Editorial
Αν είχε έναν… Ζήση!
Ο Παναθηναϊκός επικράτησε της Μπάμπεργκ, αλλά η επιθετική λειτουργία των “πρασίνων” προβλημάτισε τον Πέτρο Κουλούρη, με τον προαναφερθέντα να στέκεται στον – υπερβολικό μικρό – αριθμό ασίστ.
Ο Παναθηναϊκός επικράτησε της Μπάμπεργκ, αλλά η επιθετική λειτουργία των “πρασίνων” προβλημάτισε τον Πέτρο Κουλούρη, με τον προαναφερθέντα να στέκεται στον – υπερβολικό μικρό – αριθμό ασίστ.
Η Νο 1 εταιρεία οπαδικού ρουχισμού στην Ελλάδα – ORIGINAL ULTRA CLOTHES
Η νίκη κόντρα στην Μπάμπεργκ ήταν αναμφίβολα σημαντική, καθώς με αυτό το αποτέλεσμα η ομάδα του Τσάβι Πασκουάλ πλησίασε ακόμα περισσότερο στην πρόκριση στην επόμενη φάση της Euroleague. Είναι γεγονός ότι η ψυχολογία μίας ομάδας “χτίζεται” μέσα από τις νίκες και ο Παναθηναϊκός δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Οι “πράσινοι” διανύουν, εξάλλου, μία περίοδο κατά την οποία ναι μεν εξασφαλίζουν το θετικό αποτέλεσμα σε κάθε αναμέτρηση, αλλά δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι… ενθουσιάζουν με την απόδοσή τους.
Όσα λάθη και να πραγματοποιούνται στα μετόπισθεν, από τη στιγμή που ο “Εξάστερος” διαθέτει την καλύτερη αμυντική συγκομιδή στη διοργάνωση, οποιοδήποτε περαιτέρω σχόλιο είναι περιττό. Η αδυναμία, λοιπόν, του Παναθηναϊκού αφορά στην επιθετική του λειτουργία, στην οποία οι παίκτες του Πασκουάλ παρουσιάζονται προβλέψιμοι, με φανερή έλλειψη δημιουργίας και με μεγάλη εξάρτηση από τα τρίποντα.
Είναι σαφές ότι εάν μία ομάδα αφενός διαθέτει ικανούς σουτέρ και αφετέρου χαρακτηρίζεται από καλή κυκλοφορία της μπάλας, τότε η επιμονή στα τρίποντα δεν μπορεί να θεωρηθεί πρόβλημα. Παρ’ όλα αυτά, τα δεδομένα είναι διαφορετικά στον Παναθηναϊκό. Μπορεί ένα ποσοστό των σουτ έξω από τα 6.75 να είναι το αποτέλεσμα μίας καλής εκδήλωσης επίθεσης, αλλά δεν είναι λίγες οι φορές στις οποίες οι “πράσινοι” καταφεύγουν στη λύση των μακρινών σουτ λόγω της πίεσης του χρόνου. Δεν μπορεί να μην έχει παρατηρήσει ο μέσος φίλαθλος ότι ο “Εξάστερος” έχει βασιστεί ουκ ολίγες φορές στον επιθετικό… οίστρο των Τζέιμς, Ρίβερς και Σίνγκλετον. Οι προαναφερθέντες έχουν κληθεί πολλάκις να σώσουν ορισμένες κάκιστες επιθέσεις, με το ταλέντο τους στο σκοράρισμα να αποδεικνύεται καθοριστικό.
Με δεδομένο τον τρόπο με τον οποίον είναι “χτισμένο” το ρόστερ, είναι προφανές ότι ο Παναθηναϊκός δεν δύναται να έχει σε κάθε παιχνίδι 20 ασίστ στο ενεργητικό του. Αλλά η απόσταση που χωρίζει τις 12 τελικές πάσες, που έδωσαν οι παίκτες του Τσάβι Πασκουάλ απέναντι στην Μπάμπεργκ, από τις 20, είναι τεράστια. Οι 8 ασίστ μετουσιώνονται στη χειρότερη περίπτωση σε 16 πόντους και στην καλύτερη σε 24. Ουδέν περαιτέρω σχόλιο…
Από την άλλη, βέβαια, δεν είναι λίγοι οι λόγοι που εξηγούν την κακή κυκλοφορία της μπάλας και τον, ως αποτέλεσμα, μικρό αριθμό ασίστ. Η αλλαγή προπονητή, αλλά και οι προσθαφαιρέσεις παικτών στη διάρκεια της σεζόν δυσκολεύουν το έργο του Ισπανού τεχνικού. Είναι δεδομένο ότι με την πάροδο του χρόνου και με την – ελέω των νικών – βελτίωση στην ψυχολογία, οι παίκτες θα αποκτήσουν καλύτερη ομοιογένεια και συνεπώς θα αυξηθούν οι τελικές πάσες ανά αγώνα.
Από εκεί και πέρα, καταλυτικό ρόλο στο συγκεκριμένο τομέα διαδραματίζουν τρεις παίκτες της ομάδας· ο Καλάθης, ο Μπουρούσης και ο Τζεντίλε. Ο πρώτος καλείται να βρει τη χαμένη του αυτοπεποίθηση και να επαναφέρει τους αριθμούς του στα επίπεδα των πρώτων μηνών της σεζόν. Οι Μπουρούσης και Τζεντίλε, από την πλευρά τους, αποτελούν τους μοναδικούς παίκτες που επιτίθενται από το ποστ και η απόδοσή τους κρίνει σε μεγάλο βαθμό την ύπαρξη επιπλέον πασών, που οδηγούν σε εύκολα καλάθια. Ο Έλληνας σέντερ εμφανίζεται βελτιωμένος, συμβάλλοντας σημαντικά στην επιθετική λειτουργία του Παναθηναϊκού, ενώ αντίθετα ο Ιταλός φόργουορντ μοιάζει μπερδεμένος.
Θαρρώ, πάντως, ότι ακόμα και στην περίπτωση που όλα κυλήσουν ιδανικά, η ομάδα δεν έχει τη δυνατότητα να πλησιάσει τα νούμερα της Ρεάλ Μαδρίτης (20+ ασίστ ανά παιχνίδι), της ΤΣΣΚΑ Μόσχας (20+ ασίστ ανά παιχνίδι), ή ακόμα και της χθεσινής αντιπάλου του Παναθηναϊκού, της Μπάμπεργκ (18 ασίστ ανά παιχνίδι). Από το ρόστερ του Παναθηναϊκού απουσιάζει ένας παίκτης τύπου… Ζήση.
Ο τίτλος του άρθρου θα μπορούσε κάλλιστα να είναι “Αν είχε έναν… Διαμαντίδη”, αλλά με δεδομένο ότι ο “3D” έχει αποσυρθεί από την ενεργό δράση, τα γραφόμενα θα είχαν χαρακτήρα… μυθιστορήματος. Αντίθετα, ο “εγκέφαλος” που ονομάζεται Ζήσης, συνεχίζει την καριέρα του και εμφανίζεται πιο ώριμος από ποτέ. Αποτελώντας τον προπονητή της Μπάμπεργκ εντός του παρκέ, οργανώνει υποδειγματικά τις επιθέσεις της ομάδας του, ενώ παράλληλα μοιράζει 4.5 ασίστ ανά αγώνα. Η νεότερη έκδοσή του, ο Κώστας Σλούκας, θα μπορούσε επίσης να αλλάξει επίπεδο τον Παναθηναϊκό και το όνομά του αναμένεται να ακουστεί αρκετές φορές στο μέλλον για τον “Εξάστερο”. Εκτός αν ο Μποχωρίδης καταφέρει να κάνει το προσδοκώμενο “ξέσπασμα”, στο οποίο ενδεχόμενο το “Τριφύλλι” θα αποκτήσει τον επιπλέον πλέι μέικερ που τόσο έχει ανάγκη. Από τη στιγμή, όμως, που ο Έλληνας πλέι μέικερ δεν υπολογίζεται, ουσιαστικά, από το τεχνικό επιτελείο, το κενό στο “1” παραμένει, δυσχεραίνοντας την προσπάθεια του Παναθηναϊκού να επιστρέψει στο Final Four.
Σε κάθε περίπτωση, η ομάδα συνεχίζει, προς το παρόν, με τους υπάρχοντες παίκτες και ο μεγάλος στόχος του Πασκουάλ είναι να καταφέρει να πάρει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα από τον κάθε αθλητή που έχει στη διάθεσή του.