Κασναφέρης: «Είμαι Ολυμπιακός – Είπα ‘μ@λ@κ€ς σπρώξτε Παναθηναϊκό!»

Ο Γιώργος Κασναφέρης μίλησε για την καριέρα του ως διαιτητής, επιβεβαίωσε τα ολυμπιακά του αισθήματα και αποκάλυψε πως σε ένα παιχνίδι έδωσε… εντολή για «σπρώξιμο» του Παναθηναϊκού!

Είμαστε όλοι εδώ, είμαστε όλοι Stoiximan

Αποσπάσματα από τα όσα ανέφερε στο «Gazzetta»:

Ήθελα να σας ρωτήσω γι’ αυτό. Εχετε χαρακτηριστεί ως «άνθρωπος του συστήματος». Οι Παναθηναϊκοί έχουν πάρει κι ένα ματς Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός με τον Παπαδόπουλο…

«Κοιτάξτε, στον κόσμο αρέσει πολύ να σαλαμοποιεί πράγματα και καταστάσεις. Αυτή τη συνέντευξη την κάνουμε τώρα μου είμαι 55. Αν κάνουμε κι άλλη όταν θα είμαι 75 ετών, θα μπορώ να σου πω κι άλλα, πιο πιπεράτα. Καλά να είμαστε να την κάνουμε, αν δεν έχουμε πάθει άνοια ή αλτσχάιμερ. Οι παρενέργειες τότε θα είναι πολύ πιο μικρές. Η πρώτη φορά που πήγα να ανέβω στους πίνακες ήταν το 1995 επί πράσινης κυριαρχίας. Και ενώ ήμουν στο ‘και πέντε’ να μπω στους πίνακες, ένα διαιτητής συνάδελφος πήγε και είπε: “Καλά αυτόν τον Ολυμπιακάκια θα ανεβάσετε”; Ήμουν πάνω από το τηλέφωνο και περίμενα να μπω στους πίνακες της Α’ Εθνικής και επειδή κάποιος ρουφιανάκος πήγε και είπε αυτό, δεν συνέβη». 

Ήσασταν Ολυμπιακός;

«Ναι, πιτσιρικάς ήμουν Ολυμπιακός. Αν δεν συμπαθείς μια ομάδα, δεν έχεις σχέση με το ποδόσφαιρο. Τί να πω ότι είμαι; Ροζ Πάνθηρας; Δεν μπορείς να είσαι στο ποδόσφαιρο και να μην είσαι κάτι… Και Ολυμπιακός έγινα συγκυριακά. Ο πατέρας μου δούλευε στο εργοστάσιο της ΙΟΝ στην Πειραιώς. Ο συγχωρεμένος ήταν άσχετος με το ποδόσφαιρο, η οικογένειά μου πάλι άσχετη με το ποδόσφαιρο. Μόνο εγώ ασχολήθηκα. Πώς; Οι καταστάσεις τα έφεραν έτσι. Ο Θεός ξέρει. Δίπλα στο σπίτι μου, ήταν ο κυρ Στέλιος κι ο κυρ Ανδρέας που ήταν φόλα ΑΕΚ. Οι φίλοι μου ήταν επίσης ΑΕΚ. Με πίεζαν όλοι να γίνω ΑΕΚ. Χωρίς καμία σκέψη είπα: “Όχι θα γίνω Ολυμπιακός”. Ήμουν Ολυμπιακός και τα πιο πολλά ματς που είχα δει ήταν μέσα στη Σκεπαστή, γιατί όλοι μου οι φίλοι ήταν ΑΕΚ. Ενα παιδί 14-16 ετών για να πάει στο Καραϊσκάκης με το τρένο ήθελε 7 μέρες. Άδεια από το σπίτι ούτε για αστείο. Δεν το συζητάμε. Ήμουν Ολυμπιακός γιατί είπα ότι θα είμαι Ολυμπιακός. Για αντίδραση σε αυτούς που με πίεζαν, και λόγω του τόπου εργασίας του πατέρα μου στον Πειραιά έγινα Ολυμπιακός.

Το 1995 δεν μπαίνω στην Α’ Εθνική. Το 1996 καταφέρνω και μπαίνω χωρίς ποδοσφαιρική παρέμβαση, με εξωποδοσφαιρική φιλική στήριξη. Γιατί μέχρι τη Β’ Εθνική μπορούσες να φτάσεις. Μετά χρειάζονταν και λίγο σπρωξιματάκι …. Οπότε, δεν είχα καμία εξάρτηση. Δηλαδή μπήκα με την διαιτητική μου ικανότητα και την καλή κουβέντα κάποιου φίλου που δεν είχε καμία σχέση με το ποδόσφαιρο.

Ετσι, το 1996 μπήκα στην Α’ Εθνική και γι’ αυτό το λόγο στο πρώτο μου ματς Ολυμπιακός-Καλαμάτα, στο ντεμπούτο μου, στο όνειρο κάθε νέου διαιτητή, περιμένω να έρθει το ματς 3-0 και γίνεται ένα ματς 2-2. Η Καλαμάτα εκείνη τη μέρα έχει “πνίξει” τον Ολυμπιακό, και παρότι ο παρατηρητής μου έχει βάλει καλή βαθμολογία, με τιμωρεί η ΚΕΔ για 15 μέρες επειδή δεν είχα δώσει ένα πέναλτι υπέρ του Ολυμπιακού. Και ο Ολυμπιακός με δικηγόρο τον Γκαγκάτση έκανε έφεση επειδή έφαγα μικρή ποινή. Ετσι έμεινα εκτός δύο μήνες και ήμουν έτοιμος να σταματήσω τη διαιτησία!

Ο κουμπάρος μου ο Μιχάλης ο Κρεούζης που ήταν μέσα στη διαιτησία και μέσα στα πράγματα, πήρε τηλέφωνο τον συγχωρεμένο τον Γιώργο Δέδε. Πήγα στο γραφείο του στην ΕΠΑΕ. “Εσύ είσαι ο Κασναφέρης; Θα ξαναπαίξεις μη στεναχωριέσαι”, μου λέει. Όντως, επιστρέφω και παίζω Ηρακλής-Καλαμάτα 2-5. Άλλους τρεις μήνες έξω ο Κασναφέρης.

Και φτάνουμε στο τρίτο ματς τον Γενάρη για να παίξω στο Καβάλα-Ολυμπιακός. Πήγε να κάνει “κηδεία” η Καβάλα. Είναι το ματς που βουτάει ο Αλεξανδρής στο 88′ και το έδωσα πέναλτι. Ετσι το είδα. Ήμουν ένα παιδί με όνειρα να κάνω καριέρα και ήδη στα πρώτα μου δύο ματς έχω μείνει εκτός δύο μήνες και τρεις μήνες. Από την ψυχολογική πίεση να πάω καλά, να ξαναπαίξω, την πάτησα! Μακάρι να είχα το VAR.

Στην πολύχρονη καριέρα μου 3-4 φάσεις με έχουν στιγματίσει. Αν είχα το VAR θα είχα καθαρίσει κι αυτές τις φάσεις και επειδή είχα και την ευφυϊα θα σφύριζα ως τα 75 μου. Τους έφερνα βόλτα όλους και μπορούσα να διαχειριστώ ένα παιχνίδι.

Γιατί το να εφαρμόζεις το πνεύμα του κανονισμού, αν είσαι λίγο έξυπνος είναι σημαντικό. Ετσι, μετά το ματς με την Καβάλα μένω άλλους τρεις μήνες έξω. Εκεί ευνόησα τον Ολυμπιακό. Ήταν η εποχή της παντοκρατορίας του Ολυμπιακού και έτσι έγινε ο “Κασναφέρης ο Ολυμπιακάκιας”. Σωστά τιμωρήθηκα εκεί. Και σωστά άκουσα τα σχολιανά μου γιατί όταν είσαι δημόσιο πρόσωπο και κάνεις ένα τόσο μεγάλο λάθος, θα την πληρώσεις. Απλώς υπάρχουν κάποιες άλλες λεπτομέρειες κουτσομπολίστικες τις οποίες θα πούμε στην επόμενη συνέντευξη, στα 75 μου. Ετσι με λίγα λόγια ξεκίνησε η πορεία μέχρι την Α’ Εθνική».

«Θυμήθηκα ένα περιστατικό ερχόμενος εδώ και ήθελα να σας το πω. Το 1998, σε ένα σεμινάριο διαιτησίας με τον Βουράκη αρχιδιαιτητή καλεσμένος είναι ο Γιώργος Βαρδινογιάννης, ο οποίος Γιώργος Βαρδινογιάννης είναι από τις μορφές του ελληνικού ποδοσφαίρου και έχει γράψει στο ελληνικό ποδόσφαιρο τη δική του ιστορία. Για μένα είναι δέος. Δεν μπορώ να μην πω ότι δεν είναι δέος κι ο Κόκκαλης κι ο Βαρδινογιάννης. Μπορεί να μην είναι σήμερα στο ποδόσφαιρο, αλλά εμείς μ’ αυτούς μεγαλώσουμε και πορευτήκαμε και δεν μπορώ να μην έχω σεβασμό στις προσωπικότητές τους. Στο φουαγιέ λοιπόν έχει μπουφέ. Τρώμε ένα σνακ και πίνουμε ένα κρασάκι… Ε, πως τα φέρνει η τύχη και έρχομαι τετ α τετ με τον Βαρδινογιάννη. Καταλαβαίνεις… Είμαι ήδη ο δακτυλοδεικτούμενος ως “το παιδί του συστήματος”. Δεν μπορούσα να κρυφτώ, ούτε να κάνω ντρίμπλα. Ετσι, του λέω: “Γεια σας κύριε Πρόεδρε”. “Γεια σας”, μου λέει. “Είμαι ο Γιώργος Κασναφέρης”, του λέω. “Ο Ολυμπιακάκιας;”, με ρωτάει. Μόλις μου το είπε αυτό άλλαξα επτά πάμπερς. Και εκεί γυρίζει και μου λέει: “Να μην ντρέπεσαι για ό,τι είσαι και καλά κάνεις και το λες. Αρκεί όμως μέσα στο γήπεδο να σφυρίζεις ό,τι βλέπεις”. Όταν μου το είπε αυτό ένιωσα… Όχι απλά ανακούφιση. Διότι όπως σας είπα όλοι κάτι είναι. Αν διοικούσα το ποδόσφαιρο ή τη διαιτησία και ρωτούσα έναν διαιτητή τι ομάδα είναι και μου έλεγε “Κάτω Ραχούλα”, θα τον έστελνα σπίτι του. Δεν γίνεται να είσαι στο ποδόσφαιρο και να μην συμπαθείς κάποια ομάδα ή να το παίζεις Κινέζος και να είσαι Εθνική Ελλάδας. Τότε πήγαινε σπίτι σου και κάνε τον διαιτητή στην 25^η Μαρτίου, στους τσολιάδες στην παρέλαση.

Ύστερα από 40 χρόνια ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΤΙΠΟΤΑ, έχει εκφυλιστεί όλο αυτό. Το απομυθοποιείς όλο αυτό. Τώρα είμαι Ορφέας Ξάνθης, η ομάδα του “αδερφού” μου του Μπάμπη Χατζημεστή, Ασκληπιός Επιδαύρου που είναι η ομάδα του χωριού μου, Πανερυθραϊκός και Χολαργός που είναι εκεί ο φίλος μου ο Κυριάκος Γεωργιάδης. Από τους “μεγάλους” τι να είμαι πια… Όταν είσαι όμως 18-20 ετών και μπαίνεις στο ποδόσφαιρο κάτι είσαι και πρέπει να έχεις την τόλμη να το πεις».

Σάββατο παίζω Παναθηναϊκός-Ξάνθη κι ο Παναθηναϊκός στο ημίχρονο είναι πολύ καλός. Γίνεται ένα σπρώξιμο στον Σαλπιγγίδη σε ένα κόρνερ, απ’ αυτά που γίνονται αλλά δεν μου φάνηκε πέναλτι και δεν το δίνουμε. Μέσα στο γήπεδο δεν το ζήτησε κανένας. Διαιτητής όμως, εγώ, ο “Ολυμπιακάκιας”. Πάμε στο ημίχρονο και έρχεται ο Μήτσου και μου λέει: “Κύριε Κασναφέρη ήταν πέναλτι”. Ήταν απ’ αυτά τα πέναλτι που το είδαν από την τηλεόραση και το κατάλαβαν πέντε λεπτά μετά.

Λέω στους επόπτες: “Μ@λ@κες σπρώξτε Παναθηναϊκό γιατί θα τιμωρηθούμε”. Στο δεύτερο ημίχρονο παίζουμε 100% Παναθηναϊκό. Η Ξάνθη δεν υπήρχε στο γήπεδο, είχε κρεμαστεί από τα δοκάρια. Το ματς λήγει 0-0. Ερχεται ο παρατηρητής μέσα στα αποδυτήρια, ο Μανώλης ο Γιανναδάκης, όλα καλά. “Μία φασούλα χάθηκε μόνο, απ’ αυτά που γίνονται… Ολα καλά”, μας λέει. Δέκα μέρες μετά με παίρνει ένας δημοσιογράφος και μου λέει “τιμωρήθηκες”. Τρελάθηκα. Πήγα πάνω στην ΚΕΔ και τους λέω “θα παραιτηθώ”. Μου είπαν “όχι, μην λες βλακείες κλπ”. Και έτσι έμεινα 40 μέρες έξω.

Λέω “έτσι είστε κερατάδες; θα σας δείξω”. Πάω να παίξω ένα ΠΑΟΚ-Λεβαδειακός. Είχα 4ο ένα παιδί από τη Λάρισα, τον Κουκουλωμένο. Ερχεται αυτός από την Λάρισα, εμείς είχαμε πάει Θεσσαλονίκη από την προηγούμενη. Εγώ είχα ήδη φτιάξει το σενάριο να τους κάνω χουνέρι. Περίμενα όμως να κερδίσει ο ΠΑΟΚ 3-0 να τελειώνει νωρίς το πανηγύρι. Στο πρώτο ημίχρονο η διαιτησία είναι 50-50. Στο δεύτερο άντε να δώσουμε κάνα σποράκι στον ΠΑΟΚ για να ξεμπερδεύουμε. Ο ΠΑΟΚ είναι νεκρός. Στον Κουκουλωμένο του είχα πει από πριν:” Σήμερα θα παίξεις”. Στο 89′ βάζει ο ΠΑΟΚ το γκολ και μόλις γίνεται το 1-0 του λέω του Κουκουλωμένου: “Μπαίνεις, βγαίνω”. Μου λέει: “Και τι θα κάνω”; Του απάντησα: “Θα σφυρίζεις ό,τι σου λέω εγώ”. Τελειώνει το ματς 1-0 και φεύγουμε. Τρελάθηκε όλο το σύστημα. Μου είπαν: “Γιατί βγήκες”; Τους είπα ότι “δεν μπορούσα, είχα ζάλη”. Άλλες σαράντα μέρες τιμωρία».

Το «Όλα Πράσινα» απέκτησε Viber Channel! Πάτα ΕΔΩ, μπες στην κοινότητα και λάβε πρώτος στο κινητό σου τα νέα του «Τριφυλλιού» από το site όλων των Παναθηναϊκών.

Διαβάστε ακόμη…

• Παναθηναϊκός: Τα δεδομένα για τις αλλαγές και τους τραυματισμούς
• Παναθηναϊκός: Τα δεδομένα για ευρωπαϊκή έξοδο
• Παναθηναϊκός: Αποθεώθηκε ο Μπερνάρ στην τελευταία του εμφάνιση στην Λεωφόρο! (vid)
• Η κριτική των παικτών του Παναθηναϊκού με Ολυμπιακό
• Το σχόλιο του Κόντη μετά την ισοπαλία με τον Ολυμπιακό