Ρότσα: «Έξυπνος άνθρωπος ο Αλαφούζος – Ο Θ. Βαρδινογιάννης ήταν αγαπητός, ο Τζίγγερ άλλος τύπος»

Ο Χουάν Ραμόν Ρότσα μίλησε στο «SoccerPlus» για τον Παναθηναϊκό του σήμερα, τον Παναθηναϊκό του χθες, έδωσε περισσότερες άγνωστες λεπτομέρειες στην υπόθεση Μαραντόνα και αποκάλυψε ότι απάντησε αρνητικά στην απόκτηση του Χρίστο Στοϊτσκοφ. 

Stoiximan… Το παιχνίδι ξεκινά από εσένα

Χουάν, 0-0 ο Παναθηναϊκός εντός έδρας με τον Αστέρα. Πιστεύεις ότι οι απουσίες έπαιξαν τον ρόλο τους;

Όχι, όχι… Αυτά είναι δικαιολογίες. Γιατί ο Παναθηναϊκός δεν είναι στην εντατική αντιμετωπίζοντας ένα προσωρινό πρόβλημα, είναι στο νοσοκομείο και μάλιστα για πάρα πολύ καιρό. Και αν δε κοιτάξουν την πραγματικότητα θα συνεχίσει η ομάδα να είναι στο νοσοκομείο για πάρα πολλά χρόνια. Γιατί οι αλλαγές που πραγματοποιούνται δεν γίνονται για να μπορεί ο Παναθηναϊκός να επιστρέψει σαν σωματείο στα στάνταρ και στην αίγλη που είχε. Εδώ έχει φτάσει ο Παναθηναϊκός να αλλάζει περισσότερους τεχνικούς διευθυντές απ’ ότι προπονητές και ο καθένας να φέρνει παίκτες ανάλογα με την εθνικότητα του.

Ανεξάρτητα από το αν ευθύνονται ή όχι οι απουσίες, εσένα ποια είναι η γνώμη σου για τις επτά μέρες άδειας που δόθηκαν, καθώς και ότι επετράπη στον Μαουρίσιο να ταξιδέψει στην Βραζιλία;

Αυτό δεν γίνεται. Αν θέλει κάποιος να πάει Βραζιλία, οι τέσσερις μέρες είναι μόνο το ταξίδι πήγαινε – έλα. Χωρίς να υπολογίζουμε την διαφορά ώρας με την Βραζιλία και το jet lag. Για μένα αν ήταν δυνατόν, ειδικά για αυτή την εποχή, μακάρι να υπήρχε ένα αντίστοιχο boxing day όπως στην Αγγλία και οι ομάδες 26 του μήνα (σ.σ. Δεκεμβρίου) να έπαιζαν κανονικά. Βέβαια αυτό είναι ένα έθιμο που υπάρχει στην Αγγλία.

Πως σου φάνηκαν οι δηλώσεις του Μπόλονι για Νόμπελ στον Αλαφούζο;

Ο κύριος Αλαφούζος είναι έξυπνος άνθρωπος και απορώ πως την πατάει κάθε χρόνο με παρόμοιο τρόπο. Αν υπάρχει κάτι άλλο από αυτό που φαίνεται, εγώ σηκώνω τα χέρια ψηλά και τσάμπα μιλάω γιατί δεν γίνεται κάθε χρόνο να κάνει το ίδιο λάθος. Αυτά που είπε ο Μπόλονι είναι εκτός πραγματικότητας. Τα είπε για να γλυκάνει το αυτί του κυρίου Αλαφούζου. Ας του δώσω το Νόμπελ επειδή μείωσε χρέη που έφτασαν τα 100 εκατομμύρια. Αντί να του πει ότι εγώ ήρθα εδώ σαν μεγάλο όνομα και άσχετα που βρίσκομαι προς το τέλος της καριέρας μου, θα βάλω τα πράγματα σε μια σειρά και θα παίζω κυρίως με νέα παιδιά. Έχουμε ακαδημία, έχουμε Έλληνες ποδοσφαιριστές. Έτσι κι’ αλλιώς ο Παναθηναϊκός είναι δύσκολο να βγει πάνω από πέμπτος.

Άρα δεν βλέπεις τον Παναθηναϊκό να βγαίνει Ευρώπη…

Και Ευρώπη να βγούμε, μην περιμένεις να δεις μια Ευρώπη με την αίγλη που υπήρχε όταν έπαιζε ο Παναθηναϊκός. Μιλάμε για μια Ευρώπη που θα θυμίζει κάτι σαν το παλιό ιντερτότο. Βέβαια δεν είμαι απόλυτα ενημερωμένος για αυτή τη νέα διοργάνωση, όμως σε κάθε περίπτωση για μένα το πρωτεύον αυτή τη στιγμή στον Παναθηναϊκό δεν είναι το αν θα καταφέρει να πάρει ένα από τα εισιτήρια που οδηγούν στην Ευρώπη. Για μένα πρωτεύον είναι να υπάρξει επιτέλους ένα όραμα, που θα ακολουθηθεί και θα οδηγήσει τον Παναθηναϊκό ξανά σε τροχιά πρωταθλητισμού. Είναι μια καλή περίοδο για τον Παναθηναϊκό να πράξει ορθολογικά με γνώμονα το αύριο, καθώς δεν υπάρχει κόσμος στα γήπεδα. Στον αγώνα κόντρα στον Αστέρα, αν υπήρχε κόσμος θα υπήρχε μεγάλη γκρίνια από τους φιλάθλους.

Αν ο Μπόλονι δεν καταφέρει να βγάλει την ομάδα ούτε Ευρώπη, πιστεύεις ότι θα πρέπει να αποχωρήσει το καλοκαίρι;

Δεν είναι το θέμα το εισιτήριο που οδηγεί στην Ευρώπη. Το θέμα είναι στην λειτουργία της ομάδας και στην καθημερινότητα. Εγώ ξέρω ότι υπάρχουν πολλά κενά στην καθημερινότητα και αυτό νομίζω ότι το ξέρουν και οι άνθρωποι του κυρίου Αλαφούζου. Αν δεν θέλουν να το δουν είναι άλλο θέμα, αλλά ξέρω ότι υπάρχουν πάρα πολλά κενά. Το ποδόσφαιρο έχει αλλάξει. Στην αρχή και εγώ ήλπιζα να βάλει ο Μπόλονι τον Παναθηναϊκό σε ράγες ανόδου, αλλά όταν βλέπω τον Βιγιαφάνιες και τον Μακέντα με μια αλλαγή να κλωτσάνε πάγκους και να πετάνε μπουκάλια, βλέπω ότι δεν υπάρχει σεβασμός.

Τι λείπει αυτή τη στιγμή στον Παναθηναϊκό; Το πρώτο πράγμα που σου έρχεται;

Πρέπει να υπάρχει δυνατό τμήμα scouting. Μου κάνει μεγάλη εντύπωση για παράδειγμα αυτό το παιδί από την Λάρισα, ο Πινακάς. Έχει μεγάλο ενδιαφέρον η ποδοσφαιρική του πορεία. Η αίσθηση του scouting δεν υπάρχει στον Παναθηναϊκό τα τελευταία χρόνια. Όπως επίσης είναι πάρα πολύ σημαντικό το scouting στις δικές σου τις ακαδημίες. Τα παιδιά τα οποία σήμερα αγωνίζονται στον Παναθηναϊκό, προήλθαν από scouting του Γιάννη Σαμαρά στις ακαδημίες. Ο Δημήτρης Μάρκος, ο Μπατσινίλας και ο Λαγωνικάκης, ήταν αυτοί που έφεραν όλα αυτά τα παιδιά που είναι η δύναμη του Παναθηναϊκού. Πηγαίνανε και βλέπανε παιχνίδια απ’ άκρη σε άκρη και βοήθησαν σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό.

Είχες πει ότι ενώ υπήρξε στο τραπέζι η πρόταση να έρθει ο Μαραντόνα στον Παναθηναϊκό, εσύ αρνήθηκες λόγω χαρακτήρα..

Όχι λόγω χαρακτήρα, αλλά επειδή είχε πάρει μια φθίνουσα πορεία στην καριέρα του. Τότε δεν ήμασταν έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε μια τέτοια κατάσταση. Θα ήταν δύσκολο. Θα ερχόταν ένα πολύ μεγάλο όνομα προς το τέλος της καριέρας του με όλα τα προβλήματα που κουβαλούσε. Υπήρχαν πολλά εμπόδια στο να προχωρήσει κάτι τέτοιο και το πιο μεγάλο εμπόδιο ήταν ότι σε περίπτωση που ερχόταν, θα έπρεπε να φύγει ένα από τα πρωτοκλασάτα ξένα ονόματα Βαζέχα, Μπορέλι ή Βάντσικ. Από κει και πέρα ο Ντιέγκο στις προπονήσεις έφερνε 15 άτομα μαζί του, μπορεί μετά να έλειπε για δυο ή και τρεις μέρες από την προπόνηση και αυτό θα άλλαζε όλες τις ισορροπίες και δεν ήμασταν έτοιμοι εμείς. Δεν μπορούσαμε να το χειριστούμε όπως η Σεβίλλη που τον πήρε και πούλησε τα δικαιώματα των αγώνων της σε 150 χώρες του κόσμου.

Εκείνη την περίοδο, παρά το κόστος που θα υπήρχε, πριν παρθεί η απόφαση να μην προχωρήσεις στην επιλογή του Μαραντόνα, ζύγισες το γκελ που θα έκανε στον κόσμο μια τέτοια κίνηση, που θα γέμιζε το γήπεδο, θα αγόραζε άπειρες φανέλες με το όνομα του, τα διαρκείας, τον ενθουσιασμό…

Ο ενθουσιασμός κρατάει ένα μήνα το πολύ. Γιατί η πραγματικότητα τον ξεπερνάει. Αλλά ας φέρουμε ένα άλλο παράδειγμα. Όταν φέραμε τον Μπορέλι στην Ελλάδα, ξέραμε ότι θα φτάσουμε να πουλάμε αμέτρητες φανέλες με το όνομα του. Γιατί ο κόσμος που θα έρθει να δει τον Μαραντόνα, αλλά μετά θα έβλεπε ότι δυσκολευόταν να κάνει δυο βήματα, θα απογοητευόταν. Η ιστορία θα έγραφε ότι φέραμε τον Μαραντόνα στον Παναθηναϊκό, αλλά ακόμα και η αγορά του Πάουλο Σόουζα, που δεν ήταν Μαραντόνα, αλλά ήταν τεράστιο όνομα, έγκλημα ήταν και εγώ προσπάθησα να σώσω μια μεγάλη προσπάθεια που έκανε η οικογένεια Βαρδινογιάννη τότε.

Βέβαια ο Πάουλο Σόουζα έβαλε αυτό το γκολ με την Γιουβέντους…

Τότε ο Βαζέχα έπρεπε να έπαιρνε 500 εκατομμύρια με τα γκολ που έβαζε και στην Γιουβέντους και στη Ναντ και παντού. Ο Πάουλο Σόουζα με μισό πόδι έβαλε ένα γκολ και πήρε εννιά εκατομμύρια που με την φορολογία έβγαιναν 20.

Άρα εννοείς ότι ήταν οικονομικό έγκλημα…

Και οικονομικό και αγωνιστικό έγκλημα. Έπαιξε ελάχιστα παιχνίδια και με την παρουσία του δεν άνοιξε ο δρόμος για έναν πολύ πιο νέο και πιο υγιή. Μπορεί να συζητάμε για τον Μαραντόνα και εγώ αρνήθηκα όταν ήμουν σε μια λιμουζίνα, δυο ποδοσφαιριστές να έρθουν…

Και ποιοι είναι αυτοί;

Όταν πήγαμε στον τελικό να δούμε το Ajax – Juventus καθώς με είχε καλέσει η UEFA με την σύζυγο μου, ήμασταν με τον πρόεδρο, τον γιατρό και τον Μαυροκουκουλάκη και μέσα στην λιμουζίνα ήρθε η συζήτηση για ενίσχυση της ομάδας με καλούς ποδοσφαιριστές για να διεκδικήσει η ομάδα την κατάκτηση του Champions League. Εγώ απλά άκουγα και όταν ήρθε η ώρα να πω την γνώμη μου είπα απλά δεν συμφωνώ. Αν τον Πάουλο Σόουζα τον φέρναμε το 95΄βεβαίως. Ήταν από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές που έχω δει στην ζωή μου. Όχι όμως την ηλικία που τον φέραμε ήταν «σακατεμένος». Ο άλλος ήταν ο Χρίστο Στοΐτσκοφ. Λέω δεν μπορώ να κρατήσω τον Στοΐτσκοφ σε ένα δρόμο πειθαρχίας, είναι δύσκολο. Και ένα ακόμα έγκλημα που έκανε ο πρόεδρος ήταν με τον Χούλιο Σέζαρ, ο οποίος έπαιξε μόνο ένα παιχνίδι. Ήταν ένα φαινόμενο που δεν το έχω ξαναδεί στην ζωή μου. Δεν μπορούσε να φορέσει ποδοσφαιρικό παπούτσι από την προπόνηση, ήταν εντελώς «σακατεμένος» και έπαιρνε 36 εκ. δραχμές.

Την πορεία που έκανε ο Παναθηναϊκός στο Champions League στη σεζόν 95-96 μέχρι τα ημιτελικά της διοργάνωσης, πίστευες ότι μπορούσατε να την κάνετε ή νικώντας άνοιγε η όρεξη;

Το πιστεύαμε. Όταν πήγα στην θέση του Όσιμ και είχαμε παίξει εκείνο τον ωραίο τελικό με την ΑΕΚ που ήρθε 3-3, πίστευα ότι μπορώ να πετύχω με την ομάδα. Βέβαια όλα άλλαξαν όταν απεβίωσε ο Θόδωρος Βαρδινογιάννης, ο οποίος ήταν ο ρυθμιστής.

Εσύ πιστεύεις ότι αυτό επηρέασε την λειτουργία της οικογένειας και απομακρύνθηκε από τους τίτλους;

100%. Αν δεν είχε φύγει ο Θόδωρος, θα είχα σπάσει στον πάγκο του Παναθηναϊκού, το ρεκόρ του Έγκε Γκέραρντ. Όταν είχα έρθει στον Παναθηναϊκό, δεν μπορούσα να κάνω μεταγραφές και λέω δεν πειράζει. Δυο ήταν όλες και όλες, ο Αλεξούδης και έναν παίκτη που μπορούσαμε να κάνουμε μεταγραφή από τον Πανιώνιο, τον Λαγωνικάκη. Αλλά αυτό που σου είπα το πιστεύω, ότι θα είχα σπάσει το ρεκόρ του Γκέραρντ, αν δεν είχε φύγει ο Θόδωρος.

Αν είχες σπάσει το ρεκόρ του Γκέραντ, τότε ίσως να μην χρειαζόταν να γίνει και το συλλαλητήριο του 2008…

Σίγουρα. Ο Θόδωρος ήταν λαϊκός και αγαπητός τύπος. Μεγάλη απώλεια. Τον αγαπούσα πάρα πολύ γιατί ήταν ειλικρινής, απλός. Είχα μια «κόντρα» μαζί του καθώς ήθελα τον γυμναστή Βαμβακά στην ομάδα, αλλά εκείνος δεν ήθελε καθώς ήταν στον Ολυμπιακό και του λέω ο Γαλάκος, ο Αποστολάκης, ο Σαργκάνης από πού ήρθαν; Από τον Ολυμπιακό δεν ήρθαν; Και έτσι προχώρησε η απόκτηση του Βαμβακά.

Στην ιστορική ρεβάνς με τον Ajax πιστεύεις ότι μέτρησαν οι απουσίες που είχες στην άμυνα, δεδομένου ότι εκείνη την περίοδο οι εναλλακτικές λύσεις ήταν λιγότερες απ’ ότι τώρα;

Θα σου απαντήσω γιατί κατά σύμπτωση προχθές έβλεπα το 0-1 στο Άμστερνταμ. Ήταν δυο απουσίες και μέτρησαν μέχρι ενός σημείου. Τον βασικό ρόλο έπαιξε η διαφορά των δυο ομάδων. Ήταν δύσκολο να αντιμετωπίσεις τον Κλάιφερτ, τον Ντάβιντς, τον Κανού, τον Ντε Μπούρ, τον Λιτμάνεν, τον Φίνιντι, τον Βαν Ντε Σαρ. Ο Γεωργιάδης του Σάββα ήταν ασφάλεια για τον Δώνη για να μην καταναλώνει πολλές δυνάμεις με το πάνω – κάτω και μετά ο Δημήτρης ο Μάρκος έπρεπε να γυρίζει πίσω για να καλύπτει άλλο κενό εκεί. Ίσως με κάποιες λεπτομέρειες η ρεβάνς να ήταν κάπως διαφορετική, αλλά σε κάθε περίπτωση μιλάμε για μια πολύ μεγάλη ομάδα, που την αντιμετωπίσαμε ως κάτοχο του τροπαίου και το έχασε με την Γιουβέντους παίζοντας εκτός έδρας (στην Ρώμη) και στην διαδικασία των πέναλτι.

Μιας και πριν μιλούσαμε για τα διοικητικά ο Αλαφούζος όπως είπες στην αρχή είναι έξυπνος άνθρωπος και πετυχημένος επιχειρηματίας λόγω ΣΚΑΪ και όχι μόνο θα συμπληρώσω εγώ, όμως από την αρχή της ενασχόλησης του, ίσως να μην είχε την ίδια θέληση με την οικογένεια Βαρδινογιάννη επί Θόδωρου, να δει τον Παναθηναϊκό στην κορυφή…

Και η οικογένεια Βαρδινογιάννη, στην αρχή που ασχολήθηκε με τον Παναθηναϊκό, έκανε τεράστια λάθη. Υπήρχαν αρκετές περιπτώσεις που κάναμε μεταγραφές παικτών για να μην καταλήξουν αλλού, χωρίς όμως να ήταν απαραίτητη η προσθήκη τους στο ρόστερ. Έτσι παρά την οικονομική δύναμη της οικογένειας, τα πρώτα χρόνια, ο Παναθηναϊκός δεν έπαιρνε πρωτάθλημα.Πάντως και ο Τζίγκερ δεν είχε την αποτελεσματικότητα σε τίτλους που είχε ο Γιώργος ο Βαρδινογιάννης. Ο Τζίγκερ ήταν άλλος τύπος. Εγώ δεν συνεργάστηκα ποτέ με τον Γιάννη, παρ’ ότι τον ήξερα από μικρό παιδί, καθώς μιλούσα πολλές φορές με τον πατέρα του τον κύριο Βαρδή. Έκανα scouting στην Αργεντινή, γύρισα και μου είπε ότι πρέπει να φύγω. Απλά εμένα δεν μου άρεσε που έβριζαν χυδαία ανθρώπους της οικογένειας Βαρδινογιάννη. Δεν θα το ξεχάσω αυτό.

Σε ρώτησα για τον σημερινό ιδιοκτήτη του Παναθηναϊκού, γιατί θέλω την γνώμη σου για το αν μπορεί, όσα χρόνια και να παραμείνει ιδιοκτήτης στην ομάδα, να πάρει έστω ένα πρωτάθλημα.

Αν δεν αλλάξει ρότα, νομίζω πως όχι. Πρέπει να βάλει σε όλο αυτό που προσπαθεί να κάνει μια ποδοσφαιρική λογική. Πρέπει να κοιτάει μακροπρόθεσμα και όχι με προσωρινές αποφάσεις. Χρειάζεται λογική, υπομονή και αν θέλει να βάλει τις βάσεις για να κάνει η ομάδα ξανά πρωταθλητισμό, πρέπει να καταλάβει ότι τώρα είναι η καλύτερη περίοδος. Εγώ δούλευα στον Παναθηναϊκό την περίοδο Στραματσόνι και περνούσα από δίπλα του και δεν ήξερε ποιος είμαι. Πρέπει οι άνθρωποι που είναι στην ομάδα να ξέρουν την ιστορία του Παναθηναϊκού. Είναι απαραίτητο στοιχείο αυτό.

Τον Στραματσόνι σαν προπονητή εσύ πως τον είδες; Ρωτάω γιατί προσπαθώ να μπω στην λογική του Αλαφούζου.

Χάλια. Δεν υπήρχε σοβαρότητα ή λογική… Πήγε μετά στην Σπάρτα Πράγας με τον Βόκολο, όπου σχεδόν τον κυνηγήσανε. Και μετά πήγε σε μια ομάδα του Ιράν μαζί με τον Λέτο μήπως καταφέρει κάτι καλύτερο. Εκεί το έχω αφήσει.

Το «Όλα Πράσινα» … σαρώνει στο YouTube! Πάτα ΕΔΩ, κάνε subscribe στο κανάλι μας και μάθε πρώτος τις μεταγραφές του «Τριφυλλιού» από το site όλων των Παναθηναϊκών.

---

Διαβάστε ακόμη…

• Μεγαλειώδης ευρωπαϊκή νίκη για τον Παναθηναϊκό!
• Βοτανικός: Νέες εκτιμήσεις για τη θεμελίωση – Πότε μπαίνει στο γήπεδο ο Παναθηναϊκός!
• Η… ώρα του Σερέλη στον Παναθηναϊκό!
• Ζαλγκίρις Κάουνας – Παναθηναϊκός: Οι απουσίες των «πράσινων» από τη «μάχη» της Λιθουανίας
• Ζαλγκίρις Κάουνας – Παναθηναϊκός: Ζητείται… Επτάστερο «διπλό»! – Η τηλεοπτική μετάδοση