίηση των συμπαικτών του, είτε αυτό σημαίνει κάποια πάσα λόμπα, είτε πάσα μετά από κόψιμο είτε πάσα στο τρίποντο. Παράλληλα, δύναται να παίξει αρμονικά το pick and roll. Μετά το αρχικό σκριν διακρίνει καλά το βύθισμα του center, αλλά και το τι του δίνει η άμυνα. Αν η αντιμετώπιση είναι να σταλεί παίκτης για βοήθεια, ο Χάρισον μπορεί να διακρίνει την πάσα στην αδύναμη πλευρά για να βγει κάποιο ξεμαρκάριστο σουτ. Τέλος, πασάρει καλά μετά από διείσδυση.

Τα αρνητικά του σαν οργανωτής είναι μόνο δύο και το ένα ήδη έχει ξεκινήσει να το βελτιώνει. Αρχικά, είναι επιρρεπής σε ανόητα λάθη. Αρκετές φορές είναι απρόσεκτος, τόσο στην πρώτη πάσα, όσο και σε απλά plays. Απέχει από το να ονομαστεί μία… μηχανή λαθών, αλλά πρέπει να είναι 100% προσηλωμένος στο παιχνίδι, πράγμα που προσπαθεί πλέον πολύ. Επιπλέον, λίγες φορές ξεκινάει μία προσπάθεια χωρίς να έχει ακριβώς στο μυαλό του το ακριβές πλάνο. Ξεκινάει να επιτεθεί; Ξεκινάει να δημιουργήσει ρήγμα και μετά να πασάρει; Αυτή η λεπτή γραμμή που είναι απαραίτητη σε κάθε παίκτη, δηλαδή της πλήρης επίγνωσης της επόμενης του κίνησης, δεν υπάρχει πάντα.

Άντριου Χάρισον: Άμυνα

Το θέμα άμυνας είναι κάτι που θα το χωρίσω σε τρεις μικρές ενότητες. Η πρώτη από αυτές αφορά την διάθεση του παίκτη να παίξει άμυνα. Το υψηλό κίνητρο, δηλαδή, που θα έπρεπε να τον διέπει για να συνεισφέρει στην πίσω μεριά του παρκέ. Ο Άντριου δεν είναι πάντοτε ένας παθιασμένος αμυντικός. Υπάρχουν φορές που δεν κάνει τις περιστροφές που πρέπει και δεν μαρκάρει με μεγάλη διάθεση. Δεν μου αρέσει καθόλου αυτό. Ο κάθε παίκτης πρέπει να στέκεται εξίσου καλά και στις δύο πλευρές του παρκέ, γιατί το all around παιχνίδι είναι ζητούμενο για τις ομάδες με υψηλούς στόχους.

Το δεύτερο που πρέπει να εξετάσουμε είναι το κατά πόσο χρησιμοποιεί ορθά τα σωματικά του χαρακτηριστικά και τα αθλητικά του προσόντα. Λοιπόν, είναι ένα δίμετρο guard, το οποίο πρέπει να χρησιμοποιεί το μακρύ του κορμί για να κλείνει τον δρόμο στα αντίπαλα guards όταν αυτά πάνε να διεισδύσουν προς το καλάθι. Αυτό το φέρνει εις πέρας τις περισσότερες φορές. Μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις που δεν έχει συγκέντρωση αφήνει τον αντίπαλο του να περάσει από την εσωτερική. Δεύτερο στοιχείο είναι η δύναμη του και κατά πόσο την χρησιμοποιεί σωστά. Σαν αμυντικός του pick and roll παλεύει στα σκριν και τα σπάει πολύ καλά, ακολουθώντας τις κινήσεις του προσωπικού του αντιπάλου. Γενικά, όλα του τα δυνατά σημεία αν συνδυαστούν με την όρεξή του, μπορούν να δημιουργήσουν έναν εξαιρετικό προσωπικό αμυντικό.

Τέλος, ας δούμε λίγο το αμυντικό του φίλτρο μέσω της κατανόησης των φάσεων. Το σημαντικότερο κομμάτι του μπάσκετ είναι να αναγνωρίζεις τι σου δίνει ο αντίπαλος σου, είτε αυτό αφορά την επίθεση, είτε την άμυνα. Για να το θέσω πιο λαϊκά, το να «ζυγίζεις τον αντίπαλό» σου έτσι ώστε να εκμεταλλεύεσαι στο έπακρο αυτά που σου δίνει.

Θα ξεκινήσω με την άμυνα μακριά από την μπάλα. Υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις όπου διαβάζει τις γραμμές της πάσας. με αποτέλεσμα να τρέχει και να κλέβει μπάλες, ανοίγοντας τον αιφνιδιασμό. Ένα δεύτερο κομμάτι αφορά τα αμυντικά rotations. Μετά από βοήθεια μπορεί να τρέξει στον σωστό παίκτη έγκαιρα, έτσι ώστε να μην δώσει ανοικτό σουτ στους αντιπάλους.

Συμπερασματικά, ο Άντριου διαθέτει ένα πολύ καλό πακέτο. Είναι δυνατός, ψηλός, μακρύς και απειλεί με κάθε τρόπο, χωρίς παρόλα αυτά να είναι εξαιρετικός σε κάποιο κομμάτι του παιχνιδιού του. Οι ατέλειές του μαζί με τον ήπιο χαρακτήρα του δεν θα τον κάνουν ποτέ ηγέτη της περιφέρειας μίας ομάδας, αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο στον Παναθηναϊκό. Συνάμα είναι δουλευταράς και δουλεύει συνεχώς τα αρνητικά του σημεία.

Βέβαια, να σημειώσουμε ότι θα ήταν φρόνιμο και έξυπνο για αυτόν να τελειοποιήσει κάτι στο παιχνίδι του, είτε αυτό είναι το σουτ, είτε το drive. Εδώ να σας τονίσω ότι στην κίνηση του ζωγραφιστού έχει κάπως άτσαλα τελειώματα και πάντα με το δεξί χέρι. Βέβαια, σε ευρωπαϊκά δεδομένα μπορεί να μαρκάρει έως και τρεις θέσεις, γεγονός που τον κάνει πολύτιμο. Τέλος, αν παίρνει καλύτερες αποφάσεις μέσα στο παιχνίδι είναι σίγουρο ότι θα μπορέσει να σταθεί αξιοπρεπέστατα στο τοπ επίπεδο.

Τρόι Κουπέιν: Το παιδί για όλες τις δουλειές!

• 16.4 πόντοι, 5.8 ριμπάουντ, 5.4 ασίστ με 38.6% τρίποντο

Ο Τρόι Κουπέιν γεννήθηκε πριν από 24 χρόνια και αγωνίζεται στην θέση του PG. Ξεκίνησε την καριέρα του στο κολέγιο του Cincinnati, όπου είχε μία αρκετά καλή πορεία. Όταν πλέον αποφοίτησε από το κολέγιο, έψαξε να βρει την τύχη του στο NBA δηλώνοντας συμμετοχή για το Draft του 2017. Εκεί καμία ομάδα δεν τον επέλεξε, με αποτέλεσμα να ψάξει μέσω του Summer League την είσοδό του στην λίγκα. Υπέγραψε σε Toronto Raptors και Orlando Magic χωρίς να πείσει καμία από τις δύο ότι αξίζει μία ευκαιρία.

Στην συνέχεια υπέγραψε συμβόλαιο με την θυγατρική ομάδα των Magic στην G League και τελείωσε την χρονιά στην Ιταλία αγωνιζόμενος στην δεύτερη κατηγορία. Μία παρένθεση. Επειδή μπορεί να σας προκάλεσε έκπληξη το γεγονός ότι αναφέρομαι σε παίκτη που έχει βρεθεί στην Β’ Ιταλίας να αναφέρω ότι κάποτε ο Μάικ Τζέιμς πέρασε από την ίδια κατηγορία. Την χρονιά που μας πέρασε λοιπόν, πήρε τέσσερα μόλις παιχνίδια στο NBA με τους Magic και ολοκλήρωσε μία σπουδαία χρονιά στην αναπτυξιακή λίγκα με την θυγατρική ομάδα του Orlando. Πλέον είναι free agent με καλές πιθανότητες να περάσει στην ευρωπαϊκή μεριά του Ατλαντικού.

Τρόι Κουπέιν: Επίθεση

Ο Κουπέιν είναι ένας εξαιρετικός επιθετικός παίκτης. Θα ξεκινήσω με την έφεση στο παιχνίδι ένας εναντίον ενός. Δεν είναι τόσο εκρηκτικός, αλλά έχει καλή εναλλαγή ρυθμού και δυνατό κορμό που του επιτρέπει να διεισδύει σχετικά εύκολα προς το αντίπαλο καλάθι. Όταν φτάσει σε απόσταση κοντινή είναι σχεδόν ασταμάτητος. Μπορεί να τελειώσει την φάση πραγματικά με κάθε πιθανό τρόπο. Θα τον δείτε να κάνει φλότερ, να σερβίρει την μπάλα στο καλάθι με το δεξί χέρι, να παίρνει την επαφή και να σουτάρει στον αέρα με την χρήση του ταμπλό, να πιβοτάρει, ακόμα και να καρφώνει.

Η επαφή που έχει με το αντίπαλο καλάθι είναι μνημειώδης, όπως και η ικανότητά του να γνωρίζει πάντοτε σε ποια θέση του παρκέ βρίσκεται. Επιπλέον, η πολύ καλή αναλογία βάρους ύψους του δίνει την δυνατότητα να τελειώνει φάσεις και μετά από δυνατή επαφή, την οποία μάλιστα αναζητάει στις περισσότερες διεισδύσεις του. Ταυτόχρονα, είναι αρκετά γρήγορος και μπορεί να κάνει το coast to coast σε μόλις 4 δευτερόλεπτα, έχοντας σκοράρει μάλιστα. Είναι πραγματικά σπάνιο να πάρει το αμυντικό ριμπάουντ και να μην τρέξει για να βρει ανοργάνωτη την αντίπαλη άμυνα.

Σαν σουτέρ σίγουρα δεν είναι ένας guard του 45%, αλλά αυτό δεν μειώνει καθόλου την αξία του. Μπορεί να σουτάρει με καλά ποσοστά και το άλμα του είναι μικρό. Το άλμα του αλλάζει όταν προσπαθεί να επιτεθεί μετά από ντρίμπλα, όπου πριν προσγειωθεί στο έδαφος μαζεύει τα πόδια του για μερικά κλάσματα του δευτερολέπτου. Το σουτ γενικά μετά από ντρίπλα (είτε δίποντο, είτε τρίποντο) το έχει δουλέψει αρκετά, με αποτέλεσμα να μπορώ να τον χαρακτηρίσω σαν έναν αρκετά ικανό σουτέρ σε τέτοιες καταστάσεις. Είναι πολύ σημαντικό ένας παίκτης να μπορεί να δημιουργήσει ο ίδιος το δικό του σουτ. Αυτό, βέβαια, σημαίνει ότι θα θέλει πολύ ώρα την μπάλα στα δικά του χέρια, χωρίς αυτό να είναι πάντα κακό, αλλά μειώνει τις στιγμές που θα συνυπάρχει με τον Καλάθη στο παρκέ.

Αυτό που θέλω να κρατήσετε από την επιθετική ανάλυση του παίκτη είναι το γεγονός ότι συνήθως μπορεί να αναγνωρίσει τι του δίνει η αντίπαλη άμυνα και να εκτελέσει αναλόγως.

Φυσικά, δεν είναι όλα ρόδινα. Υπάρχουν καταστάσεις που δεν παίρνει το καλύτερο δυνατό σουτ. Γενικά, οι επιλογές του δεν είναι κακές, αλλά δεν είναι πάντα οι ενδεδειγμένες. Πρέπει ο προπονητής του να τον πείσει να παίρνει τα σωστά σουτ, υπό τις σωστές συνθήκες. Επιπλέον, δεν σουτάρει πάντα καλά από απόσταση. Θα τον δείτε κάποια βράδια να σουτάρει με 6/6 και κάποια άλλα με 1/7 και να συνεχίζει να δοκιμάζει. Αυτό, βέβαια, δουλεύεται αφού μπορεί ο εκάστοτε προπονητής να τον τραβήξει στον πάγκο ή να τον πείσει να συνεισφέρει σε άλλους τομείς του παιχνιδιού εκτός από το σκοράρισμα.

Τρόι Κουπέιν: Δημιουργία – οργάνωση

Πρώτα από όλα, ο συντελεστής ασίστ – λαθών του καθ΄ όλη την διάρκεια της χρονιάς ήταν 5.4 ασίστ για 2 λάθη. Παραπάνω από καλός. Επειδή, όμως, τα νούμερα δεν λένε πάντοτε την αλήθεια, ας εξετάσουμε λίγο την ικανότητα του στην πάσα. Θα ξεκινήσω από το ανοικτό γήπεδο. Αν σε καταστάσεις transition δει ο Κουπέιν ότι κάποιος παίκτης έχει καλύτερες προϋποθέσεις να σκοράρει, θα του πασάρει την μπάλα. Όχι πάντα, αλλά θα το κάνει σε αρκετές περιπτώσεις. Μετά από αυτό διαθέτει αρκετά αξιόπιστη ικανότητα να βλέπει τις κινήσεις και να διαβάζει τα πλεονεκτήματα. Για αυτό πασάρει στα μις μάτς, διακρίνει τα κοψίματα μέσα στην ρακέτα και παίζει καλά το pick and roll.

Το μοναδικό αγκάθι στο θέμα αυτό είναι το κατά πόσο προσεκτικός θα είναι. Η συγκέντρωση και η προσήλωση μέσα σε έναν αγώνα δεν είναι πάντοτε στο επιθυμητό σημείο. Για να μπορέσει λοιπόν να ελαττώσει ακόμη περισσότερα τα χαζά λάθη που θα καταστρέφουν την δομημένη επίθεση της ομάδας του οφείλει να είναι προσηλωμένος στο 100%.

Τρόι Κουπέιν: Άμυνα – ριμπάουντ

Η διάθεσή του στην άμυνα είναι σχεδόν πάντα δεδομένη. Αυτό γίνεται και αντιληπτό και από τα ριμπάουντ που παίρνει. Βλέπετε, κυρίως το αμυντικό ριμπάουντ εξαρτάται σίγουρα από σωματική τοποθέτηση και σωστό χρονικά άλμα, αλλά το σημαντικότερο από την όρεξη. Ο Κουπέιν είναι εξαιρετικός ριμπάουντερ για το ύψος του και την θέση του. Ένας από τους βασικούς λόγους που πηδάει πάντοτε για το ριμπάουντ και κάνει σωστά μπλοκ άουτ είναι ότι θέλει να το πάρει για να ανοίξει το γήπεδο και να επιτεθεί αμέσως. Ζει μέσα από το τρανζίσιον, οπότε η εξασφάλιση του ριμπάουντ είναι υποχρεωτική για να υλοποιήσει το αγαπημένο του παιχνίδι.

Ξεκίνησα λίγο ανάποδα, γιατί συνήθως μιλάω πρώτα για την άμυνα και μετά για το ριμπάουντ, αλλά το έκανα για να σας τονίσω πόσο καλός είναι σε αυτόν τον τομέα. Αμυντικά έχει πάντοτε ενεργά χέρια πάνω στην μπάλα και οι θέσεις που παίρνει είναι αρκετά καλές. Αρέσκεται να χρησιμοποιεί τα χέρια για να κλέβει μπάλες και το μυαλό του για να διαβάζει αντίπαλες άμυνες. Ποτέ δεν θα γίνει ο αμυντικός καταστροφέας, αλλά αποτελεί σπουδαία αμυντική μονάδα για μία ομάδα.

Συμπερασματικά, ο Κουπέιν είναι νέος, ικανός και με μεγάλο κίνητρο για επιτυχία. Όταν με το καλό αποφασίσει να αφήσει τις προσπάθειες της καθιέρωσης στο NBA και περάσει τον Ατλαντικό, θεωρώ θα είναι περιζήτητος. Σε ομάδες που θα έχει την δυνατότητα να παίρνει 30+ λεπτά θα είναι σχεδόν κάθε βράδυ σε ρυθμούς triple double και αυτό τον κάνει τόσο μοναδικό. Εντάξει, στον Παναθηναϊκό λόγω της ύπαρξης του Νικ δεν θα μπορέσει να παίξει τόσο, αλλά το πλήρες πακέτο που διαθέτει θα τον κάνει μοναδικό.