Editorial
Στη μάχη για την επιβίωση, δεν περισσεύει ΚΑΝΕΙΣ!
O Νικόλας Φλωράτος αφηγείται τις – εδώ και περίπου ένα μήνα – συνομιλίες του με τον εμβληματικό πρώην φορ του «Τριφυλλιού». Πώς έγινε η πρώτη επαφή, τι έχει στο μυαλό του ο Τζιμπρίλ και η δήλωση – «βόμβα» του Γάλλου σούπερσταρ που μαρτυρά τις προθέσεις του.
Με αφορμή την ανακοίνωση της Παναθηναϊκής Συμμαχίας, στην οποία αναφέρεται το όνομα του Τζιμπρίλ Σισέ, ο Νικόλας Φλωράτος αφηγείται στο «Όλα Πράσινα» τις – εδώ και περίπου ένα μήνα – συνομιλίες του με τον εμβληματικό πρώην φορ του «Τριφυλλιού». Πώς έγινε η πρώτη επαφή, τι έχει στο μυαλό του ο Τζιμπρίλ και η δήλωση – «βόμβα» του Γάλλου σούπερσταρ που μαρτυρά τις προθέσεις του.
Καθημερινά δωρεάν προγνωστικά πριν παίξεις στοίχημα
Πριν αναφέρω οτιδήποτε, να ξεκαθαρίσω πως με τον Τζιμπρίλ ουδέποτε είχα επαφές ή προσωπική σχέση. Ως μαθητής εγώ, το διάστημα που φόρεσε τα πράσινα, ο Γάλλος αποτέλεσε τον μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό μου «έρωτα», όχι μόνο λόγω της ικανότητάς του να βάζει την μπάλα στο πλεχτό, αλλά κι εξαιτίας της ηγετικής προσωπικότητάς του, η οποία ταυτίστηκε απόλυτα με το… DNA του Παναθηναϊκού και μετέτρεψε τον Τζιμπρίλ σ’ έναν ζωντανό θρύλο του συλλόγου.
Παρά το ότι έφυγε πρόωρα και… «ετσιθελικά», η αγάπη του Γάλλου σούπερσταρ για το «Τριφύλλι» δεν έσβησε ποτέ και κόντρα στα άσχημα παιχνίδια που του επιφύλασσε η μοίρα, τις κλειστές πόρτες και τα «χαστούκια», πάντα παρακολουθούσε τα τεκταινόμενα, έστω κι από απόσταση. Ρωτούσε, μάθαινε, προσπαθούσε να ρίξει «γέφυρες» και πλέον, στην πιο δύσκολη φάση της ιστορίας του συλλόγου, η αγάπη του για το «Τριφύλλι» και τον κόσμο δεν μπαίνουν σε διαπραγματεύσεις, αφήνοντας στην άκρη το τι έγινε επανειλημμένα στο παρελθόν, ποιοι φταίνε κλπ, τον… αναγκάζουν να φωνάξει «παρών».
Για όλα όσα αναφέρθηκαν και δεν αφορούν στο σήμερα, κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, ο Τζιμπρίλ θα μιλήσει και η αλήθεια (την οποία προτίμησε να κρύψει για να μην κάνει κακό στους εκάστοτε διοικούντες και στην ομάδα γενικότερα) θα αποκατασταθεί. Άλλωστε, η ιστορία επαναλαμβάνεται και ακόμα και σήμερα, που η ομάδα τον έχει ανάγκη περισσότερο από κάθε άλλη φορά, ο κίνδυνος ακόμα μιας προσπάθειας να πέσει στο κενό, είναι πιο ορατός από ποτέ.
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα απ’ την αρχή…
Η πρώτη επαφή
Ήταν αρχές του περασμένου μήνα. Φήμες που έφταναν στ’ αυτιά μου ανέφεραν πως στα γραφεία της ΠΑΕ Παναθηναϊκός ακούστηκε ξανά το όνομα «Τζιμπρίλ Σισέ». Για να μη συμμετάσχω, έστω και άθελά μου, σε ένα «χαλασμένο τηλέφωνο», μέσω των social media, αποφασίζω να στείλω στον ίδιο τον Γάλλο με την ελπίδα… να λάβω απάντηση. Ο Τζιμπρίλ απαντά, συζητάμε μέσω μηνυμάτων για λίγα λεπτά κι έπειτα ζητά τον αριθμό μου και μου τηλεφωνεί.
Απ’ τις πρώτες του κουβέντες, το «τρακ» του να συνομιλείς με το μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό σου ίνδαλμα, τον άνθρωπο που ήταν ο πρώτος που έβλεπες κάθε πρωί που ξυπνούσες σε αφίσα απέναντι απ’ το κρεβάτι σου, ξεπεράστηκε. Άνετος και φιλικός, ο Γάλλος μού επέτρεψε να «λυθώ» και να του δώσω απαντήσεις με άνεση σε ό,τι με ρωτούσε. Οι ερωτήσεις του δεν είχαν να κάνουν με κάτι άλλο πέραν του Παναθηναϊκού.
Τι συμβαίνει στην ομάδα, ποιος διοικεί, ποιος είναι προπονητής, ποιοι έμειναν, ποιοι έφυγαν και τι… γίνεται από ‘δω και πέρα. Λίγη ώρα αργότερα, ήταν σειρά μου να ρωτήσω: «φίλε, ακόμα και τώρα που τα πράγματα δεν είναι καθόλου καλά, θα επέστρεφες;». Η απάντησή του ήταν αυτή που περίμενα, ο Τζιμπρίλ μού έδωσε το «ΟΚ» και η δήλωσή του φιλοξενήθηκε στο “Όλα Πράσινα” στις 19 Δεκεμβρίου.
«Δε θέλω λεφτά, έρχομαι τζάμπα»
Μέσα σε όλα όσα συζητήσαμε για το ενδεχόμενο επιστροφής του και με βάση την κατάσταση της ομάδας σήμερα, ήταν απολύτως φυσιολογικό, κάποια στιγμή, να τον ρωτήσω για το οικονομικό. Τότε, ο Τζιμπρίλ ήταν αποστομωτικός. Απλήρωτος, τζάμπα, δωρεάν. Το μόνο που ήθελε ήταν να έρθει και να βοηθήσει χωρίς το παραμικρό αντάλλαγμα, θέλοντας παράλληλα να πραγματοποιήσει το όνειρό του: να κλείσει την καριέρα του εδώ, έστω και από την άκρη του πάγκου.
Του υποσχέθηκα πως με τον έναν ή τον άλλον τρόπο όλα όσα μου είπε θα φτάσουν στα αυτιά των ανθρώπων που πρέπει. Έτσι κι έγινε. Άπαντες έμαθαν ότι ο Γάλλος σούπερσταρ είναι εδώ, έτοιμος να συνεισφέρει στη μάχη επιβίωσης που δίνει ο Παναθηναϊκός. Όλοι πλην ενός, που από επιλογή δε θέλησε να μάθει και με απορία άκουσα τις δηλώσεις του για το θέμα, λίγες μέρες αργότερα.
Επειδή δεν είναι του παρόντος, ας επιστρέψουμε στο «ζουμί». Όπως προείπα, έδωσα την υπόσχεσή μου στον Τζιμπρίλ, οι συνομιλίες μας συνεχίστηκαν και κάπου εκεί, δεν άργησε να έρθει μια δήλωση… «φωτιά»!
Η «βόμβα» του Τζιμπρίλ
Έχοντας μιλήσει αρκετές φορές πλέον, ο Τζιμπρίλ περίμενε κάθε μέρα να ακούσει κάτι χειροπιαστό που θα τον έφερνε πίσω. Μην ακούγοντας αυτό που ήθελε, όπως ήταν λογικό κάποια στιγμή ξέσπασε. Η θέλησή του να επιστρέψει και να βοηθήσει ήταν (και παραμένει) τέτοια που τον έβγαλε εκτός εαυτού. Αφού είπε διάφορα, στο τέλος ήρθε και η «βόμβα»…
«Είμαι ο μοναδικός που μπορεί να σώσει τον σύλλογο. Είμαι ο μοναδικός που μπορεί να σώσει τον σύλλογο. Τ’ ακούς φίλε; Είμαι ο μοναδικός που μπορεί να σώσει τον σύλλογο». Τρεις φορές. Όπως ακριβώς το έγραψα. Μια δήλωση που όσο γενική κι αν ακούγεται, για να επαναληφθεί τόσες φορές, έχει τεράστιες προεκτάσεις που όπως το έβλεπα εγώ, δεν αφορούσαν μόνο στο αγωνιστικό.
Σε αυτή τη μάχη δεν περισσεύει κανείς!
Οι μέρες πέρασαν, ουσιαστική εξέλιξη δεν είχαμε ποτέ κι έπειτα από ακόμη έναν διασυρμό, ήρθε η ανακοίνωση της Παναθηναϊκής Συμμαχίας στην οποία έγινε γνωστό (και) στον κόσμο η πρόθεση του Τζιμπρίλ Σισέ να επιστρέψει και να προσφέρει δωρεάν. Επί τη ευκαιρία να αναφέρω ότι στην «ΠΑΝ.ΣΥ.» κάτι αλλάζει και θα το δείτε προσεχώς.
Στο θέμα μας, αδυνατώ να καταλάβω πώς γίνεται στη «συστράτευση» που απαιτείται να είσαι… επιλεκτικός. Πώς γίνεται, όπως πολύ σωστά αναφέρει η χθεσινή ανακοίνωση της Συμμαχίας, «να οδηγηθούμε σε αυτήν κι ακόμα πιο κάτω και… απαγόρευση ενίσχυσης της ομάδας με οποιονδήποτε καλό ποδοσφαιριστή, ακόμα κι αν είναι εμβληματική προσωπικότητα που θα συνέβαλε στη συσπείρωση του κόσμου, ακόμα κι αν προσφέρεται να έρθει και να βοηθήσει δωρεάν, όπως ο Τζιμπρίλ Σισέ»;
Πώς γίνεται να απαγορεύεται στον οποιονδήποτε να βοηθήσει, όταν μάλιστα έρχεται ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΑΠΑΙΤΗΣΗ; Πολλώ δε μάλλον, όταν ο «οποιοσδήποτε» είναι ο Τζιμπρίλ Σισέ.
Στη μάχη για την επιβίωση δεν περισσεύει κανείς. Απ’ τη στιγμή μάλιστα που όλοι οι… «έχοντες» έχουν γυρίσει προκλητικά την πλάτη τους στα προβλήματα που βιώνει σήμερα ο σύλλογος, οποιαδήποτε λύση-πρόταση έρχεται, πρέπει τουλάχιστον να εισακούγεται. Και αυτό οφείλουν να το καταλάβουν ΑΠΑΝΤΕΣ γιατί ο χρόνος πιέζει ασφυκτικά και η κλεψύδρα αδειάζει επικίνδυνα…
ΥΓ: Νομίζω ότι με βάση όσα διαβάσατε κι έχοντας πλέον μια εικόνα για τις προθέσεις του, για το τι θα μπορούσε να προσφέρει ο Σισέ, αν θα επιβάρυνε ή όχι τον σύλλογο, αν έχει θέση αγωνιστικά (δε ζητά να παίξει, ζητά να κλείσει την καριέρα του ως «πράσινος» ακόμα και… εκτός αποστολής) κλπ, ξέρετε την απάντηση. Ο Τζιμπρίλ είναι «ένεση» έμπνευσης που έχουμε ανάγκη όλοι μας και είναι κρίμα να κλείνουμε τα μάτια κι αυτιά στην μοναδική αχτίδα αισιοδοξίας που φαίνεται πως υπάρχει εκεί έξω.