Σχορτσανίτης για Παναθηναϊκό: «Έκανα… αναστροφή πριν την ΒΙΑΝΕΞ – Ξενέρωσα και στεναχωρήθηκα…»

Ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης μίλησε για την μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό αλλά και το διάστημα που πέρασε στο «Τριφύλλι».

Stoiximan… Το παιχνίδι ξεκινά από εσένα

Αποσπάσματα από τα όσα ανέφερε στο «Gazzetta»:

Το 2012, μετά από την πρώτη διετία στα «κίτρινα» της Μακάμπι, αποφασίζεις να επιστρέψεις στην Ελλάδα και να αποδεχθείς την πρόταση του Παναθηναϊκού. Ήταν εύκολη απόφαση;

«Καθόλου! Θυμάμαι ότι όταν είχε πέσει στο τραπέζι το ενδιαφέρον του Παναθηναϊκού, είχα εκφράσει στους εκπροσώπους μου τον προβληματισμό και την ανησυχία μου. “Ήμουν πέντε χρόνια στον Ολυμπιακό και ανέβαινα στο ΟΑΚΑ σαν “εχθρός” και τώρα θα φορέσω τα “πράσινα”; Πως θα γίνει αυτό; Θα με κράζουν και οι μεν και οι δε…”, θυμάμαι ότι έλεγα σε όλους τους οικείους μου! Βέβαια, δεν σου κρύβω ότι δεν αισθάνομαι Ολυμπιακός επειδή έπαιξα μία πενταετία στον Πειραιά. Πέρασα καλά εκείνα τα χρόνια, έκανα φίλους, δέθηκα με τους ανθρώπους της ομάδας και τους φιλάθλους, αλλά το ίδιο συνέβαινε σε κάθε σταθμό μου».

Αμφιταλαντεύτηκες κάποια στιγμή πριν υπογράψεις; 

«Πάρα πολύ! Τι να σου λέω τώρα… Παρ’ ολίγο να κάνω αναστροφή έξω από την ΒΙΑΝΕΞ και να γυρίσω σπίτι μου…».

Τι λες τώρα;

«Είχα ατομικό πρόγραμμα με τον Χατζηχρήστο και μόλις τελείωσα, πήγα να πάρω την γυναίκα μου και τον γιο μου από το Mall και στο καπάκι με παίρνουν τηλέφωνο οι ατζέντηδές μου, να πάω στην ΒΙΑΝΕΞ για να υπογράψω. Είχαν προηγηθεί δύο συναντήσεις, είχαν διευθετηθεί όλα τα ζητήματα και είχε φτάσει η ώρα για τις υπογραφές. Καθώς οδηγώ για την Βαρυμπόμπη, λοπόν, χτυπάει το τηλέφωνο και στην άλλη άκρη της γραμμής είναι ο coach Μπλατ. Μην στα πολυλογώ, μου λέει “Σοφοκλή, σε περιμένω πίσω στο Τελ Αβίβ για να τελειώσουμε αυτό που αρχίσαμε!” και στην κυριολεξία, κάνω δεξιά με alarm, λίγο πριν μπω στην είσοδο των γραφείων. Κοιτούσα την γυναίκα μου και δεν ήξερα τι να κάνω! Κάποια στιγμή, βλέποντας ότι έχω προβληματιστεί η Ειρήνη μου λέει “μην με κοιτάς εμένα, γιατί ξέρεις ότι μου αρέσει το Ισραήλ!”…».

Και τι απέγινε;

«Προς στιγμήν, μάσησα γιατί εμένα μου άρεσε πολύ το Ισραήλ, είχα κι ένα ξεχωριστό δέσιμο με τον προπονητή, οπότε ζήτησα λίγο χρόνο και αμέσως μετά πήρα τηλέφωνο τον μανατζέρ μου, που με περίμενε μαζί με τον Τάσο τον Δελημπαλταδάκη (σ.σ: είχε εμπλακεί στην μετεγγραφή) και τον κ. Γιαννακόπουλο μέσα στα γραφεία. “Παναγιώτη, μόλις με πήρε ο Μπλατ! Είμαι απ’ έξω! Μήπως να φύγω και να αναβάλουμε το ραντεβού για να το ξανασκεφτώ;”, του είπα… Από το χρώμα της φωνής του, κατάλαβα ότι δεν ήταν καλή ιδέα και σε συνδυασμό με το ότι κάτι τέτοιο δεν θα ήταν καθόλου σωστή κι επαγγελματική αντιμετώπιση, μπήκα μέσα και δώσαμε τα χέρια».

Πως πέρασες στον Παναθηναϊκό;

«Πέρασα καλά! Αν εξαιρέσεις την “καζούρα” από τους φίλους μου, είχα ευχάριστες αναμνήσεις και φυσικά κατέκτησα και το νταμπλ. Αλλά από ένα σημείο και μετά, όμως, ξενέρωσα και στενοχωρήθηκα».

Τι εννοείς;

«Στην αρχή η μπάλα πήγαινε αρκετά στο “ζωγραφιστό”, ο coach Πεδουλάκης είχε κάποια plays για μένα και με πόσταραν πολύ οι συμπαίκτες μου. Αυτό, όμως, κάποια στιγμή “κόπηκε μαχαίρι” με την δικαιολογία ότι οι αντίπαλοι μας “διάβαζαν” συνέχεια. Στα μέσα της σεζόν, ήρθαν ο Γκιστ και ο Λάσμε και αυτόματα αλλάξαμε τρόπο παιχνιδιού και όλο αυτό είχε ως αποτέλεσμα να βρεθώ εντελώς στο περιθώριο».

Σε ενόχλησε πολύ αυτό τότε; Δυσκολεύτηκες να το αποδεχθείς;

«Ότι με ενόχλησε, με ενόχλησε! Αλλά επειδή το κλίμα στα αποδυτήρια ήταν πολύ καλό και κερδίζαμε, έπνιξα μέσα μου την στενοχώρια μου και την εξέφραζα μόνο στους δικούς μου ανθρώπους».

Να υποθέσω ότι η παρουσία του Διαμαντίδη, με τον οποίο γνωριζόσουν από τον Ηρακλή και την Εθνική ομάδα, έπαιξε τον ρόλο της για να πας στον Παναθηναϊκό;

«Σίγουρα! Θυμάμαι ότι ο Καπάζογλου μου έλεγε ότι η παρουσία του θα μου έδινε πολλά εύκολα καλάθια και δεν θα χρειαζόταν να σκοτώνομαι τόσο πολύ για να σκοράρω όπως σε προηγούμενες ομάδες! Και είχε δίκιο γιατί ο Μήτσος μου την έδινε πάντα συστημένη σε στυλ “πάρε βάλε” ή “γκολ σε κενό τέρμα”…».

Ήταν μία χρονιά-θαύμα. Πρωτάθλημα και Κύπελλο, ενώ στις λεπτομέρειες χάθηκε στο Final 4…

«Τι μου θύμησες τώρα; Πως είχε γίνει αυτό ρε γαμώτο… Είχαμε “σπάσει” την έδρα και με εκείνη την ματσάρα του Μήτσου στην Βαρκελώνη και επιστρέψαμε στην Αθήνα, κάναμε το 2-1 και παρ’ ότι γεμίσαμε το γήπεδο με 20.000 κόσμο στο Game 4, πετάξαμε στα σκουπίδια την ευκαιρία να σφραγίσουμε την πρόκριση. Πολλές φορές σκέφτομαι εκείνο το παιχνίδι και ακόμη και τώρα δεν μπορώ να χωνέψω εκείνη την ήττα…».

📌 Διαβάστε ακόμη…

• Το «Όλα Πράσινα» στο Άμπου Ντάμπι για το Final Four της EuroLeague!
• Διαμαντίδης: «Μιλούσα με τον Γιασικεβίτσιους για το πώς να σταματήσουν τον Ναν»
• Σούμποτιτς: «Δεν θα έδινα το χέρι μου στον Αταμάν – Έχανε πάντα ο Παναθηναϊκός μέχρι να έρθει ο Ναν»
• Ανανέωσε με Μλαντένοβιτς ο Παναθηναϊκός – Έρχεται η επίσημη ανακοίνωση
• Με τον ύμνο του Παναθηναϊκού προσγειώθηκε η αποστολή στο Άμπου Ντάμπι!(vid)