Μπακογιάννης: Πήρε θέση για το όνομα, την χωρητικότητα και την τάφρο στον Βοτανικό!

Ο Κώστας Μπακογιάννης αναφέρθηκε σε όλες τις λεπτομέρειες για το γήπεδο στον Βοτανικό, εκφράζοντας παράλληλα την αγάπη του για τον Παναθηναϊκό.

Stoiximan… Το παιχνίδι ξεκινά από εσένα

Αναλυτικά τα όσα ανέφερε στο «Sport24»:

«Είμαι Παναθηναϊκός από μικρός, ναι. Νομίζω σε μεγάλο βαθμό από αντίδραση για να είμαι ειλικρινής, ο πατέρας μου ήταν Ολυμπιακός, το να γίνω Παναθηναϊκός ήταν η φοβερή μου επανάσταση.

Βεβαίως μετά ανακάλυψα ότι πολύ καλά κάνω, γιατί εγώ ανήκω και στη γενιά Δημήτρη Σαραβάκου, Κριστόφ Βαζέχα, δηλαδή είχαμε ζήσει πάρα πολύ ωραίες στιγμές.

Τολμώ να το πω και δημοσίως αυτό, ελπίζω να μην είναι κάποια μορφής ιεροσυλία.

Βλέπαμε μαζί ποδόσφαιρο και μπάσκετ στο σπίτι. Μιλάμε για τη δεκαετία του ’80, θυμάσαι κι εσύ, γιατί είμαστε κάπου συνομήλικοι, ήταν η εποχή που το ποδόσφαιρο ήταν ο βασιλιάς των σπορ όπως πάντα, αλλά ήταν και η εποχή του Eurobasket, που έμπαινε δυναμικά το μπάσκετ στις ζωές όλων μας.

Ήταν κάτι πολύ διαφορετικό το να μεγαλώνεις μαζί μ’ αυτό, είμαστε μία πολύ τυχερή γενιά, τουλάχιστον στα αθλητικά.

Εντάξει, δεν είμαι αντικειμενικός για να σου πω αν ο Αναστόπουλος ήταν καλύτερος φορ ή ο Σαραβάκος ήταν πληρέστερος επιθετικός και δεν θέλω να κάνω τον ειδικό.

Μιλάμε για ανθρώπους που για εμάς ήταν σημαίες, τα απόλυτα ινδάλματα.

Σήμερα συνεργαζόμαστε εδώ στο Δήμο με τον Γιούρκα Σεϊταρίδη. Θυμάμαι όταν πρωτογνώρισα τον Γιούρκα, πριν 3-4 χρόνια, ότι τα μάτια μου ήταν διάπλατα ανοιχτά, έβλεπα αστεράκια.

Και πραγματικά συνεργαζόμενος μαζί του βλέπω τα χαρακτηριστικα του πρωταθλητή, την ομαδική δουλειά, τη σκληρή δουλειά, τη στοχοπροσήλωση, την πειθαρχία.

Βλέπω πως αυτοί οι άνθρωποι καταφέρνουν αυτές τις δεξιότητες που αναπτύσσουν στον πρωταθλητισμό, τις εφαρμόζουν και σε άλλες πτυχές της ζωής τους και αντιλαμβάνεσαι τελικά πόσο δύσκολο είναι αυτό που κάνουν.

Γιατί είναι εύκολο να κάθεσαι πίσω και να λες “εντάξει, ο τύπος είναι γεννημένος έτσι, η τύπισσα είναι γεννημένη έτσι, είναι ταλέντο, κτλ”.

Όχι. Είναι και ταλέντο προφανώς, είναι δώρο Θεού, αλλά είναι και πάρα πολλά ακόμα, τα οποία πολλές φορές είναι αθέατα, είναι από πίσω.

Όταν βλέπεις στην παρουσίαση στον Βοτανικό τον Αντωνιάδη και τον Δομάζο, αντιλαμβάνεσαι την ιστορικότητα της στιγμής, αντιλαμβάνεσαι το μέγεθος ότι δηλαδή εδώ δεν είναι άλλο ένα έργο.

Εμείς στην τοπική αυτοδιοίκηση και εγώ συγκεκριμένα που είμαι στην τοπική αυτοδιοίκηση κοντά 12 χρόνια, προφανώς κάνουμε το ένα έργο μετά το άλλο. Μικρά έργα, όπως μία παιδική χαρά, μεσαία έργα, πιο μεγάλα έργα.

Τίποτα, όμως, δεν συγκρίνεται με αυτό για το οποίο συζητάμε, κανένα έργο δεν συγκρίνεται με τη Διπλή Ανάπλαση.

Όχι μόνο γιατί είναι ένα κοινωνικό αναπτυξιακό πρόγραμμα που θα δημιουργήσει δύο υπερτοπικούς πόλους, αλλά ουσιαστικά θα βάλουμε μπροστά στον Βοτανικό, μία νέα πόλη μέσα στην πόλη και θα απελευθερώσουμε πολύτιμο χώρο στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Όλο αυτό έχει ένα βαρύ συναισθηματικό φορτίο.

Έχει πάρα πολύ μεγάλο συμβολισμό, σημαίνει πάρα πολλά για πάρα πολλούς ανθρώπους, όχι αναγκαστικά Παναθηναϊκούς και γι’ αυτό και από την πρώτη στιγμή όλο το πήραμε πάρα πολύ σοβαρά.

Ήμασταν από την αρχή μετρημένοι, ακόμα και όταν δεχόμασταν πιέσεις.

Θυμάμαι κατά καιρούς στα social media λαμβάναμε, συμπτωματικά… προφανώς, 100 μηνύματα “…μα μιλήστε, πείτε μας τι κάνετε, άντε..” και εμείς λέγαμε όχι, τώρα δουλεύουμε και θα μιλήσει η δουλειά μας, θα μιλήσει το αποτέλεσμα, όπως και έγινε.

Το αν θα είναι ή δεν θα είναι το πιο ιστορικό έργο που έχει γίνει στην Αθήνα δεν θα το κρίνω εγώ, δεν είμαι ο τύπος που σκέφτεται έτσι.

Εγώ συνομιλώ με το σήμερα της πόλης. Συνομιλώ με τη καθημερινότητα της πόλης. Συνομιλώ με τις ανάγκες της πόλης και συνομιλώ με τις προοπτικές της πόλης.

Εμένα μη ξεχνάς ότι με ενδιαφέρει πολύ το απτό, το χειροπιαστό, το μετρήσιμο. Όλο αυτό το θεωρητικό το ακούω, το αντιλαμβάνομαι, το σέβομαι, αλλά δεν μπορώ να πω ότι με απασχολεί ιδιαίτερα.

Ναι, είναι οριστικό δεν υπάρχει καμία συζήτηση, το 2026 θα μπούμε στο γήπεδο
Μετά θα προχωρήσουμε στην επόμενη φάση, για την οποία δεν μιλάμε αρκετά. Το επόμενο βήμα, η επόμενη πίστα αν θες, είναι η διαμόρφωση του χώρου στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας.

Μόλις διαμορφωθεί το νέο γήπεδο, θα ξεκινήσουμε να γκρεμίζουμε τη Λεωφόρο και θα κερδίσουμε πολύτιμα τετραγωνικά.

Στην πραγματικότητα θα στρωθεί ένα πράσινο χαλί, από τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, από τα Κουντουριώτικα, μέχρι και τον Λυκαβηττό.

Και αυτό θα είναι το στοίχημα της επόμενης γενιάς, το πώς θα συνδέσει όλους αυτούς τους χώρους πρασίνου μεταξύ τους.

Δεν έχει κανένα νόημα εδώ που έχουμε φτάσει και είμαστε έτοιμοι να πιούμε νερό, να αρχίσουμε να λέμε πόσο δύσκολο ήταν όλο αυτό και τι κάναμε, γιατί όλο αυτό έχει και μία αυταρέσκεια, “κοιτάξτε ποιος είμαι που έφτασα ως εδώ”.

Αυτό το οποίο εγώ θέλω να σας πω και θέλω να είμαι πολύ έντιμος και πολύ καθαρός, είναι ότι εδώ φτάσαμε επειδή πολλοί διαφορετικοί άνθρωποι συνεργάστηκαν. Δεν θέλω να χάσω αυτή την ευκαιρία και επιθυμώ να πω δημόσια ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ.

Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην κυβέρνηση, όχι μόνο γενικά στη κυβέρνηση, αλλά πρακτικά θέλω να πω ένα ευχαριστώ στον Άδωνι Γεωργιάδη, στον Γιώργο Γεραπετρίτη, στον Θεόδωρο Σκυλακάκη, στον Νίκο Ταγαρά, στον Γιώργο Καραγιάννη, προφανώς στον Πρωθυπουργό, σε όλους τους ανθρώπους που έβαλαν πλάτη και αξίζει να τους θυμόμαστε.

Βεβαίως, οφείλω την ευγνωμοσύνη μου στον Ερασιτέχνη Παναθηναϊκό, στην ΠΑΕ Παναθηναϊκός, στις τράπεζες, σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που ξεπέρασαν αγκυλώσεις, εγωϊσμούς, βγήκαν από καβούκια, πήραν θαρραλέες αποφάσεις και φτάσαμε μέχρι εδώ.

Ποιος ξεχνάει τη νύχτα που περιμέναμε το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας του Ερασιτέχνη, με τα περίφημα 2/3 που μετρούσαμε μια – μία την κάθε ψήφο.

Νομίζω ότι είχα περισσότερη αγωνία για τις εκλογές του Ερασιτέχνη παρά για τις δικές μου εκλογές.

Όπως είπα στη συνέντευξη Τύπου και το επαναλαμβάνω, εμένα δεν με φοβίζει τίποτα, έχουμε κάνει το 70% της δουλειάς, έχουμε κάνει τα δύσκολα, μας μένουν τα εύκολα.

Βεβαίως, υπάρχουν φορές ακόμα και τώρα που, ναι θα το πω, λίγο απογοητεύομαι. Και θα σας πω τι εννοώ.

Έχουμε Δημοτικό Συμβούλιο για να ψηφίσουμε το προφανές, τα 120 εκατομμύρια ευρώ του έργου να ενταχθούν στον προϋπολογισμό του Δήμου. Η αντιπολίτευση απέχει.

Μετά έχουμε την Οικονομική Επιτροπή, που είναι το άλλο συλλογικό όργανο του Δήμου Αθηναίων, για να ψηφίσουμε τις πρόδρομες εργασίες, γιατί θυμάστε ότι ο σχεδιασμός μας είναι να μπουν οι μπουλντόζες μέχρι τα Χριστούγεννα που είναι οι πρόδρομες εργασίες για να μπορέσουν μετά να ακολουθήσουν τα επόμενα έργα που είναι το γήπεδο, η αρένα και οι υποδομές. Πάλι η αντιπολίτευση αλλού.

Και από τη μία σκέφτεσαι ότι “εντάξει, πάλι καλά δεν μας έχουν ξαναφέρει τους κορμοράνους”.

Aλλά από την άλλη λες “ρε παιδιά, τουλαχιστον σ’ αυτό δε θα μπορούσαμε να είμαστε όλοι μαζί, να είμαστε ενωμένοι;”.

Μιλάμε εξ’ορισμού για ένα έργο που είναι πολύ μεγαλύτερο από μία παράταξη ή από μία θητεία και πολύ μεγαλύτερο από τον Μπακογιάννη.

Έχουμε την πλειοψηφία, η αποχή της αντιπολίτευσης δεν αλλάζει κάτι επί της ουσίας, αλλά θα ήθελα να έχω τη συναίνεση.

Θα ήθελα δηλαδή να μπορούμε να λέμε όλοι μαζί ότι “ναι, έχουμε τις αντιθέσεις μας, προφανώς, αλλά στο ένα το μεγάλο, το πολύ μεγάλο, το πάρα πολύ μεγάλο, το μεγαλύτερο έργο που έχει κάνει ποτέ ο Δήμος Αθηναίων σε 200 χρόνια ιστορίας, είμαστε όλοι μαζί”.

Πάμε στο γήπεδο, να σας πω τα τεχνικά χαρακτηριστικά: θα έχει 38.500 με 40.000 θέσεις, κατηγορίας 4 αστέρων από UEFA – FIFA.

Μιλάμε για ένα γήπεδο πρότυπο, από τα πλέον σύγχρονα της Ευρώπης. Θα είναι το γήπεδο με θέα την Ακρόπολη, με άμεση οπτική επαφή.

Κανένα άλλο γήπεδο στον πλανήτη δεν θα έχει θέα στην Ακρόπολη

Λέω 38.500 έως 40.000 θέσεις γιατί αυτό προκύπτει και από τους ίδιους τους όρους δημοπράτησης του έργου. Εμείς προχωράμε με τη λεγόμενη μελέτη κατασκευής, κάτι που έχουμε κάνει ήδη για να εξοικονομήσουμε χρόνο.

Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν κάποια ζητήματα τα οποία θα εξειδικευτούν στην πορεία και ένα από αυτά είναι οι θέσεις, το πόσες θα είναι ακριβώς, από 38.500 μέχρι 40.000.

Θα μου πείτε τι είναι ο κάβουρας τι το ζουμί του;

Για τον κόσμο της ομάδας βέβαια είναι σημαντικό, το ξέρω, αλλά θέλω να είμαι πάρα πολύ ακριβής στις τεχνικές λεπτομέρειες.

Ξέρω πάρα πολύ καλά ότι αυτή τη στιγμή που μιλάμε υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που παρακολουθούν με πολύ μεγάλη προσοχή και δεν θέλω σε καμία περίπτωση να διαψευστώ.

Υπάρχουν ζητήματα που θα εξειδικευτούν τους επόμενους μήνες, ένα από αυτά είναι και η τάφρος

Θα μου ήταν πολύ εύκολο, πολιτικά τουλάχιστον, να σας πω ένα ναι ή ένα όχι, όσον αφορά στην ερώτησή για την τάφρο. Αλλά επιλέγω το δύσκολο δρόμο που είναι το “παιδιά, περιμένετε να το δούμε για να το κάνουμε σωστά, να το κάνουμε σοβαρά”, όπως άλλωστε τα έχουμε κάνει όλα σ’ αυτό το πρότζεκτ μέχρι και σήμερα.

Σε κάθε περίπτωση εμείς είμαστε εδώ, η ομάδα μας είναι εδώ και τολμώ να το πω. Γιατί, ναι, αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει, αλλά είναι μία εξαιρετική ομάδα, η οποία μας έχει φτάσει μέχρι εδώ.

Έχουμε μία πολύ καλή συνεργασία όπως σας είπα και με την ΠΑΕ και με τον Ερασιτέχνη και με όλους. Πιστεύω πραγματικά ότι θα φτάσουμε στο καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για όλους και για την ομάδα και για τους οπαδούς και για τον Δήμο Αθηναίων.

Το ίδιο ισχύει και για τα οικονομικά δεδομένα του έργου. Δεν δουλεύουμε με προβλέψεις, δεν δουλεύουμε με σενάρια. Δουλεύουμε με μελέτες.

Βάσει μελέτης λοιπόν, έχουμε καταλήξει στον προϋπολογισμό του γηπέδου, με τον οποίο έχει δημοπρατηθεί το γήπεδο που είναι 123 εκατομμύρια ευρώ.

Η ερώτηση που μου γίνεται πολλές φορές είναι “με όλα αυτά που γίνονται θα μας φτάσουν τα λεφτά;”

Είναι λογικό το ερώτημα για το αν θα φτάσουν τα χρήματα. Γιατί όταν ο άλλος πάει στο σούπερ μάρκετ και πληρώνει παραπάνω απ’ όσα πλήρωνε πριν ένα μήνα, ρωτάει και το ερώτημά του είναι εύλογο “με το γήπεδο τι θα γίνει;”

Η απάντησή μου είναι πολύ ξεκάθαρη. Εμείς αυτή τη μελέτη την ολοκληρώσαμε τώρα. Δεν την ολοκληρώσαμε πριν δύο χρόνια, πριν ένα χρόνο ή πριν έξι μήνες.

Η υπόθεση εργασίας μας είναι οι σημερινές τιμές και οι τιμές έτσι όπως διαμορφώνονται μέσα απ’ αυτή την κρίση.

Άρα, λοιπόν, δεν βλέπουμε αυτή τη στιγμή κανένα σενάριο που να μην μας φτάνουν τα λεφτά, να αλλάξει ή να αυξηθεί ο προϋπολογισμός

Δεν είναι κάτι το οποίο μας ανησυχεί. Βεβαίως, έχω την πολυτέλεια να κάνω αυτή τη συζήτηση επειδή η κυβέρνηση πολύ αποφασιστικά μας διέθεσε αυτό το κονδύλι.

Δεν θα ήμασταν σήμερα εδώ αν δεν είχε ληφθεί αυτή η πολιτική απόφαση κεντρικά.

Ακόμα και το όνομα του γηπέδου είναι κάτι που θα εξειδικευτεί στη πορεία, γιατί έτσι προβλέπεται από τις συμφωνίες.

Έχει μία σημασία το ότι δουλεύουμε με συμφωνίες. Προσωπικά αυτό με γοητεύει πάρα πολύ, γιατί πλέον είμαστε όλοι δεμένοι με υπογραφές.

Κανείς μας δεν μπορεί να κάνει του κεφαλιού του και αυτές οι υπογραφές είναι στη πραγματικότητα που ορίζουν και τον οδικό μας χάρτη και το σχεδιασμό μας και τη στρατηγική μας.

Όταν μιλάμε για τα επόμενα βήματα, αυτά δεν είναι στο μυαλό το δικό μου. Είναι αποτυπωμένα, είναι γραμμένα σε συμφωνίες και υπογραφές.

Καταλαβαίνω απολύτως το ενδιαφέρον του κόσμου και του Τύπου για κάθε λεπτομέρια, γι’ αυτό και θα σας πω ότι εμένα με έχει εντυπωσιάσει πόσο επιμέλες, σοβαρό και διαβασμένο, εντός και εκτός εισαγωγικών, είναι το αθλητικό ρεπορτάζ.

Οι συνάδελφοί σας είναι ρεπόρτερ της λεπτομέρειας απ’ ό,τι ενδεχομένως άλλα ρεπορτάζ σ’ αυτή τη χώρα, αλλά ας σταματήσω εδώ γιατί θα παρεξηγηθώ και δεν χρειάζεται αυτή τη στιγμή να κάνουμε συγκρίσεις.

Δεν έχω σκεφτεί κάποιο όνομα για το γήπεδο, αλλά αυτό που μπορώ να σας πω είναι ότι δεν μπορούμε να καταλήξουμε σε ένα όνομα επειδή το σκέφτηκε κάποιος

Πέρα από τις όποιες εμπορικές συμφωνίες πρέπει να υπάρχει και μία ανοιχτή δημοκρατική διαδικασία. Ποια θα είναι αυτή θα το δούμε.

Το ίδιο ισχύει και για την ανάδοχη εταιρεία. Μιλάμε για ένα διεθνή ανοιχτό οργανισμό με μία σειρά από εταιρείες που θα συμμετάσχουν και θα προκύψει το τελικό αποτέλεσμα.

Το γήπεδο θα γίνει με εθνικούς πόρους, καθαρά εθνικούς πόρους.

Δεν το έκανα για λόγους κομματικού πατριωτισμού. Για να πω τι καλή που είναι η κυβέρνηση, τι καλή που είναι η Νέα Δημοκρατία ή τι καλός που είναι ο Μητσοτάκης.

Το έκανα γιατί είναι αλήθεια, ελήφθη μία πολύ μεγάλη απόφαση.

Η οποία ανέφερε ότι με εθνικούς πόρους θα γίνει το γήπεδο του Παναθηναϊκού. Οι υποδομές που είναι το άλλο μισό αν θέλετε, το έτερο έργο, γίνεται με πόρους του ταμείου ανάκαμψης, κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό. Το γήπεδο όμως γίνεται με εθνικούς πόρους.

Υπάρχει απόφαση του Υπουργείου Ανάπτυξης, μπορείτε να τη βρείτε στο internet, είναι υπογεγραμμένη από τον Άδωνι Γεωργιάδη με τιμή και δόξα.

Ο Άδωνις μάλιστα είχε βάλει και στοίχημα υπέρ του γηπέδου και το κέρδισε την προηγούμενη Δευτέρα, όταν έγινε η παρουσίαση.

H Λεωφόρος είναι 100 χρόνια ιστορίας και το καταλαβαίνω αυτό, δεν χωράει αμφιβολία.

H Λεωφόρος είναι 100 χρόνια ένδοξου παρελθόντος, ο Βοτανικός θα είναι 100 χρόνια ένδοξου μέλλοντος.

Και αυτό το οποίο λέω και στους φίλους του Παναθηναϊκού είναι ότι παιδιά οκ, εγώ είμαι Παναθηναϊκός, αλλά δεν είμαι πρόεδρος του Παναθηναϊκού, είμαι Δήμαρχος Αθηναίων. Αυτό σημαίνει ότι οφείλω, είναι υποχρέωσή μου, να βλέπω το όλο.

Έχουμε λοιπόν το γήπεδο, το καλύτερο της Ελλάδας, μπορώ να το πω αυτό με ασφάλεια
Αλλά έχουμε και κάτι ακόμα. Μία περιοχή, τον Βοτανικό, που την είδατε, για την οποία, να το πω τώρα όσο πιο ευγενικά μπορώ, γιατί αν κάποιος πάει θα τα πει πολύ πιο χύμα από ό,τι εγώ… Μας έχει έρθει ο λογαριασμός λοιπόν για πολλά χρόνια εγκατάλειψης και αδιαφορίας, θα μπορούσα να πω κάτι πολύ χειρότερο, αυτός είναι ο διπλωματικός μου τρόπος.

Εκεί λοιπόν ξεκινάμε να μεγαλώσουμε την πόλη. Είναι 10-15 λεπτά με το αυτοκίνητο από την Ομόνοια, έχει ήδη επενδύσει το ελληνικό κράτος κάνοντας σταθμό του Μετρό, είναι μισή ώρα από όλη την Αττική, με μέσα σταθερής τροχιάς. Άρα, μιλάμε για το ευρύτερο κέντρο.

Το σχέδιο μας για τον Βοτανικό είναι να κάνουμε τώρα σωστά ό,τι πάει λάθος με την πόλη όλες αυτές τις δεκαετίες.

Για παράδειγμα, έως 50% πράσινο. Έχουμε υπολογίσει ότι θα μας έρθουν άμεσες επενδύσεις, τις έχουμε σχεδόν ονομαστικοποιήσει και έχει γίνει μελέτη που ξεπερνά τα 500 εκατομμύρια ευρώ.

Αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει δουλειές, καλές δουλειές, ποιοτικές δουλειές, γι’ αυτό και πολλές φορές λέω ότι είναι ένα πολύ μεγάλο αθλητικό έργο αλλά ταυτόχρονα είναι και ένα αναπτυξιακό έργο. Όπως επίσης είναι και ένα πολύ μεγάλο κοινωνικό έργο.

Αυτά χρειαζόμαστε στην Αθήνα, αυτά χρειαζόμαστε στην Ελλάδα του σήμερα.

Προφανώς θα υπάρχουν φωτογραφίες και μακέτες και θα βγαίνουν στην πορεία όπως επίσης σταδιακά θα αποκαλύπτονται και περισσότερες λεπτομέρειες για το γήπεδο, όπως αντίστοιχα έγινε και με την OPAP Arena. Αυτό είναι και ωραίο, γιατί υπάρχει ένα στοιχείο έκπληξης και ένα χρώμα ζωντανό.

Δέχομαι όμως την κριτική και ίσως να μην δώσαμε αρκετή σημασία σ’ αυτό το κομμάτι, στις μακέτες.

Το δέχομαι ως κριτική αλλά δεν με ενδιέφεραν τόσο πολύ αυτά. Πιο πολύ με ενδιέφερε και με ενδιαφέρει η ουσία.

Να φτάσουμε να πούμε ότι να αυτό είναι το χαρτί, αυτοί είναι οι όροι δημοπράτησης, το πήραμε απόφαση επίσημα, η διαδικασία ξεκίνησε, έχουμε πατήσει το κουμπί, φύγαμε.

Οι μακέτες και τα έργα είναι τα εύκολα, αντικειμενικά είναι το εύκολο μέσα σε όλα αυτά.

Εμείς έπρεπε να διαπραγματευτούμε και υπήρχαν στιγμές που διαπραγματευόμαστε με την κυβέρνηση από τη μία, με την ΠΑΕ από την άλλη, με τον Ερασιτέχνη πιο πέρα και κάπου εκεί εμείς παίζαμε ένα ρόλο γεφυροποιού αν θέλετε. Δεν ήταν πάντα εύκολο.

Υπήρχαν στιγμές που αισθάνθηκα ότι πατάω σε ένα τεντωμένο σχοινί, όλοι ήταν σκληροί διαπραγματευτές, όλοι είχαν δίκιο από την πλευρά τους και καλά έκαναν.

Δεν γνωριζόμασταν ούτε με τον κύριο Μαλακατέ, ούτε με τον κύριο Αλαφούζο γνωριζόμασταν.

Τους είχα ακουστά. Φαντάζομαι και αυτοί είχαν εμένα ακουστά, αλλά δεν γνωριζόμασταν και χτίσαμε σιγά σιγά μία σχέση εμπιστοσύνης.

Στην αρχή λογικό είναι, έρχεται ένας Δήμαρχος ή να σας το πω αλλιώς, έρχεται ένας πολιτικός και λέει κάτι. Για το 99.9% των Ελλήνων όταν έρχεται ένας πολιτικός και λέει “πάμε να κάνουμε το γήπεδο του Παναθηναϊκού και τη Διπλή Ανάπλαση που 20 χρόνια τώρα τη συζητάμε, αλλά ήταν το γεφύρι της Άρτας”, λογικό δεν είναι να υπάρχει μία δυσπιστία και μία καχυποψία; Λογικό είναι.

Αυτό σημαίνει ότι εγώ έπρεπε να προσπαθήσω δύο και τρεις φορές περισσότερο για να τους πείσω.

Και προφανώς αυτό δεν γινόταν με όρους συμπάθειας, ούτε μπορεί να γίνει με όρους προσωπικούς. Εδώ, κάναμε μια σοβαρή διαπραγμάτευση στην οποία καταλήξαμε.

Και ο κύριος Μαλακατές και ο κύριος Αλαφούζος ήταν μπροστά από τις εξελίξεις.

Δηλαδή τι θα πω εγώ; Θα πω στον Μαλακατέ γιατί διαπραγματεύτηκε σκληρά για τα συμφέροντα του Ερασιτέχνη ή στον Αλαφούζο γιατί διαπραγματεύτηκε σκληρά για τα συμφέροντα της ΠΑΕ;

Γι’ αυτό είναι ο ένας πρόεδρος στον Ερασιτέχνη και ο άλλος στο ποδόσφαιρο.

Ή θα ζητήσω τον λόγο από κάποιον Υπουργό γιατί διαπραγματεύεται για τα συμφέροντα του ελληνικού δημοσίου;

Ο καθένας κάνει τη δουλειά του, το ζήτημα είναι ότι καταφέραμε όλοι μαζί να βρούμε κοινούς στόχους και να συμφωνήσουμε σ’ αυτό που λέμε λύσεις αμοιβαίου οφέλους ή τέλος πάντων στο Καρπενήσι το λέμε win-win.

Αυτό το win-win είναι αυτό που κρατάω απ’ όλη αυτή την ιστορία.

Δηλαδή αν με ρωτήσεις αύριο το πρωί “τι μάθαμε”, θα σου πω ότι μάθαμε πως υπάρχουν στιγμές και όσο περισσότερες είναι αυτές οι στιγμές τόσο καλύτερα για όλους μας, που πρέπει να καταπίνουμε τους εγωϊσμούς μας, να βάζουμε όλοι λίγο νεράκι στο κρασάκι μας και να καταλήγουμε σε κοινούς στόχους.

Γιατί όταν το κάνουμε αυτό, όλοι πηγαίνουμε καλύτερα. Αυτό είναι το νόημα.

Για τη Διπλή Ανάπλαση, για το γήπεδο στον Βοτανικό όλοι έκαναν ένα βήμα πίσω για να γίνουν δέκα βήματα μπροστά.

Γιατί στο τέλος της ημέρας ποιος κερδίζει; Κερδίζουν οι Αθηναίοι και οι Αθηναίες.

Φαντάζομαι ότι εδώ θα είστε να μας ελέγχετε και να μας κρίνετε, διότι όλα αυτά τα οποία λέω εγώ τώρα, όπως και ό,τι έχω πει μέχρι τώρα, κρίνονται εκ του αποτελέσματος.

Δεν υπάρχει αμφιβολία, εγώ λέω ότι θα ξεκινήσουν οι πρόδρομες εργασίες μέχρι τα Χριστούγεννα.

Αυτό σημαίνει ότι εσείς θα πάρετε τη κάμερά σας, κάποια στιγμή μέχρι τα Χριστούγεννα, θα πάτε στον Βοτανικό και θα δείτε μπουλντόζες ή δεν θα δείτε μπουλντόζες.

Εγώ βάζω στοίχημα ότι θα δείτε μπουλντόζες τα Χριστούγεννα, αλλά λογικό είναι κάποιος που μας βλέπει σήμερα να λέει “κάτσε να το δούμε αυτό”.

Όλα θα γίνουν πράξη μέσα στο χρονοδιάγραμμα, δεν έχω καμία αμφιβολία γι’ αυτό.

Καταθέσαμε ένα πρόγραμμα για την Αθήνα, ένα πρόγραμμα δύο ολόκληρων θητειών. Έχουμε πάρα πολλή δουλειά ακόμα μπροστά μας.

To είδα που είπε ο Τσίπρας ότι το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Παναθηναϊκός θα πάρει το πρωτάθλημα. Το καλό που του θέλω να μην μας γκαντεμιάσει.

Κοιτάξτε, είναι ίσως το πιο σωστό πράγμα που είπε ο Τσίπρας στη ζωη του.

Δεν περίμενα ότι θα έβαζα το “πολύ σωστό” και τον Αλέξη Τσίπρα στην ίδια πρόταση, όμως ναι, αυτό για το το φετινό πρωτάθλημα του Παναθηναϊκού είναι από τα πιο σωστά που έχει πει.

Και η Σία Κοσιώνη είναι Παναθηναϊκός, το έχει πει και δημόσια.

Τα καλά νέα είναι ότι και ο μικρός μας γιος δεν μας έχει ξεφύγει. Είμαστε πολύ αποτελεσματικοί στην “πλύση του εγκεφάλου”.

Το έχουμε κάνει πάρα πολλές φορές. Είμαι πάρα πολύ προοδευτικός άνθρωπος και ο γιος μου είναι Παναθηναϊκός.

Βέβαια, ένας έχει ξεφύγει, ο μεγάλος μου γιος, είναι Ολυμπιακός, τι να κάνουμε, ήμουν νέος μπαμπάς.

Ήμουν άπειρος, έκανα λάθη στην ανατροφή του, στην διαπαιδαγώγησή του.

Αν μας βλέπει τώρα, Παύλο, συγγνώμη αγάπη μου, σ’ αγαπάω πολύ και είμαι πολύ περήφανος για σένα».

Το «Όλα Πράσινα» … σαρώνει στο YouTube! Πάτα ΕΔΩ, κάνε subscribe στο κανάλι μας και μάθε πρώτος τις μεταγραφές του «Τριφυλλιού» από το site όλων των Παναθηναϊκών.

---

Διαβάστε ακόμη…

• Ζαλγκίρις – Παναθηναϊκός: Η κριτική του Σερέλη
• Έπεσε μαχόμενος από τους… Γκόλντεν Στέιτ Κάουνας – ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ ΟΝΕΙΔΟΣ!
• Ζαλγκίρις – Παναθηναϊκός: Η κριτική των «πράσινων»
• Ζαλγκίρις – Παναθηναϊκός: ΚΑΚΙΣΤΟ αμυντικό ημίχρονο απέναντι στη χειρότερη επίθεση!
• Ζαλγκίρις – Παναθηναϊκός: Σφυρίγματα-ντροπή κατά του Ναν με το «καλησπέρα»