Editorial
Τεράστιος ο “Εξάστερος” για ν’ ασχολείται με κάθε… «Μάντζαρη»
Ο Νικόλας Φλωράτος σχολιάζει την ανανέωση του συμβολαίου του Βαγγέλη Μάντζαρη με τον Ολυμπιακό, τονίζει ότι ο Παναθηναϊκός είναι ένας σύλλογος που έμαθε να ζει με την απουσία μεγάλων προσωπικοτήτων κι εξηγεί γιατί ο 27χρονος γκαρντ φέρθηκε άνανδρα.
Ο Νικόλας Φλωράτος σχολιάζει στο «Όλα Πράσινα» την ανανέωση του συμβολαίου του Βαγγέλη Μάντζαρη με τον Ολυμπιακό, υποστηρίζει ότι ο Παναθηναϊκός είναι ένας τεράστιος σύλλογος που έμαθε να ζει με την απουσία πολλών και πολύ πιο μεγάλων προσωπικοτήτων κι εξηγεί γιατί ο 27χρονος γκαρντ φέρθηκε άνανδρα.
Δύο ώρες ήταν αρκετές για τον Βαγγέλη Μάντζαρη προκειμένου να ξεχάσει συζητήσεις μηνών και να βάλει την υπογραφή του σε νέο συμβόλαιο συνεργασίας με την ΚΑΕ Ολυμπιακός. Συζητήσεις οι οποίες μόνο… φιλολογικές δεν ήταν, αφού όπως σας είχε ενημερώσει πρώτο το «Όλα Πράσινα», ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είχε έρθει σε προφορική συμφωνία με τον 27χρονο γκαρντ, έχοντας δώσει μάλιστα τα χέρια με τον μάνατζερ του παίκτη, Δημήτρη Τοπαλίδη.
Λέμε ευχαριστώ στα νέα μας μέλη με κουπόνια αξίας 42€
Ο Μάντζαρης θα ερχόταν στον Παναθηναϊκό για να πλαισιώσει τον Νικ Καλάθη στη θέση «1», κάνοντας το παιδικό του όνειρο πραγματικότητα και εξαργυρώνοντας παράλληλα με τον καλύτερο τρόπο την μεγάλη βελτίωσή του τα τελευταία χρόνια με συμβόλαιο… ζωής. Παρ’ όλα αυτά, την τελευταία στιγμή έκανε πίσω, αθέτησε τον λόγο του και παρέμεινε κάτοικος Πειραιά. Εξέλιξη, η οποία θα πρέπει να προβληματίζει αποκλειστικά τον ίδιο κι όχι τον Παναθηναϊκό.
Ο Παναθηναϊκός, άλλωστε, υπήρχε και θα υπάρχει και μετά τον Μάντζαρη. Υπήρχε και συνέχισε να υπάρχει πριν και μετά τον Ντέγιαν, τον «Σάρας», τον Ντομινίκ. Στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης μετά τον «Φράγκι» κι επέστρεψε στον θρόνο του στην Ελλάδα μετά τον Μήτσο. Όταν λοιπόν η αποχώρηση καμιάς από τις προαναφερθείσες δόξες του παρελθόντος δε στάθηκε εμπόδιο στην πορεία του «Τριφυλλιού» προς τους τίτλους, καταλαβαίνει κανείς πως ο Παναθηναϊκός είναι ένας σύλλογος τόσο τεράστιος, που εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να ασχοληθεί με τον Μάντζαρη.
Η πρόταση έγινε, ο παίκτης δέχθηκε, μίλησε με τον Πασκουάλ κι εν τέλει τα «γύρισε» με εκπληκτική «κωλοτούμπα» αλά… Μελισσανίδης. Το πρόβλημα, επομένως, δεν είναι του «Εξάστερου», αλλά του Μάντζαρη και του κάθε «Μάντζαρη». Καθενός, δηλαδή, που τολμά να δώσει τον λόγο του και στο τέλος να τον αθετήσει, μην έχοντας καν ενημερώσει για την τελική του απόφαση.
Δικαίωμά του ήταν να άλλαζε γνώμη την τελευταία στιγμή, σεβόμενος την εμπιστοσύνη που του έδειξε ο Ολυμπιακός, φοβούμενος ίσως μια τέτοια μετακόμιση ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο. Όπως, όμως, δίνεις σαν άντρας τον λόγο και το χέρι σου, τιμώντας τα παντελόνια σου, φροντίζεις να ενημερώσεις πριν αλλάξεις άποψη, ζητώντας μάγκικα έστω μια συγγνώμη. Το να υπόσχεσαι, όμως, και στο τέλος να κάνεις του κεφαλιού σου έχοντας κοροϊδέψει αρκετούς ανθρώπους με τη στάση και τα λόγια σου, παραπέμπει περισσότερο σε πολιτικό παρά σε επαγγελματία αθλητή.
Όπως και να έχουν τα πράγματα κι όπως προανέφερα, ο Παναθηναϊκός θα… ζήσει και χωρίς τον Μάντζαρη. Οι χθεσινές εξελίξεις μάλιστα ενδεχομένως να λειτουργήσουν ευεργετικά, αφού ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος φαίνεται αφηνιασμένος από την συμπεριφορά του Έλληνα γκαρντ με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Παρ’ όλα αυτά, για τον Βαγγέλη Μάντζαρη, η ιστορία θα γράψει πως “έπαιξε” με την ομάδα που για 21 – τουλάχιστον – χρόνια αγάπησε, λάτρεψε και πανηγύρισε μαζί της έξι ευρωπαϊκά τρόπαια.
Δεν πειράζει, Βαγγέλη, όλα στη ζωή είναι, μα να θυμάσαι πως στο τέλος ο καθένας παίρνει ό,τι του αξίζει. Για το λόγο αυτό, σου εύχομαι ολόψυχα καλή συνέχεια στον Ολυμπιακό, μια μέρα να γίνεις αρχηγός, να σε έχει ο Θεός πάντα καλά, να είσαι πέρα για πέρα υγιής, να μας βλέπεις να σηκώνουμε κούπες!