Editorial
Άδικο να φύγει έτσι…
Ο Αργύρης Πεδουλάκης αποτελεί παρελθόν από την τεχνική ηγεσία του Παναθηναϊκού και ο Άρης Αντωνόπουλος εξηγεί τους λόγους για τους οποίους ο Έλληνας προπονητής έπρεπε να παραμείνει στον πάγκο του “Τριφυλλιού”.
Η δουλειά του προπονητή, ειδικά στο μπάσκετ, δεν είναι απλή υπόθεση. Ένας άνθρωπος καλείται να διαχειριστεί δεκάδες διαφορετικούς χαρακτήρες, να λειτουργήσει υπό την πίεση προσδοκιών από διοίκηση και κόσμο, αλλά και να βρίσκεται σε εγρήγορση κάθε δευτερόλεπτο ξεχωριστά για 40 λεπτά παιχνιδιού. Άλλωστε, η τελική μοίρα κάθε προπονητή είναι προδιαγεγραμμένη, καλώς ή κακώς, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, που επιβεβαιώνουν όμως τον κανόνα.
Πεινάς; Deliveras! Παράγγειλε τώρα ότι τραβάει η… όρεξή σου!
Το μεσημέρι της Δευτέρας (18/10), συναισθανόμενος ότι κάτι… κακό ζυγώνει, τόνιζα ότι ήταν επιβεβλημένη ανάγκη να παραμείνει ο Αργύρης Πεδουλάκης στο τιμόνι του Παναθηναϊκού, ώστε να μην έρθει ο σύλλογος αντιμέτωπος με τις καταστάσεις πλήρους αβεβαιότητας που βιώνει τώρα. Όπως είχα επισημάνει, θα ήταν ολέθριο εάν μια ομάδα μπάσκετ που αγωνίζεται σε τόσο υψηλό επίπεδο αλλάξει προπονητή από τον Οκτώβριο. Οι λόγοι πολλοί και ευνόητοι, για όσους γνωρίζουν έστω τα βασικά του αθλήματος.
Εν τέλει, ο “Άρτζι” δεν βρίσκεται πια στον “πράσινο” πάγκο, αποχωρώντας από την ομάδα για την οποία έβαλε το κεφάλι του στον ντορβά δύο φορές στις δύο πιο δύσκολες και κομβικές συγκυρίες της σύγχρονης ιστορίας του Παναθηναϊκού. Σε αυτή της “μετα-Ομπράντοβιτς” εποχής και σε αυτή της “μετα-Διαμαντίδη” εποχής. Αποχώρησε με τρόπο που δεν άρμοζε στον ίδιο, αλλά ούτε και στον σύλλογο. Ένα ολόκληρο πρότζεκτ στηρίχτηκε επάνω του – και δικαίως, αν αναλογιστεί κανείς ότι μέχρι στιγμής είναι by far ο πιο επιτυχημένος τεχνικός του “Τριφυλλιού” από τη μέρα που ο Ζέλικο είπε “αντίο”. Τόσο από την λιτή κι απέριττη ανακοίνωση της “πράσινης” ΚΑΕ για την λύση της συνεργασίας της με τον Αργύρη Πεδουλάκη, όσο κι από τα όσα συνέβησαν το απόγευμα της Δευτέρας στο ΟΑΚΑ μεταξύ Δημήτρη Γιαννακόπουλου και “Άρτζι”, καταλαβαίνει κανείς ότι οι δύο πλευρές ήρθαν σε πλήρη ρήξη. Τέτοιο διαζύγιο δεν άρμοζε σε κανέναν από τους δύο.
Η αποχώρηση του Αργύρη Πεδουλάκη είναι άδικη και λανθασμένη, κυρίως για δύο λόγους. Ο ένας αφορά την έλλειψη σοβαρών και ποιοτικών λύσεων αντικατάστασης του Κρητικού τεχνικού. Χρόνος υπάρχει άπλετος να διορθωθούν τα πάντα. Λύσεις διαθέσιμες να οδηγήσουν τον Παναθηναϊκό εκεί που του αρμόζει δεν υπάρχουν, στην παρούσα φάση. Ο άλλος αφορά την μπασκετική λογική που λέει ότι δεν είναι δυνατόν να γίνει αλλαγή προπονητή από τον Οκτώβριο, εξαιτίας μιας ήττας. Το αποτέλεσμα στο ΣΕΦ ήταν πέρα για πέρα οδυνηρό και σίγουρα ήταν ένα πλήγμα για όλους όσους περιβάλλουν τον “Εξάστερο”. Δεν παύει όμως να είναι ένα αποτέλεσμα, μια ήττα στη Regular Season της Basket League, που από τη μια χαρίζει ουσιαστικά το πλεονέκτημα της έδρας στον Ολυμπιακό εκ των πραγμάτων, αλλά από την άλλη δεν σε θέτει εκτός στόχων και σε πεισμώνει για τη συνέχεια.
Η έμπειρη στοιχηματική ομάδα της Hellasbet.com σε στέλνει κατευθείαν… ταμείο!
Όπως και να ΄χει, ο Πεδουλάκης είχε… “μυριστεί” τη δουλειά. Όντας έμπειρος και μπαρουτοκαπνισμένος, αντιλήφθηκε ότι οι παίκτες τους οποίους εμπιστεύτηκε για να εφαρμόσουν κατά γράμμα το πλάνο του δικού του δημιουργήματος, του σκεπτόμενου μπάσκετ, δεν έπαιζαν για τον ίδιο. Γι’ αυτό τον λόγο, αμέσως μετά τη συντριβή στο Φάληρο τόνισε πως ο Παναθηναϊκός θα γίνει ομάδα με κάθε κόστος, αλλιώς σε διαφορετική περίπτωση εκείνος δεν θα βρίσκεται στη θέση του. Στο ΣΕΦ, εκτός ορισμένων γηγενών εξαιρέσεων, είδαμε παίκτες να μην δίνουν την παραμικρή μάχη για το οποιοδήποτε ριμπάουντ, παίζοντας χωρίς τσαμπουκά, νεύρο και ψυχή. Ήταν εμφανές ότι το μπάσκετ που ήθελε να εφαρμόσει ο “Άρτζι” δεν άρεσε σε πολλούς, δεν ταίριαζε σε όσους παίκτες είχαν συνηθίσει να μένουν έξω από μπασκετικά καλούπια. Όταν λοιπόν ένας προπονητής χάνει τα αποδυτήρια μιας ομάδας, το πιθανότερο είναι να μην τα ξανακερδίσει ποτέ πίσω…