Scouting Report: Δύναμη πυρρός για τη ρακέτα!

Ο Παναθηναϊκός απέκτησε τον Έιντριαν Πέιν, ο οποίος επιστρέφει στο ΟΑΚΑ, και ο Δημήτρης Κωνσταντόπουλος σας παρουσιάζει τον Αμερικανό σέντερ μέσα από ένα πλήρες Scouting Report στο “Όλα Πράσινα”.

Ο Έιντριαν Πέιν είναι ο εκλεκτός του Ρικ Πιτίνο για να ενισχύσει την γραμμή ψηλών του Παναθηναϊκού. Από την αρχή της σεζόν έχουμε κάνει εκτενέστερες αναλύσεις για τα μειονεκτήματα και τις «τρύπες» που εμφανίζει η ομάδα στις θέσεις των ψηλών. Παίκτες μεγάλης ηλικίας, με αθλητικά προσόντα και εκρηκτικότητα σε φθίνουσα πορεί, έλλειμμα δύναμης με κακή φυσική κατάσταση και χωρίς καθόλου προσωπική φάση στην επίθεση. Όλα αυτά συνέθεταν μία τραγική κατάσταση που έκανε πολύ κακό στην ομάδα, οπότε η ενίσχυση αποτελούσε πραγματικά μονόδρομο. Αν ο Πέιν είναι σε θέση να λύσει αυτά τα προβλήματα ή μέρος αυτών, είναι κάτι που θα το αναλύσω στη συνέχεια, αν και ο ίδιος πιστεύω ότι θα «σουλουπώσει» αρκετά τα σοβαρά θέματα της ομάδας.

Ο Αμερικανός είναι γνωστός μας από την μικρή αλλά ουσιαστική θητεία που είχε πέρσι στην ομάδα. Δεν πρόλαβε να ξεδιπλώσει όλο του το ταλέντο και να μας δείξει όλες του τις ικανότητες, καθώς δεν αγωνιζόταν πολύ και ο coach Πασκουάλ δεν του είχε ιδιαίτερη εμπιστοσύνη. Στο περιορισμένο χρόνο που έπαιρνε, όμως, ήταν πάντα θετικός σε άμυνα και επίθεση και βοηθούσε τον «Εξάστερο» με το πάθος, τη μαχητικότητα και την αυταπάρνηση που έβγαζε στο παρκέ. Η αλήθεια είναι ότι επειδή είναι οικείος μας από την περσινή του παρουσία στο ΟΑΚΑ, ξέρουμε περίπου τι περιμένουμε και γνωρίζουμε τα βασικά που δίνει στο παιχνίδι ο αθλητής από την Αμερική. Πάμε όμως να ρίξουμε μία ματιά στα βασικά και να δούμε μέσω γραφημάτων την χρησιμότητα της προσθήκης του και κάποια συστήματα στα οποία θα φαινόντουσαν τα δυνατά του σημεία.

Σκοράρισμα: Ο Πέιν διαθέτει αρκετούς τρόπους με τους οποίους μπορεί να γίνει απειλητικός και να επιτεθεί στο αντίπαλο καλάθι. Το πρώτο που θυμόμαστε όλοι για τον Αμερικανό είναι η ικανότητά του να τελειώνει φάσεις πάνω από τη στεφάνη με εκρηκτικό τρόπο. Ο συνδυασμός των αθλητικών προσόντων, του καλά συγχρονισμένου άλματος και της ικανότητας να πιάνει την μπάλα πολύ ψηλά και να την καρφώνει στο αντίπαλο καλάθι, ήταν τα πρώτα πράγματα που μας έδειξε στο ΟΑΚΑ. Με την παρουσία μάλιστα του Καλάθη στο παιχνίδι, θα δούμε μερικές πολύ όμορφες συνεργασίες, που θα συνδυάζουν το θέαμα αλλά και την ουσία που λείπει από τα φετινά plays της ομάδας. Εκτός αυτού, επειδή έχει βάλει όγκο είναι πολύ καλός στις φάσεις που παίζει με πλάτη στο καλάθι από το χαμηλό ποστ. Αφού πρώτα έχει κλειδώσει τον προσωπικό του αντίπαλο, συνήθως ρολάρει στο κορμί του και επιχειρεί γύρισμα το οποίο καταλήγει τις πιο πολλές φορές σε κάρφωμα. Επιπλέον του αρέσει πλέον η επαφή και μπορεί να σκοράρει με αυτή, απόρροια της σωματικής του δύναμης.

Εκτός από αυτά όμως είναι και ένας αξιόλογος pick and roll παίκτης. Μπορεί να συνεργαστεί αρμονικά με τον εκάστοτε χειριστή και μετά το σκριν να βυθιστεί πολύ καλά και δυναμικά μέσα στη ρακέτα. Κάποιες φορές βέβαια αρέσκεται, αντί να μπει προς τη ρακέτα, να κάνει το pop out, δηλαδή να τραβηχτεί προς τα έξω με σκοπό να σουτάρει από την περίμετρο. Κάπου εδώ να τονιστεί ότι στα κολεγιακά του χρόνια σούταρε αρκετά καλά από απόσταση και είναι κάτι που θα χρησιμοποιήσει και στο ΟΑΚΑ. Η ικανότητα του στο περιμετρικό σουτ του δίνει τη δυνατότητα να μπορεί ορισμένες φορές να βρίσκεται στο τρίποντο, ανοίγοντας έτσι την ρακέτα και να ξεκινάει προσπάθειες από έξω προς τα μέσα, εκμεταλλευόμενος τα αθλητικά του προσόντα και όχι τόσο τον χειρισμό της μπάλας. Τέλος, εμφανίζει κάποιες αναλαμπές και μπορεί να σουτάρει και μετά από ντρίπλα, χωρίς αυτό βέβαια να είναι το αγαπημένο του παιχνίδι.

Το παραπάνω γράφημα παρουσιάζει ένα σύστημα που θα μπορούσε να παίξει άριστα η ομάδα με τον Πέιν στο παρκέ, το οποίο δίνει πολλές επιλογές για επίθεση προς το καλάθι. Το PG της ομάδας, ας πούμε ο Λεκαβίτσιους, ο οποίος θα ταίριαζε περισσότερο από τον Νικ για να διευθύνει αυτό το σύστημα, δίνει πάσα στο SF της ομάδας. Αμέσως μετά την πάσα κόβει στη γωνία της δυνατής πλευράς. Αμέσως, με το που γίνεται αυτό, υπάρχουν τρεις παράλληλες ενέργειες. Η βασική, που είναι πάνω στην μπάλα είναι το σκριν που κάνει ο center (Πέιν) στον SF της ομάδας, ενώ μαζί με αυτό ο SG στην αδύναμη πλευρά ανοίγει προς την απέναντι γωνία και ο “Λέκα” δεχόμενος ένα σκριν χαμηλά στη ρακέτα από τον PF βγαίνει στο ζωγραφιστό.

Ας εξετάσουμε τώρα τις επιλογές που δίνει αυτό το σύστημα στον Αμερικάνο center, ενώ πρώτα να αναφέρουμε ότι πάντα υπάρχει η επιλογή άμεσου σουτ από τον SF αμέσως μετά από το σκριν.

• Pick and Roll με τον Πέιν να βυθίζεται μέσα στη ρακέτα
• Pick and Pop όπως γίνεται εδώ, με τον Πέιν να περιμένει στην περίμετρο για να σουτάρει
• Επίθεση μετά το Pick and Pop κατά μέτωπο προς το καλάθι
• Πάσα του Πέιν στο χαμηλό ποστ εάν υπάρχει miss match στη θέση «4»
• Πάσα χέρι με χέρι στον “Λέκα”, ο οποίος δεχόμενος σκριν από τον SF ανεβαίνει για να σουτάρει

Άμυνα: Αμυντικά ο Αμερικανός αποτελεί αυτό που έλειπε από το παιχνίδι του Παναθηναϊκού. Πρόκειται για έναν πολύ αθλητικό center που έχει έφεση στα κοψίματα και προστατεύει άριστα τη στεφάνη της ομάδας του. Διακρίνεται από καλό άλμα και μεγάλο άνοιγμα χεριών, τα οποία τον καθιστούν αρτίστα στα κοψίματα. Εδώ πρέπει να αναφερθεί ότι τυχόν κακές αμυντικές στάσεις, λόγω της μέτριας αντίληψης που διαθέτει, είναι σε θέση να τις διορθώσει χάρη στα αθλητικά του προσόντα. Εκτός αυτού είναι δυνατός και δύσκολα κάποιος αντίπαλος center θα μπορέσει να τον κλειδώσει και να τον σπρώξει προς το χαμηλό ποστ. Ένα πράγμα που θεωρώ ότι κοίταξε ο Πιτίνο και διάλεξε τον συγκεκριμένο παίκτη είναι τα ενεργά χέρια που έχει στην μπάλα, από τα οποία προκύπτουν τα αγαπημένα του deflections. Τα ενεργά χέρια που έχει στην μπάλα όμως, που πολλές φορές αποφέρουν και κλεψίματα, είναι απόρροια της ορθής χρησιμοποίησης του μεγέθους του. Για το τέλος άφησα την άμυνα που θα μπορέσει να «τρέξει» ο Παναθηναϊκός σαν αντιμετώπιση του pick and roll με την παρουσία του Πέιν στο παρκέ, λόγω των σωματικών χαρακτηριστικών που προσφέρει ο Αμερικανός.

Στο γράφημα που μόλις είδατε, φαίνεται ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης του sideline pick and roll, δηλαδή του pick and roll πλευράς. Ο τρόπος αυτός ονομάζεται ice και εξηγώ αμέσως το πώς γίνεται. Όταν ο χειριστής της μπάλας ζητήσει το σκριν, ο προσωπικός του αντίπαλος, κολλώντας το σώμα του πάνω στον σκρίνερ, δεν επιτρέπει στον χειριστή να πάει προς το κέντρο και τον οδηγεί προς τη γωνία. Εκεί πέρα βρίσκει μπροστά του να του κλείνει το δρόμο ο προσωπικός αντίπαλος του σκρίνερ και να έρχεται σε βοήθεια γρήγορα και ο παίκτης που μαρκάρει τον χειριστή. Με αυτό το τρόπο δημιουργείται ένα υποτιθέμενο double team με τη χρήση δύο παικτών και προκύπτει ένα ελεύθερο σουτ στον σκρίνερ, το οποίο η άμυνα πολλές φορές θέλει να δώσει. Αφού «παγώσει» το pick and roll και η μπάλα φτάσει στον ψηλό της αντίπαλης ομάδας, ο αμυνόμενος center πηγαίνει να καλύψει το σουτ.

Η άμυνα με αλλαγές σε πλαϊνό pick and roll δημιουργεί αμέσως miss match στο χαμηλό ποστ και την ανάγκη για βοήθεια αδύναμης πλευράς και φυσικά σε περίπτωση κακών η αργών περιστροφών προσφέρει στην επίθεση ελεύθερο σουτ.  Το Ice λοιπόν, είναι ο καλύτερος τρόπος άμυνας σε πλάγιο Pick and roll καθώς:

• Δημιουργεί ένα double team, χωρίς να χρειάζεται τρίτος παίκτης να έρθει για να βοηθήσει και έτσι αποφεύγουμε την ανισορροπία και το αριθμητικό μειονέκτημα στην αδύναμη πλευρά.
• Ρισκάρει μόνο το σουτ του ψηλού από μέση η μακρινή απόσταση και εδώ πρέπει να μείνουμε καθώς οι ομάδες της Euroleague, εκτός από πολύ λίγες εξαιρέσεις, δεν έχουν αξιόπιστους σουτέρ από μέση και ιδίως μακρινή απόσταση. Οπότε, γίνεται κατανοητό ότι ειδικά στην Ευρώπη αν θέλεις να ρισκάρεις κάτι, σίγουρα προτιμάς ένα ενδιάμεσο ;h μακρινό σουτ από μία μονομαχία κοντά στο καλάθι.

Ριμπάουντ: Ο Αμερικανός είναι ένας θαυμάσιος ριμπάουντερ και σίγουρα θα δώσει πολλές βοήθειες σε έναν τομέα που «πληγώνει» ιδιαίτερα την ομάδα τα τελευταία χρόνια. Ο συνδυασμός δύναμης, αθλητικών προσόντων και μεγέθους είναι αυτός που τον καθιστά σχεδόν ανίκητο στο μάζεμα «σκουπιδιών». Αρχικά μπορεί να κατεβάσει το ριμπάουντ όταν η μπάλα βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο της, με αποτέλεσμα να μην επιτρέψει σε κανέναν άλλον να μπορέσει να το διεκδικήσει. Ταυτόχρονα χρησιμοποιεί τη δύναμή του και κρατάει τους αντιπάλους του μακριά από την διεκδίκηση. Για να το εκφράσω κάπως πιο απλά, ο Πέιν δεν θέλει να χάσει κανένα ριμπάουντ και για αυτό παλεύει, σπρώχνεται και πηδάει σαν τρελός για να δώσει κατοχή στην ομάδα του. Από τη στιγμή που θα μαζέψει το αμυντικό ριμπάουντ θα τον δούμε να τρέχει γρήγορα το γήπεδο, με σκοπό να είναι ο πρώτος που θα φτάσει και που θα τελειώσει την φάση στην απέναντι πλευρά. Εδώ πρέπει να τονιστεί ότι είναι ιδιαίτερα ταχύς για το κορμί του. Επιπλέον, είναι πολύ ενεργός επιθετικός ριμπάουντερ, καθώς πηγαίνει πάντα στα επιθετικά ριμπάουντ για να δώσει πόντους δεύτερης ευκαιρίας.

Νοοτροπία: Ένα από τα κλειδιά της επιλογής Πέιν από τον Πιτίνο πιστεύω ότι είναι ο χαρακτήρας του αθλητή. Ο Αμερικανός είναι ο ένας παίκτης που πολεμάει για την ομάδα του χωρίς να τον ενδιαφέρει καμία συνέπεια. Δεν τον νοιάζει αποκλειστικά και μόνο να σκοράρει, καθώς γνωρίζει ότι μπορεί να φανεί χρήσιμος και με άλλους τρόπους. Αν θα μπορούσα να του δώσω έναν χαρακτηρισμό, αυτός θα ήταν της αυταπάρνησης. Δε διστάζει να βουτάει στο παρκέ για να σώσει κάποια κατοχή ακόμα και με κίνδυνο της σωματικής του ακεραιότητας. Ακόμη και να «ματώσει» που λέει ο λόγος, δεν θα τα παρατήσει και θα συνεχίσει να παλεύει. Ταυτόχρονα μπαίνει δυνατά σε όλες τις φάσεις, αδιαφορώντας αν θα γίνει poster από κάποιον αντίπαλο. Τέλος, όταν βρίσκεται στο πάγκο θα εμψυχώσει τους συμπαίκτες του, θα πανηγυρίσει και γενικά όλη του η παρουσία εκτός παρκέ θυμίζει πολύ αυτή του Θανάση.

Αδυναμίες: Τα τρωτά του σημεία μπορούν να χωριστούν σε δύο βασικές κατηγορίες, σε επίθεση και άμυνα. Ας ξεκινήσουμε με το επιθετικό κομμάτι στο οποίο αρκετές φορές δεν επιλέγει το σωστό σουτ. Νομίζω ότι οι πιο πολλοί το θυμάστε και από το πέρασμά του στον Παναθηναϊκό, ότι οι επιλογές του μερικές φορές δεν ήταν οι καλύτερες δυνατές. Το πάθος του και η επιθυμία του να ζεσταθεί και να μπει επιθετικά στην εξίσωση του αγώνα τον κάνουν να μην δίνει την έξτρα πάσα και να παίρνει κάποια σουτ που δεν χρειάζεται να πάρει. Συνάμα, όσο τα χρόνια πέρναγαν από το κολέγιο, άφησε στάσιμο το μακρινό του σουτ και φυσικά ότι μένει στάσιμο είναι θέμα χρόνου να χειροτερέψει, όπως και έγινε, αφού πλέον το σουτ του από μακριά δεν είναι τόσο αξιόπιστο όσο ήταν στα πρώτα του επαγγελματικά χρόνια. Πάντως, τα τελειώματα του από κοντά είναι λίγο σκληρά. Τέλος, δεν είναι καλός χειριστής και νιώθει άβολα όταν τοποθετεί την μπάλα στο παρκέ με σκοπό να να επιτεθεί και είναι κάπως απρόσεκτος και επιπόλαιος.

Αμυντικά τώρα, όπως είπα και πιο πάνω δεν έχει πολύ καλή αμυντική αντίληψη και αυτό φαίνεται και από την άμυνα που παίζει στα pick and roll. Πολλές φορές αδυνατεί να μείνει μπροστά στον αντίπαλό του, δίνοντας πολύ χώρο στον χειριστή για να πάει προς το καλάθι. Η επιλογή μου πριν, που μίλησα για τον Πέιν και το Ice, έγινε επειδή τα σωματικά του χαρακτηριστικά θα βοηθούσαν πολύ σε τέτοιες καταστάσεις. Βέβαια, εδώ να επισημάνω ότι αυτήν την χρονική περίοδο η ομάδα δεν χρειάζεται τόσο έναν πανέξυπνο παίκτη, αλλά ένα δυνατό εργαλείο. Πολλές είναι επίσης οι φορές που σε διεισδύσεις  αντιπάλου, όταν ο Πέιν βρίσκεται μακριά από την μπάλα, παίζει άμυνα στον παίκτη του έχοντας την πλάτη του γυρισμένη στην μπάλα και αυτό είναι ιδιαίτερα κακό. Τέλος, κόντρα σε πολύ βαρύτερα κορμιά θα έχει θέματα, αλλά… μην τρελαθούμε, στην Ευρώπη δεν υπάρχουν ψηλοί, όπως ο Κάζινς, που θα τον έβαζαν εύκολα μέσα στο ζωγραφιστό.

Συμπερασματικά, θεωρώ ότι η επιλογή του Πέιν μόνο τυχαία δεν είναι από τον Πιτίνο. Πέρα από αυτά τα αγωνιστικά στοιχεία της άμυνας, του ριμπάουντ και της επίθεσης που αναλύσαμε, ο κύριος λόγος που ο Αμερικανός προπονητής επέλεξε τον Πέιν είναι άλλος. Φυσικά αναφέρομαι στην προσαρμογή του αθλητή στην ομάδα. Ένας παίκτης που έρχεται από την άλλη άκρη του Ατλαντικού πάντα δυσκολεύεται να προσαρμοστεί στο ευρωπαϊκό μοτίβο μπάσκετ. Ο Πέιν λοιπόν ξέρει την ομάδα, γνωρίζει ανθρώπους και καταστάσεις, ξέρει που έρχεται και αν θέλετε και την άποψη μου, καταφτάνει με ισχυρό κίνητρο να αποδείξει ποιος είναι και ότι αδικήθηκε που δεν πήρε μία ευκαιρία το καλοκαίρι. Το αν τελικά θα καταφέρει να αλλάξει την εικόνα των «πρασίνων» κάτω από το καλάθι θα φανεί τους επόμενους μήνες. Σε κάθε περίπτωση, καλώς όρισες πίσω στους Ευρωπαίους Celtics.