Editorial
Ο ορισμός της παράνοιας
Ο Χρήστος Δημόπουλος παίρνει θέση για το διαφαινόμενο τέλος του Γιώργου Δώνη από τον Παναθηναϊκό.
Ο Χρήστος Δημόπουλος παίρνει θέση για το διαφαινόμενο τέλος του Γιώργου Δώνη από τον Παναθηναϊκό.
Η υπόθεση του Γιώργου Δώνη κανονικά, σε μία φυσιολογική ομάδα, θα ήταν από αυτές που δεν θα έπρεπε καν να συζητιούνται. Ο σύλλογος έχει στον πάγκο του τον καλύτερο Έλληνα προπονητή, που αντιμετωπίζει το «Τριφύλλι» ως την ύψιστη στιγμή της καριέρας του, που είναι παθολογικά δεμένος με τα πράσινα και ο οποίος, έχει χτίσει ο ίδιος ένα σύνολο άκρως ελληνικό και ελπιδοφόρο.
Κι όμως, στον Παναθηναϊκό του Γιάννη Αλαφούζου όλα αυτά δεν παίζουν κανέναν απολύτως ρόλο. Ο Έλληνας τεχνικός περίμενε εδώ και καιρό τον ραντεβού με τον μεγαλομέτοχο, ο οποίος μάλλον θεώρησε δευτερεύον να μιλήσει καθαρά με τον κόουτς για την επόμενη ημέρα. Μην νομίζει κανείς, ότι διαδραμάτισε ο Τσάβι Ρόκα κάποιο ρόλο σε αυτό. Όλη και η αποκλειστική ευθύνη αν φύγει ο Γ. Δώνης βαραίνει, προσωπικά, τον Αλαφούζο.
Είμαστε όλοι εδώ, είμαστε όλοι Stoiximan
Και μόνο η προοπτική αποχώρησης του Έλληνα τεχνικού φαντάζει παράλογη. Γίνεται μάλιστα ακόμα πιο παράλογη, αν αναλογιστούμε ότι πριν λίγους μήνες η κατάσταση φαινόταν να έχει φέρει τα πράγματα προς την ευνοϊκότερη κατεύθυνση, μιας και η αρχική ένταση μεταξύ των εμπλεκόμενων πλευρών είχε κάπως κοπάσει. Τη στιγμή λοιπόν που όλα ήταν πρόσφορα για τη συζήτηση Αλαφούζου – Γ. Δώνη, ο πρώτος αποφάσισε να ενεργήσει… μη ενεργώντας. Απάθεια. Σιωπή. Παθητική στάση, η οποία έχει φέρει καθαρά τις δύο πλευρές μακριά.
Θεωρητικά, χρόνος ακόμα υπάρχει για να αλλάξει η κατάσταση. Πρακτικά, όμως, αυτό κρίνεται ιδιαίτερα δύσκολο.
Διαβάστε ακόμη…