Έχασε… πέναλτι σε κενή εστία!

Ο Παναθηναϊκός “εγκλημάτισε” στη Βιτόρια απέναντι στην Λαμποράλ, χάνοντας με 82-78 στην παράταση από μια ομάδα που έπαιζε με… 5,5 παίχτες σε όλο το παιχνίδι!

Παρακολουθώντας τη σημερινή μάχη του “Τριφυλλιού” σε πραγματική ροή, ομολογώ πως δεν πίστευα ή μάλλον καλύτερα δεν είχα συνειδητοποιήσει ένα απίστευτο στατιστικό στοιχείο της αναμέτρησης. Πέντε παίχτες της Λαμποράλ είχαν πάνω από 33 λεπτά αγώνα στο ενεργητικό τους, την ώρα που από την πλευρά του Παναθηναϊκού μόλις ένας είχε την τύχη-ή την ατυχία αν θέλετε- να βρίσκεται στη συγκεκριμένη κατηγορία. Ο Τζέιμς Γκιστ.

Με γνώμονα το συγκεκριμένο στοιχείο, κάποιος που δεν είδε τον αγώνα θα πίστευε πως οι “πράσινοι” θα παρουσιάζονταν πιο φρέσκοι από τους αντιπάλους τους σε όλη τη διάρκεια του αγώνα και δη στην παράταση, όταν και τα χέρια αρχίζουν να βαραίνουν και το σώμα δεν ακολουθεί το μυαλό. Ωστόσο, κάτι τέτοιο όχι μόνο δεν συνέβη, αλλά οι Βάσκοι φάνηκαν να έχουν πολύ μεγαλύτερη σιγουριά στις κινήσεις και τις επιλογές τους καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού.

Ο Παναθηναϊκός έδειχνε να αγωνίζεται με έναν Διαμαντίδη, που δεν δεχόταν με τίποτα να χάσει, έναν φιλότιμο Κούζμιτς, ο οποίος για πρώτη φορά φέτος ξεπέρασε τον εαυτό του και άλλους εννιά παίχτες που σου έδιναν την αίσθηση πως δεν “καίγονται” ή δεν είναι ικανοί να πάνε στο Βερολίνο. Ίσως ο μόνος που δεν αξίζει να βρίσκεται σε αυτή την κατηγορία να είναι ο Μαρκέζ Χέινς, ο οποίος για δεύτερο σερί παιχνίδι έδειξε πως είναι ένας παίχτης που μπορεί και παράλληλα είναι ψυχολογικά έτοιμος να βοηθήσει την ομάδα.

Από εκεί και πέρα, η ευθύνη βαραίνει περισσότερο τους Καλάθη και Ραντούλιτσα, από τους οποίους υπάρχουν και οι μεγαλύτερες απαιτήσεις. Δεν μπορεί ο ομογενής γκαρντ να αρκείται για παράδειγμα στην καλή του άμυνα, ούτε ο θηριώδης σέντερ να μην μπορεί να δώσει λύσεις όταν η μπάλα καίει. Πολλά περισσότερα περιμένουν όλοι και από τον Έλιοτ Ουίλιαμς, ωστόσο ας μην ξεχνάμε πως μιλάμε για έναν παίχτη που μετράει μόλις δύο μήνες παρουσίας στα γήπεδα της Ευρώπης.

Όσο για τον Πάβλοβιτς, τι μπορεί να πει κανείς; Ο άνθρωπος εκθέτει τον εαυτό του κάθε φορά που πατάει το παρκέ και πάνω απ’ όλα εκθέτει τον προπονητή του που τον εμπιστεύεται. Μέχρι τώρα ήταν απλά ανύπαρκτος, ενώ σήμερα το πήγε κι ένα βήμα παραπάνω, ζημιώνοντας την ομάδα και με μια τεχνική ποινή.

Όπως και να’ χει, δεδομένων των συνθηκών και του γεγονότος πως ο Παναθηναϊκός μπήκε με την ψυχολογία στα ύψη στην παράταση, αλλά και πολύ πιο ξεκούραστος σωματικά από την Λαμποράλ, η απώλεια της νίκης φαντάζει απλά ως αυτοκτονία. Ως ένα χαμένο πέναλτι σε κενή εστία… Ακόμα και τα βασικά να έκαναν οι “πράσινοι” στο έξτρα πεντάλεπτο θα είχαν κερδίσει το παιχνίδι. Αντ’ αυτού αναλώθηκαν σε αψυχολόγητα… “τούβλα” έξω από τα 6.75 και γενικότερα σε άναρχες επιθέσεις.

Φυσικά τίποτα δεν έχει τελειώσει ακόμα, μιας και δεν φαντάζει καθόλου απίθανο η σειρά να οδηγηθεί σε 5ο παιχνίδι. Για να γίνει αυτό όμως, θα πρέπει τόσο οι παίχτες, όσο και οι προπονητές της ομάδας να παρουσιαστούν απείρως πιο σοβαροί στα επόμενα παιχνίδια. Σε αντίθετη περίπτωση το “κύκνειο άσμα” δεν θα αργήσει να ηχήσει για τον Παναθηναϊκό…