Ζητείται η τέχνη της επιβίωσης!

Ο Παναθηναϊκός οργανισμός οφείλει να αναπροσαρμόσει τις λειτουργίες του, ώστε να μείνει ζωντανός και να αποφύγει τη χρεωκοπία. Γράφει ο Μπάμπης Τσιμπίδας.

Ίσως η δυσκολότερη τέχνη στον πλανήτη να είναι αυτή της επιβίωσης υπό τις πιο αντίξοες συνθήκες. Όταν το περιβάλλον έχει μετατραπεί σε απόλυτα αφιλόξενο, τότε η διατήρηση της ζωής με τις βασικές ζωτικές λειτουργίες μοιάζει με θαύμα. Διότι αυτό καλείται να πετύχει ο Παναθηναϊκός με τις παρούσες περιστάσεις: ένα μικρό θαύμα.

Προγνωστικά στοιχήματος από το Νο.1 site προβλέψεων στην Ελλάδα!

Ίσως αρκετοί να μην το έχουν αντιληφθεί, αλλά ο Σύλλογος βαδίζει ολοταχώς προς τον γκρεμό. Ένα μήνα μετά την οριστική αποστασιοποίηση του Γιάννη Αλαφούζου, ο Παναθηναϊκός δεν έχει βελτιώσει την κατάσταση του. Αντίθετα, η θέση του έχει χειροτερεύσει και απ’ ότι φαίνεται, τα χειρότερα έπονται…

Πρώτα απ’ όλα, δεν είναι θέμα χρημάτων. Τα λεφτά λείπουν και δεν πρόκειται να έρθει ο ισχυρός επιχειρηματίας που θα αναλάβει τα πάντα. Τουλάχιστον, κανένας τέτοιος δεν έχει ξεπροβάλλει στον ορίζονται. Κυρίως, πρόκειται για τη θέληση και την τόλμη που επιβάλλεται να δείξουν όσοι θα μείνουν στη διοίκηση του Παναθηναϊκού.

Για να μην το αναλύουμε διεξοδικά, στην ΠΑΕ επιβάλλεται να εφαρμοστεί ένα πλάνο ακραίας λιτότητας. Απαιτείται περιστολή δαπανών σε όλα τα επίπεδα, για να μην “σκάσει” η εταιρία. Σίγουρα, δεν αποτελεί μία ευχάριστη διαπίστωση, αφού το “ψαλίδι” σε κάθε τομέα θα επιφέρει δυσάρεστα γεγονότα. Αλλά, απουσιάζει κάθε άλλη εναλλακτική λύση. Δεν υφίσταται καμία διαφορετική πρόταση για το μέλλον.

Ένα μήνα μετά την ανακοίνωση της απεμπλοκής του Αλαφούζου, ο Παναθηναϊκός δεν έχει μεταβάλλει κατ’ ελάχιστον το κοστολόγιο του. Δεν χωρούν περαιτέρω αναβολές στη συγκεκριμένη διαδικασία, εκτός και αν ο σκοπός είναι η χρεωκοπία. Βέβαια, κάτι τέτοιο συνεπάγεται μία άλλου είδους κουβέντα, που δεν θα μπορούσαμε ποτέ να την αποδείξουμε. Οι μόνες ενδείξεις είναι μερικές παράλογες ενέργειες, που όμως δεν θα τις έκανε κανένας λογικός νους.

Ο Παναθηναϊκός επιβάλλεται να λειτουργήσει με ένα συνολικό ετήσιο προϋπολογισμό 6.5-7 εκατομμυρίων ευρώ, ώστε να καλύπτει τις ανάγκες του και ταυτόχρονα, να πληρώνει τις “αμαρτίες” του, υπό την αίρεση ότι θα τις διακανονίσει. Αυτό το πλάνο θα εφαρμοστεί σε βάθος τριετίας – τετραετίας, αυστηρά και απαρέγκλιτα, ώστε η ομάδα να εξυγιανθεί. Επειδή κάθε παρέκκλιση, ίσως να κοστίσει ακριβά…

Δεν είναι εύκολες οι αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν. Αυτός που θα τις πάρει και το κυριότερο, θα τις εφαρμόσει, οφείλει να συνειδητοποιήσει τη φθορά και το φορτίο που θα δεχτεί. Όμως, δεν γίνεται αλλιώς, δεν υπάρχει άλλος δρόμος για τον Παναθηναϊκό που δεν έχει το πορτοφόλι ενός εύπορου. Αν στο μεταξύ εμφανιστεί ο λεφτάς που θα τα φτιάξει όλα, εδώ θα είμαστε να τα ξαναπούμε…