Κόλκα στο «ΟΠ»: «Ο πρόεδρος μας είπε δειλούς, όλα είχαν σχεδιαστεί!»

Ο Γιόνας Κόλκα παραχώρησε μια άκρως αποκαλυπτική συνέντευξη στο «Όλα Πράσινα», μιλώντας στον Στέλιο Μπιτσώρη! Ο ίδιος θυμάται το πώς ήρθε στη χώρα μας για λογαριασμό του «Τριφυλλιού», τις αναμνήσεις που αποκόμισε από την παρουσία του στην ομάδα, τις ευρωπαϊκές πορείες και τις εγχώριες απογοητεύσεις, σε μια συνέντευξη που σίγουρα θα συζητηθεί.

Ο Φινλανδός πρώην διεθνής αριστερός εξτρέμ εμφανίστηκε ιδιαίτερα χαρούμενος μιλώντας για την παρουσία του στην Ελλάδα και στον Παναθηναϊκό, λέγοντας πως έχει ακόμη στην καρδιά του την Αθήνα, το ίδιο το κλαμπ, αλλά και τους φίλους της ομάδας.

Αναλυτικά τα όσα είπε ο Κόλκα σε… 1.931 λέξεις!

Ποιες ήταν οι πρώτες σας σκέψεις όταν μάθατε για το ενδιαφέρον του Παναθηναϊκού;

Λίγο δύσκολη ερώτηση (σ.σ γέλια). Γνώριζα κάποια πράγματα για το σύλλογο. Ήξερα πως είναι μια μεγάλη ομάδα, αλλά εκείνη την εποχή οι πληροφορίες δεν ήταν τόσες πολλές, όπως είναι σήμερα που μπορείς να μάθεις εύκολα τα πάντα. Στην αρχή μίλησα με κάποιους παίκτες που ήταν στον Παναθηναϊκό. Είχα πάρει τηλέφωνο τον Ρενέ Χέρνρικσεν και τον είχα ρωτήσει για την ομάδα. Ήταν δύσκολο γιατί γνώριζα το σύλλογο, χωρίς όμως να έχω και πολλές πληροφορίες.

Τελικά, τι ήταν αυτό που σας έκανε να αποφασίσετε να έρθετε στην ομάδα;

Θυμάμαι είχα έρθει στην Αθήνα, όπου έμαθα πολλά περισσότερα πράγματα για την ομάδα. Συγκέντρωνα όλο και περισσότερες πληροφορίες για το κλαμπ και όλες ήταν θετικές. Βέβαια, παρέμενε μια δύσκολη και κρίσιμη απόφαση, αλλά πήρα την απόφαση να έρθω να αγωνιστώ στον Παναθηναϊκό και δεν το μετάνιωσα ποτέ. Είμαι χαρούμενος που τελικά ήρθα στην ομάδα.

Η πρώτη σας χρονιά στον Παναθηναϊκό ήταν πολύ επιτυχημένη αναφορικά με τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Τι αναμνήσεις έχετε από τότε;

 Όπως είπατε ήταν μια επιτυχημένη χρονιά για εμάς στην Ευρώπη, αλλά από την άλλη μεριά δεν καταφέραμε να κερδίσουμε το πρωτάθλημα, το οποίο ήταν κάτι που το θέλαμε, αλλά δεν μπορέσαμε να το πετύχουμε. Στο Champions League όμως είχαμε μια σπουδαία πορεία και ήταν μια τρομερή εμπειρία.

Είμαστε όλοι εδώ, είμαστε όλοι Stoiximan

Έχετε επαφές με κάποιους από τους συμπαίκτες σας τότε στον Παναθηναϊκό;

Κάποιες φορές επικοινωνώ με τον Τάκη Φύσσα και με τον Στέφανο Κοτσόλη. Χαίρομαι να μαθαίνω πως είναι τα πράγματα στην Ελλάδα και την Αθήνα.

Λίγο καιρό μετά, η Ελλάδα κατέκτησε το Euro του 2004. Πολλοί συγκρίνουν τον τρόπο της εθνικής Ελλάδας με τον τρόπο που έπαιζε ο Παναθηναϊκός στους ευρωπαϊκού του αγώνες.

Όχι ακριβώς, αλλά υπήρχαν κάποιες ομοιότητες. Έβλεπα πως υπήρχαν κοινά στοιχεία, αλλά παίζατε καλά, ήταν τεράστια επιτυχία κι από τον προπονητή της Ελλάδας, τον Ότο Ρεχάγκελ, οι τακτικές και ο τρόπος που αγωνιζόντουσαν. Δεν έπαιξαν πολύ επιθετικά. Απλώς περίμεναν και «χτυπούσαν» την κατάλληλη στιγμή. Είχαν σπουδαίους παίκτες και γνώριζαν πως θα έχουν τις ευκαιρίες τους για να το πετύχουν. Όλοι πίστευαν πριν από κάθε αγώνα πως οι Έλληνες θα χάσουν στο επόμενο ματς, αλλά οι Έλληνες κέρδιζαν. Και κέρδιζαν μέχρι το τέλος. Ήταν σπουδαίο και κάτι προκάλεσε μεγάλη εντύπωση σε όλους. Ήταν μεγάλη επιτυχία.

Θα σας θυμίσω ένα πολύ ιδιαίτερο αγώνα. Στον επαναληπτικό με την Μπαρτσελόνα, παρά το καλό παιχνίδι των Ισπανών, είχατε τις ευκαιρίες σας για να σκοράρετε κι άλλο τέρμα και να περάσετε. Χαρακτηριστική η φάση με το σουτ του Βλάοβιτς. Θεωρείτε άδικο εκείνον τον αποκλεισμό;

Ναι, η φάση του Γκόραν (σ.σ γέλια)… Δεν θα έλεγα ακριβώς πως ήταν άδικος ο αποκλεισμός. Ακόμη και σήμερα μιλώντας για εκείνο το παιχνίδι, ακόμη νιώθω «πόνο». Όπως είπαμε, ο Γκόραν είχε μια σπουδαία ευκαιρία να σκοράρει, αλλά ήταν άτυχος. Ήταν πικρός αποκλεισμός. Στην έδρα μας είχαμε παίξει πολύ καλά και θυμάμαι είχα κερδίσει και το πέναλτι σε εκείνο το ματς. Στον επαναληπτικό, παρά το γεγονός ότι σκοράραμε νωρίς στο «Καμπ Νόου», η συνέχεια δεν ήταν τόσο καλή για εμάς και για αυτό δεν καταφέραμε να προκριθούμε στην επόμενη φάση. Μας άφησε μια πικρή γεύση γιατί γενικά παίξαμε καλά και είχαμε αρκετές ευκαιρίες για να περάσουμε. Δεν τα καταφέραμε όμως κι αυτό ακόμη πονάει. Μπορεί να πει κάποιος πως μπορεί να μην το αξίζαμε τελικά, αλλά εμείς ήμασταν αρκετά καλοί και μας πόνεσε ο αποκλεισμός. Η Μπαρτσελόνα έβαλε πιο πολλά γκολ και δίκαια πέρασε.

Την επόμενη χρονιά φτάσατε ένα βήμα από τον τελικό του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ και πολύ κοντά στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, παρά το κακό ξεκίνημα. Εκείνη η χρονιά σας άφησε πικρή γεύση στο τέλος της;

Πραγματικά ναι! Παίζαμε το καλύτερο ποδόσφαιρο στην Ελλάδα εκείνη την περίοδο, αλλά στο τέλος της σεζόν δεν είχαμε εμείς τους περισσότερους βαθμούς και δεν κατακτήσαμε το πρωτάθλημα. Ήταν πικρή η γεύση στο τέλος της χρονιάς. Είχαμε παίξει πάρα πολύ καλά στην Ευρώπη και κάναμε το ίδιο και στο ελληνικό πρωτάθλημα, αλλά καταλήξαμε χωρίς κανέναν τίτλο κι αυτό ήταν άσχημο.

Δεν καταφέρατε να αναδειχθείτε πρωταθλητής Ελλάδας με τον Παναθηναϊκό. Πιστεύετε πως η διαιτησία έπαιξε ρόλο σε αυτό;

Ναι, ναι! Υπήρχαν παιχνίδια που σκεφτόμουν ότι δεν μπορεί να γίνεται αυτό. Δεν είναι φυσιολογικό να γίνεται. Θυμάμαι υπήρχαν παιχνίδια που δεν άγγιζες καν τον αντίπαλο και ο διαιτητής έδινε εις βάρος σου φάουλ. Έβλεπες κάποιες ομάδες πως κέρδιζαν πέναλτι και έλεγες δεν γίνεται να συμβαίνει στ’ αλήθεια αυτό. Συνέβαινε όμως και ήταν κάτι που δεν πρέπει να γίνεται στο ποδόσφαιρο. Δεν είναι καθόλου ωραίο για το ποδόσφαιρο. Όλοι θέλουν να κερδίζουν στο ποδόσφαιρο, αλλά αυτό πρέπει να γίνεται με τους σωστούς κανόνες και να κερδίζει αυτός που είναι καλύτερος στο χορτάρι.

Πως αισθανόσασταν όταν σε πάρα πολλά παιχνίδια παίζατε με κόντρα διαιτησία;

Ήταν σκληρό (σ.σ γέλια). Δεν ήταν καθόλου καλό συναίσθημα γιατί έκανες τα πάντα. Προετοιμαζόσουν για ένα παιχνίδι και έκανε τα πάντα για καταφέρεις να κερδίσεις, αλλά ένιωθες πως κάποιοι δεν σου επέτρεπαν να κερδίσει. Είναι ένα συναίσθημα που οι άνθρωποι του αθλητισμού δεν μπορούν να διαχειριστούν. Σιχαίνεσαι το αίσθημα της αδικίας.

Ένα από τα χειρότερα παιχνίδια ήταν αυτό της Ριζούπουλης κόντρα στον Ολυμπιακό, που ο Παναθηναϊκός έχασε με 3-0. Το θυμάστε εκείνο το παιχνίδι;

Ναι, εννοείται πως το θυμάμαι! Νομίζω πως όλοι το θυμούνται! Είχαμε δει κάποια βίντεο πριν το παιχνίδι μεταξύ Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού και στις δύο έδρες, αλλά αυτό που είδαμε σε εκείνο το παιχνίδι ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό. Δεν έπρεπε να διεξαχθεί εκείνο το παιχνίδι. Επικρατούσε ένα πραγματικό χάος. Έχουν περάσει χρόνια από τότε, αλλά θυμάμαι ακριβώς τα όσα έγιναν εκείνη την ημέρα. Φτάσαμε στο γήπεδο και μας πετούσαν βόμβες, κροτίδες και άλλα τέτοια πράγματα. Μετά πατήσαμε το χορτάρι και ήμασταν μόνο στο κέντρο του γηπέδου γιατί διαρκώς μας πετούσαν διάφορα πράγματα και μας εκτόξευαν φωτοβολίδες. Όλα αυτά είναι πράγματα που δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να γίνονται στο ποδόσφαιρο.

Πως ήταν η ατμόσφαιρα στην ομάδα μετά; Πως σας αντιμετώπισε η διοίκηση μετά από αυτό το παιχνίδι που χάσατε τον τίτλο;

Δεν είχαμε καν το χρόνο να συζητήσουμε τι ακριβώς έγινε την επόμενη μέρα. Οι οπαδοί μας ήρθαν στο προπονητικό κέντρο. Ήταν απαίσιο αυτό που έκαναν οι οπαδοί και δεν έπρεπε πιστεύω να είχε συμβεί. Έλεγαν ιστορίες πως είχαμε χρηματιστεί και πως για αυτό χάσαμε τον αγώνα. Μα, αν κάποιος δει τι συνέβη ήταν απίθανο για εμάς να παίξουμε και να κερδίσουμε τον αγώνα. Ήμασταν όλοι απογοητευμένοι και έπεσε πάνω μας όλο το ανάθεμα. Μπορείς να καταλάβεις πως νιώθαμε όλοι.

Τι σας είπε ο πρόεδρος της ομάδας για αυτό το παιχνίδι; Το συζητήσατε καθόλου;

Ο πρόεδρος της ομάδας είχε έρθει στο προπονητικό κέντρο και μας έλεγε πως είμαστε δειλοί και ότι δεν μπορούμε να παίξουμε ποδόσφαιρο! Ένα λεπτό αργότερα ήρθαν οι οπαδοί, άρα πιστεύω πως όλο αυτό είχε σχεδιαστεί! Αυτά είναι πράγματα που δεν πρέπει να συμβαίνουν. Πρέπει να παίζεις και να κερδίζεις το πρωτάθλημα στο γήπεδο. Όλα τα υπόλοιπα δεν ανήκουν στο χώρο του ποδοσφαίρου.

Αυτή ήταν και η τελευταία χρονιά που παίξατε στον Παναθηναϊκό. Θέλατε να μείνετε; Έγινε πρόταση από την πλευρά της ομάδας να ανανεώσετε τη συνεργασία σας;

Είχαν γίνει όλα αυτά στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό και την επόμενη μέρα, υπήρχε και ενδιαφέρον από την Μπουντεσλίγκα και την Γκλάντμπαχ. Με είχαν πάρει τηλέφωνο ήδη δύο φορές και για εμένα ήταν αρκετά ενδιαφέρον το να αγωνιστώ σε ένα πρωτάθλημα όπως το γερμανικό. Είχα περάσει εξαιρετικά στην Ελλάδα, έπαιξα σε μια σπουδαία ομάδα, σε έναν πραγματικά μεγάλο σύλλογο. Για την ακρίβεια δεν ήθελα να φύγω, αλλά όλα αυτά που έγιναν και το ενδιαφέρον από την Γερμανία με έκαναν να σκεφτώ πως τώρα είναι η ώρα να αποχωρήσω και να πάω για την επόμενη περιπέτεια της καριέρας μου.

Η καλύτερη και η χειρότερη ανάμνησή σας από το πέρασμα σας από τον Παναθηναϊκό;

Αυτό που μπορώ εύκολα να πω είναι πως υπήρχαν πολλές καλές αναμνήσεις. Πραγματικά έχω πολλές καλές αναμνήσεις από τον Παναθηναϊκό και μπορώ να πω πως μου λείπει. Όχι μόνο τα παιχνίδια με μεγάλους αντιπάλους, αλλά μου λείπουν οι οπαδοί και μικρά πράγματα, όπως η προπόνηση. Όλα ήταν πολύ καλά για εμάς και εργαζόμασταν πραγματικά σκληρά και είχαμε μια πραγματικά καλή ομάδα. Η ατμόσφαιρα ήταν πολύ καλή. Πολλές καλές αναμνήσεις.

Σας λείπει η Αθήνα;

Μπορεί να έμεινα μόνο για τρία χρόνια, αλλά ήταν αρκετό για την αγαπήσω. Υπέροχη πόλη. Με μεγάλη ιστορία και πολλά μέρη που μπορείς να επισκεφτείς.

Σήμερα ο Παναθηναϊκός δεν θυμίζει σε τίποτα την ομάδα που διεκδικούσε τίτλους και έκανε ευρωπαϊκές πορείες. Παρακολουθείτε την πορεία της ομάδας;

Προσπαθώ να παρακολουθώ. Δεν βλέπω τους αγώνες, αλλά προσπαθώ να βλέπω τα στιγμιότυπα των αγώνων. Έχει πέσει αγωνιστικά η ομάδα, αλλά περιμένουμε όλοι να την δούμε να διεκδικεί ξανά τίτλους και ελπίζω να συμβεί σύντομα αυτό. Σίγουρα όμως είναι μια δύσκολη περίοδος για το σύλλογο.

Έχετε παραμείνει στο χώρο του ποδοσφαίρου, αλλά από ένα άλλο πόστο. Πως είναι η καθημερινότητα με ανερχόμενους ποδοσφαιριστές. Τι τους συμβουλεύετε να κάνουν ως αθλητές πέρα από το να βελτιωθούν αγωνιστικά;

Είναι απαιτητική δουλειά. Φυσικά έχουμε πολλά πράγματα να κάνουμε, αλλά προσπαθούμε να δουλεύουμε. Για έναν νέο παίκτη δεν υπάρχουν παρακάμψεις. Πρέπει να κάνει ο,τι έχει να κάνει και να δουλέψει σκληρά. Καθημερινές προπονήσεις. Τους συμβουλεύω να απολαμβάνουν το παιχνίδι. Αυτό επίσης είναι σημαντικό. Πρέπει να δουλέψεις σκληρά, αλλά πρέπει να απολαύσεις και το παιχνίδι.

Θέλετε να μας πείτε λίγα λόγια σχετικά με το “World Soccer Partners” και το πώς έχει επηρεάσει το σύγχρονο ποδόσφαιρο τους νέους αθλητές με τα τεράστια χρηματικά ποσά που δαπανώνται;

Ξεκινήσαμε αυτή την εταιρεία παρέα με κάποιους προπονητές και αυτό που κάνουμε είναι το μοιραζόμαστε τις γνώσεις που έχουμε γύρω από το ποδόσφαιρο. Μπορεί να είναι λίγο σκληρές οι προπονήσεις, αλλά προσπαθούμε να μάθουμε στους παίκτες αυτά που έχουμε βιώσει. Αυτά που έχουμε μάθει, αυτά που έχουμε δει σε προπονήσεις. Δεν υπάρχει μόνο ένας τρόπος να παίξεις ποδόσφαιρο. Πάντα υπάρχει κάτι διαφορετικό. Πολλοί διαφορετικά στιλ. Κάθε προπονητής έχει και το δικό του στιλ. Το ποδόσφαιρο αλλάζει διαρκώς. Αναφέρατε τα χρήματα. Ναι, αυτό είναι το πιο σημαντικό πρόβλημα στον αθλητισμό. Όλα στον αθλητισμό έχουν να κάνουν με τα χρήματα. Προσπαθούμε να βοηθάμε κάποια κλαμπ και εκτός των τεσσάρων γραμμών.

Στην παραμονή σας στον Παναθηναϊκό δουλέψατε με τον Γιάννη Κυράστα, τον Φερνάντο Σάντος και τον Σέρχιο Μαρκαριάν. Με ποιον είχατε την καλύτερη συνεργασία;

Μου άρεσε πολύ ο Κυράστας. Ήταν λίγο δύσκολο το γεγονός ότι δεν μιλούσε καλά αγγλικά κι αυτό κάπως μας δυσκόλευε, αλλά μου άρεσε το στιλ του. Απαιτούσε πράγματα από εμάς, αλλά μας έδινε παράλληλα και μια σχετική ελευθερία στο παιχνίδι μας. Ο Σάντος ήταν της παλιάς σχολής.  Σου έλεγε τι πρέπει να κάνεις και τέλος αυτό ήταν. Μας ήθελε να είμαστε σε εξαιρετική φυσική κατάσταση. Η προπόνησή μαζί του ήταν πάρα πολύ απαιτητική, δεν ήμασταν έτοιμοι για τόσο εξοντωτική προπόνηση και ήμασταν εξαντλημένοι στο ξεκίνημα της χρονιάς. Χάσαμε κάποιους αγώνες και αποχώρησε. Μετά ήρθε ο Μαρκαργιάν, ο οποίος ήταν πιο πολύ… manager. Μας έδωσε αρκετές ελευθερίες στους παίκτες και αυτό μας έδωσε αυτοπεποίθηση. Είδε πως υπήρχε ποιότητα στην ομάδα και μας άφησε να δείξουμε το τι μπορούμε να κάνουμε και αυτό ήταν έξυπνη τακτική εκ μέρους του, που δεν ξεκίνησε να αλλάζει τα πάντα στην ομάδα.

Αυτή την περίοδο ο Παναθηναϊκός έχει αρκετούς νεαρούς ποδοσφαιριστές. Τι θα τους συμβουλεύατε ώστε να βελτιωθούν και να βελτιώσουν και την ίδια την ομάδα;

Εάν θέλει να έχει επιτυχίες πρέπει να έχεις και σταθερή ομάδα. Δεν είναι αρκετό το να έχεις έναν-δύο καλούς παίκτες ή μεγάλους ποδοσφαιριστές σε αξία. Έχει να κάνει με την ομάδα. Μια σταθερή ομάδα, στην οποία όλοι δουλεύουν σκληρά για να βελτιωθούν τότε μόνο κάνεις βήματα προς τα μπροστά. Ξεκινάς από πιο «χαμηλά», αλλά μέσα από τη δουλειά, αν μπορέσεις να βελτιωθείς βέβαια, μόνο έτσι θα λειτουργήσει όλο αυτό και να δουλέψει για να μπορέσεις μετά να διεκδικήσεις τίτλους.

Το «Όλα Πράσινα» απέκτησε Viber Channel! Πάτα ΕΔΩ, μπες στην κοινότητα και λάβε πρώτος στο κινητό σου τα νέα του «Τριφυλλιού» από το site όλων των Παναθηναϊκών.

---

Διαβάστε ακόμη…

• Μακάμπι Τελ Αβίβ: Ανυπολόγιστη ζημιά με Μπόλντγουιν!
• Παύλος Γιαννακόπουλος: Ο έξαλλος πανηγυρισμός για το break της 12ετίας! (vid)
• ΑΝΑΤΡΙΧΙΛΑ: Η αγκαλιά Γιαννακόπουλου-Ομπράντοβιτς στη Χάλα Πιονίρ! (vid)
• Υποκλίθηκε σε Γιαννακόπουλο ο Ναν: «Μόνο εσύ και ο Γουίλκινς!» (pic)
• Γκριγκόνις: «Ρωτήστε την Μακάμπι αν είναι έτοιμοι γι’ αυτό που έρχεται στο ΟΑΚΑ!»