Η αμαρτία, το βαρόμετρο και η καλύτερη μπάλα στην Ελλάδα!

Το σερί που αποδεικνύει ότι τίποτα δεν είναι πια τυχαίο, ο παίκτης που έχει εξελιχθεί σε βαρόμετρο για την ομάδα του Γιώργου Δώνη και η τολμηρή μεν, αλλά πραγματική και ρεαλιστική δε, διαπίστωση πως βλέπουμε το “Τριφύλλι” να παίζει την πιο ωραία… μπάλα στην Ελλάδα.

Γράφει ο Ηλίας Λιβάνιος

Τίποτα δεν σταματάει τον Παναθηναϊκό! Ούτε διαιτητικά λάθη, ούτε κακοκαιρίες, αλλά ούτε και το ότι βρέθηκε για πρώτη φορά για φέτος πίσω στο σκορ.

Το ματς κόντρα στον ΠΑΣ Γιάννινα ήταν το πρώτο δυνατό “κρας τεστ” για να επιβεβαιωθεί πλήρως το γεγονός πως το “Τριφύλλι” φέτος έχει φτιαχτεί από το τίποτε… για μεγάλα πράγματα! Όσον αφορά τον αγώνα, ο ΠΑΣ βρέθηκε μπροστά στο σκορ από το πουθενά, ωστόσο ήταν θέμα χρόνου να δεχθεί τα γκολ της ανατροπής από τους “μπέμπηδες” του Γιώργου Δώνη. Έδιναν την αίσθηση οι πιτσιρικάδες πως δεν θα φύγουν με το κεφάλι σκυμμένο από το ΟΑΚΑ, αφού φαίνονται ικανοί να χειριστούν κάθε κατάσταση, με τον προπονητή τους να ξέρει τι θέλει από τον καθένα τους και να κάνει για ακόμη μια φορά εξαιρετικό κοουτσάρισμα.

Μοναδικό μελανό σημείο η απόδοση του υιού του, ο οποίος ήταν παραφωνία, από την στιγμή που ήταν ένα “κλικ” κάτω από τους συμπαίκτες του σε θέματα ανάπτυξης. Βέβαια, δεν μπορεί να του χρεώσει κάποιος σε καμία περίπτωση πως μεροληπτεί, μιας και περιμένουμε να δούμε  εάν θα καταφέρει να αποκτήσει διάρκεια στο παιχνίδι του ή εάν θα χάσει την θέση του από την βασική ενδεκάδα.

MVP, κατά την άποψη μου, ήταν ο Κουλιμπαλί με τις δύο ασίστ, έχοντας εξιλεωθεί πλήρως για τις φάσεις που είχε χάσει νωρίτερα. Από ‘κει και πέρα, κλασικά σε μεγάλη βραδιά ήταν ο Χατζηγιοβάνης, ο οποίος από δημιουργός έγινε killer, ενώ και ο Μακέντα έδειξε την κλάση του για δεύτερο σερί ματς, αν και ήταν φανερά ανέτοιμος για να πάρει φανέλα βασικού. Ο “Χάτζη” είναι αναμφίβολα ο παίκτης – βαρόμετρο για φέτος. Ο νεαρός εξτρέμ έχει αφήσει πίσω την περσινή κακή χρονιά και παίζει πιο ώριμα από ποτέ, δείχνοντας απελευθερωμένος για να δείξει την ποιότητα που διαθέτει. Το “Τριφύλλι”, όπως και να έχει, φέτος βγάζει… γούστα παίζοντας επιβλητικό ποδόσφαιρο, διαθέτοντας σωστή ανάπτυξη, καθαρό μυαλό και καλή διαχείριση από τον πάγκο, που δείχνει ότι η καθιέρωση στην πρώτη πεντάδα είναι θέμα χρόνου. Εξάλλου, οι “μπέμπηδες” του Δώνη έχουν αποδείξει ότι δεν αποτελούν πυροτέχνημα, από την στιγμή που δεν μιλάμε για ένα – δύο παιχνίδια, αλλά για μια πεντάδα αγώνων, το 1/3 του πρώτου γύρου!

Αξίζει να γίνει και μια αναφορά στον Κολοβέτσιο, ο οποίος φέτος έχει βγει μπροστά και έχει πάρει τον ρόλο του ηγέτη στην “πράσινη” άμυνα, έχοντας παραδίπλα του τον Ινσούα, που μπορεί να μην είναι κάτι ιδιαίτερο ποιοτικά, ωστόσο αποτελεί τον τέλειο εργάτη που θα τρέξει το ίδιο από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό ενός αγώνα.

Και τώρα Τρίπολη, για μια ομάδα που είναι αμαρτία… Αλαφούζου να μην είναι πρώτη, παίζοντας μέχρι στιγμής το ωραιότερο ποδόσφαιρο στην Ελλάδα. Ναι, δεν είναι υπερβολή, μιας και δεν υπάρχουν άλλες ομάδες που να έχουν πάρει τόσο άνετες νίκες και να δείχνουν σε κάθε ματς ότι παίζουν για να παράξουν ωραίο θέαμα και όχι για να κλειστούν πίσω! Έχει χτιστεί κάτι πολύ ωραίο φέτος και ανυπομονούμε να δούμε μέχρι που θα φτάσει!