«Βασιλιάς» Αρθούρος για τον Παναθηναϊκό!

Με την προϋπόθεση ότι ο Κένι Γκάμπριελ θα αποχαιρετήσει τον Παναθηναϊκό, ο Κωνσταντίνος Πανάς προτείνει για τον “Εξάστερο” ένα… παιδί του Κάουνας, που θα μπορούσε να απασχολήσει και το καλοκαίρι.

Τα πράγματα για τον Κένι Γκάμπριελ είναι πάνω – κάτω γνωστά, με δημοσιεύματα να κάνουν λόγο ότι οι “πράσινοι” έχουν βγει ήδη στην αγορά για να αντικαταστήσουν τον Αμερικανό, ρίχνοντας “κλεφτές” ματιές σε Τουρκία, Ιταλία και Αμερική. Τη δική μου πρόταση για τον “αντι-Γκιστ” μπορείτε να την διαβάσετε παρακάτω. Μόνο που αυτή την φορά επέλεξα έναν συμπαίκτη του Ντρου Γκόρντον, που αξίζει να παρακολουθήσετε.

Η έμπειρη στοιχηματική ομάδα της Hellasbet.com σε στέλνει κατευθείαν… ταμείο!

“Who is who”

Ο Αρτούρας Γκουντάιτις γεννήθηκε στην παραλιακή πόλη της Κλάιπεντα τον Ιούνιο του 1993 και κύρια ενασχόλησή του ήταν το μπάσκετ. Από τα 17 του αγωνίστηκε στην 3η κατηγορία της Λιθουανίας (RKL) με το τοπικό πανεπιστήμιο του LCC, όπου αγωνίζονται μόνο φοιτητές. Το ταλέντο του δεν πέρασε απαρατήρητο και αμέσως τα επόμενα τρία χρόνια ανέβηκε στην δεύτερη εθνική κατηγορία της Λιθουανίας (NKL).

Ταξιδεύοντας από την Κλάιπεντα στο πιο κεντρικό μέρος, αυτό του Κάουνας (περίπου δύο ώρες διαφορά), ο Γκουντάιτις, από τις μεγάλες ελπίδες των Λιθουανών μαζί με τον ήδη διαδεδομένο Βαλαντσιούνας, αμέσως έδειξε το στίγμα του στην πρώτη ομάδα της Ζάλγκιρις. Μαζί με τον Ουλάνοβας αποτέλεσαν τα αγαπημένα παιδιά της κερκίδας, αλλά οι δρόμοι τους χώρισαν το 2015, όπου υπέγραψε στην Λιέτουβος Ρίτας. Συγκεκριμένα, πλήρωσαν 200.000 ευρώ (!!!) buy out για να τον κάνουν δικό τους. Την ίδια σεζόν επιλέχτηκε από τους Σίξερς νούμερο 47 στο δεύτερο γύρο των drafts, αλλά με τις ανταλλαγές πλέον ανήκει στους Σακραμέντο Κινγκς μαζί με τον Λούκα Μίτροβιτς. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Βλάντε Ντίβατς κινήθηκε προσωπικά για να κάνει δικό του τον Λιθουανό σέντερ. Το κενό του Γκουντάιτις το κάλυψαν με τον Μπροκ Μότουμ, επίσης πρότασή μου για τον Παναθηναϊκό.

Για να ακριβολογούμε, ο Γκουντάιτις είναι ακόμη work in progress, αλλά έχει κάνει άλματα προόδου από την εποχή του στην Ζαλγκίρις και σας διαβεβαιώ, πως αν φέτος δεν κάνει το βήμα παραπάνω για το ΝΒΑ – λίγο δύσκολο εφ’ όσον υπάρχει πληθώρα σέντερ στην φροντκόρτ για τους Κινγκς, εκτός αν τα δικαιώματα του γίνουν trade – θα το κάνει σε υψηλότερες ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Ο Ερυθρός Αστέρας τον είχε στα ραντάρ του, αντί του Κούζμιτς, καθώς πρεσβεύει όλα εκείνα που αρέσουν στον Ράντονιτς για τον mobile PnR C που επιλέγει τα τελευταία χρόνια. Ο παίκτης διαθέτει Euroleague material και η ιδιοσυγκρασία του – war mentality/mental toughness/discipline – σίγουρα μπορεί να του βρει χώρο ακόμη και σαν role player σε μεγάλους οργανισμούς. Το συμβόλαιο του λήγει το καλοκαίρι, αλλά έχει οψιόν ανανέωσης για έναν ακόμη χρόνο με ΝΒΑ & Εuroleague opt out, απ’ όσο γνωρίζω.

Τα χαρακτηριστικά

Πάμε στα χαρακτηριστικά του παίκτη. Σέντερ ύψους 2.08, μεγάλο άνοιγμα χεριών, πολύ δυνατό upper body και πολύ γρήγορα πόδια για παίκτη με τέτοιο ύψος/βάρος (περίπου 115 κιλά). Αυτό που με γοητεύει από τα χρόνια του στο Κάουνας, είναι κυρίως αυτό που ΜΠΟΡΕΙ να γίνει και όχι αυτό που είναι τώρα.

Τι είναι τώρα; Μπορεί να αποτελέσει μια αξιόπιστη λύση με τα blue collar χαρακτηριστικά του, ακόμη και ως starter. Τι μπορεί να γίνει; Ένας two way ή multiscoring C, με τεράστια έφεση στο επιθετικό ριμπάουντ και στην προστασία της ρακέτας. Μου θυμίζει λίγο από Μαριάνοβιτς και εκεί πιστεύω ότι θα καταφέρει να κυμανθεί η ανάπτυξη του, έχοντας πιο ανεπτυγμένο σουτ από την περιφέρεια.

Pros & Cons

Ας ξεκινήσουμε από το κομμάτι της επίθεσης. Ο Γκουντάιτις φέτος στο Eurocup μετράει 20.8 πόντους ανά 40 λεπτά, πράγμα που τον κάνει από τους πιο efficient ψηλούς στην συγκεκριμένη διοργάνωση. Έχοντας εξαιρετικά νούμερα σε catch ‘n finish καταστάσεις, είτε από λόμπες, είτε από ποστ, είτε από pick-n-roll, είτε από δεύτερες επιθέσεις. Ας τα δούμε με την σειρά όμως.

Πεινάς; Deliveras! Παράγγειλε τώρα ότι τραβάει η… όρεξή σου!

Ο Γκουντάιτις έχει πολύ γρήγορα πόδια για το ύψος του και τα εκμεταλλεύεται σε όλους τους τομείς, κυρίως στο pick-n-roll. Στήνει πολύ δυναμικά σκριν και κάνει εξαιρετικά dive στο βάθος της ρακέτας. Αυτό που προβληματίζει είναι το γεγονός ότι αν δεν του βγει η προσπάθεια επιθετικά, τότε θα καταλήξει σε λάθος ή άστοχο σουτ. Δεν έχει ακόμη καλλιεργήσει την υπομονή στην επίθεση και δεν βγάζει την ίδια ενέργεια με τα μετόπισθεν.

Στο θέμα finishing εκμεταλλεύεται τόσο τα μεγάλα άκρα του, όσο και την αθλητικότητά του για να πάει μέχρι το τέλος με ένα εκκωφαντικό κάρφωμα. Εκεί που μοιάζει να δυσκολεύεται αρκετά είναι το κομμάτι του ποστ, το οποίο ακόμη καλλιεργεί. Δεν είναι ιδιαίτερα πλαστικός, αλλά διαθέτει πολύ καλό footwork και εδώ, χρησιμοποιώντας ΠΟΛΛΑ fakes για να τελειώσει την φάση. Δεν νιώθει άνετα με quick hitters, δηλαδή μια ντρίμπλα και να τελειώσει την φάση. Μπορεί να σπρώξει ή να κάνει αρκετά pump fakes μέχρι να γυρίσει. Κάπου εκεί βρίσκουμε άλλο ένα αρνητικό. Αν η προσποίηση δεν πιάσει ή αν το ρολάρισμα το κλείσουν, εκεί ούτε πάσα βρίσκει εύκολα, ούτε σουτ.

Το μεγαλύτερο αρνητικό στον εν λόγω παίκτη είναι η αίσθηση για το παιχνίδι. Σε πολλές περιπτώσεις και ενώ είχε την δυνατότητα να πασάρει από το ζωγραφιστό σε δύο παίκτες – τον έτερο ψηλό στο middle post και τον ελεύθερο παίκτη στις 45 μοίρες – εκείνος προτίμησε να τελειώσει άτσαλα την φάση. Και υπάρχουν και άλλα παραδείγματα, ΟΛΑ στο κομμάτι πάσας. Βέβαια φέτος μοιάζει αρκετά καλύτερος σε αυτό το τομέα, αποφεύγοντας τα χαζά λάθη, κάτι που θα ωριμάσει μέσα του με το καιρό.

Επίσης, θα παρατηρήσετε ότι αρέσκεται να επιτίθεται από την περιφέρεια. Και εδώ χρησιμοποιεί τα γρήγορα πόδια. Θυμάμαι χαρακτηριστικές φάσεις, όπου επιτέθηκε απέναντι στον Τόμιτς ξεκινώντας από την γραμμή του τριπόντου, κάτι που κάνει μέχρι σήμερα. Δυσκολεύεται όμως να τελειώσει την φάση σε περίπτωση επαφής, αν δεν ολοκληρώσει με κάρφωμα. Αυτό για τις πάσες, επί παραδείγματι, σε ματς απέναντι στην Γιουβέντους ξεκίνησε να επιτίθεται προς το καλάθι και επειδή ήρθε σε επαφή με αντίπαλο, αστόχησε δραματικά. Στις επόμενες φάσεις έκανε το ίδιο και μόνο που έψαξε και βρήκε την backdoor πάσα.

Ο Γκουντάιτις είναι fundamental ψηλός. Ξέρει τα βασικά. Γνωρίζει ότι πρέπει να απειλήσει μόλις πάρει την μπάλα μακριά από το ζωγραφιστό, είτε με σουτ, είτε με drive. Οι περισσότεροι ψηλοί με blue collar χαρακτηριστικά αρέσκονται να πασάρουν στους συμπαίκτες τους, έχοντας μονή απειλή. Ο Γκουντάιτις θέλει να απειλεί συνέχεια, ώστε να τραβήξει και τον έτερο ψηλό κοντά του. Εξάλλου, είναι της άποψης ότι αν καταφέρεις να τραβήξεις τον αντίπαλο ψηλό κοντά σου, είσαι υπολογίσιμος επιθετικά και έχεις δυνατότητα να δουλέψεις για τους συμπαίκτες σου ανοίγοντας χώρους.

Το σουτ είναι κάτι το οποίο δουλεύεται ακόμη, όπως και ο παίκτης συνολικά. Σουτάρει περίπου προς το μέτωπο, σε μια αργή εκτέλεση που τον κάνει προβλέψιμο. Το γεγονός ότι δεν σουτάρει ψηλά και παράλληλα η αργή απελευθέρωση, δίνουν μικρή καμπύλη στο σουτ. Είναι όμως καλός σουτέρ ελευθέρων βολών και αξίζει να σημειωθεί ότι πηγαίνει πολλές φορές στην γραμμή κατά την διάρκεια του παιχνιδιού. Αυτό, σε συνδυασμό με την άνοδο του παίκτη, μπορούν να τον κάνουν ιδιαίτερο χρήσιμο τα επόμενα χρόνια.

Άρα two way ή multiscoring. Αυτό εξαρτάται καθαρά από τον ίδιο τον παίκτη, καθώς επιθετικά είναι σε όλα από μέτριος μέχρι καλός. Μπορεί να τελειώσει μέσα από roll, να επιτεθεί προς το καλάθι μέσα από ποστ, δεύτερες επιθέσεις κλπ. Εγώ βλέπω ότι μπορεί, αναπτύσσοντας το ποστ και ένα σουτ από μέση απόσταση, να γίνει κορυφαίος σε αυτό το είδος, γιατί διαθέτει τα τελειώματα και τα πόδια, αλλά και το σουτ μέσης απόστασης. Έτσι, θα μπορέσουν να τον αξιοποιήσουν περαιτέρω μέσα από το pick-n-roll. Πως; Ο Γκουντάιτις συνηθίζει να κάνει δυναμικό dive για να τελειώσει την φάση. Με την ανάπτυξη του mid-range θα μπορεί να απειλεί και με short roll.

Πάμε στα δυνατά του σημεία, ξεκινώντας από το ριμπάουντ. Μετράει 5 επιθετικά ριμπάουντ ανά 40 λεπτά φέτος στο Eurocup. Δεν είναι μόνο τα φυσικά προσόντα ή τα μεγάλα άκρα. Παίρνει εξαιρετικές θέσεις, είναι πολύ μαχητικός και διαθέτει απίστευτο leaping ability, σε συνδυασμό με το footwork. Πολύ δουλεμένος αθλητής, ξανά λέω. Έχει την δυνατότητα να ανανεώνει επιθέσεις ξανά και ξανά, αρκεί να παρακολουθήσετε τον αγώνα με την Χίμκι φέτος (12 πόντοι, 15 ριμπάουντ, 3 μπλοκ). Είναι κυρίως η διάθεση που δείχνει σε αυτό τον τομέα. Βγάζει απίστευτη ενέργεια στο κομμάτι των ριμπάουντ.

Και πάμε στο έτερο δυνατό του σημείο, κάτι που μπορεί να τον χαρακτηρίζει τα επόμενα χρόνια. Άμυνα. Ας ξεκινήσουμε από ένα σημείο που πονάει ο Παναθηναϊκός. Άμυνα στο pick-n-roll. Ο Γκουντάιτις είναι φοβερός εδώ. Έχει δυνατότητα να παίξει hedge out. Άλλοτε με hard hedge, χρησιμοποιώντας τα φυσικά του προσόντα εμποδίζει κάθε δυνατή πάσα, ενώ η θέληση τον κάνει να βουτάει για μπάλες – ο Ρένφρο θυμάται ακόμη. Άλλες φορές χρησιμοποιεί τα γρήγορα πόδια για το recover, χωρίς να καθυστερεί λεπτό. Μπορεί να παίξει flat (πιο μέσα στη ρακέτα), εμποδίζοντας και τα drive και το roll.

Θα μου πείτε, όμως… Κοντά στα 2.10, μπορεί να αλλάξει πολλές καταστάσεις στην άμυνα στο pick-n-roll. Πού είναι η παγίδα; Το μεγάλο του μειονέκτημα στην άμυνα είναι η αίσθηση που έχει για το παιχνίδι γενικά, κάτι που όμως βελτίωσε φέτος. Τον θυμάμαι από την Ζαλγκίρις, ότι πολλές φορές ήταν τόσο προσηλωμένος στον παίκτη του, που “έτρωγε” το σκριν, ξεχνούσε να επικοινωνήσει με τον συμπαίκτη του και γινόταν αυτό το μπέρδεμα. Σε μια συγκεκριμένη φάση, ο Κάρολ έχει διεισδύσει και κάνει floater και ενώ έπρεπε να βγει ο έτερος ψηλός στο rotation, βγήκε εκείνος και έδωσε στο Μπουρούση τη δυνατότητα να πάρει επιθετικό ριμπάουντ και να βάλει το καλάθι. Η ομαδική άμυνα είναι κάτι που πρέπει να διδαχθεί και φέτος πάει πολύ καλύτερα. Γνωρίζοντας λοιπόν ότι ο Πασκουάλ είναι προπονητής που θέλει να διδάξει κάποια πράγματα στους παίκτες του και όχι να κάνει απαραιτήτως αυτό που πρέπει (βάζει, για παράδειγμα, τον Μπουρούση να βγαίνει σε hard show, ενώ πρέπει λόγω ποδιών να παίζει flat), ο Γκουντάιτις μπορεί να αποτελέσει έναν απίστευτο αθλητή για τον εν λόγω προπονητή.

Βάζει πάρα πολύ ενέργεια στην ποστ άμυνα. Χαμηλώνει πάρα πολύ, ώστε να μην σπρώχνεται εύκολα και υψώνει πολύ σωστά τα χέρια του, ώστε να αποφύγει το φάουλ. Χαρακτηριστικά θυμάμαι, είχε κερδίσει κάθε μάχη από Τόμιτς, Μπουρούση, Τόμπσον και τα πήγε περίφημα απέναντι στον Μαριάνοβιτς – σεζόν 2014/15 με την Ζάλγκιρις. Μου αρέσει ο τρόπος που κλειδώνει τον αμυντικό. Στην κυριολεξία «σκυλιάζει» αν χάσει μονομαχία και αυτή η νοοτροπία με εξιτάρει όσον αφορά τις προτάσεις μου.

Τελευταίο κομμάτι όπου και κάνει την διάφορα, rim protection. Αν δεν δεις αγώνα του παίκτη, δεν θα καταλάβεις πόσο ικανός μπλοκέρ είναι. Positioning/Physical tools/Wingspan/Footwork/Timing, όλα αυτά παίζουν τον ρόλο τους στην άμυνα του παίκτη. Παίρνει καταπληκτικές θέσεις τόσο μέσα από pick-n-roll, όσο και σε απομονώσεις στο ποστ. Τα φυσικά του προσόντα αναφορικά με το άλμα και την δύναμη που βγάζει σε αυτό τον τομέα, το άνοιγμα χεριών, που ολοκληρώνει την πρώτη τριάδα και τέλος τα γρήγορα πόδια που παίζουν το ρόλο τους, αλλά και οι χρόνοι που σηκώνεται. Και ο Κούζμιτς διέθετε όλα τα παραπάνω. Δεν είχε όμως τόσο εξιδανικευμένα φυσικά προσόντα/γρήγορα πόδια και timing που έχει ο Λιθουανός. Περίπου 4 μπλοκ ανά 40 λεπτά τη σεζόν 2015/16.

Μελανό σημείο πάντως είναι και τα φάουλ που κάνει, τόσο από απερισκεψία, όσο και από απειρία. Ορισμένες φορές στο pick-n-roll, άλλες φορές στην προσωπική άμυνα στο ποστ. Γενικά τα λάθη, οι πάσες, τα φάουλ, τα βασικά στην ομαδική άμυνα, όλα μαθαίνονται με τον καιρό και με τα αγωνιστικά λεπτά. Δεν είναι τυχαίο ότι φέτος, που τα λεπτά του αυξήθηκαν, έπαιξε υψηλότερο impact για την Λιέτουβος γενικότερα.

Ότι και να γίνει, ο Αρτούρας Γκουντάιτις αποτελεί για εμένα εξαιρετική επιλογή ακόμη και για το καλοκαίρι. Αξίζει να του ρίξετε μια ματιά.

Η έμπειρη στοιχηματική ομάδα της Hellasbet.com σε στέλνει κατευθείαν… ταμείο!