Editorial
Η… νίκη του Δώνη και το κέρδος του Παναθηναϊκού!
Ο αρχισυντάκτης του “Όλα Πράσινα”, Άρης Αντωνόπουλος, μετά τη “λευκή” ισοπαλία στο αθηναϊκό ντέρμπι της 9ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος, σχολιάζει τα όσα είδαμε στο ΟΑΚΑ και αναφέρει το μεγάλο κέρδος του “Τριφυλλιού” από το παιχνίδι.
Ο αρχισυντάκτης του “Όλα Πράσινα”, Άρης Αντωνόπουλος, μετά τη “λευκή” ισοπαλία στο αθηναϊκό ντέρμπι της 9ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος, σχολιάζει τα όσα είδαμε στο ΟΑΚΑ και αναφέρει το μεγάλο κέρδος του “Τριφυλλιού” από το παιχνίδι.
Μπορεί πριν το ξεκίνημα της εφετινής σεζόν να μην έλεγε κανείς “όχι” σε μια ενδεχόμενη ισοπαλία κόντρα στην ΑΕΚ… Ωστόσο με βάση τόσο αυτά που έχουμε δει από τον Παναθηναϊκό μέχρι στιγμής στο γήπεδο, όσο και την εικόνα του παιχνιδιού το βράδυ του Σαββάτου, δεν μπορεί να είναι κάποιος ικανοποιημένος ή ευχαριστημένος με το τελικό αποτέλεσμα.
Οι “πράσινοι” φάνηκαν εμφανώς βελτιωμένοι σε σχέση με το ντέρμπι της Τούμπας κόντρα στον ΠΑΟΚ, κυριάρχησαν στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα έναντι των “κιτρινόμαυρων”, δημιούργησαν ανεπανάληπτες ευκαιρίες για γκολ μπροστά από την εστία του Μπάρκα, αλλά τα άτσαλα τελειώματα στέρησαν από την ομάδα ένα αποτέλεσμα που το δικαιούτο πλήρως, δίχως να το πάρει ποτέ.
Από τη μία, θα πρέπει να σταθούμε στο κοουτσάρισμα του Γιώργου Δώνη. Ο τεχνικός του “Τριφυλλιού”… πήρε το μάθημά του από την ήττα της ομάδας στη Θεσσαλονίκη και παρέταξε την ομάδα του στο ΟΑΚΑ με τρία σέντερ μπακ. Τα μπακ χαφ, Ινσούα και Κουλιμπαλί, παρείχαν σημαντική στήριξη στο δίδυμο του άξονα, Κουρμπέλη και Χρήστο Δώνη, που έλειψε στο ματς με τον “Δικέφαλο του Βορρά”, και αυτό φάνηκε να είναι εν τέλει το “κλειδί” για την κυριαρχία του Παναθηναϊκού κόντρα στην ΑΕΚ. Ουσιαστικά, το “πράσινο” κέντρο έδεσε, ήταν συμπαγές και απορρόφησε τους περισσότερους “κραδασμούς” που προέκυπταν, δίχως να επιτρέπεται στους παίκτες των φιλοξενούμενων να φεύγουν κατά κύματα προς τους αμυντικούς των γηπεδούχων, όπως συνέβη με αυτούς του ΠΑΟΚ στην Τούμπα.
Μάλιστα, δεν θα ήταν καθόλου υπερβολικό να πούμε πως ο Δώνης νίκησε κατά κράτος τον Μαρίνο Ουζουνίδη στη μάχη των δύο πάγκων. Αυτό μαρτυρά άλλωστε η υπεροχή στην κατοχή της μπάλας, οι πολλές ευκαιρίες που δημιουργήθηκαν και απασχόλησαν τον Μπάρκα και οι λιγοστοί κίνδυνοι που προέκυψαν μπροστά από τα καρέ του Σωκράτη Διούδη. Ας μην ξεχνάμε πως ο Παναθηναϊκός αντιμετώπισε μια ομάδα που αγωνίζεται στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, η οποία θα αποχωρούσε ηττημένη από το ΟΑΚΑ εάν οι “πράσινοι” ήταν απλώς… βασικά εύστοχοι και αποτελεσματικοί στην τελική προσπάθεια.
Από εκεί και πέρα, οφείλουμε να σταθούμε στο μεγάλο κέρδος του Παναθηναϊκού, που δεν είναι άλλο από τον Αχιλλέα Πούγγουρα. O 22χρονος κεντρικός αμυντικός, παρότι δεν αγωνίστηκε στην Τούμπα, μπήκε στο ντέρμπι με την ΑΕΚ με μια ωριμότητα που θα μου επιτρέψετε να πω πως έχουμε καιρό να δούμε σε αμυντικό της ομάδας. Μεταξύ άλλων, εξαφάνισε πλήρως τον Λιβάγια, οι επεμβάσεις του και τα μαρκαρίσματά του ήταν εξαιρετικά, ενώ – ειλικρινά – δεν θυμάμαι να έχασε κάποια μονομαχία σε έδαφος ή αέρα. Πραγματικά, τρομερά ελπιδοφόρο να βλέπουμε ανά τακτά χρονικά διαστήματα να ξεπετάγονται συνεχώς νέοι πρωταγωνιστές στο “Τριφύλλι”, οι οποίοι μάλιστα είναι νεαροί σε ηλικία.
Πλέον, άπαντες στον Παναθηναϊκό στρέφουν το βλέμμα τους στο τελευταίο ντέρμπι του πρώτου γύρου του πρωταθλήματος με αντίπαλο τον Ολυμπιακό στο “Γ. Καραϊσκάκης”. Ένα ντέρμπι το οποίο μπορεί να φαντάζει δύσκολο, καθώς φέρει την ταμπέλα της μάχης των δύο “αιωνίων”, ωστόσο καθαρά ποδοσφαιρικά αναμένεται να είναι μικρότερου βαθμού δυσκολίας σε σχέση με τα παιχνίδια κόντρα σε ΠΑΟΚ και ΑΕΚ. Οι δύο “Δικέφαλοι” έχουν δείξει πολύ καλύτερα και ποιοτικότερα στοιχεία στο παιχνίδι τους μέχρι στιγμής, εν αντιθέσει με το σύνολο του Μαρτίνς που φαίνεται να πάσχει. Παρόλα αυτά, επειδή μιλάμε για ένα ντέρμπι μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού θα πρέπει να κρατάμε… “μικρό καλάθι” για όλα τα παραπάνω, αφού με το πρώτο σφύριγμα στο Φάληρο πιθανότατα το αγωνιστικό παρελθόν θα πάει περίπατο και τη θέση του θα πάρει το πάθος, η θέληση και η δίψα για το αποτέλεσμα.
ΥΓ: Τέτοια Παναθηναϊκή υγεία στις εξέδρες έχουμε χρόνια να δούμε.